|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
"คำรัก" without value
" ที่ร้ายก็คือ เราไม่อาจอธิบาย บอกเล่าถึงสิ่งที่เราเป็น และเราทำได้เลย จะไม่มีใครยอมฟังเสียงของเราเลย สิ่งเดียวที่ฉันอยากบอกเธอ ปลอบเธอ... สุดที่รักของฉัน เป็นสิ่งที่ฉันบอกตัวเองมาตลอดเช่นกัน
แม้ในนาทีที่มีความสุข หรือนาทีที่เจ็บปวดสักแค่ไหน ก็ยาวนานแค่หกสิบวินาทีเท่านั้น นับสิยอดรัก แค่หลับตา นับหนึ่งถึงหกสิบเท่านั้น แล้วมันจะผ่านไป
อย่างเดียวที่เธอต้องนึกถึง ก็คือถ้อยคำนี้ ฉันรักเธอ"
ค่ำคืนนี้ ผมหยิบหนังสือ "คำรัก" ขึ้นมาอ่านคร่าวๆ อีกครั้ง
จริงสิ นับหนึ่งถึงหกสิบเท่านั้น แล้วมันก็จะผ่านไป คงเป็นสิ่งปลอบโยนที่ดีที่สุดสำหรับผมในยามนี้ แต่คงดีไม่น้อย ถ้าคนที่มาปลอบโยน เป็นคนรักดังนวนิยายเล่มนี้ และคงไม่มีอะไรสามารถทำให้ปวดร้าวเท่าวินาทีนี้ ถ้าความทุกข์ที่เกิดขึ้น มิได้เกิดจากคนรัก คงซึ่งมีอิทธิพลกับความรู้สึกผมมาตลอดระยะเกือบ 3 ปีที่ผ่านมา
ด้วยความมั่นคงต่อความรัก และความปรารถนาดีหมดทั้งใจนั้น ผมจำต้องซื่อสัตย์กับความรักของตัวเอง โดยมิอาจเสแสร้งว่าไม่รักอย่างที่เขาต้องการได้ เมื่อวันที่เขาแปรเปลี่ยนก็เข้าใจ ขอแค่เพียงเป็นเพื่อนรักที่สนิทใจ ห่วงใย แคร์ความรู้สึกกัน ก็เพียงพอที่จะกดความรู้สึกปวดร้าวจากรอยอดีตนั้นจากใจได้ และมั่นใจว่ามิตรภาพที่ดีระหว่างเราจะยั่งยืนชั่วนิรันดร
แต่ครั้งแล้วครั้งเล่า ..... ที่โดนสะกิตรอยแผลที่พร้อมจะเลือดไหลโดยตอกย้ำให้รู้ว่าไม่แคร์ ก็แค่เสียใจแต่ไม่เคยถือโทษมาเคืองโกรธ เพราะเราต่างหากที่ยังนึกถึงบุคคลในอดีตซึ่งมีจิตใจอ่อนโยน ละเอียดอ่อน แคร์ และเห็นเราพิเศษกว่าใครอื่น จึงไม่เคยรีรอซักครั้ง ที่จะหันไปปรับความเข้าใจ พรั่งพรูความน้อยเนื้อต่ำใจให้หมดไปจากใจ เพื่อมิตรภาพ เพื่อจะมีลมหายใจ และกำลังใจที่จะก้าวต่อไปข้างหน้า
"ตะวันยังมีให้เห็น" และ "อยู่เพื่อรักเธอ" จึงเป็นบทเพลงที่นิยาม "คำรัก" และ "คนที่รัก" ของผมได้เป็นอย่างดี
ครั้งนี้อาจเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับเขา เพียงแค่สะกิตให้รู้สึกว่าไม่สนิทใจด้วยอีกหน ผมพยายามปล่อยวางอย่างที่สุด แต่ความน้อยเนื้อต่ำใจ และรอยอดีตกลับพลั่งพรูโถมเข้ามาเข้าสมองอีกครั้ง กระวนกระวายไม่สบายใจเอาเลย บ่อยครั้งที่ทำอะไรไม่นึกถึงศักดิ์ศรีของตัวเอง ทั้งที่เป็นสิ่งสำคัญสุดของความเป็นคน ครั้งนี้ก็อีกเช่นกัน
จึงโทรถามตรงๆ " ทำไมครับ? ที่ทำไป แคร์บ้างไหม ว่าผมจะรู้สึกยังไง " ถามเพราะใจรู้สึกว่าคุยกันอยู่ดีๆ ทำไมต้องมาสะดุดกับความไม่สนิทใจของเขา ซึ่งในฐานะเพื่อนมันเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ข้ออ้างที่ยกเป็นเหตุผลนั้น เพื่อคนที่เขาไม่ใยดีเท่านั้น " ไม่แคร์อะ แค่นี้แล้วกันนะ " แล้ววางหูไป ผมโทรกลับไปอีกรอบ เขาปิดเครื่องไปแล้ว
การกระทำที่ไม่คาดฝัน ส่งน้ำตารินไหลลงมา อย่างมิอาจกลั้น ไม่อยากเชื่อว่าคนที่แสนดีที่สุดในวันนั้น จะทำร้ายน้ำใจกันได้มากเพียงนี้ เป็นการกระทำที่ผมไม่อาจรับได้ไหวอีกต่อไป
พอ online messanger "คุณทำผมเสียความรู้สึกมากนะครับ" "ถ้าจะคุยประเด็นนี้เราไม่คุยนะ"
