Bloggang.com : สมาชิกหมายเลข 3157375 :

พฤษภาคม 2559

"เวลา...ได้ยินพ่อไหมลูก"

"พ่อ...เหอรค่ะ"

"ตื่นแล้วเหรอลูก"

ฉันค่อยๆพยายามลืมตาขึ้นทีละนิดๆจนเริ่มเห็นแสงฉันกระพริบตาหลายครั้งเพื่อปรับสายตาให้คงที่เมื่อสายตาคงที่แล้วฉันก็เริ่มๆมองไปรอบๆห้องที่ฉันกำลังนอนอยู่ นี้...ไม่ใช่ห้องของฉัน

"พ่อคะหนูอยู่ไหนค่ะ...หนูต้องไปโรงเรียนนะคะ"

"เวลาลูกอยู่โรงบาลนะแล้วนี้ก็เที่ยงกว่าแล้วด้วย"

"หนูเป็นอะไรค่ะ"

"ผลตรวจยังไม่ออก เราไข้ขึ้นแต่เช้าพ่อเช็ดตัวให้หลายครั้งแล้วไข้ยังไม่ลดสักทีพ่อเลยพามาโรงบาลหมอกำลังวินิจฉัยอยู่นะลูก ตอนนี้หนูจะนอนพักก็ได้นะ"

"งั้นเหรอค่ะพ่อ"

"ไม่ต้องห่วงลูกไม่เป็นอะไรมากหรอก"

"ขออนุญาตินะค่ะ"

"ตื่นแล้วเหรอค่ะคนไข้ จะให้คุณพ่อฟังผลคนเดียวหรือเราจะฟังด้วยละ"หมอหันมาหาฉันแล้วยิ้มให้หน่อยๆ
"ฟังพร้อมกันดีแล้วค่ะ"

"งั้นเหรอ งั้นก็เป็นโรคลิ้นหัวใจรั่วค่ะ ดีนะค่ะที่เพิ่งเป็นระยะแรก ระยะนี้จะเหนื่อยง่ายถ้าอาการหนักจะเหนื่อนง่ายโดยที่นั่งอยู่เฉยๆ มีอาการใจสั่น หัวใจเต้นผิดจังหวะ มีอาการเจ็บ แน่นหน้าอกและก็ไอเป็นเลือด สาเหตุจากปอดมีเลือดคั่งหรือเส้นเลือดในปอดแตกนะค่ะแต่ของตนไข้อยู่ในระยะเหนื่อยง่ายค่ะต้องมาตรวจและกินยาสม่ำเสมอนะค่ะ"

"แล้วมันจะหายไหมครับ"

"หายค่ะถ้ากินยาแล้วไม่หายก็ต้องผ่าตัดค่ะ"

"ขอบคุณมากนะครับ"

"ไม่เป็นไรค่ะหมอขอตตัวนะคะ พักผ่อนเยอะๆนะค่ะ"

"คะขอบคุณมากค่ะคุณหมอ"

เมื่อหมออกไปพ่อเริ่มหน้าเสียหน่อยๆส่วนฉันก็ยังอึนๆกับเรื่องทีเกิดอยู่ให้ตายสิทำไหมฉันต้องมาเป็นด้วยเนี่ย

"ไม่เป็นไรนะลูกลูกต้องหายนะ"

"ค่ะพ่อ"

'เวลาเป็นไงมั้งพ่อเธอบอกว่าเธอเข้าโรงบาล'

'เป็นไงมั้งวะไอเวล'

ข้อความจากกาลและฝนดาวส่งมาบอกถึงความเป็นห่วง น่ารักกันจริงๆ

'เลิกเรียนแล้วพวกแกมาหาฉันหน่อยสิ'

'ได้อยู่แล้วเวลาอยู่ห้องไหนละ'

ห้องเหรอฉันอยู่ห้องไหนละ

"พ่อค่ะเราอยู่ห้องไหนค่ะโรงบาลอะไร"

"โรงบาลxห้องพิเศษ506ลูก"

'โรงบาลxห้อง506'

'โอเคเดี๋ยวพวกเราไปหานะเวลา'

'ได้ดิพวกฉันก็ว่าจะไปเยี่ยมอยู่แล้วไอเวล'

'โอเคแล้วเจอกัน'

จบไปแล้วนะค่ะอีกบทหนึ่งโรคนี้เวลาจะหายได้ไหมต้องรออ่านกันต่อไปนะค่ะคนเขียนขอโทษที่ไม่ได้มาอัปนะค่ะติดเรียนว่างๆจะมาอัปนะค่ะ

ขอบคุณผู้อ่านทุกคนค่ะ