ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 112 "แม่" ตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 112 "แม่" โจทย์ตะพาบครั้งนี้ เขียนเรื่อง "แม่" นีกว่าจะเขียนอย่างไรดี ตกลงเขียนว่าการเป็นแม่เมื่อสมัยเกือบสี่สิบปีกับ การเป็นแม่สมัยนี้ มาเล่าให้ฟังนะคะ แม่สมัยสี่สิบปี่ที่แล้วก็คือสมัยจขบ.เป็นแม่และสมัยที่ลูกของเจ้าของบล็อกเป็นแม่ ว่าเลีัยงดูลูกให้เติบโตมาอย่างไรกัน.. จขบ.มานิวยอร์กเมื่อปี 2515 กว่าจะปรับตัวเข้ากับงานและสิ่งต่างๆที่นี่ กว่าจขบ.จะมีลูกคนแรก ก็เป็นเวลาสี่ปี จขบ.เลีัยงลูกแบบทั่วๆไป มีของเล่นให้เล่น แล้วแต่ไปที่ร้านขายของเล่นมีขาย ว่าเด็กอายุเท่าไร ควรเล่นอะไร แต่ก็ไม่มีหลักเกณฑ์อะไร ห้าขวบก็ส่งลูกไปเรียนโรงเรียนเด็กก่อนเข้าโรงเรียนจริง (์Nursery School) ที่นี่อายุ 6 ขวบ จะไปโรงเรียน Kindergarten ระยะนั้นจขบ.ก็ไม่รู้จักระบกการศีกษาที่นี่เท่าไร ไม่รู้ว่าเด็กต้องเรียนรู้อะไรบ้าง ตอนที่ลูกอยู่บ้าน ยังไม่เริ่มไปเรียนก็ไม่ได้สอนอะไรพิเศษ สอนอ่าน A B C บ้าง นับเลขบ้างนิดหน่อย สำหรับเด็กที่พ่อแม่เป็นคนเมืองนี้ เขาจะสอนลูกให้หัดต่อบล็อก รู้สีว่าสีอะไร และลักษณะของรูป(shape) รูปเหลียมต่างๆ , รูปทรงกลม และทรงต่างๆ เด็กอเมริกันส่วนมาก คุณพ่อคณแม่จะสอนที่บ้านบ้างหรือส่งลูกไปเนสซารี่ ตั้งแต่สองสามขวบได้เรียนรู้บ้าง เวลาไปโรงเรียน Kindergarten จะรู้จักสีต่างๆ รูปทรง และการต่อบล็อก เป็นรูปต่างๆ บ้างพอสมควร ขณะที่ลูกจขบ.ไม่รู้เลย จนกระทั่งทางโรงเรียนคิดว่าลูกของจขบ.มีปัญหาการเรียนช้ากว่าวัย แต่พอลูกเรียนไปเรื่อยๆ ลูกก็ปรับตัวเข้ากับการเรียนที่อเมริกาได้ และประสบความสำเร็จ มีครอบครัวและมีหลานให้คุณปู่ คุณย่าชื่นชม แสดงว่าการไปอยู่ที่ใหม่ ต้องค้นคว้า และศึกษาและปรับตัวให้เข้ากับที่นั้นๆทุกๆเรื่อง ความที่ไม่เข้าใจ ก็เลยไม่ได้สอนลูกคิดว่าถึงเวลาไปโรงเรียนก็เรียนไปเอง ระยะนั้นเราไม่มีคนช่วย ทำงาน แล้วไปเรียนต่อ กว่าจะกลับบ้านสามทุ่มกว่า รับลูกจากคนเลีัยง(โชคดีที่คนเลีัยงลูกอยู่อพาทเมนต์ตึกเดียวกัน เวลาพาลูกไปฝากและรับกลับ ก็อยู่ในตึก ช่วยได้มากทีเดียว) รับลูกมาก็ต้องทำอาหารเย็น กว่าจะทานข้าวกันก็ดึก แทบไม่ค่อยมีเวลาเลย แต่เราก็เลีัยงลูกด้วยความรักและสอนให้ลูกเป็นคนดี เรียนหนังสือดีๆจะได้ประสบความสำเร็จ สมัยนั้นคุณแม่และคุณพ่อก็เลียงดูลูกอย่างสุดความสามารถ ด้วยความรัก เหมือนแม่ทุกคนที่รักและหวังดีต่อลูกมากที่สุด การเลีัยงลูกสมัยนี้ (สมัยปี 2014) การเลีัยงลูกสมัยนี้ ก็คือสมัยรุ่นลูกของจขบ. นับว่าเป็นรุ่นที่เกิดอเมริกา เรียนที่อเมริกา และมีงานทำ มีครอบครัว พอมีลูกก็เลี้ยงลูกกันด้วยความรักมากมาย เหมือนรุ่นแม่ๆเช่นกัน แต่สมัยนีัมีอะไรๆมากมายกว่าสมัยจขบ. อยากรู้อะไรก็มีเครื่องมือให้ค้นคว้าทางอินเตอร์เนต แค่กดอ่าน จขบ.