ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็จงก้าวไปข้างหน้าต่อไป  สวัสดีครับ...วันนี้ผมจะมาเขียนบล็อกเกี่ยวกับการใช้ชีวิตนะครับ การใช้ชีวิตของคนเรานั้น ไม่ว่าจะอยู่ในช่วงเวลาไหนก็ตามนั้น ย่อมจะต้องเจอเรื่องราวต่างๆทั้งเรื่องดีและอุปสรรคต่างๆนานาผ่านเข้ามาในชีวิตทั้งนั้น มันขึ้นอยู่กับสถานการณ์ของแต่ละช่วงเวลาที่ได้เจอมา  ตลอดระยะเวลา 1 ปีกว่าๆที่ผมใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพมหานครเพื่อเรียนและทำงานนั้น ผมได้เจอเรื่องราวประสบการณ์ต่างๆมาไม่น้อยเลย เจอเรื่องก็มากมาย เจออุปสรรคต่างๆมาก็ไม่น้อยเลย  ไม่ว่าจะอุปสรรคในการทำงานหรือการเรียนมีอยู่หลายเรื่องราวที่พบเจอและเกือบทำให้ผมแทบจะหมดกำลังใจในการก้าวเดินต่อไปในวันข้างหน้าเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องผลการเรียนที่แย่ลงไปกว่าเดิมมากเลย และก็เรื่องที่ผมเคยเติมน้ำมันผิดชนิดให้กับลูกค้า ซึ่งผมได้เคยเล่าเรื่องนี้ไว้ในบล็อกเมื่อประมาณต้นเดือนกุมภาพันธ์ ตอนนั้นผมเครียดและหมดกำลังใจอย่างมาก แทบจะไม่อยากจะใช้ชีวิต เพราะชีวิตผมตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยเจออุปสรรคที่แย่ขนาดนี้มาก่อน และทุกอย่างมันก็เกิดขึ้นเร็วมาก ผมแทบจะตั้งตัวรับไม่ทันเลย  ตอนที่ช่วงโควิดระบาดในช่วงประมาณเดือนมีนาคม ซึ่งผมได้ลากลับบ้านพอดี ผมได้เดินทางกลับบ้านตามกำหนดการณ์ที่วางไว้แต่แรก ซึ่งได้ลางานเป็นเวลา 8 วัน พอกลับบ้านมาได้สักพักก็มีประกาศจากภาครัฐที่ประกาศล็อคดาวน์ทำให้ผมไม่สามารถกลับไปทำงานได้ และทำให้ผมต้องออกจากงานเป็นการชั่วคราวซึ่งตามกฏผมไม่สามารถลางานได้เกิน 14 วัน และเป็นความต้องการของตัวผมเองเพราะสภาพของผมในเวลานั้นจากเหตุการณ์เติมน้ำมันผิดชนิดและตัวผมเป็นคนที่จิตใจอ่อนไหวง่าย ทำให้ผมเกิดความกระทบกระเทือนทางจิตใจเป็นอย่างมาก แม้ผมจะไม่ได้แสดงออกให้คนอื่นได้เห็นสักเท่าไหร่ แต่ภายในลึกๆผมเสียใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมากและส่งผลให้ผมหมดไฟในการทำงาน ผมจึงเลือกที่จะอยู่บ้านเพื่อพักฟื้นร่างกาย และฟื้นฟูจิตใจให้ดีขึ้น แล้วค่อยกลับไปสู้ชีวิตในเมืองกรุงอีกครัั้ง หลังจากที่กลับมาอยู่บ้านได้ 1 เดือนกว่าๆเริ่มปล่อยวางเรื่องไม่สบายใจไปบ้างแล้วกายและใจของผมเริ่มกลับมาสดใสอีกครั้งแล้ว ระหว่างที่รอการปลดล็อกดาวน์นั้นผมก็ไม่ได้ปล่อยตัวให้ว่างระหว่างอยู่บ้านผมก็ได้กลับมาเขียนบล็อกอีกครั้งหลังจากที่หยุดไปหลังจากเหตุการณ์เติมน้ำมันผิด ความเครียดและความกดดันต่างๆที่เกิดขึ้นทำให้ผมไม่สามารถคิดงานเขียนได้ ทำให้ผมยิ่งรู้สึกขมขื่นอยู่ไม่น้อยเลย จากคนที่คิดงานเขียนจนสร้างออกมาเป็นบล็อกอยู่หลายตอน เพียงชั่วข้ามคืน กับไม่สามารถสร้างงานเขียนออกมาได้ มันเป็นอะไรที่แย่มากเลยจริงๆครับ แต่พอกลับมาอยู่บ้านได้ 1 เดือนพอเริ่มปล่อยวางเรื่องราวจนจิตใจสงบและสบายใจขึ้นทำให้ผมสามารถกลับมาเขียนบล็อกได้อีกครั้งหนึ่ง ทำให้ผมมีความสุขอย่างมากที่ได้สามารถกลับมาทำในสิ่งที่ผมรักได้อีกครั้งหนึ่ง  และระหว่างอยู่ว่างๆที่บ้านผมก็ได้ทำโครงการ Blog Writing On Request By Nior Heavens Five หรือแปลว่า เขียนบล็อกตามคำขอและหลายๆงานเขียนในโครงการนี้ก็ถือว่าประสบความสำเร็จและได้รับการตอบรับที่ดีในระดับหนึ่ง และผมยังจะทำต่อไปเรื่อยๆ พอถึงเดือนมิถุนายนเริ่มมีการคลายล็อคดาวน์แล้วผมมีโอกาสกลับไปกรุงเทพฯอีกครั้งและได้กลับไปทำงานในที่ทำงานเดิมอีกครั้งและการกลับมาของผมในครั้งนี้ได้การต้อนรับจากอย่างดีจากเพื่อนร่วมงานและหัวหน้าซึ่งผมถือว่าเป็นนิมิตหมายที่ดีในการเริ่มต้นใหม่ การกลับมาทำงานของผมในครั้งนี้ผมสัญญากับตัวเองว่าผมจะทำงานให้ดีและเต็มที่ที่สุดเพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์เหมือนในครั้งก่อนอีก จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมานั้นทำให้ผมได้เรียนรู้ว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นนั้นไม่ว่าจะดีหรือร้ายยังไงก็ต้องก้าวเดินต่อไปในหนทางข้างหน้า แม้จะเจออุปสรรคอะไรที่ทำให้หมดกำลังใจแค่ไหน ที่สำคัญที่สุดคือเราต้องรู้จักให้อภัยตัวเราเองและมองเห็นคุณค่าของตัวเราเอง จึงจะทำให้ตัวเรานั้นสามารถกลับมาลุกขึ้นสู้ชีวิตอีกครั้ง และก้าวไปในหนทางข้างหน้าต่อไปครับ หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยครับ ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านงานเขียนของผมครับ   Create Date : 22 กันยายน 2563 13 comments Last Update : 7 ตุลาคม 2563 22:59:40 น. Counter : 1044 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณkatoy, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณหอมกร, คุณเริงฤดีนะ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณสาวไกด์ใจซื่อ, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณกะว่าก๋า, คุณสองแผ่นดิน, คุณtoor36, คุณnewyorknurse, คุณtuk-tuk@korat, คุณสันตะวาใบข้าว

