Thank You :: เหนือกว่าคำว่า รัก...คือคำว่า ขอบคุณ
ซีรีย์ที่ดีในสายตาคนอื่น ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นควรแบบไหน แต่ซีรี่ย์ที่ดีในแบบของฉัน คือมันต้องได้มากกว่าความบันเทิง และเมื่อดูจบแล้ว มันยังคงตราตรึงอยู่ในใจ ไม่ลืมเลือนไปง่ายๆ เช่นกัน และ Thank You เป็นแบบนั้นค่ะ
Thank You ... เป็นซีรี่ย์(น่าจะเป็นแนว) สะท้อนสังคม ที่เริ่มต้นด้วยความผิดพลาดของคุณหมอสาวท่านหนึ่งในการรักษาคนไข้เด็ก(จากอุบัติเหตุรายหนึ่ง) ทำให้เด็กบริสุทธิ์สดใสคนนั้นต้องติดเชื้อเอดส์จากเลือดที่ได้รับบริจาคด้วยการรักษาของเธอ ความผิดพลาดครั้งนั้นกัดกร่อนหัวใจหญิงสาวทำให้เธอไม่เคยมีความสุขอีกเลย และเมื่อวันหนึ่งเธอได้รู้ว่าเธอกำลังจะต้องจากโลกนี้ไปด้วยโรคร้าย เธอจึงต้องการให้แฟนหนุ่ม(ที่เป็นหมอด้วยกัน) ของเธอ สานต่อเจตนารมณ์ นั่นคือการไปขอโทษและขออโหสิกรรมแก่เด็กคนนั้น ผู้ไม่รู้อิโน่อิเน่อะไรเลย
และนี่คือจุดเริ่มต้นทำให้คุณหมอ(เถื่อน) แห่งเมืองใหญ่ ต้องไปยังชนบทอันห่างไกล และได้พบการหญิงแม่ม่ายหัวใจขาวสะอาด กับลูกสาววัยน่ารัก(ผู้ติดเชื้อเอดส์) และคุณตาขี้หลงขี้ลืมของเธอ ...
ต้องขอบอกว่าซีรี่ย์เรื่องนี้เป็นซีรี่ย์ที่เกินความคาดหวังมากค่ะ แม้จะตั้งใจดูเพราะได้ยินเสียงร่ำลือมาว่า เป็นซีรี่ย์นอกสายตาเรื่องเยี่ยมเรื่องหนึ่งของเกาหลี ตอนหยิบมาดู ก็มีความคาดหวังมากอยู่แล้ว แต่สิ่งที่ได้รับในขณะที่ดู...ขอบอกว่า มันเกินความคาดหวังอย่างบอกไม่ถูก...
มันอิ่มเอมหัวใจ...จนไม่รู้ว่าจะใช้คำพูดไหนบรรยาย...สุดท้ายเลยได้แค่บอกว่า Thank You จ้ะ..ขอบคุณที่สร้างซีรี่ย์ดีๆ แบบนี้มาให้ดู
พล็อตเรื่องอาจจะไม่ได้ยิ่งใหญ่มาก แต่มันเก๋ และไม่โหล ...ไม่ได้หากันได้เกลื่อนกลาดทั่วไปท้องตลาดละคร+ซีรี่ย์ การดำเนินเรื่องเจ๋งมาก มาช้าๆ มาเรื่อยๆ มาเอื่อยๆ มาทีละเล็กทีละน้อย แต่ทุกเหตุการณ์มันกัดกร่อนหัวใจ ให้เจ็บ ให้สุข ให้เศร้าและทำให้ยิ้มทั้งน้ำตา
เปิดเรื่องมา แอบตกใจค่ะ ...อาจจะเป็นเพราะเราคุ้นชินกับภาพลักษณ์คุณหมอ ที่ต้องสุภาพ อ่อนโยน ใจดี...เหมือนเทพบุตรในชุดกราวด์...แบบว่าตอนเปิดตัวจางฮยอก ออกมา (เขาดังนะ แต่ตอนนั้นฉันอยู่หลังเขา เลยไม่รู้จักจางฮยอกมาก่อน) แอบเหวอเลยทีเดียว...อุทานในใจ หมอเ-ี้ยไรวะเนี่ย?? ...อาจจะหยาบคายไปหน่อย แต่จริงๆ ค่ะ ด้วยรูปลักษณ์ก็ว่าหน้าโหด เหมือนมาเฟีย เล่นบทนักเลงคงน่าเชื่อกว่า แต่ที่แย่กว่า คือบุคลิกในเรื่องค่ะ หมออะไรอ่ะ ทั้งไม่สุภาพ ทั้งหยาบคาย ไม่รักเด็ก ไม่แคร์สตรี และไม่สนใจคนแก่...แต่ดูไปเรื่อยๆ ถึงจะเห็นพัฒนาการของเขา จากศูนย์ขึ้นไปหาร้อย
