บทที่ 7 วันทั้งวันฉันนอนรอเพื่อนสนิทของฉันสองคนที่จะมาเยี่ยมฉันในตอนเลิกเรียน ฉันยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะบอกเรื่องโรคที่ฉันเป็นให้กาลกับฝนรู้ดีรึเปล่า ฉันไม่อยากให้สองคนนั้นต้องมากังวล ไม่เป็นอันทำอะไร แต่ถ้าไม่บอกแล้วสองคนนั้นมารู้ทีหลัง อาจจะทะเลาะกันได้ เอาไงดีละทีนี้ "มาแล้วครับบบ คุณเวล" "นี้ไอกาลเรียกฉันดีๆหน่อยเว้ย คนป่วยขอร้อง"ฉันทำหน้าบึ้งใส่มันนิดหน่อยก่อนจะยิ้มให้ฝนดาวที่เดินเข้ามาหลังไอกาลนิดเดียว "เป็นไงมั้งเวลา พวกเราเป็นห่วงแกมากเลยนะรู้ป่าว"ถ้าเป็นห่วงขนาดนี้ฉันไม่ควรบอกอย่างยิ่ง "แล้วหมอบอกแกเป็นอะไรเหรอเวลา"ฝนดาวถามก่อนที่จะเอาถุงขนมมาวางไว้ที่โต๊ะข้างเตียง "เป็นหวัดธรรมดานะ แค่ตอนเช้ามันกำเริบเฉยๆ"โกหกไปก่อนละกันถ้าบอกไปตอนนี้มันสองคนเป็นห่วงฉันมากกว่าเดิมแน่ เดี้ยวจะไม่เป็นอันเรียนกัน "ถ้างั้นพรุ่งนี้แกก็ออกจากโรงบาล แล้วไปเรียนได้แล้วไม่มีคนจดฉันเลยไม่ได้นอนเลย" "หัดขยันมั้งเถอะไอกาล ฉันใช่ว่าจะอยู่กับแกตลอด" "ถ้าแกไม่อยู่กับฉัน ฉันจะตามแกไปเอง" "ถ้าเรียนมหาลัยแล้ว ต่างก็ต้องแยกกันไปคนละทาง แกคิดเหรอว่าเราสามคนจะมานั่งคุยกันเล่นกันได้เหมือนกับตอนนี้" "ใช่เวลาพูดถูกนะกาล แกควรตั้งใจเรียนได้แล้ว" "อีกไม่กี่เดือนก็จะสอบแล้ว อย่าลืมสิรุ่นเราเป็นรุ่นที่สอบระบบ Entrance สอบไม่ติดคือรอปีต่อไป แล้วขอบอกแกต้องเลือกมหาลัยได้แล้ว" "พวกแกสองคนมาเป็นแม่ฉันเลยมา สอนอยู่ได้ เออๆรู้แล้วน่า ต่อไปนี้จะตั้งใจเรียนแล้วกัน"ไอกาลพูดก่อนจะแลบลิ้นใส่ฉันกับฝนดาวแล้วมันก็ทิ้งตัวลงนอนที่โซฟา "ขอนอนหน่อยนะแอร์ห้องแกเย็นมากอ่ะ เวลา" "ดูมันทำเข้า สรุปมาเยี่ยมคนป่วยหรือจะมาค้างโรงเเรมค่ะไอกาล" "ช่างเถอะฝน ปล่อยมัน เออแล้ววันนี้มีการบ้านอะไรรึเปล่า" "อือ วันนี้เหรอ แปลกนะ ปกติคาบอาจารย์สายธารจะต้องสั่งการบ้านแต่วันนี้กลับไม่สั่งอะไรเลยแถมใจดีผิดปกติด้วยส่วนวิชาอื่นๆก็ไม่มีนะ" "แปลกจริงด้วยแฮะ5555" ฝนดาวขอตัวกลับก่อนเพราะที่บ้านต้องไปงานเลี้ยงต่อ จะเล่าให้ฟังว่าบ้านของฝนดาวเป็นตระกูลติดอันดับท็อปเท็นของประเทศไทยด้านความรวย เพราะฉะนั้นไม่แปลกที่ฝนดาวจะออกงานบ่อย ฝนดาวมาเล่าให้ฟังเสมอว่าถูกดูตัวมากกว่าร้อยครั้งถ้าฉันเป็นยัยฝนฉันหนีออกจากบ้านตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว ตอนนี้ไอกาลมันนอนอยู่ที่เดิม ท่าเดิม ไม่ขยับอะไรเลย นี้มันนอนหรือซ้อมตาย ฉันลุกจากเตียงแล้วไปลองจิ้มๆแขนมันดูแต่มันก็ยังไม่ตื่น "กาล กาล" หมับ ตุบ "เฮ้ย!!!" "อ้าว เวลาเองเหรอนึกว่าใคร" ตอนนี้สภาพของฉันกับไอกาลคือมันกอดฉันอยู่แล้วตอนนี้หน้าแทบจะติดกันอยู่แล้ว ให้ตายสิ "ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลย" "กอดก่อนได้ป่ะ เดี๋ยวเพื่อแกไม่อยู่กับฉันให้ฉันกอดแล้ว" "อย่ามาดราม่า ปล่อย"ฉันดิ้นแรงขึ้นกาลมันก็กอดแน่นขึ้นจนในที่สุดสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดมันก็เกิดขึ้น ปากของฉันประกบอยู่บนปากไอกาลฉันตาโตแล้วรีบลุกออกจากมันทันที "ขอโทษ" "ไอบ้าแกทำอะไรฉันเนี่ย" "แกนั้นแหละอยากดิ้นเองทำไหมละ แต่ว่าปากเธอก็นุ่มดีเหมือนกันนะ" ฉันหน้าแดงปรี๊ดก่อนจะเดินไปที่เตียงแล้วคุมโปงอย่างรวดเร็วให้ตายสิมันคิดจะพูดอะไรก็พูดรึไงกันอีตาบ้า มาช้า ดีกว่าไม่มานะค่ะ บทที่7 มาแล้ว ปลาทองอยากให้ทุกคนอ่านนะแล้วรอติดตามต่อไปอัพเดตบท8วันที่16 มี.ค 60 นะค่ะ รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ ขอโทษที่มาอัพไม่ตรงวันนะค่ะ ปลาทอง   Create Date : 12 มีนาคม 2560 1 comments Last Update : 12 มีนาคม 2560 23:12:28 น. Counter : 599 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีนะจ้ะ แวะมาเยี่ยมนะจ้าาา sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค Hyaluronic คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้ว 3 มิติ ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ   โดย: สมาชิกหมายเลข 4057910 23 สิงหาคม 2560 17:46:00 น.