ความคิดเปลี่ยนชีวิต #69 สงครามไม่จบ...อย่าเพิ่งนับศพทหาร
เคยทำงานกับคนชอบเอาชนะมั้ยครับ
ไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่
เธอจะเอาชนะไปซะหมดทุกเรื่อง
จนคนรอบข้าง เอือมระอาไปตามๆกัน
เราได้เรียนรู้เรื่องแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว
ถ้าเราเล่นอะไรเก่งมากๆ บ่อยครั้งเข้า
คนอื่นก็จะไม่มาเล่นด้วย
เพราะถ้าเค้าเล่นกับเรา
เค้าก็กลายเป็นคนแพ้อยู่วันยังค่ำ
ตัวผมเองก็เช่นกัน
ในช่วงที่ทำงานใหม่ๆ
เป็นที่รู้กันเลยว่า
ถ้าเถียงกับใครแล้ว
ไม่เคยยอมแพ้ง่ายๆ
และด้วยความเป็นนักกีฬา
ก็มีความคิดที่เสมอว่า
"ถ้าลงสนามแข่งขัน
เมื่อไหร่ต้องเอาชนะให้ได้เสมอ"
ยิ่งสนับสนุนพฤติกรรมการเป็น
คนชอบเอาชนะมาตลอด
ซึ่งทำให้คนรอบข้างไม่อยากเข้าใกล้
บางคนอาจจะถามว่า
"อย่างนี้ก็ต้องยอมแพ้เลยหรือ ?"
ไม่ใช่ว่าเราจะต้องยอมแพ้แบบหมดรูป
หรือแสแสร้งนะครับ
แต่บางครั้งการรักษาความสัมพันธ์
ของคนที่ทำงานด้วยกันเป็นเรื่องใหญ่
กว่าการเอาชนะกัน...
อาจจะต้องยอม ประนีประนอม กันบ้างในบาง
สถานการณ์เพื่อรักษาเป้าหมายที่ใหญ่ไว้
หรือที่ฝรั่งชอบใช้คำว่า compromise
"สงครามไม่จบอย่าพึ่งนับศพทหาร"
เป็นคำที่ใช้เตือนสติได้ดีว่า
ในการทำงานที่เราต้องพิชิตภารกิจ
ที่ได้รับมอบหมายมา
เปรียบเสมือนการอยู่ในสงคราม
จะมีหลายสมรภูมิบางสมรภูมิจะชนะ
บางสมรภูมิจะแพ้บ้างไม่เป็นไร
ขอให้รักษาเป้าหมายใหญ่ไว้ให้ได้แล้วกัน
คำนี้ทำให้เราเป็นคนที่สมบูรณ์ขึ้น
รู้จักรักษาใจและกลับไปทบทวนตัวเอง
เมื่อผิดพลาด และรู้จักกาลเทศะ
ในการทำงานกับคนอื่น
สามารถทำงานใหญ่ได้
โดยไม่เสียความสัมพันธ์กับคนรอบข้างนั่นเอง