จริงๆ เหตุผลที่ได้รับเป็นเหตุผลเดียวกับครั้งก่อน ครั้งก่อนที่ผมเข้าใจแล้วว่าสถานะไม่เหมือนเดิม และเปิดใจยอมรับ แล้วผมก็ต้องเสียความรู้สึกไม่น้อย เมื่อรู้ว่าสิ่งที่เขาบอกว่าส่วนตัวจะเก็บไว้กับตัวเองคนเดียว แต่กลับหลาอยู่กลางเวป ซึ่งใครต่อใครและเพื่อนๆคนอื่นได้เห็น ยกเว้นผม !! คนที่เขาเคยคิดถึง เคยให้ความมั่นใจว่าจะไม่มีทางมีวันนี้ และไม่มีวันที่เขาจะเปลี่ยนไปไหน แต่ ณ เวลานี้ มิตรภาพระหว่างเราไม่สามารถช่วยให้เขาเปิดใจกับเพื่อนคนนี้ได้อีกแล้ว
เขาในปัจจุบัน แทบไม่เหลือคราบความอ่อนโยนไว้ให้เห็น ความคิดเห็นแทบเป็นคนละคน การฝักใฝ่ในธรรมะไม่ช่วยขัดเกาให้ความใจร้ายของเขาลดลงไปได้เลย
จริงๆแล้วเราเคยปรับความเข้าใจกัน เขาเคยบอกให้ผมลืมเรื่องอดีตที่ทำผมเจ็บ แล้วจะไม่มีแบบนั้นเกิดขึ้นอีก ผมรู้สึกสบายใจขึ้นมาก แต่มันก็เกิดซ้ำซากอีก การจะมานั่งปรับความเข้าใจพูดกันซ้ำซากรอบที่ร้อย คงไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น หากว่าอีกฝ่ายไม่สนิทใจกับเราแล้ว คงเกินเอื้อมที่ยื้อและรักษามิตรภาพนั้นให้คงอยู่ต่อไปได้
"ไม่แคร์อะ แค่นี้แล้วกันนะ" ไม่เคยมีใครทำร้ายผมได้เพียงนี้มาก่อน มันมากไปแล้ว แต่นับจากวินาทีนี้และตลอดไป จักจารึกไว้ในรอยใจ ตลอดกาล
ความรู้สึกที่ดี และมิตรภาพที่ยื่นมอบให้ไปนั้น ไม่ได้ช่วยอะไรเลย "คำรัก" ไม่มีค่าพอแม้แต่ความเป็นเพื่อน คุณทำร้ายกันเกินไปแล้ว ผมคงจักต้องเรียนรู้ที่จะไม่ให้อภัยอีกต่อไป
Create Date : 05 พฤษภาคม 2549 |
|
16 comments |
Last Update : 5 พฤษภาคม 2549 11:33:46 น. |
Counter : 534 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: นายเจน IP: 124.120.48.141 6 พฤษภาคม 2549 16:39:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: dinkun IP: 58.9.42.99 6 พฤษภาคม 2549 16:45:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: zero IP: 58.136.202.205 6 พฤษภาคม 2549 22:50:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: vecchio IP: 202.129.50.246 8 พฤษภาคม 2549 11:37:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: zjayz IP: 203.146.113.175 8 พฤษภาคม 2549 17:10:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตุลาการทมิฬ IP: 161.200.255.161 8 พฤษภาคม 2549 18:29:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bank IP: 58.9.160.105 9 พฤษภาคม 2549 19:35:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: ai IP: 210.203.186.159 16 พฤษภาคม 2549 23:38:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: นายเจน IP: 124.120.49.153 21 พฤษภาคม 2549 8:36:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดาวเกต IP: 203.188.35.137 11 มิถุนายน 2549 6:29:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: ai IP: 210.203.186.130 12 มิถุนายน 2549 7:29:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: ai IP: 210.203.186.130 12 มิถุนายน 2549 7:34:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: นายเจย์ (JaYGUY ) 15 มิถุนายน 2549 8:40:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: zmen 16 มิถุนายน 2549 15:20:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อน้องต้น IP: 221.128.90.149 18 มิถุนายน 2549 1:06:14 น. |
|
|
|
| |
|
|