ครับ ใช่เลยครับน้องชาย สู้ๆ นะครับ รักและห่วงใยเสมอนะครับ   โดย: Mr. K IP: 171.7.246.60 22 กันยายน 2563 8:51:33 น.

ส่งกำลังใจนะค่ะ สู้ๆค่ะ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 22 กันยายน 2563 9:01:20 น.

Nior Heavens Five Literature Blog ดู Blog ระวังโรคซึมเศร้านะหนุ่มน้อย   โดย: หอมกร 22 กันยายน 2563 9:08:40 น.

อุปสรรค และเป้าหมายมีไว้พุ่งชน เป็นกำลังใจนะครับ   โดย: เริงฤดีนะ 22 กันยายน 2563 9:14:36 น.

พี่เองก็หายไปเหมือนกันจ้ะเนียร์ เดือนสองเดือนถึงจะมาเขียนบล็อกทีอ้ะ 555 พี่เองเวลาผิดพลาดก็จมกับมันจ้ะ ต้องหาวิธีคิดที่จะยอมรับและไม่จมกับมันให้ได้นะ ไม่งั้นมันจะคั่งค้างในใจ สะสมไว้เยอะๆ ก็ไม่ดีหละ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ปลาแห้งนอกกรอบ Travel Blog ดู Blog kae+aoe Parenting Blog ดู Blog จันทราน็อคเทิร์น Music Blog ดู Blog toor36 Cartoon Blog ดู Blog ตะลีกีปัส Literature Blog ดู Blog ทนายอ้วน Travel Blog ดู Blog กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog ภาวิดา คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog Nior Heavens Five Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 22 กันยายน 2563 16:49:33 น.