ก็คุยกับเพื่อนๆถึงรุ่นลูกๆเลี้ยงหลานกัน แต่ละบ้านก็เลีัยงกันด้วยความรักลูกสุดหัวใจกันทุกคน เริ่มตั้งแต่อาหารเด็ก ระยะนี้ก็มีความเชื่อทางอาหาร Organic กัน พ่อแม่สมัยนี้ ส่วนมากก็จะซื้ออาหาร Organic บางบ้านจะเคร่งมากขนาดใช้กระดาษเช็ดกันลูกและ Pamper ต้องเป็น Organic ทานอาหารเป็นเวลา เวลานอน บางบ้านก็ฝีกให้ลูกแยกห้องนอนตั้งแต่ลูกอายุหกเดือน ก่อนนอนก็มีการอ่านหนังสือให้ลูกฟังก่อนนอน เวลานอนก็มีดนตรีเบาๆเปิดให้ลูกนอนฟังตลอดคืน การดูทีวี ก็มีการจำกัดเวลา เริ่มให้ดูทีวีตอนอายุสองขวบ และให้ดูเป็นเวลา ไม่ให้ดูทีวีตลอด ดูครั้งละสองชั่วโมง นับว่าเป็นการดี ส่วนมากจะให้เด็กเล่น วาดรูป หรือเล่นของเล่นที่มีอยู่ ทำอะไรๆที่ไม่ติดทีวีมากไป ระยะนี้มีไอแพท ,โน๊ตบุค,ไอโฟน รุ่นหลานๆ ของจขบ.อายุเริ่มเป็นวัยรุ่นกันแล้ว บางบ้านก็มีไอแพทให้ลูกคนละเครื่อง ให้เล่นเกมส์ ดูรายการเด็กๆที่คุณพ่อ คุณแม่ โหลดไว้ให้ดู ซี่งบางโปรแกรมก็ดี เป็นการศีกษา เช่นโปรแกรม เลข โปรแกรมการสร้างสรรค์ต่างๆ แต่ก็อดกังวลไม่ได้ ว่าเด็กๆใช้สายตากับไอแพทมากไปหรือเปล่า บ้านลูกชายของจขบ.มีลูกสองคน ภรรยาก็ทำงานด้วย ระยะที่ลูกคนแรกเกิดมา ก็เลียงอยู่บ้านได้สามเดือน เดือนที่สี่ก็ไปฝากที่โรงเรียน Nusery school ของที่ทำงาน ไปพร้อมแม่ กลับพร้อมแม่  ทุกเช้าสองคนก็ทำอาหารเช้าง่ายๆ ต่างคนต่างไปทำงาน เย็นลูกสะใภ้กลับถึงบ้านก็เตรียมอาหารเย็น ลูกชายกลับมาช้านิดหน่อยจะพาลูกไปอาบน้ำ แล้วมาป้อนอาหารลูก ทานอาหารกัน เวลาทุ่มครึ่งจะพาลูกไปนอน อ่านหนังสือให้ลูกฟัง (ฟังไม่ออกก็อ่านไปทุกวัน) สองทุ่มก็ให้ลูกนอนที่ห้องนอนคนเดียว อยู่ข้างห้อง พ่อ - แม่ (แยกให้นอนเองอายุประมาณ 6 เดือน) วันเสาร์ อาทิตย์ ก็ซักผ้า และไปซื้ออาหารสด ของใช้ในบ้าน วันอาทิตย์จะทำอาหารไว้หลายอย่าง ใส่ตู้เย็นไว้ สำหรับทานวันจันทร์ - ศุกร์ พอลูกโตหน่อย ก็มีกิจกรรมกับลูก ให้ดูทีวีบ้างตอนระยะลูกอายุสามขวบ  เป็นการ์ตูนเด็กๆ แต่ส่วนมากจะให้เล่นพวกระบายสี ต่อภาพ ต่อบล็อก จำสีต่างๆ วันอาทิตย์ต้องทำอาหารเด็กเพิ่มอีก ใส่ในตู้แช่แข็ง สำหรับหนี่งอาทิตย์ วันธรรมดาก็เอามาอุ่นให้ทาน ชีวิตประจำวันก็วุ่นกับลูกๆอย่างนี้ทุกวัน ไม่มีเวลาไปไหนต่อหลังเลิกงาน  ลูกคนแรกสามขวบ มีลูกคนที่สอง ลูกคนที่สองอายุสามเดือนก็ไป Nursery school ที่เดียวกันกับพี่  กิจวัตรประจำวันก็เหมือนเดิม แต่ต้องจัดเวลาให้เร็วขี้น เพื่อเตรียมตัวออกจากบ้าน คุณแม่ต้องพาลูกสองคนไปที่โรงเรียน