อ่านหนังสือพี่ตุลย์...(อีกแล้ว )

พี่ตุลย์เขียนไว้ว่า ถ้าอยากทราบว่า ผลแห่งกรรมมีจริงไหม

ให้ลองทำแบบนี้

" เลือกเอากุศลกรรมเด่นๆที่ทำประจำมาเป็นตัวตั้ง จากนั้นจงเอ่ยปากแบบเสียงดังฟังชัด

ว่าหากกรรมวิบากมีจริง ก็โปรดบันดาลเรื่องดีสมกับกรรมดีที่ทำ เพื่อเป็นข้อพิสูจน์

เพื่อเป็นกำลังใจ เพื่อให้มีมานะในการบำเพ็ญบุญกุศลยิ่งๆขึ้นไปด้วยเถิด "

แล้วก็มาวกเข้าตัว เราเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าเกมกรรมมันมีจริงไหม

เอาแบบเห็นผลเร็วทันใจ

นึกไปนึกมา  การที่เรารักษาศีลห้ามาตลอดเจ็ดแปดเดือนนี้

เรายังไม่แน่ใจเลยอ่ะ ว่ามันบริสุทธิ์พอจะเอามาอธิษฐานได้ไหม

ตักบาตรเกือบทุกวัน แต่บางทีก็เว้นช่วงไปเป็นหลายๆอาทิตย์ มันถือว่าประจำได้ไหม

เรื่องการพูด การให้อภัย เราก็ทำ แต่มันประจำหรอ ในเมื่อเราก็ยังบ่นแฟน แอบนินทาน้อง แอบด่าเพื่อน

มันแทบไม่มีอะไรมายืนยันได้เลย ว่าสิ่งดีที่เราทำนั้น

มันดี มันทำเป็นประจำ จนสามารถเอามาต่อรองอะไรได้กับใครซักคนเบื้องบน

 เมื่อสำรวจตัวเองจริง ๆ ก็พบเลยนะคะว่า

ไอ่ตัวเราที่เราว่าดีว่างามนี้ มันไม่อะไรดีเลยจริงๆนะ

ยังแปดเปื้อนไปด้วยกิเลสตัวหนา ที่จะต้องรอเรากำจัดออกไปให้พ้นทางชีวิต

พาลอารมณ์ที่รู้สึกแย่กับแฟน พูดไม่เพราะในบางอารมณ์กับพ่อแม่ ด่าน้อง และก็นินทา พร่ำบ่น ด่าใครก็หายไป

พร้อมกับความรู้สึกที่ว่า เอาเวลาเหล่านั้นมาปฏิบัติพัฒนาตัวเองดีกว่า

.... แต่นะ เราคิดได้ แล้วเราก็ลืม เป็นอย่างนี้ประจำเลย ....

.... แต่จริงๆ แล้ว ก็ยังดีกว่าเราไม่เคยคิดได้เลยจริงไหม....

.... ถ้ามีสติซะหน่อย หมั่นระลึกได้บ่อยๆ ซักวันเราจะรู้จักเกมกรรมโดยแรงอธิษฐาน ....

ไม่ได้งมงายนะคะ เราเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม เชื่อในพระพุทธศาสนา และจะปฏิบัติตามกาลามสูตร

ปล. ก็อยากรู้จริงๆ อ้ะ