สาปสวรรค์ Almost Heaven :: Judith Mcnaught โปรยปกหลัง... เอลิซาเบท คาเมรอน  ... หญิงสาวสูงศักดิ์ ผู้มีดวงตาสีเขียวลึกล้ำและแพรผมสีทองเป็นประกาย เธอต้องแบกรับภาระอันหนักอึ้งในฐานะ "เคาน์เตสแห่งฮาเวนเฮิร์สต์"  ทั้งที่เมื่อครั้งเปิดตัวในฐานะสาวสังคมหน้าใหม่ เอลิซาเบทประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก มีชายหนุ่มมากด้วยบรรดาศักดิ์และทรัพย์สินขอเธอแต่งงานถึงสิบห้าคน เอียน ธอร์นตัน ... ชายหนุ่มผู้มีอดีตอันลึกลับ มีชื่อเสียงในฐานะ "นักพนันมือทอง" และเป็นผู้ชายที่ทำให้หญิงสาวทุกรายต้องหลอมละลายภายใต้ดวงตาสีอำพันและท่าทีที่แสนจะศิวิไลน์นั้น ไม่เคยมีใครรู้ว่าเอียนเป็นใครและมาจากไหน มีข่าวที่ร่ำลืออย่างลับๆ ว่า เขาคือทายาทคนเดียวของดยุคแห่งสแตนโฮป ขุนนางที่มีอิทธิพลที่สุด และร่ำรวยที่สุดคนหนึ่งของอังกฤษ เอลิซาเบทและเอียน ... ตกหลุมรักอีกฝ่ายตั้งแต่เมื่อได้พบกันเป็นครั้งแรก แต่แล้วด้วยเล่ห์อุบายบางอย่างทำให้ทั้งสองต้องห่างกันไป ในขณะที่เอียนรุ่งเรืองด้วยทรัพย์สินเงินทอง เอลิซาเบทกลับต้องหนีจากสังคมที่รุมหยามเหยียด โชคชะตา ... พาให้เขาและเธอต้องกลับมาร่วมทางกันอีกครั้ง ทัศนียภาพอันงดงามของสกอตแลนด์ ความเป็นธรรมชาติของป่าเขา และความสัญโดดของกระท่อมน้อยอันเปี่ยมไปด้วยความทรงจำ จะก่อให้เกิดความรักขึ้นในสองหัวใจได้หรือไม่ และอุปสรรคอันใดอีก ที่เขาและเธอต้องพบพาน  บอกได้คำเดียว ว่าเส้นทางของทั้งคู่ ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบบลูเบลล์ ฮอว์ธอร์น และกุหลาบป่าอย่างแน่นอน ความเห็นส่วนตัว... บอกได้คำเดียว ว่าไม่รักกันจริง ไม่ทนอ่านเลยนะ ... เพราะใช้เวลาอ่านนานมาก และเมื่อยข้อมือสุดๆ ... ด้วยความหนาขนาด 617 หน้า ถือว่าหนามากระดับหนึ่งทีเดียว แต่ด้วยว่าแอบเป็นสาวกเจ๊จูดิธอยู่แล้ว หนาแค่ไหน ก็บ่ยั่น จริงๆ โปรยปกหลังก็ยาวมากแล้วนะ แต่จริงๆ เนื้อเรื่อง ที่มาที่ไป ยังยาวและเยอะมากกว่านี้อีก งานเขียนเล่มนี้ก็ตามสไตล์ของจูดิธแหล่ะค่ะ ที่ต้องร่ายที่มาที่ไปของตัวเอกที่ค่อนข้างยาวมาก  เริ่มต้นเปิดเรื่อง ที่การพบเจอกันของพระเอก+นางเอก หลังจากห่างหายจากกันไปถึง 2 ปี ...จากนั้นก็เล่าย้อนไปในอดีตเมื่อ 2 ปีก่อน ว่าเกิดอะไรขึ้น และหวนมาที่ปัจจุบัน ให้ตัวเอกได้เคลียร์ใจ เปิดใจ และจากนั้น ก็เป็นเรื่องราวต่อเนื่องไปในอนาคตของทั้งคู่ ถึงจะยาวมาก แต่หยิบมาอ่านหลายรอบ ความประทับใจก็ยังคงอยู่ ชอบ และอิน กับความรักของเอียนและเลดี้เอลิซาเบทมากๆ จูดิธบิ้วเก่งนะ อ่านแล้วมันรู้สึก ว่าถึงทั้งคู่จะไม่ได้บอกความในใจกันชัดๆ ในตอนแรก แต่ความรักมันอัดแน่น ตลอดเวลาที่ทั้งสองต้องเผชิญหน้าและถกเถียงกัน พระเอกของจูดิธ ส่วนมาก หลายเรื่องเหมือนกัน พระเอกจะเป็นคนยากจน และหล่อเหลา มีเสน่ห์ ถีบตัวเองขึ้นมาจากความยากจน จนร่ำรวยมีทรัพย์สินมากมาย ในขณะที่นางเอก ค่อนข้างจะเป็นคุณหนู ร่ำรวย เพียบพร้อม จิตใจดี เข้มแข็ง หัวใจเปิดกว้าง แต่ชีวิตเริ่มตกต่ำ และมีเหตุการณ์ให้ต้องมาพบพานพระเอก และพระเอกจะเป็นคนฉุดนางเอกขึ้นมา เพื่อกลับมาอยู่ในสังคมเดิมที่สวยงาม... จุดเด่นๆ ที่ชอบมากในเรื่องนี้ ทั้งๆ ที่มีความเข้าใจผิดเกิดขึ้นใหญ่หลวง ทำให้ทั้งคู่ต้องปวดใจและแยกกันไป แต่เมื่อกลับมาเจอกัน ทะเลาะกัน โกรธกัน แต่ตัวเอกทั้งคู่ ก็มักจะพยายามมองความผิดของอีกฝ่ายด้วยเหตุและผล ด้วยมุมมองของอีกฝ่าย ...และอีกส่วนที่ชอบ คือ ทั้งคู่ ชอบใช้คำพูดของอีกฝ่าย มายอกย้อนกัน ...มันโรแมนติก คมคาย และหวานดีค่ะ ให้คะแนน 9.5 ค่ะ ...เพราะรักงานเขียนของจูดิธมาก ชอบความโรแมนติก ชอบตัวละคร ชอบจุดขัดแย้ง และชอบทุกๆ อย่าง ....แต่ตัด 0.5 ...เพราะยาวไป อ่านแล้วเมี่อยข้อมือ ... ^___^ บางรายละเอียดที่ไม่ค่อยสำคัญ ลดทอนไปบ้างซักนิด ก็คงดี...   Create Date : 20 ธันวาคม 2556 9 comments Last Update : 20 ธันวาคม 2556 4:56:35 น. Counter : 4003 Pageviews. Share Tweet

