[Jackie]
Jie kai wo zui shen mi de deng dai
Xing xing zhui luo feng zai chui dong
Zhong yu zai jiang ni yong ru huai zhong
Liang ke xin chan dou

Xiang xin wo bu bian de zhen xin
Quan nian deng dai you wo cheng nuo
Wu lun jing guo duo shao de han dong
Wo jue bu fang shuo

[Hee-Seon]
iye nae sonul japgo nunulkamayo
uri saranghetton nalto sengkaghepayo
uri nomu sarangheso
apossonneyo
soro saranghandan malto mottansondayo

[Jackie]
Mei yi ye bei xing tong chuan yue
Si nian yong mei you zhong dian
Zao xi guang le gu du xiang sui
Wo wei xiao mian dui

Xiang xin wo ni xuan ze deng dai
Zai duo ku tong ye bu shan duo
Zhi you ni de wen rou neng jie jiu
Wu bian de leng mo

[Hee-Seon]
Hisae nayeso nechago nunei kamayou
Nuri saram haeto nago same kaemayao
Nuri normu saram haeso happa saneyou
Sorou saram hadam mago moteso neyou

[Jackie & Hee-Seon]
Rang ai cheng wei ni wo xin zhong
Nei yong yuan sheng kai de hua

Chuan yue shi kong jue bu di tou yong bu fang qi de meng

[Hee-Seon]
Nuri normu saram haeso happa saneyou
Sorou saram hadam mago moteso neyou

[Jackie & Hee-Seon]
Rang ai cheng wei ni wo xin zhong
Nei yong yuan sheng kai de hua

[Hee-Seon]
Nuri sojoh haeto yaso yijito manayou

[Jackie & Hee-Seon]
Wei you zhen ai zhui sui ni wo
Chuan yue wu jin shi kong

[Hee-Seon]
Sorou saram hadam mago moteso neyou

[Jackie]
Ai shi xin zhong wei yi bu bian mei li de shen hua

.

.

คำแปล

ปลดปล่อยฉันจากการรอคอยอันลึกลับ
ดวงดาวร่วงลงจากฟากฟ้า สายลมพัดโชย
ในที่สุด ฉันก็ได้โอบเธอไว้ในอ้อมกอด
ใจสองดวงเต้นเป็นจังหวะเดียวกัน
ได้โปรดเชื่อว่าหัวใจฉันไม่เคยเปลี่ยนแปลง
รอคอยมากว่าพันปี
ฉันให้คำสัญญากับเธอ
ไม่ว่าต้องผ่านความขมขื่นกี่ครั้ง ฉันไม่เคยลืมเธอ
โปรดจงหลับตาและกุมมือฉันไว้
หวนคำนึงถึงความหลัง เมื่อครั้งเรามีกัน
เรารักกันมากเกินไป
น่าเศร้าเหลือเกินที่เราไม่อาจแม้แต่เอ่ยคำว่า "รัก"
ทุกค่ำคืน ฉันปวดที่หัวใจ
ฉันไม่เคยหยุดคิดถึงเธอเลย
ฉันคุ้นชินกับการอยู่เดียวดายตลอดเวลาอันยาวนาน
และฉันก็เผชิญกับมันด้วยรอยยิ้ม
เชื่อสิว่า ฉันเลือกที่จะรอ
แม้ว่ามันจะเจ็บปวด ฉันก็ไม่หวั่น
ความอ่อนโยนของเธอเท่านั้นที่จะรั้งชีวิตฉันไว้
จากความเหน็บหนาวที่ไม่มีวันสิ้นสุดนี้
เรารักกันมากเกินไป
นั่นแหละคือที่มาของความเจ็บปวด
น่าเศร้าเหลือเกินที่เราไม่อาจแม้แต่เอ่ยคำว่า "รัก"
ให้ความรักเป็นเหมือนดอกไม้ที่เบ่งบานในใจเรา
เราจะข้ามช่วงเวลาอันยาวนานนี้ได้
จงอย่ายอมแพ้ จงอย่าหยุดฝัน
เราไม่เคยลืมสัญญาที่ให้กัน
มีเพียงรักแท้เท่านั้นที่ก้าวผ่านวันเวลามากับเรา
เราไม่อาจแม้แต่เอ่ยคำว่า "ฉันรักเธอ"