Autumn's Concerto :: สถานีต่อไป ความสุข
...มีอยู่หลายครั้ง ในโลกแห่งความเป็นจริง ที่บีบให้(เราต้อง)เดินไปข้างหน้า
...มีคนบางคน และเรื่องราวบางเรื่อง (ที่เรา)...จำเป็นต้องปล่อยไป
ปกติไม่ค่อยได้ดูซีรี่ย์ไต้หวัน เพราะไม่ค่อยถูกจริตกับแนวซีรี่ย์ของเขา เพราะพล็อตมันอ่อนๆ นักแสดงโอเว่อร์แอคติ้ง ดูแล้วการ์ตูนๆ แถมยังมีเลิฟซีนเกินความจำเป็นไปหน่อย... แต่ซีรี่ย์เรื่องนี้ เป็นซีรี่ย์นอกสายตา ที่อ่านรีวิวในบล็อกแก้งค์แล้วสนใจ เลยตามลิงค์ไปดู
ขอบอกว่า ดูแล้วชอบมากๆ ถูกจริตเป็นที่สุด...
ปกติไม่ได้ปลื้มซีรี่ย์ไต้หวัน ไม่เคยชอบแวนเนสมาก่อน และไม่รู้จักนางเอกเรื่องนี้ ดังนั้นรีวิวนี้ ไม่มีความลำเอียงเพราะความชอบแน่นอนค่ะ ..(แต่หลังจากดูจบ รู้สึกว่าแวนเนสเล่นซีรี่ย์เรื่องนี้ได้ดีมาก นางเอกก็เล่นดี)
อย่างแรกที่สนใจและสงสัย ใคร่รู้...คือ...ทำไมต้อง...สถานีต่อไป ความสุข
เรื่องย่อ...(สปอยล์หมดเปลือกนะจ๊ะ)
ซีรี่ย์เรื่องนี้ เป็นเรื่องราวของ มู่เฉิน หญิงสาวผู้ตกอับ เป็นดาวที่ร่วงจากฟ้ามาสู่ดิน เป็นคุณหนูที่ชีวิตพลิกผัน กลายมาเป็นเด็กข้างถนนที่ต้องต่อสู้กับความยากลำบากตั้งแต่อายุยังน้อย เมื่อเติบโตมาเป็นสาวน้อยงดงาม ชีวิตยิ่งยากลำบากขึ้นเป็นสองเท่า...ได้พบกับ กวงซี ชายหนุ่ม นิสัยไม่ดี ชอบดูถูกคนอื่น ร้ายกาจ มีปมในใจ เขาใจร้ายกับเธอ แต่เมื่อได้รู้จักกันนานเข้า ผ่านเหตุการณ์ต่างๆ ด้วยกัน ทั้งเขาและเธอต่างก็ได้มองเห็นมุมดีๆ ที่ซ่อนอยู่ในตัวของแต่ละคน จนกลายเป็นความรัก ...
แต่ความรักของซินเดอเรลล่ากับเจ้าชาย ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ เมื่อกวงซีเป็นโรคร้าย ที่ต้องรักษาตัวให้หาย ด้วยการรักษาของผู้หญิงอีกคนที่หลงรักเขา...มู่เฉินถูกยื่นข้อเสนอจากแม่ของกวงซี ให้เธอไปจากเขาซะ เพื่อเป็นการตอบแทนที่ผู้หญิงอีกคนนั้น จะช่วยรักษาชีวิตของเขาเอาไว้ หญิงสาวยอมทำตามแต่โดยดี โดยได้สร้างความเข้าใจผิดใหญ่หลวงไว้กับกวงซี...เพื่อให้เขาตัดใจไปจากเธอ โดยไม่รู้ว่า บาดแผลที่ทิ้งไว้ ทำร้ายเขา ทั้งร่างกายและจิตใจ
เธอจากไป...โดยมีกวงซีน้อย ติดท้องไปด้วยอย่างไม่รู้ตัว
วันเวลาผ่านไป 6 ปี...กวงซีกลายเป็นคนใหม่ กลายเป็นชายหนุ่มที่สมบูรณ์แบบ ฉลาด ..มีหน้าที่การงานดี มีชีวิตที่มีความสุข มีคู่หมั่นแสนสวย และมีชีวิตอยู่กับปัจจุบันโดยการสูญเสียความทรงจำในอดีตเมื่อ 6 ปีก่อนไปจนหมดสิ้น มีเพียงสิ่งเดียวที่ร้อยหัวใจของเขาไว้ คือปลอกข้อมือที่สวมติดตัวไว้ตลอดเวลา กับความฝันจางๆ ถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาไม่รู้จักและไม่เคยเห็นหน้าชัดๆ ซักที
ในขณะที่มู่เฉิน มีชีวิตที่ยากลำบาก แร้งแค้น ขัดสน แต่ว่ามีความสุข กับเทวดาตัวน้อย ชื่อว่า เสี่ยวเล่อ
แล้วโชคชะตา ก็นำพากวงซี และมู่เฉินกลับมาพบกันอีกครั้ง...คนหนึ่งความทรงจำว่างเปล่า กับอีกคนที่ความทรงจำยังฝังแน่นในหัวใจ
แล้วก็...เป็นที่มาของดราม่าบีบหัวใจ
อ่านพล็อตแล้วออกจะเนือยๆ และน้ำเน่า ตามมาตรฐานละครขนานแท้ทีเดียว...
