ความคิดเปลี่ยนชีวิต # 91 ฝันที่ไม่ใช่...ทิ้งไปบ้างก็ได้
ผมเคยมีความฝันที่จะเป็น "นักดนตรีอาชีพ"

ก็คงเหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไปที่ชอบเล่นดนตรี
เมื่อมีเวลาว่างเมื่อไหร่ก็จะหยิบกีตาร์ขึ้นมาเล่นและร้องเพลงที่ตัวเองชอบอย่างมีความสุข

และเมื่อชอบและทำได้ดีก็มีความปรารถนาที่จะทำให้ตัวเองก้าวขึ้นไปอีกชั้นหนึ่งด้วยการเล่นอาชีพ

เริ่มต้นจากการอยากมีความสามารถนี้เอาไว้โชว์สาวเท่านั้นแต่เมื่อใจเราหมกมุ่นและจดจ่อทักษะก็มีมากขึ้นจนกระทั่งวันหนึ่งเพื่อนผมก็มาชวนให้ไปเข้าวงดนตรีและมีเป้าหมายทำวงเพื่อไปเล่นอาชีพ

เราซ้อมกันที่ห้องซ้อม ที่บ้านเพื่อน ที่เป็นร้านขายอาหารแต่มีข้อด้านบนทำเป็นห้องซ้อมดนตรีให้เช่า โดยมีรุ่นพี่นักดนตรีอาชีพมาเป็นโค้ชให้ ใช้เวลาเพียงไม่กี่สัปดาห์เราก็สามารถไปออดิชั่นแล้วได้เล่นเป็นวงประจำของบาร์ดิสโก้แห่งหนึ่งย่านประชาชื่น

ช่วงเวลานั้นชีวิตเปลี่ยนเพราะเรามีรายได้ประจำจากการเล่นดนตรีซึ่งเป็นสิ่งที่เรารักทุกวัน

"ทำในสิ่งที่เรารักแถมมีคนมาจ่ายเงินให้ด้วย"

ยิ่งเล่นยิ่งสนุกและมีความเป็นมืออาชีพขึ้นเรื่อย ๆเราดูรุ่นพี่ทำในสิ่งต่างๆจนเราสามารถปรับตัวและเปลี่ยนแปลงตรงให้กลายเป็นวงรุ่นใหญ่ได้อีกวงนึงเช่นกัน (วงรุ่นใหญ่= เล่นดีมีแขกชื่นชอบมากมาย)

งานเริ่มเยอะขึ้นในบางครั้งเราจะได้เล่นแทนวงรุ่นพี่ที่ไปออกงานนอกซึ่งเป็นช่วงเวลาที่มี นักเที่ยวมาฟังเพลงเยอะมากคือช่วงตีหนึ่งถึงตีสามยิ่งเล่นยิ่งสนุกเพราะมี นักเที่ยว เข้ามาจนเต็มร้านไปหมด

เราก็ปรารถนาที่จะเข้าไปเล่นในสถานที่ใหม่
มากขึ้นเราเดินทางไปออดิชั่นในสถานที่อื่น ช่วงเวลาหนึ่งเรามีงานถึงสองที่ ต้องวิ่งรอกเล่นคือหลังจากจบรอบแรกสามทุ่มถึงห้าทุ่มก็ต้องเดินทางไปเล่นอีกสถานที่หนึ่งเวลาตีหนึ่งถึงตีสามกลับถึงบ้านเกือบตีห้าเป็นอย่างนี้ทุกวัน

แล้วก็เป็นไปอย่างที่คิดคือกระทบต่อการเรียนเริ่มไปโรงเรียนสายและเริ่มมีอาการง่วงเหงาหาวนอนอยู่เสมอ

รายการที่เข้าไปอยู่ในสังคมของคนที่ใช้ชีวิตกลางคืนย่อมหนีไม่พ้นบุหรี่ เหล้า ผู้หญิงซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของคนเที่ยวกลางคืนในช่วงนั้นรู้สึกว่าทั้งหมดนี้เป็นของธรรมดาคิดว่าใคร ๆ ก็ทำกันและเราก็รายล้อมอยู่กับสิ่งเหล่านี้

ภาพของฮีโร่ที่เห็นแต่ละวันคือนักดนตรีที่สามารถเล่นดนตรีแล้วมีคนมาชื่นชมเต้นรำกันอย่างสนุกสนาน ร้องเพลงตามและ กรี๊ดกร๊าด นักร้องที่เอนเตอร์เทนคนดูแสดงออกมาให้นักเที่ยวได้สนุกอย่างสุดเหวี่ยงเป็นฮีโร่บนเวที