กลับบ้านก็มีสองคนต้องอาบน้ำ ระเบียบของบ้านสองทุ่ม ลูกสองคนก็จะต้องนอนกัน ก่อนนอนจะอ่านหน้งสือให้ฟัง เริ่มให้เล่นไอแพท เกมส์ต่างๆ และการเล่นเด็กๆ เฉพาะวันเสาร์ อาทิตย์ ครั้งละไม่เกินสองชั่วโมง  หาเวลาว่างไม่ได้เลย วันเสาร์จะพาลูกไปสวนสัตว์และซื้อของและซักเสื้อผ้า  วันอาทิตย์เป็นวันจ่ายอาหาร เตรียมอาหารสำหรับวันจันทร์ ถึง วันศุกร์ คุณแม่ คุณพ่อ ทุกท่าน เลีัยงดูลูกอย่างดีที่สุดเท่าที่ทำได้  มีความปรารถนีที่ดีและหวังให้ลูกเติบโต สุขภาพแข็งแรง และมีอนาคตทีสดใส เพื่อจะได้ยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง ความรักของแม่มากมายหาที่เปรียบไม่ได้จริงๆ แม่คือ... แม่คือ... คนแรกทีเห็นเรา แม่คือ... คนแรกที่พูดกับเรา แม่คือ... คนแรกที่เจ็บเพื่อเรา แม่คือ... คนแรกที่กอดเรา แม่คือ... คนแรกที่เลี้ยงเรา แม่คือ... คนแรกที่รักเรา แม่คือ... คนสุดท้ายที่จะทำให้เราเสียใจ แม่คือ... คนสุดท้ายที่จะทอดทิ้งเรา(หรือไม่คิดจะไม่ทิ้งเราเลย) แม่คือ... คนสุดท้ายที่จะเกลียดเรา(หรือไม่คิดที่จะเกลียดเราเลย) แม่คือ... คนสุดท้ายที่จะไม่ห่วงเรา แม่คือ... คนสุดท้ายที่จะไม่รักเรา แม่คือ... ผู้อำนวยการสร้างภาพยนตร์ ผู้ให้กำเนิดเราโดยร่วมมือกับพ่อผู้กำกับการแสดง แม่คือ... นักรักบริสุทธิ์ ผู้เป็นต้นแบบแห่งความรักที่ไม่มีเงื่อนไข แม่คือ... ครูคนแรก ที่สอนเราถึงวิธีการดำเนินชีวิตในโลกนี้ ผู้สอนเราให้รู้จักจำแนกแยกแยะระหว่าง "ความดี" กับ "ความเลว“, "ความเหมาะสม" กับ "ความไม่เหมาะสม“, "ประโยชน์" กับ "โทษ" ของสิ่งต่างๆ แม่คือ... นายกรัฐมนตรี ผู้ตระเตรียมความจำเป็นขั้นพื้นฐานแก่ประชาชน แม่คือ... เกษตรกร ที่ลงแรงหว่านเมล็ดพันธุ์ เฝ้าพรวนดินรดน้ำและอดทนรอคอยการเกิดผลที่งอกงาม เป็นผู้ที่ดูแล เลี้ยงดู ฟูมฟัก นับตั้งแต่เราลืมตาดูโลกจนเติบโตขึ้นและพึ่งพาตนเองได้ แม่คือ... จิตรกร ผู้แต่งแต้มสีสันชีวิตอนาคตของเรา แม่คือ... นักสร้างแรงบันดาลใจ ผู้ทำให้ความฝันใฝ่ของเราเป็นความจริง แม่คือ... นักประชาสัมพันธ์ ที่ชอบเชิดชูความสามารถของเราทำให้เรากล้าแสดงออกและพัฒนาศักยภาพที่ซ่อนอยู่อย่างเต็มที่ แม่คือ... ทหาร ผู้ทำหน้าที่ปกป้องภยันตรายให้เรา ตั้งแต่เราอยู่ในครรภ์ช่วยตัวเองไม่ได้จนกระทั่ง เติบใหญ่สมบูรณ์และแข็งแรง แม่คือ... นางพยาบาล ที่คอยเฝ้าไข้ ดูแลรักษา ยามเราเจ็บไข้ได้ป่วย แม่คือ... นักบุญ ที่พร้อมเสียสละความสุขส่วนตัว โดยไม่คำนึงว่าตนต้องเสียประโยชน์เพียงใด แม่คือ... ผู้ใช้แรงงาน ที่ทำงานหนักที่สุด ตั้งแต่เช้าจรดค่ำตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันอาทิตย์ ไม่มีวันหยุด แม่คือ... นักรบ ผู้ไม่เคยย่อท้อต่ออุปสรรค แต่ฝ่าฟันที่จะทำทุกสิ่งเพื่อชัยชนะในชีวิตของเรา แม่คือ... ผู้จัดการ ผู้แบ่งงานให้เราทำ ทำให้เรารู้จักคำว่า หน้าที่ และความรับผิดชอบ แม่คือ... ผู้พิพากษา ผู้ตัดสินคดีเวลาเราทะเลาะกับพี่น้อง แม่คือ... ที่ปรึกษาส่วนตัว ผู้ให้คำปรึกษาในเรื่องที่สำคัญ ทั้งทางกายภาพและจิตใจ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นตามวัยของเรา การเลือกคบเพื่อน การเลือกคู่ครอง การประกอบอาชีพ แม่คือ... เพื่อน ผู้ให้กำลังใจ ให้ความรัก ความอบอุ่น ให้คำปรึกษา ให้ความช่วยเหลือในเรื่องต่างๆ แม่คือ... มัคคุเทศก์ ผู้นำเราท่องเที่ยวเรียนรู้ในโลกกว้าง แม่คือ... นักปรัชญา ผู้สอนให้เรารู้จัก "คุณค่าของชีวิต“ แม่คือ... กระจกเงา ผู้ที่ทำให้คำกล่าวที่ว่า "ลูกไม้ย่อมหล่นไม่ไกลต้น" เป็นจริง แม่มีอิทธิพล ในการกำหนดท่าที ความคิด บุคลิก ลักษณะของเรา ทำให้เรามีเอกลักษณ์ต่างจากคนอื่น แม่คือ... ตู้ A.T.M. เคลื่อนที่กดเบิกเงินอย่างเดียว ไม่เคยฝาก แม่คือ... นักร้องประจำบ้านร้องเพลงกล่อมเราตั้งแต่เด็ก แม่คือ... นาฬิกาปลุกอย่างดี ปลุกเราทุกเช้าให้ไปโรงเรียน แม่คือ... บอดี้การ์ดใจเกินร้อย ใครว่าลูก แม่ก้อพร้อมจะลุย แม่คือ... ผู้จัดการส่วนตัว ตั้งแต่ตื่นเช้ายันเข้านอน แม่คือ... ตู้ยาสามัญประจำบ้านรักษาได้ทั้งแผลเล็กและแผลใหญ่ แม่คือ... ผู้พิพากษาคอยตัดสินคดีในบ้าน แม่คือ... กุ๊กภัตตาคารชั้นหนึ่ง อิ่มอร่อยโดยไม่ต้องจ่ายสตางค์ แม่คือ... วิทยุที่ไม่ต้องเปิดเสียง ก็สามารถดังได้ทั้งวัน แม่คือ... ... ... เราอาจจะให้นิยามของคำว่า "แม่" ได้อีกนับสิบนับร้อยนิยามในการกล่าวถึงคุณอนันต์ของท่านในชีวิตเรา แม้ว่าบทบาทของแม่ในปัจจุบันอาจดูเหมือนลดน้อยลงและถูกทดแทนด้วยสิ่งอื่นๆ แม่อาจจะให้เวลากับลูกน้อยลง ลูกอาจจะอยู่ในสภาพแวดล้อมที่อยู่กับคนอื่นมากกว่าอยู่กับแม่ โรงเรียนอาจทำหน้าที่ในการสอนลูกแทนแม่ ฯลฯ แต่ไม่ว่าบทบาทของแม่จะถูกทดแทนด้วยสิ่งใด ความเป็นแม่ก็มิอาจถูกลดคุณค่าลง เพราะสิ่งแปลกปลอมอื่นใด ก็ไม่สามารถสวมทับ "นิยามแห่งความเป็นแม่" ได้อย่างแนบแน่นเท่ากับความเป็นแม่ตามลักษณะธรรมชาติ ขอขอบคุณ ข้อมูลจาก //www.trironk.net/mom/mom03.htm newyorknurse   Create Date : 16 สิงหาคม 2557 28 comments Last Update : 28 สิงหาคม 2557 2:00:43 น. Counter : 5667 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีครับ ไม่ค่อยมีเวลาเข้ามาทักทายเลยครับ ช่วงนี้ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต newyorknurse Health Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: นธีทอง 24 สิงหาคม 2557 14:22:07 น.