-สาวน้อยยากจนแสนซื่อ กับ หนุ่มหล่อร่ำรวยแต่เย็นชา -โรคร้าย ทำให้นางเอกต้องเสียสละโดยการจากไป -ความจำเสื่อม (มุกยอดฮิต) -ลูกติดท้องเป็นกาวใจ (เห็นอยู่บ่อยๆ ในละคร) -ความจำกลับคืน...(ต้องแก้แค้น 55+) -แม่ผัว-ลูกสะใภ้ (ต้องไม่ถูกกันตล๊อด..ด) -พระรองแสนดี-นางรองแสนดี (กว่า)
ตอนดู ต้องนั่งถามตัวเองตลอด ว่าทำไม พล็อตมันน้ำเน่าแบบนี้ แต่เราก็ยังทนดู แถมยังชอบเสียด้วย เสื้อผ้าหน้าผมตัวละคร ก็เพลียเหลือเกิน ...อยากตีมือคอสตูมไต้หวัน อยากให้ไปดูละครไทย+เกาหลีบ้าง...ว่าแฟชั่นเขาไปถึงไหนแล้ว....
แต่นานมากแล้ว ที่ไมได้ดูละครหรือซีรี่ย์ด้วยอารมณ์ที่อินจัด 3 วัน 2 คืน ที่เรานั่งดู เหมือนโดนบีบหัวใจอยู่ตลอดเวลา ท้องมวนๆ ค่ะ ปกติ ไม่เป็นบ่อยหรอก แต่ซีรี่ย์เรื่องนี้เหมือนมีของ...รู้สึกแบบนั้นจริงๆ
-มาพูดถึงส่วนที่ชอบดีกว่า ว่าทำไมถึงชอบละครเรื่องนี้ ...เราว่ามันดำเนินเรื่องได้ดี เป็นเหตุเป็นผลกัน และเรียงร้อยเหตุการณ์ได้เหมาะเจาะ พอดิบพอดี บทพูดอาจจะไม่โดดเด้งออกมาเป็นประโยคเจ๋งๆ ...แต่ในทุกประโยคที่ตัวละครสนทนากัน มันมีความหมายและนัยดีๆ อยู่ในนั้นตลอด บางซีน พระเอก+นางเอกนั่งพูดกันเป็น 10ๆ นาที แต่ไม่มีความน่าเบื่อเลย...
-ยิ่งบทพูดของเด็กๆ ลูกนางเอก กับนางเอก เวลาพูดจากัน มีแต่ความน่ารัก บทละครใสซื่อมากๆ ...มุกที่ใส่มาก็น่ารัก อย่างที่เสียวเล่อมักจะสงสัยว่าทำไม เขาไม่มีพ่อเหมือนคนอื่นๆ มู่เฉินก็จะบอกลูกว่า พ่อของลูกเป็นมาดาวอีกดวงจ้ะ เขามาหาไม่ได้ เพราะว่ามีภารกิจยิ่งใหญ่ต้องทำ อะไรแบบนี้ มันน่ารักมากๆ...
อีกประโยคที่เธอบอกลูก ตอนลูกร้องจะหาอากวงซี...
*บางครั้งน่ะ การรัก,ชอบใครซักคน ก็ควรจะปล่อยเค้าไป ให้เขาได้มีความสุข แบบนี้สิ...ถึงเรียกว่า...รัก...