นางเอกลียองชิน ....นำแสดงโดยกงฮโยจิน ถ้าใครรู้จัก คงคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี เพราะมีซีรี่ย์สนุกๆ หลายเรื่องทีเดียว และถือว่าเป็นนักแสดงฝีมือดีของเกาหลี แต่ในตอนนั้นฉันก็ไม่รู้จักเช่นกัน ก็เลยคิดแค่ว่า เอ่อ...นางเอกเหรอเนี่ย ไม่สวยเลย แต่ก็สมกับบทชาวบ้านธรรมดาๆ ดี ดูแล้วจะได้เชื่อ...แล้วยิ่งดูก็ยิ่งเชื่อจริงๆ ค่ะ เพราะเธอสวมบทบาทเป็นแม่ม่ายลูกติดหัวใจทองคำได้ดีมาก อาจจะมีหลายคนมองว่า เอ๊ะ ทำไมนางเอกแสนดีจัง โง่จัง ดีเว่อร์ไปหรือเปล่า แต่ฉันกลับไม่คิดเช่นนั้น เธอไม่ได้ดีแสนดีเพราะเป็นคนโง่ เพียงแต่เธอแสนดี เพราะคิดว่าความดีจะชนะทุกสิ่ง และความดีจะเข้าถึงหัวใจ และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ...
ความดีชนะทุกอย่าง ทั้งหัวใจที่ด้านชาของพระเอก และหัวใจที่มีแต่ความหวาดระแวงของชาวบ้าน (ที่มองเห็นลูกสาวผู้ติดเชื้อเอดส์ของเธอ เป็นเหมือนเหมือนไส้เดือนกิ้งกือที่น่ารังเกียจ เพราะทุกคนกลัวเชื้อเอดส์ โดยไม่รู้ถ่องแท้ ว่าโรคนี้มันไม่ได้ติดต่อกันได้ง่ายๆ)
น้องบอม...นางเอกตัวจริงของเรื่อง คือเด็กสาวในเรื่องที่ต้องติดเชื้อเอดส์โดยไม่รู้ตัว อยากบอกว่า น้องเป็นจุดหนึ่งที่ดีที่สุดของเรื่องนี้ แสดงได้น่ารักมาก ใสมาก ดูแล้วเอ็นดูสุดๆ
และทุกคนในเรื่องก็เล่นได้ดีจริงๆ ค่ะ ทุกคนมีแง่มุมที่น่ารังเกียจและก็น่ารัก เป็นตัวละครที่กลมมาก ไม่ว่าจะเป็นพระรอง (พ่อของบอม)...เขาเป็นตัวละครอีกตัว ที่น่าเอาใจช่วย คนอาจจะมองว่าเขาใจร้าย ที่แกล้งพนันกับเพื่อน ว่าจะนอนกับนางเอกให้ได้ (เมื่อสมัยเรียน) เพราะรู้ว่านางเอกรักเขา(และโดนเพื่อนท้าทาย) ... แต่เมื่อได้เสียกันแล้ว เขาก็จากไปยังเมืองใหญ่ ไปสร้างตัว สร้างฐานะ โดยทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง...คือใจก็รู้แหล่ะ ว่าบอมเป็นลูกของตัวเอง แม้นางเอกจะไม่เคยพูด ตัวแม่บอมเขาก็มีใจให้ แต่เขาเลือกหน้าที่การงานมากกว่า...จนเมื่อเป็นปึกแผ่น ใจก็หวนนึกถึงคนเคยรัก นึกถึงลูก เอ็นดูเมื่อได้เห็น อยากได้มีโอกาสดูแลลูกตัวเอง แต่กว่าจะคิดได้ ก็ช้าเกินไป เพราะมีคนอื่นมาคอยดูแลอยู่แล้ว อย่างตอนหนึ่ง...ที่พระเอกพูดกับเขาว่า "คุณมาช้าเกินไป ผมอยู่ตรงนี้แล้ว "
คุณย่าของบอม(แม่พระรอง)...คุณตาของบอม เพื่อนของบอม...คู่หมั้นของพระรอง เพื่อนบ้านทุกคน คุณหมอและพยาบาลประจำหมอบ้าน ทุกคนเป็นตัวละครที่สร้างสีสัน ทำให้เรื่องราวบ้านๆ ในซีรี่ย์บ้านๆ สนุกมาก
ด้านความรัก ความโรแมนติก...ซีรี่ย์เรื่องนี้ไม่ได้สื่อถึงความรักมากซักเท่าไหร่ (และทั้งๆ ที่ฉันเป็นคอซีรี่ย์ที่รักซีรี่ย์โรแมนติกมากๆ) ก็ไม่ได้รู้สึกผิดหวังอะไร รักที่มาช้าๆ พร้อมความเข้าออกเข้าใจ ก็เป็นความรักที่หนักแน่นดีเหมือนกัน
