Bloggang.com : newmondae - "วรรณคดีไทย...ใครจะเห็นค่า"

"วรรณคดีไทย...ใครจะเห็นค่า"

(ผลงานของพี่เมืองปาย ศิษย์เก่า ร.ร.สาธิต "พิบูลบำเพ็ญ" มหาวิทยาลัยบูรพา)

วันนี้เป็นวันที่โรงเรียนมีการจัดให้เลือกชุมนุมที่จะเรียน
ส่วนมากก็จะตามๆเพื่อนกันไปตามประสาวัยรุ่น
แต่ถึงกระนั้นนิวก็คิดว่า ถ้าเรารักเราชอบอะไรสักอย่าง
ทำไมต้องทิ้งโอกาสแล้วไปในทางที่มันไม่ใช่

คิดได้ดังนั้นก็หิ้วเพื่อนอีกคนที่รักในสิ่งเดียวกันไปสมัคร ชุมนุม"เปิดโลกทัศน์ วรรณคดีไทย"
พอเห็นใบเซ็นชื่อที่โต๊ะสมัครก็ตกใจ เห็นอาจารย์นั่งซึมตบยุงอยู่
โต๊ะของอาจารย์ท่านอื่นๆก็เต็มเสียหมด
เพราะในใบสมัครไม่มีชื่อของใครเลย เนียนกริ๊บ ขาวสะอาดเหมือนเพิ่งปริ้นมา
ไอ้เราก็หันไปมองหน้าเพื่อน กลัวว่าถ้าเกิดลงไปสองคน กลัวชุมนุมจะโดนยุบ โดนลอยทะเลเอา
แต่ใจตัวเราเองน่ะสงสารอาจารย์ ท่านอุตส่าห์คิดชุมนุมดีๆมาให้ แต่ไม่มีเด็กคนไหนสนใจเลย
คิดดูเถิด นักเรียนทั้งโรงเรียน มีเกือบสามพันคน ไม่มีใครลงชุมนุมนี้เลย มีแต่คนอ่านป้ายชุมนุม
หัวเราะแล้วเดินจากไป ยิ่งทำให้รู้สึกสลดเข้าไปใหญ่ มันเกิดอะไรขึ้นกับชาติไทย
เราไม่รักสิ่งที่บรรพบุรุษสร้างมาแล้วงั้นหรือ นั่งคุยกับเพื่อนก็คิดกันไปว่า เรามันหัวโบราณกันไปเองหรือเปล่านะ
เพื่อนก็ค้านว่า เขาเรียกกันว่า "อนุรักษ์นิยม" เรารักในสิ่งที่มีคุณค่า
ตอนแรกจะพากันไปเรียนดนตรีไทย
แต่อาจารย์ท่านเดียว ดูแลไม่ทั่วถึงพอกับผู้เล่นเครื่องดนตรีทุกชิ้นเป็นแน่
พอเขาเริ่มเรียกคนไม่มีชุมนุมมารวมกัน
ถึงมีน้องม.ต้นมาขอสมัคร สีหน้าแต่ละคนดูไม่ยินดีนัก แต่ก็ต้องจำใจเซ็น ไม่งั้นก็ต้องยอมตกไป

สรุปแล้ว มันเกิดอะไรกัน? วรรณคดีหลายเรื่องเป็นเรื่องสนุก แต่คนมักเบื่อภาษาเข้าใจยาก
ถ้อยคำที่อ่านแล้วก็แปลไม่ออก นั่ง งง กันไปว่าตกลงตัวละครมันทำอะไรกันแน่
อาจารย์บอกว่าจะให้อ่านเรื่องขุนช้างขุนแผน กับพระอภัยมณี ตัวนิวเองก็คัดค้านทันที
ว่าสองเรื่องนี้คงเรียนมาประมาณสามแสนกว่ารอบได้ อาจารย์เลยยอมอ่อนตาม ให้ลองมาเสนอดูแล้วกัน
วรรณคดีมีเรื่องสนุกตั้งหลายเรื่อง จะมาจมปรักอยู่กับเรื่องที่อ่านซ้ำไปซ้ำมาทำไมกัน

ไม่รู้จะทิ้งท้ายว่าอะไร เพียงแต่ในใจหวังว่าสักวันเด็กไทยจะเห็นคุณค่าความเป็นไทย
มากกว่าไปเห่ออยู่กับอะไรใหม่ๆ จนลืมรากเหง้า ต้นกำเนิดของตัวเองเพียงเท่านั้น.

Create Date : 25 พฤษภาคม 2555
Last Update : 25 พฤษภาคม 2555 20:55:15 น.
Counter : 790 Pageviews.

0 comments