"สี่แผ่นดิน"

แหม๊....มาพูดถึงสี่แผ่นดินเอาป่านนี้ คงมีคนคิดละว๊า ว่าฉันดีเลย์รึเปล่า?
จริงๆแล้วก็อยากมาเล่าๆโม้ๆให้ฟังน่ะ พอดีเมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา
พี่กันเค้ามาทัวร์คอนฯที่ศรีราชา ไอ้เราหรือจะพลาด ใส่เสื้อเอฟซี บึ่งไปตั้งแต่เลิกเรียน
พอไปถึง...แม่เจ้า คนมหาศาล อิฉันสูง ๑๕๓ เตี้ยจนน่าใจหาย
น้ำตาปริ่มเลย ...สิ้นหวังแล้วSmiley แต่ก็ไปเดินเรียบๆเคียงๆอยู่แถวๆป้ายแฟนคลับ
มีพี่คนหนึ่ง เคยเห็นในรูปของบอร์ดบ้านกันเดอะสตาร์บ่อยๆ เขามอง เราก็ยิ้มเขาก็ยิ้ม
"อยากเห็นชัดๆมั้ยจ้ะ มีป้ายไฟว่างนะ หาคนถืออยู่" ไอ้เราก็ "หนูๆๆ!!" เสนอตัวชนิดที่หน้าด้านมาก
แล้วจู่ๆเราก็ได้ทำหน้าที่ที่อยากทำมาโดยตลอด ได้ถือป้ายไฟรุ่นแรกตั้งแต่สมัยพี่กันอยู่ในบ้านเดอะสตาร์

ป้ายตัว U ของ GUNNAPAT Smiley



(ขอบคุณภาพจาก แปซิฟิคปาร์ค ศรีราชา)

แล้วก็อย่างที่เห็นแหละค่ะ...วันนั้นผมพี่กันเรียบแปร้มาก ประมาณว่าคงถ่ายแบบมาหรืออะไรแบบนั้น
ทำให้เรานึกถึงบท "คุณเปรม" ในเรื่องสี่แผ่นดินเดอะมิวสิคคัลขึ้นมาแว๊บนึง แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก

แต่เมื่อวานนี้ ก่อนกลับบ้าน เพื่อนชวนไปห้องสมุด ไอ้เราก็พากันขึ้นไปที่ชั้นสอง (ชั้นวรรณกรรม นวนิยายและวรรณคดี)
ก็เดินดูหนังสือไปเรื่อย แก้วจอมซน ก็เคยอ่านแล้ว เอ...อ่านอะไรดี
แล้วเพื่อนที่ชื่อไอซ์ก็ไปหยิบหนังสือมาสองเล่ม คือ "ทวิภพ และ ข้างหลังภาพ"
เราก็..."อุ้ยตาย...น่าจะมีสี่แผ่นดินด้วยเนอะ" เราก็เดินๆดู ก็ไม่เห็นมี เล่มก็ออกจะใหญ่
พักนึงเพื่อนก็เดินมาแบบหน้าตาตื่น..."เจอแล้ว เจอแล้ว! นี่ไง..." มันก็ยื่นหนังสือสี่แผ่นดินเล่ม ๑ มาให้
...แม่เจ้า.... หนามาก เพอร์ซีแจคสันเล่มสุดท้าย อ่านยังไม่ถึงครึ่งเล่มเลย



สุดท้ายก็โดนกิเลสตัวเองเล่นงาน ยืมมาจนได้ เพราะราคาหนังสือมหาโหด มิอาจเอื้อมจริงๆ
พลิกอ่านไปตั้งแต่ คำนำ จนถึงเนื้อเรื่องบทแรก...พระเจ้า...ละครเวทีที่ผ่านมาสุดยอดจริงๆ
ครอบคลุมเนื้อหาดีมาก นี่ขนาดเพิ่งอ่านไปบทเดียว ยังจำฉากในละครเวทีได้เลย
เพราะมันตามเนื้อหาเป้ะ จนไปถึงบทพูดก็เป้ะ มีอยู่บทหนึ่ง ชอบมาก
"เสด็จให้มาทูลถามเสด็จว่าจะเสด็จหรือไม่เสด็จ ถ้าเสด็จจะเสด็จ เสด็จจะเสด็จด้วย"
ตอนดูละครเวที ปวดหัวกับคำว่า "เสด็จ" มาก คนไทยนี่ก็เก่ง คำๆเดียวเอามาใช้ได้ทั้งประโยค



พอเพื่อนคนอื่นๆมานั่งเล่นที่ห้องสมุด เจอนิวกับเพื่อน มันก็ขอดูหนังสือที่ยืม
"...ทวิภพ...ข้างหลังภาพ...สี่แผ่นดิน....เอิ่ม...พวกมึงไปดูละครเวทีเถอะ"
แล้วก็หัวเราะกันยกใหญ่ แต่ยืนยันนั่งยันนอนยันเลยนะ สี่แผ่นดินเป็นมากกว่านวนิยาย
แต่เป็นวรรณกรรมไทยชั้นเยี่ยมที่สุดเลยแหละ.




Create Date : 02 มิถุนายน 2555
Last Update : 2 มิถุนายน 2555 22:52:29 น.
Counter : 3050 Pageviews.

1 comments
  
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อคนะค่ะ...

ตองเองก็ทำอาหารไม่เก่งหรอกค่ะ...อาศัยเซิร์ทในอากู๋เอา...อิอิ


เรื่องสี่แผ่นดินที่เค้าชอบมากกกเลย...ยืมหนังสือจากห้องสมุดมาอ่านหลายรอบมาก...ตอนทำเป็นละครเวทีเค้าก็ไปดูนร้า....อิอิ

โดย: ตอง (ปา-ณิ-ธิ ) วันที่: 2 มิถุนายน 2555 เวลา:22:59:06 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

newmondae
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



Group Blog
มิถุนายน 2555

 
 
 
 
 
1
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
2 มิถุนายน 2555