ความรักเหมือนกับสายลม
...สัมผัสไม่ได้ด้วยตา
แต่รับรู้และสัมผัสได้
...ด้วยใจ
เมื่อคุณรักใครซักคน
หัวใจมักเต้นแรงเมื่อเจอเขา
น้ำตาท่วมท้นเมื่อห่างไกล
กระวนกระวายแม้เพียงสบตา
เวลามีคนรัก
เพื่อนของฉัน
พกรูปภ่ายของอีกฝ่าย
ติดตัวเสมอ
เพื่อเก็บไว้ดูต่างหน้า
ยามคิดถึง เพราะห่างกัน
เวลามีความรัก
ตัวฉันเอง
กลับไม่เคยพบรูปถ่าย
ของใครคนนั้น
ไว้หยิบดูเวลาไกลกัน
...เพราะ
ทุกรายละเอียดเกี่ยวกับเธอ
ทุกเรื่องราวระหว่างเรา
ฉันจดจำและเก็บไว้ในใจ
เป็นเรื่องราวของความทรงจำ
...ที่ระลึกถึงอยู่เสมอ
ขุนเขาริมน้ำ เป็นอีกหนึ่งนามปากกาที่ได้ยินชื่อมานานพอสมควร และเห็นตามสื่อต่างๆ มีการพูดถึงหนังสือของเธอหลายต่อหลายเล่ม จนในที่สุดก็อดใจไม่ได้ ต้องลองอ่านดูหน่อย ได้มาจากเมืองไทยหนึ่งเล่มค่ะ คือ ก้อนหิน ขอบฟ้า ทะเล
เอาในภาพรวมก่อนนะ หนังสือรูปเล่มน่ารักมากค่ะ เล็กๆ พกพาสะดวก หน้าปกสวย ออกแนวชิวๆ คนสองคนเดินเล่นเรียบเลาะชายหาด เนื้อใน ตัวหนังสือน้อยไปนิดนึง แต่โดยส่วนตัว เป็นคนที่ชอบหนังสือที่ออกแบบแนวนี้อยู่แล้ว...คือมีภาพประกอบนิดหน่อย คำคมดีๆ ข้อคิดดีๆ และก็มีพื้นที่สีขาวว่างๆ สบายตา
ส่วนในด้านของเนื้อหา...ฉันชอบในส่วนของความเรียงสั้นๆ ในครึ่งแรกค่ะ เป็นความเรียงที่สละสลวย อ่านเพลินมาก ส่วนในครึ่งหลังที่เป็นประโยคสั้นๆ ก็เป็นคำคมข้อคิดที่ดี คืออ่านแล้วฉุกคิด โดนใจ เพียงแต่คิด (เอาเอง) ว่าในประโยคที่ซ่อนความนัยและความคิดดีๆ นั้น มันน่าจะเรียบเรียงประโยคได้สละสลวยกว่านั้นอีกซักนิด (แค่นิดเดียวจริงๆ นะ)
ความรักที่ผ่านพ้นไป
อาจไม่ใช่ความผิดของใคร
...เพียงแต่
เราไม่เหมาะจะดูแลความรักนั้น
^
^
โดน
ปล.เดาได้เลยว่าแจงเล่นบล็อกสลับเฟซอยู่ใช่มะ 55+