ดองไว้จะครบทุกเล่มแล้วสำหรับงานจูดิธ แต่กองดองนี่ไม่ค่อยจะยุบสักเท่าไหร่เพราะความหนานี่แหละแจง.... ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าพี่แกจะเกริ่นอะไรกันหนักหนาก่อนเข้าเรื่องราว ปูทางให้ตัวละครอยู่นั่นแหละ   โดย: เหมือนพระจันทร์ 21 ธันวาคม 2556 0:35:27 น.

เล่มนี้ยังไม่มีค่ะ สงสัยหลุดรอดสายตาไป แต่ละเล่มหนา ๆ ทั้งนั้น   โดย: polyj 21 ธันวาคม 2556 5:56:22 น.

^ ^ Polyj ...ใช่ค่ะ หนามากจริงๆ ... แต่รู้สึกว่าจะมีเล่มบางอยู่หนึ่งเล่ม นั่นคือ... double standards (รักแท้ไม่แปรผัน) ความหนาเทียบเท่านิยายทั่วไปของท่านอื่นๆ แต่ถ้าเทียบกับผลงานเล่มอื่นๆ ของนักเขียนท่านนี้ เล่มนั้นถือว่าบางมาก บางเล็กครึ่งเดียวของเล่มอื่นๆ อ่ะค่ะ .. .. ตูน เหมือนพระจันทร์... นั่นสิ ...เกริ่นยาวม๊ากกกกกกกกกกก .... เล่มนี้ก็เกริ่นเยอะ แต่น้อยกว่าบางเล่มอ่ะจ้ะ หนาจริง แต่เนื้อเยอะอยู่เหตุการณ์มากมายก่ายกอง จริงๆ อาจจะเป็นเสน่ห์การเขียนที่ไม่เหมือนใครก็ได้ ... จริงๆ ตอนอ่าน เราก็เพลินนะ แม้บางรายละเอียดจะมากเกิน คือเขาเขียนสนุก เพลิน อ่านลื่นไหลไปได้เรื่อยๆ ไม่ได้น่าเบื่อ ... แต่แอบคิดว่า ...ลดลงบ้างก็ได้ เอาเนื้อๆ เน้นๆ หน่อย จะดีกว่า ..^__^   โดย: nikanda 21 ธันวาคม 2556 7:20:48 น.

น่าอ่านจังค่ะ   โดย: Sab Zab' 21 ธันวาคม 2556 10:47:20 น.

น้องแจงลองหาซื้อสีของเด็กมาให้จาดาลองเล่นดูสิครับ ยิ่งได้ยี่ห้อเคโยล่ายิ่งดีเลยครับ เป็นสีที่ไม่มีพิษและล้างออกง่ายมากเ ปื้อนเสือ้ก็ไม่เป็นไรครับ มาดามก็ไม่ค่อยให้เล่นครับ กลัวเปื้อน 555 แต่พี่ก๋าให้ละเลงเต็มที่เลยครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 21 ธันวาคม 2556 12:11:21 น.

ปกสวยจังเลยค่ะ   โดย: Pdจิงกุเบล 21 ธันวาคม 2556 12:45:58 น.

เหมือนจะมีในกองดองนะคะ ( ดองของจูดิธไว้หลายเรื่องและยังไม่ได้อ่านเลย ) แต่ฉบับของเรารู้สึกจะเป็นรุ่นก่อนลิขสิทธิ์ค่ะ   โดย: Serverlus 22 ธันวาคม 2556 8:32:56 น.

ไม่เคยอ่านอ่ะครับพี่แจง ไม่ใช่แนวผมจริงๆ ฮ่าๆ ป.ล.จากบล็อกลองไปหา Carrie ต้นฉบับมาดูสิครับ หนังเข้าหลอนจิตดีจริงๆนะครับ   โดย: ปีศาจความฝัน 23 ธันวาคม 2556 16:11:31 น.

สวัสดีปีใหม่ครับ   โดย: กะว่าก๋า 1 มกราคม 2557 6:29:29 น.