ความลับ..
เหมือนกองไฟใต้น้ำแข็ง
เมื่อไหร่น้ำแข็งละลาย..ไฟก็ลุกโชน
อยากเก็บความลับไว้ให้มิดชิดเพียงใด
แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้..ความลับไม่เคยมีในโลก
ได้แต่รอวันที่น้ำแข็งจะละลาย..แล้วเปลวไฟก็ลุกลาม
ความลับ
เปรียบเสมือน..เงาในยามเที่ยงวัน
อรุณส่องแสงฉาน มองไม่เห็นเงานั้น
ความมืดดำ
ซ่อนอยู่ในนั้น
ในทุกฝีเท้าที่เราก้าวย่าง
ความลับ
ไม่มีวันสูญสลายไป
ความลับ
มันมิเป็น ดั่งเช่นหยาดน้ำค้าง
ที่ยอมแห้งเหือด เพียงต้องแสงอาทิตย์สว่างไสว
โปรดจง..ระวังเถิด
มันเพียงรอวัน..ที่ดวงตะวันจะคล้อยต่ำ
เมื่อนั้น..อาจถึงวันที่ความลับจะเผยตัวให้โลกรับรู้
อะไรเอ่ย..หนีเท่าไหร่ก็หนีไม่พ้น
เงาจ๋า..ฉันกลัวเธอเหลือเกิน
ตะวันจ๋า..ยังตกดินเลยนะ
ฉันต้องการแสง..แห่งเที่ยงวันตลอดไป