ทักทายค่ะคุณน้อย ไม่ว่าสี่สิบปีที่แล้ว หรือ วันนี้ วันที่โลกวิวัฒน์ไปไกลมาก วันที่เทคโนโลยีเข้ามาเกี่ยวข้องจนทำให้วิถีชีวิตของคนเปลี่ยนไป แต่..รักของแม่ที่มีต่อลูกไม่เคยเปลี่ยน รักคือรัก และให้คือให้ ลูกคือคนแรกและคนสุดท้ายในชีวิตที่จะเบิกได้กระทั่งบาทสุดท้ายจากธนาคาร..แม่ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต สายหมอกและก้อนเมฆ Hobby Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: ร่มไม้เย็น 24 สิงหาคม 2557 15:56:33 น.

โหวต ไกลบ้านะคะน้าน้อย สมัยปอมเป็นเด็กอยู่กับ คุณตา- คุณยาย อากงอาม่าค่ะ ก็สนุกประสาเด็ก   โดย: กาปอมซ่า 24 สิงหาคม 2557 17:09:03 น.

เผื่อจะโตกันได้ ไม่ใช่ง่ายๆเลยนะครับ   โดย: เป็ดสวรรค์ 24 สิงหาคม 2557 17:33:56 น.

ยุคสมัยเปลี่ยนแปลง การเลี้ยงดูก็เปลี่ยนไปจริงๆครับพี่น้อย วิธีที่พ่อแม่เลี้ยงผมมา กับวิธีที่ผมและมาดามเลี้ยงหมิงหมิง ไม่เหมือนกันเลย ของผมจะใกล้ชิดกันมากกว่าครับ   โดย: กะว่าก๋า 24 สิงหาคม 2557 20:32:43 น.

สวัสดีค่า ^^ มาอ่านตะพาบเรื่องแม่ค่ะ ^^ ซึ้งจัง เป็นเรื่องที่ดีมากๆเลยค่ะ ประทับใจหลายประโยคเลย โดยเฉพาะ แม่คือ... คนสุดท้ายที่จะไม่ห่วงเรา แม่คือ... คนสุดท้ายที่จะไม่รักเรา จริงๆค่ะ แม่รักลูกที่สุด ไม่มีใครรักเราเท่ากับแม่กับพ่อแล้วนะคะ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่า   โดย: lovereason 24 สิงหาคม 2557 22:10:11 น.