ฟังแล้วก็รู้สึกว่าซึ้งกินใจดี แม้จะเป็นประโยคธรรมดาๆ ก็ตาม แต่เมื่อมันอยู่ในซีนที่เหมาะสม มันก็ฟังดูซึ้งดี เพราะมู่เฉินไม่ได้สอนลูกเท่านั้น แต่เป็นการตอกย้ำกับตัวเองด้วย ว่าเธอไม่ควรบอกความจริงให้กวงซีต้องเจ็บปวด ...ควรปล่อยให้เขามีความสุขกับปัจจุบันของเขาไป
แต่...ลึกๆ
ในมุมของเรา เรากลับรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องที่เธอจะทิ้งเขามา...มีอยู่ฉากนึง ต้องที่พระเอกรู้ความจริงทั้งหมด ...เขาพูดกับนางรองว่า "ชีวิตเป็นของผม พวกคุณมีสิทธิ์อะไร มาตัดสิน ว่าชีวิตผมต้องการอะไร และไม่ต้องการอะไร"
อีกประโยค "มีชีวิตอยู่ แต่ปราศจากคนที่รักและความทรงจำ ก็ไม่ต่างอะไรกับการตายทั้งเป็น"
ฟังแล้วปรี๊ดมาก ...เหอ เหอ...เพราะคิดแบบนั้นเหมือนกัน
จริงอยู่ นางเอกเสียสละ จากไป เพื่อให้พระเอกได้มีชีวิตอยู่ ...มองในมุมของเรา เธอไม่ได้ทำเพื่อพระเอก แต่เธอทำเพื่อตัวเธอเองต่างหาก ..คือเธอรักพระเอกมาก จนไม่สามารถเห็นเขาตายได้ การอยู่บนโลกนี้ แม้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ได้รับรู้ และมองดูอยู่ห่างๆ ...เธอก็จะสามารถมีชีวิตหายใจอยู่บนโลกนี้ได้...พูดง่ายๆ คือเธอรักษาชีวิตพระเอกไว้ เพื่อรักษาหัวใจตัวเองน่ะค่ะ
โดยที่เธอลืมคิดไปว่า ...เขาจะมีชีวิตอยู่อย่างไร โดยปราศจากเธอ ถ้าหากว่าเขาผ่าตัดแล้ว แต่ไม่ได้เสียความทรงจำไปเล่า เขาจะต้องทนอยู่กับการรู้ว่าเธอทอดทิ้งเขาไปกับคนอื่น
ซึ่งพระเอกก็โกรธมาก แล้วคิดแบบนั้นจริงๆ ว่านางเอกไม่มีสิทธ์มาคิดแทนเขานะ...แต่ว่าฉากสุดท้าย พระรองก็พูดให้ได้คิด...ว่าถ้าสลับกัน ถ้าเป็นมู่เฉินป่วย กำลังจะตาย พระเอกจะช่วยให้เธอรอดไหม ถ้ามันมีวิธีเดียวที่ต้องทำ...
ก็มองกันคนละมุมค่ะ...
และมีหลายฉากเหมือนกันที่บีบหัวใจ แม้จะเป็นฉากเล็กๆ ก็ตาม...เช่นฉากที่นางเอกกอดลูกไว้... แล้วบอกว่า ...เสี่ยวเล่อ คุณอากวงซีเป็นคนดีจ้ะ แต่เขาไม่ใช่พ่อของลูกนะ...(จำบทไม่แม่น) แต่ประมาณนี่แหล่ะ มันน่าปวดใจมากๆ คนที่รักที่สุดในชีวิตอยู่ใกล้ๆ ...แต่ไม่มีสิทธิ์จะเป็นเจ้าของ
-เราชอบการตัดต่อรีแฟรชอดีตด้วยค่ะ...ตัดมาได้เหมาะมาก บางซีน ดูแล้ว ผ่านไปแล้ว พอรีแฟรชเรื่องอดีต ต้องย้อนกลับไปดูอีกครั้ง เช่นตอนที่คู่หมั้นของพระเอกมาหาพระเอกที่บ้านนางเอก...ตอนนั้นนางเอกขาแพลง พระเอกก็อุ้มเธอเข้ามา ...แล้วทุกอย่างก็ดำเนินไปอย่างดี ทุกคนยิ้มให้กันอย่างสดใส นางเอกบอกนางรองว่า อย่าเข้าใจผิด เธอก็เข้าใจ ไม่ได้คิดอะไร...แล้วก็รีแฟรชกลับไป ว่าจริงๆ นางรองรู้อยู่แล้ว ว่านางเอกเป็นใคร ในใจเธอหวั่นไหว เพราะรู้ว่าพระเอกยังรักนางเอกอยู่...แต่เบื้องหน้ายิ้มแย้ม...
อีกอย่างหนึ่ง ไม่รู้คนอื่นสังเกตุกันหรือเปล่า...ในช่วงปัจจุบัน...เวลาพระเอกกับนางเอกคุยกัน ...พระเอกมักจะพูดประโยคที่นางเอกเคยพูดในอดีตเสมอๆ แล้วนางเอกก็จะพูดประโยคที่พระเอกพูดในอดีตบ่อยๆ ด้วย...