และหลายคนที่มีโอกาสได้ดู คงไม่ลืมฉากนี้ใช่ไหมคะ...ฉากจูบกลางถนนของหมอมิน...กล้ามท้องไม่แข็งแรงจริง ทำไม่ได้นะนั่น 555+
และมีอะไรอีกหลายอย่าง ที่น่าประทับใจ ต้องลองดูเองค่ะ แล้วจะรู้ซึ้ง ซาบซึ้งไปกับมัน ...ชอบเสื้อกันฝนสีเหลืองของบอม ที่เธอจะให้เอาไว้เวลาไปโรงเรียน เพราะ(โดนหลอกจากผู้ใหญ่) ทำให้มีความเชื่อว่า ถ้าใส่เสื้อตัวนี้ ปีศาจร้ายในตัวเธอ(เชื้อเอดส์) ก็จะไม่ไปทำร้าย ไปติดคนอื่น
ชอบที่พระเอกตั้งตนเป็นผู้พิทักษ์นางฟ้าหมายเลขหนึ่ง...พระรองเป็นผู้พิทักษ์หมายเลขสอง อ่านแบบนี้ หลายคนอาจจะไม่เข้าใจ ว่าทำไมต้องเป็นแบบนั้น และถ้าได้ดูจะเข้าใจค่ะ
ชอบความเข้าใจโลกของตัวละคร อย่างพระรอง สุดท้ายเขาก็ไม่ได้บอกลูกสาว ว่าเขาเป็นใคร เขาพร้อมจะคอยดูแล ห่วงใยอยู่ห่างๆ เมื่อเห็นว่าพระเอกสามารถดูแลและทำให้ลูกสาวและ(อดีต)คนรักของเขามีความสุข
บางคนอาจจะไม่ชอบหมอมิน แต่ฉันชอบมากค่ะ มองข้ามหน้าตาเหี้ยมๆ ของเขาไปเลย แม้หมอมินจะไม่น่ารัก ไม่หล่อ ไม่สุภาพ ไม่(ค่อย)ใจดีซักเท่าไหร่...แต่เขารักบอมและยองชินมากจริงๆ
...ยองชินและบอม คือ ปาฏิหาริย์ของผม... คำพูดประโยคนี้ ซึ้งว่าการพูดคำว่า รัก เป็นไหนๆ...จริงไหมคะ?...!!!!
Create Date : 21 พฤศจิกายน 2554 |
|
11 comments |
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2554 17:11:22 น. |
Counter : 6203 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: คิม IP: 124.121.11.117 21 พฤศจิกายน 2554 19:07:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: nikanda 21 พฤศจิกายน 2554 19:26:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชามินต์ 21 พฤศจิกายน 2554 21:41:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: นัทธ์ 22 พฤศจิกายน 2554 20:37:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดอกโสนบานเช้า (ดอกโสนบานเช้า ) 23 พฤศจิกายน 2554 15:46:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้ม (Sii Yaza ) 24 พฤศจิกายน 2554 0:06:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่ไก่ 25 พฤศจิกายน 2554 20:46:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: เบย์ IP: 49.48.80.101 11 กุมภาพันธ์ 2557 21:34:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: nikanda 12 กุมภาพันธ์ 2557 4:33:09 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ช่อง 7 เอามาฉาย
แต่ไม่ได้ดูแบบปะติดปะต่อนะ
กลิ่นเศร้าและเหงาแรงมากเลยอะ