คนสมัยนี้เลี้ยงลูกด้วยเทคโนโลยี ไม่ว่าจะทำไรก็กดคอมฯอย่างเดียว อิอิ ก็สบายกว่าสมัยเราเยอะเน๊อะ แม้แต่ตอนเลี้ยงลูกอ่อน ต้องซักผ้าอ้อม ตากผ้าอ้อมรีกผ้าอ้อม สมัยนี้ก็แพมเพอสอย่างเดียวสบายไปเยอะ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 24 สิงหาคม 2557 22:36:27 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 25 สิงหาคม 2557 5:59:27 น.

ยอมรับว่าการเลี้ยงลูกเปลี่ยนไปตามสมัยจริงๆ   โดย: NENE77 25 สิงหาคม 2557 8:50:49 น.

มาอ่านการเลี้ยงลูกค่ะ จากยุกเก่า ยุกใหม่ ต่างเมือง..จากแม่มือใหม่ ประเทศไทย ^^   โดย: มี้เก๋ + ป๊าโอ๋ = ซีทะเล (kae+aoe ) 25 สิงหาคม 2557 10:11:00 น.

มาอ่าน เลยรู้วิธีเลี้ยงลูก ที่เมกา ครับคุณน้อย   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 25 สิงหาคม 2557 10:37:59 น.

มาลงชื่อเข้าชมก่อนนะครับเดี๋ยวมาใหม่ครับผม อิอิ ^^   โดย: วนารักษ์ 25 สิงหาคม 2557 16:40:59 น.

เลี้ยงลูกสมัยนี้น่าจะง่ายกว่าสมัยก่อนนะคะคุณน้อย เพราะมีเครื่องใช้ไม้สอยสะดวกสบายกว่าสมัยก่อนมาก สมัยก่อนเลี้ยงเด็กเล็กๆต้องซักผ้าอ้อม ตากกันเป็นราวสมัยนี้ใช้แพมเพิสใช้แล้วทิ้งเลยแต่ก็มีขยะมากขึ้น ยุคสมัยเปลี่ยนไปเด็กเดี๋ยวนี้เรียนรุู้ไวมากเพราะมีเทคโนโลยีสมัยใหม่มากมายบางทีย่า ยายตามไม่ทันหลาน ฮ่าๆ แต่คุณย่าน้อยทันสมัยมาก โหวตค่ะ newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: พรไม้หอม 25 สิงหาคม 2557 21:11:34 น.

มาอ่านต่อครับพี่น้อย ^^ อ่านแล้วก็ได้ความรู้หลายๆอย่างนะครับ ระบบที่นั่นคงดีกว่าที่บ้านเรานะครับ อย่างลูกผมพี่เลี้ยงพาดูทีวีทั้งวันติดนิสัยจนถึงทุกวันนี้เลย แหะๆ ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆในการเลี้ยงลูกที่อเมริกาด้วยนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาโหวตให้ใหม่นะครับผมวันนี้หมดกระเป๋าแล้ว แหะๆ   โดย: วนารักษ์ 25 สิงหาคม 2557 22:07:08 น.

สวัสดีค่ะพี่น้อย ซาบซึ้งกับนิยามของคำว่า "แม่" และบทสรุปที่พี่น้อยส่งท้ายไว้ค่ะที่ว่า คุณแม่ คุณพ่อ ทุกท่าน เลี้ยงดูลูกอย่างดีที่สุดเท่าที่ทำได้ มีความปรารถนีที่ดีและหวังให้ลูกเติบโต สุขภาพแข็งแรง และมีอนาคตทีสดใส เพื่อจะได้ยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง ขอบคุณพี่น้อยสำหรับบทความที่มีความหมายนี้นะคะ แล้วต๋ามาใหม่ค่ะพี่น้อย   โดย: Sweet_pills 25 สิงหาคม 2557 23:09:09 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต เตยจ๋า Dharma Blog ดู Blog jamaica Home & Garden Blog ดู Blog ขุนเพชรขุนราม Science Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น ในฐานะคนเป็นแม่ อ่านแล้วเข้าใจลึกซึ้งเลยค่ะพี่น้อย   โดย: Close To Heaven 25 สิงหาคม 2557 23:37:55 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย   โดย: กะว่าก๋า 26 สิงหาคม 2557 6:08:08 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่น้อย วันนี้มาโหวตไกลบ้านให้ก่อนเลยนะครับ อิอิ ^^   โดย: วนารักษ์ 26 สิงหาคม 2557 8:17:30 น.