สวัสดี จ้ะ น้องเนียร์ หายไปนานเหมือนกันนะ นึกว่าจะทิ้งบล็อกไปหมือนหลาย ๆ คนที่ทิ้งบล็อกไปแล้ว ช่วงนี้ บล็อกแก๊งเงียบมากจ้ะ ทราบสาเหตุแห่งการห่างหายไปของเธอแล้ว ครูเชื่อว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น (เติมน้ำมันผิด) จะช่วยทำให้เธอมีความระมัด ระวังในการทำงานได้ จ้ะไม่ต้องคิดมาก อะไรที่ผ่านไป เราอย่าจม อยู่กับความผิดพลาดนั้น จะทำให้เป็นทุกข์ เมื่อรู้ตัวว่าผิดพลาด เราก็ต้องแก้ไข ด้วยการระมัดระวังให้มากขึ้น นะจ๊ะ ขอเป็นอีกหนึ่ง กำลังใจในการต่อสู้และดำเนินชีวิตในสังคมเมืองหลวง นะจ๊ะ สู้ สู้ ครูก็สบายดีตามประสาคนสูงอายุแหละ จ้ะ ขอบใจที่ห่วงใย โหวดหมวด งานเขียน ฯ   โดย: อาจารย์สุวิมล 22 กันยายน 2563 20:29:50 น.

พี่ก๋าชอบคำว่า "ผิดเป็นครู" นะครับ อย่างน้อยถ้าเรารู้แล้วว่าผิดพลาดตรงไหน โอกาสจะผิดพลาดในเรื่องเดิมก็นับว่าน้อยลงแล้ว ดีใจที่เห็นน้องเนียร์กลับมาเขียนบล็อกอีกครั้งนะครับ โควิดรอบนี้เปลี่ยนชีวิตพี่ก๋าด้วยเช่นกัน ปิดร้านมานานหลายเดือนแล้ว ไม่ได้ทำงานเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 22 กันยายน 2563 22:01:19 น.

อีกไม่ผ่านก็เข้าสถานการณ์ปกติ ไปเรียน ไปทำงานเสริม ูหนทางยังอยู่อีกยาวไกล สู้ต่อไปครับ   โดย: สองแผ่นดิน 22 กันยายน 2563 22:04:05 น.

ชีวิตก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป อะไรที่มันเกิดขึ้นแล้วก็ให้มันเป็นบทเรียนกับเราก็พอ อย่าไปคิดมาก คนเรามันก็แบบนี้แหละ วันนี้อาจไม่ใช่วันของเรา แต่ชีวิตตราบเท่าที่เรายังมีลมหายใจ เรายังมีความหวังเสมอ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 22 กันยายน 2563 23:29:49 น.

มาส่งกำลังใจค่ะ   โดย: newyorknurse 23 กันยายน 2563 5:24:06 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องเนียร์   โดย: กะว่าก๋า 23 กันยายน 2563 7:02:32 น.

เข้ามาเพราะชื่อบล็อกค่ะ สะดุดตามาก ชีวิตมันมีทั้งดีและร้าย อยู่ที่ว่าเราจะรับมือกับมันและลุกขึ้นยืนได้เร็วแค่ไหน เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนนะคะ สู้ๆค่ะ   โดย: marie79 (สมาชิกหมายเลข 6023208 ) 25 กันยายน 2563 18:38:39 น.

ไม่มีใครไม่เคยทำอะไรผิด ไม่มีใครไม่เคยเสียใจ รับรู้ให้ได้ว่ามันคือธรรมชาติ มันมีอยู่ ผ่านไปแล้วก็ให้ผ่านไป ฝากเพลงนี้ให้รู้ไว้ ว่าใครก็ต่างเจอ https://www.youtube.com/watch?v=OxkYV5mFg-M   โดย: tuk-tuk@korat 27 กันยายน 2563 16:17:52 น.