ผมจำได้ฮีโร่ของผมในช่วงนั้นคือพี่คนหนึ่งซึ่งเป็นมือเบสหน้าตาหล่อ ผิมขาว มีเบสแบบหัวตัดคือไม่มีปุ่มปรับสายอยู่ที่หัวกีตาร์ ถือว่าเป็นกีตาร์ที่มีความแปลกในช่วงนั้น เล่นเบสได้แน่นมากตอนนั้นเราเรียกว่า "เล่นได้เหมือนแผ่น" (เสียงที่ออกมาจากการเล่นสดเหมือนการบันทึกลงในแผ่นเสียง)

แต่อยู่มาวันหนึ่งก็มีสิ่งที่ทำให้ผมความคิดเปลี่ยนไปเลยโดยสิ้นเชิงพี่มือเบสที่ผมชื่นชมเรียกให้ผมไปหาที่ห้องพักเพื่อที่จะบอกให้ วงดนตรีของผมเล่นแทนในคืนนี้เพราะพี่มีงานนอก ผมตอบตกลงแต่สายตาผมที่มองห้องพักของพี่เขานั้นมันทำให้ผมเกิดความคิดแว๊บนึงขึ้นมา

ห้องพักของพี่มือเบสมีขนาด ประมาณ 15 ตารางเมตร มีเฟอร์นิเจอร์ก็แค่เพียงเตียงนอนตู้เสื้อผ้ากีตาร์เบสตัวเก่งวิทยุเทปสำหรับแกะเพลงโต๊ะเครื่องแป้งผมถามตัวเองว่านี่คือชีวิตของนักดนตรีผู้ยิ่งใหญ่ในความคิดของผมหรือ

แม้ว่าเราจะทำได้ดีและเก่งเหมือนพี่เขาชีวิตเราก็จะมีสภาพเป็นแบบนี้หรือ ? ผมบอกตัวเองวันนั้นเลยว่านี่มันไม่ใช่สิ่งที่ผมปรารถนาจะให้เกิดขึ้นในอนาคตผมคงไม่ยึดอาชีพนี้ตลอดไปอย่างแน่นอน

แต่ก็ยังแอบฝันเล็กๆว่าถ้าวันใดมีแมวมองมาชวนเราไปทำอัลบั้มเพลงก็คงจะเดินเส้นทางนี้ต่อ แต่วันนั้นไม่เคยมีเลย เพิ่งมาเข้าใจทีหลังว่าโอกาสแบบนี้เราต้องสร้างขึ้นเอง

หลังจากนั้นผมก็ยังคงเล่นดนตรีต่อไปเรื่อย ๆ
พร้อมกับเรียนไปด้วยจนกระทั่งเรียนจบผมก็เริ่มค่อย ทยอยลดการเล่นดนตรีอาชีพ ไปทีละน้อยโดยเล่นน้อยลงและเริ่มหันมาสนใจการเรียนมากขึ้น

สมาชิกบางคนเริ่มลาออกหาสมาชิกมาทดแทนตัวผมเองก็ต้องเปลี่ยนไปเล่นคีย์บอร์ดเราสลับเปลี่ยนให้วงพออยู่รอดได้

หลังจากนั้นไม่นาน เพื่อนที่อยู่ในวงเดียวกันเริ่มทยอยมีชีวิตกันไปคนละทิศละทางบางคนก็ไปใช้ชีวิตแบบเสพสุขไปวันวัน จากการที่มีคนมาดูแลให้เงินทองใช้จ่าย บางคนก็ลาออกจากวงไปเรียนอย่างเดียว โดยเฉพาะเพื่อนผมที่เป็นมือกลองซึ่งพ่อดูเหมือนจะสนับสนุนคือทำห้องซ้อมตีให้แต่ก็ ไม่ได้จะสนับสนุน 100% ซะทีเดียวหลังจากมองเป็นธุรกิจมากกว่าหมายถึงอยากมีรายได้จากการให้เช่าห้องซ้อมหรือการออกไปเล่นงานนอกมากกว่าสุดท้ายก็ให้ลูกชายออกมาขายอาหารเหมือนกับพ่อ

ผมเก็บความทรงจำและประสบการณ์ในช่วงเวลานั้นไว้และเหลือทักษะถนนตีเอามาเล่นให้ตนเองได้พักผ่อนในปัจจุบันเท่านั้น

เรายังรู้สึกเสมอว่า
ครั้งหนึ่งเราได้ทำสิ่งหนึ่งแบบสุดสุด
อย่างน้อยเราก็ได้เรียนรู้ว่า

"สิ่งที่เราชอบบางอย่าง
ก็ไม่จำเป็นจะต้องอยู่กับมันตลอดไป"



Create Date : 08 สิงหาคม 2560
Last Update : 8 สิงหาคม 2560 7:23:40 น.
Counter : 501 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สมาชิกหมายเลข 2372514
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



สิงหาคม 2560

 
 
2
3
4
5
6
7
10
11
12
13
14
15
16
18
19
20
21
22
24
27
28
29
30
31
 
 
All Blog