:: ร อ จั น ท ร์ :: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . วันนี้ . . แสงจันทร์เคลื่อน . . เดือนลับ . . ใกล้อับแสง ตัวข้าไร้ . . ซึ่งเรี่ยวแรง . . ก้าวไป . . ดั่งใจฝัน ดาวน้อยนิด . . ดั่งเศษเสี้ยว . . แสงอำพัน ราวดวงจันทร์ . . กลั่นแกล้งคน . . ให้หม่นใจ . . . . . ดวงอาทิตย์ . . แจ่มเจิดจ้า . . ข้ารอเจ้า ส่งเสียงเว้า . . อ้อนวอน . . รอนรอนล้า โปรดส่องแสง . . นำทางใจ . . ฤทัยข้า ตื่นจากนิทรา . . ด้วยแสงสดใส . . เป็นไฟนำทาง . . . . . กลางเมฆหมอก . . มืดสลัว . . แสนมัวหม่น หัวใจข้า . . ร้อนรน . . ทุกข์ทน . . กายเหน็บหนาว รอสักวัน . . ฟ้ากระจ่าง . . แจ่มแจ้ง . . แสงพร่างพราว ทั้งดวงดาว . . เดือนแจ่มจ้า . . ฟ้ากว้าง . . สว่างอำพัน . . . . . หากวันนั้น . . มาถึงกาย . . ใจคงตื่น เริงระรื่น . . ชื่นกมล . . คนขับขาน แสงสว่าง . . สาดส่องให้ . . ดวงใจเบิกบาน ความฝันที่แสนหวาน . . ข้าจะก้าวไป . . ไขว่คว้ามัน . . . . .รอจันทร์ . . เขียนโดย . . Nikanda เปิดบล็อกใหม่อีกบล็อก เพิ่งหัดเขียนกลอนบทนี้เป็นบทแรก ขออภัย . . ที่สัมผัสคล้องจอง อาจไม่ถูกต้อง . . ตามฉันทลักษณ์ แบบว่า . . แต่งเอาตามความพอใจอย่างเดียว . . . มือใหม่หัดแต่งกลอน เอาเรื่องง่ายๆไปก่อนแล้วกัน แสงเดือน แสงจันทร์ แสงตะวัน แสงดาว นี่แหล่ะง่ายดี อ่านเอาเพลินเนาะ . . ไม่ไพเราะ . . ก็อย่าว่ากันนะ   Create Date : 07 พฤษภาคม 2551 25 comments Last Update : 2 มิถุนายน 2552 5:23:39 น. Counter : 794 Pageviews. Share Tweet

ติดไว้ก่อน... เดี๋ยวดึกๆ มาเล่นต่อกลอนด้วยค่ะคุณแม่น้องนางฟ้า   โดย: นกที่ไม่มีเสียง 7 พฤษภาคม 2551 20:12:05 น.

ไพเราะนะคะ นาห์ว่าถ้าเราจะเขียน ไม่จำเป็นต้องตรงตามฉันทลักาณ์เสมอไป อะไรที่ออกมาจากความรู้สึกจะอ่อนละมุนกว่ามัวเคร่งกับกฏนะคะ   โดย: มัยดีนาห์ 7 พฤษภาคม 2551 20:16:03 น.

ก็เพราะดีนี่คะ คุณแจง...เป็นสิ่งที่ออกมาจากอานาติยะของหัวใจ อันมิอาจจะหา สิ่งใดมาเทียบเทียมได้ (สำนวนอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์)..อิ..อิ.. ลิตช์เองยังแต่งไม่เพราะขนาดนี้เลยค่า...   โดย: ลิตช์ (Litchi ) 7 พฤษภาคม 2551 20:48:37 น.

อ่านแล้วอยากออกไปชมจันทร์ข้างนอกบ้าน แต่ไม่เหมาะๆ วันนี้ตั้งใจจะนอนเร็วสักวัน ช่วงนี้ภูมิต้านทานเริ่มต่ำ แพ้อากาศเริ่มมาเพราะว่านอนดึกหลายวันค่ะคุณแจง พรุ่งนี้ตื่นแต่เช้ามาชมพระอาทิตย์วันใหม่ที่สดใสดีกว่า กลอนอ่านเพลินดี...มีแววดี จะรออ่านเรื่อยๆ นะคะคุณแจง   โดย: BeCoffee 7 พฤษภาคม 2551 21:55:48 น.

ขนาดรัฐธรรมนูญ ยังฉีกได้ บทกลอนก็อาจฉีกกฎ ได้เช่นกัน ไพเราะอีกรูปแบบใหม่ดีขอรับ อิอิ   โดย: คนสาธารณะ 7 พฤษภาคม 2551 23:41:11 น.

ดีจ้า พี่ชื่อ ปลานะจ๊ะด้วยความยินดี เรื่องแลกหนังสือกันอ่านค่ะแต่พี่ต้อง ใช้เวลาแป้ปนะในการบอกชื่อหนังสือคือพี่คนต้วมเตี้ยมน่ะค่ะ   โดย: bellagallo 8 พฤษภาคม 2551 1:28:53 น.

