Once upon a time,someone decided that I was the loser. :<
|
|||
"สี่แผ่นดิน" แหม๊....มาพูดถึงสี่แผ่นดินเอาป่านนี้ คงมีคนคิดละว๊า ว่าฉันดีเลย์รึเปล่า? จริงๆแล้วก็อยากมาเล่าๆโม้ๆให้ฟังน่ะ พอดีเมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา พี่กันเค้ามาทัวร์คอนฯที่ศรีราชา ไอ้เราหรือจะพลาด ใส่เสื้อเอฟซี บึ่งไปตั้งแต่เลิกเรียน พอไปถึง...แม่เจ้า คนมหาศาล อิฉันสูง ๑๕๓ เตี้ยจนน่าใจหาย น้ำตาปริ่มเลย ...สิ้นหวังแล้ว แต่ก็ไปเดินเรียบๆเคียงๆอยู่แถวๆป้ายแฟนคลับ มีพี่คนหนึ่ง เคยเห็นในรูปของบอร์ดบ้านกันเดอะสตาร์บ่อยๆ เขามอง เราก็ยิ้มเขาก็ยิ้ม "อยากเห็นชัดๆมั้ยจ้ะ มีป้ายไฟว่างนะ หาคนถืออยู่" ไอ้เราก็ "หนูๆๆ!!" เสนอตัวชนิดที่หน้าด้านมาก แล้วจู่ๆเราก็ได้ทำหน้าที่ที่อยากทำมาโดยตลอด ได้ถือป้ายไฟรุ่นแรกตั้งแต่สมัยพี่กันอยู่ในบ้านเดอะสตาร์ ป้ายตัว U ของ GUNNAPAT (ขอบคุณภาพจาก แปซิฟิคปาร์ค ศรีราชา) แล้วก็อย่างที่เห็นแหละค่ะ...วันนั้นผมพี่กันเรียบแปร้มาก ประมาณว่าคงถ่ายแบบมาหรืออะไรแบบนั้น ทำให้เรานึกถึงบท "คุณเปรม" ในเรื่องสี่แผ่นดินเดอะมิวสิคคัลขึ้นมาแว๊บนึง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่เมื่อวานนี้ ก่อนกลับบ้าน เพื่อนชวนไปห้องสมุด ไอ้เราก็พากันขึ้นไปที่ชั้นสอง (ชั้นวรรณกรรม นวนิยายและวรรณคดี) ก็เดินดูหนังสือไปเรื่อย แก้วจอมซน ก็เคยอ่านแล้ว เอ...อ่านอะไรดี แล้วเพื่อนที่ชื่อไอซ์ก็ไปหยิบหนังสือมาสองเล่ม คือ "ทวิภพ และ ข้างหลังภาพ" เราก็..."อุ้ยตาย...น่าจะมีสี่แผ่นดินด้วยเนอะ" เราก็เดินๆดู ก็ไม่เห็นมี เล่มก็ออกจะใหญ่ พักนึงเพื่อนก็เดินมาแบบหน้าตาตื่น..."เจอแล้ว เจอแล้ว! นี่ไง..." มันก็ยื่นหนังสือสี่แผ่นดินเล่ม ๑ มาให้ ...แม่เจ้า.... หนามาก เพอร์ซีแจคสันเล่มสุดท้าย อ่านยังไม่ถึงครึ่งเล่มเลย สุดท้ายก็โดนกิเลสตัวเองเล่นงาน ยืมมาจนได้ เพราะราคาหนังสือมหาโหด มิอาจเอื้อมจริงๆ พลิกอ่านไปตั้งแต่ คำนำ จนถึงเนื้อเรื่องบทแรก...พระเจ้า...ละครเวทีที่ผ่านมาสุดยอดจริงๆ ครอบคลุมเนื้อหาดีมาก นี่ขนาดเพิ่งอ่านไปบทเดียว ยังจำฉากในละครเวทีได้เลย เพราะมันตามเนื้อหาเป้ะ จนไปถึงบทพูดก็เป้ะ มีอยู่บทหนึ่ง ชอบมาก "เสด็จให้มาทูลถามเสด็จว่าจะเสด็จหรือไม่เสด็จ ถ้าเสด็จจะเสด็จ เสด็จจะเสด็จด้วย" ตอนดูละครเวที ปวดหัวกับคำว่า "เสด็จ" มาก คนไทยนี่ก็เก่ง คำๆเดียวเอามาใช้ได้ทั้งประโยค พอเพื่อนคนอื่นๆมานั่งเล่นที่ห้องสมุด เจอนิวกับเพื่อน มันก็ขอดูหนังสือที่ยืม "...ทวิภพ...ข้างหลังภาพ...สี่แผ่นดิน....เอิ่ม...พวกมึงไปดูละครเวทีเถอะ" แล้วก็หัวเราะกันยกใหญ่ แต่ยืนยันนั่งยันนอนยันเลยนะ สี่แผ่นดินเป็นมากกว่านวนิยาย แต่เป็นวรรณกรรมไทยชั้นเยี่ยมที่สุดเลยแหละ. |
newmondae
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] All Blog Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
ตองเองก็ทำอาหารไม่เก่งหรอกค่ะ...อาศัยเซิร์ทในอากู๋เอา...อิอิ
เรื่องสี่แผ่นดินที่เค้าชอบมากกกเลย...ยืมหนังสือจากห้องสมุดมาอ่านหลายรอบมาก...ตอนทำเป็นละครเวทีเค้าก็ไปดูนร้า....อิอิ