สรุปว่า เรื่องนี้เป็นซีรี่ย์ที่เข้าถึงหัวใจมากกว่าที่คาดหวังเอาไว้ค่ะ พล็อตเรื่องอาจจะไม่ใหม่ แต่ว่าดำเนินเรื่องได้ดี มีเด็กๆ และบทสนทนาน่ารักๆ เป็นส่วนเสริมให้ซีรี่ย์น่ารักมากๆ เป็นซีรี่ย์ที่ดูง่าย ไม่มีความลับ ไม่มีอะไรที่คนดูไม่รู้
คนดูจะรับรู้ทุกเรื่องราว ไม่มีปมให้เฉลย...แต่สิ่งที่ต้องลุ้นคืออารมณ์ของตัวละคร ว่าถ้าพระเอกรู้ความจริงแล้วจะเป็นอย่างไร ...เวลาพระเอก+นางเอกอยู่ด้วยกันแล้วมันน่าอึดอัดพอๆ กับโรแมนติกกับความลับที่ซ่อนอยู่...
ธีมใหญ่ ของเรื่องนี้น่าจะเป็น การโกหกเพื่อคนที่รัก และการเสียสละที่บางครั้ง คนที่เราทำให้อาจจะไม่ต้องการ...ไม่ว่าจะเป็นนางเอก และแม่พระเอก เราว่าทุกคนตัดสินใจไม่ถูกต้องเสมอไป...
แต่ความรักก็คือความรัก... แม้การปกป้องคนที่รัก จะผิดวิธีไปบ้าง แต่มันก็คือความรัก...อยู่ดี
Create Date : 05 เมษายน 2555 |
|
23 comments |
Last Update : 14 เมษายน 2555 15:21:06 น. |
Counter : 26559 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Paulo 5 เมษายน 2555 8:03:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: Ferno IP: 124.120.245.203 6 เมษายน 2555 7:03:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: 3K-guy 6 เมษายน 2555 8:38:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปอนด์ IP: 110.168.72.232 7 เมษายน 2555 12:53:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: Mancunianz IP: 124.122.54.57 14 เมษายน 2555 2:45:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: nikanda 14 เมษายน 2555 16:03:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: macaroon IP: 1.47.141.170 15 เมษายน 2555 20:37:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: nikanda 20 เมษายน 2555 2:44:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: natty IP: 182.52.65.224 19 มิถุนายน 2556 16:02:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: nikanda 20 มิถุนายน 2556 5:26:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: kaem IP: 183.88.249.46 19 สิงหาคม 2556 9:28:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: ssinee IP: 124.122.103.26 20 ตุลาคม 2556 19:56:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: ssinee IP: 124.122.103.26 20 ตุลาคม 2556 19:57:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: ssinee IP: 124.122.103.26 20 ตุลาคม 2556 19:58:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: nikanda 29 ตุลาคม 2556 18:46:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: เราก็นางเอกแบบนี้ IP: 202.176.110.138 7 กรกฎาคม 2557 14:24:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: nikanda 9 กรกฎาคม 2557 3:42:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: นุ่น IP: 180.183.71.10 4 กุมภาพันธ์ 2559 0:06:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: Oanchesa IP: 124.120.207.225 22 มิถุนายน 2563 12:36:38 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
นานมากที่ไม่ได้ดูหนัง หรือซีรีย์ที่พล๊อตแบบนี้
ปล. นอกเรื่องเช่นกัน
เราว่าทีทำใจได้เร็วในการสูญเสีย ไม่ใช่ว่าหัวใจด้านชาหรอก
แต่บางทีเป็นเพราะ แจงตั้งรับกับความจริง และเข้าใจมันได้เร็วเท่านั้นเอง
เราเอง เสียใจนะ แต่ก็พยายามคิดว่า ตัวเราเองก็ต้องไปสู่จุดสุดท้ายแบบนั้นเหมือนกัน
วันนึงก็อาจเป้นพ่อเราแม่เรา ไม่มีใครหนีพ้น
คิดบวกอีกอย่างคือ หลังจากที่ใช้ชีวิตอย่างลืมนึกถึงเรื่องนี้ไป
ก็กลับมาตระหนักบ้าง จะได้ทำดีต่อกันมาก ๆ หน่อยในยามที่ยังได้อยู่ด้วยกัน
เผื่อในวันไหนที่ต้องจากกัน ก็ยังรู้สึกว่า เราทำดีที่สุดแล้ว อยากน้อยก็มีภาพดีๆ เยอะ ไม่ต้องเสียใจว่า ทำไมวันนั้นเราไม่ทำอย่างนั้น ทำไมวันนั้นถึงทำแย่ ๆ อย่างนี้
เนอะ ^^