แหม ๆ มาแนวหวานเชียวนะค่ะ ไปตะลอนทัวร์มา ตัวดำปี๋เลยค่ะ สบายดีป่าวค่ะ หายไปนาน คิดถึงกันบ้างป่าวค่ะ อิอิ สาวน้อยเป็นไงบ้างเอ่ย ซนป่าวน้ออออออ   โดย: ความเจ็บปวด 8 พฤษภาคม 2551 3:20:43 น.

ไม่เป็นไรค่า อ่านเพลิน ได้อารมณ์ก็พอแล้วนะ เหนื่อยนักก็พักนะคะ สักวันแสงจันทร์ แสงตะวัน จะเป็นคนนำทางเราไปสู่จุด ๆ นั้นแน่ ๆ ค่ะ ขอเพียงเชื่อ และยังคงหวังจะก้าวไปเป็น วันนี้อารมณ์ศิลป์ ๆ นะคะคุณแจง เอาอีกค่ะ แต่งอีก ๆ ชอบอ่าน เอามาเรื่อย ๆ เลยค่ะ   โดย: นางสาวดุ่บดั่บ 8 พฤษภาคม 2551 4:07:45 น.

เป็นสันเขาที่สวยมากครับ เสียดายรูปเล็กไปหน่อยครับ อิอิอิ กลอนหรือบทกวี ผมว่าเหมือนรูปถ่ายนะครับ ไม่มีถูกผิด มีแต่ถูกใจไม่ถูกใจเท่านั้นเองครับ ผมชอบบทรองสุดท้ายครับ กลางเมฆหมอก...มืดสลัว ฯ อ่านแล้วเห็นภาพตามเลยครับ สวัสดียามเช้านะครับ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 8 พฤษภาคม 2551 7:37:17 น.

โดย: นายแจม 8 พฤษภาคม 2551 7:48:57 น.

ขอบคุณคร้าบ   โดย: Detective Holmes 8 พฤษภาคม 2551 8:25:10 น.

ดีมากเลยครับ หัดเขียนกวีนิพนธ์เนี่ย เป็นการฝึกจินตนาการ ความละเมียดละมัย ในการใช้ภาษาสั้นๆถ่ายทอดความคิดลึกซึ้ง การเขียนกวีนิพนธ์ไม่ได้มีกรอบว่าต้องคล้อง สัมผัสตามฉันทลักษณ์นะครับ ถ้าลองไปดู งานของ Walt Witman ซึ่งโบราณพอดูก็ไม่มี rhyming ครับ เป็น free verse ที่แรกๆคนก็ว่าแหก คอก แต่ตอนนี้เป็นงานคลาสสิกที่คนอเมริกัน ภูมิใจนำเสนอ ถ้าคุณแจงเลือกสรรคำดี สื่อความคิดออกมา ได้ชัดเจนประทับใจก็เป็นกวีนิพนธ์แล้ว อย่า ให้ความห่วงใยเรื่องการคล้องสัมผัสเป็นกรอบ จำกัดความคิดเลยครับ... บางทีการคล้องสัมผัส จนสะบัดสะบิ้งพริ้งพรายไปหมดก็น่าเบื่อ และ ไม่เหมาะกับการถ่ายทอดอารมณ์บางชนิด เท่าไหร่ คุณแป๋งกลับมาแล้วก็คงมีเรื่องไปเที่ยวมา เล่าใส่บล็อก หนูหล่อก็หาเรื่องใหม่มาเตรียมไว้ รอ เราจะผลัดๆกันทำครับ แล้วก็รอเพื่อนๆคน อื่นๆอย่างคุณแจงจะส่งอะไรมาแจมด้วยไงล่ะครับ ขอบคุณมากนะครับที่สนใจงานเล็กๆของหนูหล่อ   โดย: หนูหล่อ IP: 203.155.232.172 8 พฤษภาคม 2551 8:28:38 น.

ขอโทษครับ พิมพ์ชื่อกวีคนนั้นผิด ต้องเป็น Walt Whitman ครับ งานชิ้นดังโลดของเค้าคือ Leaves of Grass กับ Song of Myself เผื่อคุณแจง จะสนใจไปหาอ่านดูครับ ขอให้วันนี้เป็นวันสบายๆของคุณแจงนะครับ   โดย: หนูหล่อ IP: 203.155.232.172 8 พฤษภาคม 2551 9:17:37 น.

เอาใจช่วยให้แสงอุ่น..อุ่น ยามเช้า อาบแสงให้คุณ ได้อุ่นใจ..นะคะ ขอบคุณที่แวะเข้าไปให้กำลังใจค่ะ   โดย: กลีบดอกโมก 8 พฤษภาคม 2551 12:02:39 น.

แต่งครั้งแรกยังขนาดนี้ เก่งครับ ผมไม่ได้เลยหละ เคยขับรถไปต่อกลอนกันสดๆไปมั่วๆ ขำๆก็แค่นั้นเอง ได้แค่กลอนแปดอะ   โดย: หัวหยิกหน้ากร้อคอสั้นฟันเหยิน 8 พฤษภาคม 2551 13:46:01 น.

