Blog นี้ขอเล่าย้อนหลังไปเมื่อปี 54 ก่อนจะเป็น Namsai's Farm นะคะ

ปีแรกขอให้ที่ข้างๆทำนาให้เพื่อจะได้ข้าวมากิน แต่ปีนี้(2555)ไม่ค่อยดีเนื่องจากที่ข้างๆปิดคูน้ำที่เข้านาเราผันเข้านาตัวเองหมดน้ำก็เลยไม่ค่อยดี ปีนี้ได้ข้าวทั้งหมด 25 กระสอบ แบ่งหนึ่งในสาม เราได้ 8 กระสอบ ก็ทานได้แปดเดือน ข้าวอร่อยมาก

จุดสำคัญคือเอาเข้าจริงๆซื้อแล้วไม่ค่อยได้ไปเพราะไม่มีเวลาและส่วนตัวรู้สึกว่าเราเองยังไม่ค่อยชอบมากนักเพราะโดยส่วนตัวชอบที่ติดน้ำ แต่ที่นี้ไม่ติดห้วยหรือแหล่งน้ำเลย (ตอนแรกคุณสามีบอกว่าอยากรดก็ใช้น้ำประปาหรือขุดบ่อเอาเหมือนที่ข้างๆ ก็เลยโอเค) นอกจากนี้การเดินทางใช้เวลา 30 นาที และต้องข้ามเมืองไปอีกด้านหนึ่ง เป็นเส้นที่ไม่ค่อยอยากขับเท่าไหร่ เพราะออกจากบ้านต้องเลี้ยวหลายเลี้ยว กว่าจะไปถึงถนนมะลิวัลย์ จากถนนมะลิวัลย์ต้องเลี้ยวแยกออกจากถนนใหญ่ประมาณ 10 กม.ผ่านหมู่บ้านที่หนึ่ง แยกเลี้ยวอีกที่ถึงสองหมู่บ้านและเลี้ยวแยกอีกสองสามทีกว่าจะถึงที่และรถค่อนข้างเยอะ และที่สำคัญคือรู้สึกว่า 3 ไร่น้อยจังเลย อยากได้ที่ดินที่ใหญ่ขึ้นและติดแหล่งน้ำ  ดูประกาศขายที่ดินไปเจอที่ดินอีกที่หนึ่งที่ชอบมาก(จะเล่าใน blog ถัดไปค่ะ) จึงคิดจริงจังที่จะขายที่ตรงนี้

ในที่สุดต้นปี 56 ครบรอบซื้อได้หนึ่งปีก็ขายให้กับคนที่มาซื้อได้ คนที่ซื้อน่ารักมากเป็นวัยใกล้ๆกัน เริ่มชอบอะไรเหมือนกัน ทำให้คุยกันง่าย ค่าโอนคนละครึ่ง ทุกอย่างเรียบร้อยได้กำไรนิดหน่อยคุณสามีค่อนข้างงอนเพราะขายถูกไป จริงๆน่าจะขายได้มากกว่านี้แต่เราอยากขายเพราะอยากได้ที่ใหม่ โชคดีที่คุณสามีเข้าใจและตามใจ จริงๆต้องขอบคุณคุณสามีมากๆเพราะเลือกที่ตรงนี้ให้ทำให้ขายง่ายตอนเปลี่ยนมือก็ไม่ยาก ครั้งหน้าจะเล่าที่ใหม่ให้ฟังค่ะ