สวัสดียามเช้า แวะมาส่งกำลังใจค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต newyorknurse Klaibann Blog   โดย: มี้เก๋ + ป๊าโอ๋ = ซีทะเล (kae+aoe ) 26 สิงหาคม 2557 9:07:59 น.

หวัดดีค่ะ ความรัก ความผูกพันธ์ ไม่มีหายไปไหน แต่การเลี้ยงดู ต่างกัน ตามยุคนะคะ .. ยังไง ก็รักแม่ไม่แปรเปลี่ยนค่ะ.. ได้ความรู้ด้วยนะคะ บล็อกนี้..   โดย: tifun 26 สิงหาคม 2557 17:21:47 น.

อีกสักพักก็อาจต้องเขียนสมัยที่หลานของพี่น้อยเป็นแม่อีกรอบนะครับ พอเห็นเลขปี พ.ศ. แล้วรู้สึกขึ้นมาทันทีว่าพี่น้อยอยู่นิวยอร์คมานานมากจริงๆ บล็อกอื่นอ่านเรื่องคุณแม่มาเยอะ อ่านบล็อกนี้แล้วได้ประสบการณ์คุณแม่เมืองนิวยอร์คมาด้วยครับ แต่ไม่ว่าจะที่ไหน เทคโนโลยีและวิถีชีวิตก็ช่วยในการเลี้ยงลูกให้สะดวกกว่าเมื่อก่อนขึ้นเยอะเลยครับ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Close To Heaven Food Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: ชีริว 26 สิงหาคม 2557 22:23:00 น.

สวัสดียามดึกค่ะพี่น้อยมาอ่านวิธิการเลี้ยงลูกสมัยก่อนและสมัยนี้แตกต่างกันลิบลับเลยนะคะ โหวตให้ค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ชีริว Cartoon Blog ดู Blog kae+aoe Parenting Blog ดู Blog วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog ซองขาวเบอร์ 9 Literature Blog ดู Blog newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น หลับฝันดีค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 27 สิงหาคม 2557 1:41:05 น.

สวัสดีครับ ได้รู้วิธีเลี้ยงลูกต่างสมัยในอเมริกา มีNursery School ด้วย ถ้าเป็นเมืองไทยสมัยก่อนไม่รู้จักรี่ๆนี้เลย นิยามความรักของแม่มีมากมาย รักแท้มีจริง รักจากใจแม่ newyorknurse Klaibann Blog   โดย: moresaw 27 สิงหาคม 2557 2:45:50 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่น้อย   โดย: กะว่าก๋า 27 สิงหาคม 2557 6:13:48 น.

สมัยนี้ผมว่าเลี้ยงลูกยากขึ้นเพราะเทคโนโลยีหลายๆ ตัวครับ ทางยุโรปอเมริกา ชอบกินอาหารสำเร็จ ซึ่งผมมองว่าไม่ค่อยดีต่อสุขภาพเท่าไหร่นัก เรื่องอาหารถ้าปลุงเองได้จะดีกว่าครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 28 สิงหาคม 2557 0:07:42 น.

คนเป็นแม่ไม่ว่าลูกจะเล็กหรือโตแค่ไหนพ่อแม่ก็ยังห่วงใยดูแลอยู่เสมอ ความรักของแม่ยิ่งใหญ่เสมอเลยค่ะ   โดย: zungzaa 1 กันยายน 2557 12:26:30 น.

รักใด ๆ ก็ไม่ยิ่งใหญ่เท่ารักของแม่ ค่ะ   โดย: อาจารย์สุวิมล 30 กันยายน 2557 12:31:31 น.

โดย: สมาชิกหมายเลข 1533174 30 กันยายน 2557 16:38:02 น.