บทกลอนที่กลั่นจากใจ อาจมิต้องอิงอาศัยฉันทลักษณ์ เพียงผู้อ่านอ่านแล้ว...ตระหนัก ถึงความรักของผู้เขียนเพียรสื่อมา... มามั่ว...แหะ ๆ เขียนได้สวยแล้วค่ะคุณแม่นางฟ้าน้อยจ๋า... สวยจนมองเห็นภาพเลยทีเดียว...   โดย: แม่ไก่ 8 พฤษภาคม 2551 15:04:31 น.

เห็นคุณแจงไปชวนคุณปอยมาดูรูปหนูนางฟ้าน้อย อยากดูมั่งอะครับ แต่หาทางเข้าบล็อกนั้นไม่ได้   โดย: หนูหล่อ IP: 203.155.232.38 8 พฤษภาคม 2551 15:55:13 น.

แม่มดแวะมาเยี่ยมค่า แต่งกลอนหวานไม่เป็น เลยแค่ขอแวะอ่าน แม่มดแต่งกลอนทีไร กวนบาทาชาวบ้านทู๊กที แหะ ๆ   โดย: แม่มด (GreenWitch ) 8 พฤษภาคม 2551 19:10:11 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ เป็นบทกลอนที่ไพเราะมาก ๆ ครับ แต่งได้ดีมาก ๆ เลยครับ อ่านแล้วรู้สึกถึงความงดงามเลยครับ ผมชอบบล็อคกลอนนะครับ จะคอยมาให้กำลังใจบ่อย ๆ นะครับ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 8 พฤษภาคม 2551 19:57:47 น.

กลอนเพราะมากเลยค่ะ ชอบๆๆๆๆๆ   โดย: pim(พิม) 8 พฤษภาคม 2551 21:44:37 น.

ตราบใดที่ยังมีแสงตะวัน หรือยังมีแสงจันทร์ให้ฉันเห็น หรือมีเพียงแสงดาวพราวพร่างเพ็ญ ไม่มีวันที่ฉันเป็นคนหมดหนทาง เมื่อยังมีชีวีย่อมมีหวัง แม้พลาดพลั้งก้าวใหม่ตามใจฝัน อุปสรรคมีไว้ให้ฝ่าฝัน มันต้องมีซักวันเป็นของเรา ขอร่วมแจมด้วยนะคะคุณแจง ผักบุ้งเป็นคนที่ชอบเขียนกลอนมากมาก โดยจะเขียนเวลาที่อยู่คนเดียว เหงา เหงา หรือเวลาไม่สบายใจ ไม่รู้เป็นไงมันจะร่ายออกมาเป็นกลอนได้เป็นเรื่องเป็นราวเลยที่เดียวเชียว วันนี้เห็นคุณแจงเขียน เข้ากะอารมณ์ตอนนี้พอดิบพอดี ก็เลยร่ายออกมาได้ดังที่เห็น แต่คุณแจงก็เขียนกลอนได้เพราะเหมือนกันนะเนี่ย   โดย: pukboong 8 พฤษภาคม 2551 23:57:46 น.

กลอนดูเหงาๆนะคะ มาให้กำลังใจค่ะ   โดย: หวัน (หวันยิหวา ) 9 พฤษภาคม 2551 0:05:55 น.

สวัสดีค่ะคุณแจง แวะมาเยี่ยมตอนดึก ดึก เรื่องแต่งกลอน..ไม่ค่อยถนัดเลยค่ะ.. ถนัดแต่อ่านและให้กำลังใจค่ะ แหะ...แหะ...   โดย: เอื้องสามปอย 9 พฤษภาคม 2551 2:03:14 น.

งือ ๆ คุณแจงพูดได้ตรงใจจังอ่าค่ะ อาการทรุด ๆ ทรง ๆ เลยฮวบฮาบกว่าเดิมเลย คิดถึงใครบางคนอย่างจับใจ คิดถึงจนเจ็บอกไปหมด ถ้าใครไม่เคยเป็น ไม่มีทางรู้จริง ๆ นะคะ ว่าเป็นยังไง คิดแล้วยิ้มได้บ้าง น้ำตาไหลบ้าง มันแย่ชะมัดเลยค่ะ เฮ้ออออ ก็จริงนะคะ เก็บความรู้สึกดี ๆ นี้เอาไว้ พยายามจะสกัดออกมา แต่ความรู้สึกดี ๆ...อะไรแย่ ๆ ก็ปล่อยมันไป ไม่เก็บเอามาเป็นอารมณ์ อย่างน้อยก็ทำให้เรารู้ว่า หัวใจยังคงทำงานอยู่เต็มที่ ที่คิดถึงใครได้ ....และรักใครได้.... โอยย เป็นเอามากแล้วค่ะปอย   โดย: นางสาวดุ่บดั่บ 9 พฤษภาคม 2551 4:54:45 น.

โดย: คนสาธารณะ 9 พฤษภาคม 2551 9:39:10 น.