การเดินทางสู่ความรักของผม
ความคิดถึงแบบ Worms eye view
ตั้งแต่เธอเดินลับตาเข้าไปในเกต ผมจำได้ว่า ผมยืนมองอยู่ตรงนั้นนานแสนนาน ไม่ใช่ความรู้สึกเศร้า หรืออาลัย แต่เป็นความรู้สึกใจหาย ที่วินาทีที่ผมกลัวที่สุดก็มาถึง
ป่านนี้เธอคงอยู่เหนือหัวของผมไปเป็นร้อยเป็นพันไมล์
เธอจะรู้ไหม ว่าจากมุมของคนที่อยู่บนพื้นดินคนนี้ คิดถึงคนที่อยู่กลางท้องฟ้า แม้เพียงเราจากกันไม่ถึงชั่วโมง
กำแพง นิวยอร์ค สหรัฐอเมริกา: 9059 ไมล์ จาก เชียงราย ไทย
ผมเคยบอกกับเธอว่า แม้ที่มหานครแห่งนี้จะมีทุกสิ่งพร้อมสรรพ์ ห้องที่ผมอยู่ จะสวยงามเหมือนกับอยู่บนสวรรค์แต่ในอีกมุมหนุ่ง มันก็เหมือนเรือนจำหรู ๆ ดี ๆ นี่เอง เมื่อมองไปทางไหน ก็จะเห็นแต่ตึกระฟ้าที่แข่งกันก่อตัวขึ้นทั่วกรุง ไม่ต่างอะไรกับกำแพงปูนที่รายล้อมเราเอาไว้
ยิ่งตอนนี้ กำแพงนั้นมันดูเหมือนจะก่อตัวหนาขึ้น ๆ อย่างเห็นได้ชัดในความรู้สึกผม ทุกอย่างมันดูหดหู่ และเปลี่ยวใจอย่างบอกไม่ถูก
หรือผมจะต้องกลับติดอยู่ในกรอบกำแพงอิฐปูนนี้อีกครั้ง
จะมีสักวันไหม ที่ผมจะได้ออกไปสู่โลกที่ไร้พันธนาการใด ๆ
นักรูดตัวยง นิวยอร์ค สหรัฐอเมริกา: 9059 ไมล์ จาก เชียงราย ไทย
ผมจะทำอย่างไรดี ในเมื่อผมคิดถึงเธอไม่ลดน้อยลงไปเลย ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นของคุณ มันช่วยให้ผมหูตาสว่างอย่างมากเลยครับ
ผมซื้อของต่าง ๆ ตั้งแต่โนเนม จนถึงแบรนด์เนมเพื่อฝากให้กับคนที่ผมรัก ไม่ว่าจะเป็นน้องสาวจอมยุ่ง คุณแม่ คุณพ่อที่ผมไม่ได้เจอท่านมานานมาก คุณป้าที่บ่นอยากได้กระเป๋าถือแต่ผมก็มักจะลืมเสียทุกที คุณลุงที่อยากได้ไม้กอล์ฟชุดใหม่ รวมถึงคุณปู่ที่ท่ายเคยเปรยว่าหนังสือนิทานภาพสมัยที่ท่านเคยอ่านให้พ่อผมฟังเมื่อนานมาแล้วของ แฮนส์ คริสเตียน แอนเดอร์สัน ผมก็ขวนขวายหามาได้ครบชุด ช่างเป็นภาระกิจที่ยากยิ่งกว่าเพิ่มยอดมาร์เก็ตแชร์เสียอีก แต่ผมก็ภูมิใจเป็นที่สุด ที่หาของที่ท่านที่ผมรักได้จบครบ
เพราะนอกจากทุกบาท ทุกสตางค์ที่ผมใช้จ่ายไป มันสามารถกลับคืนมาเป็นการเดินทางผ่านระยะทาง เพื่อที่ผมจะได้เดินทางไปหาคนที่ผมรัก ที่ผมรอ และเชื่ออย่างที่สุดว่า เธอคนนั้นก็รอผมอยู่ไม่ต่างกัน
ขอบคุณเครดิตการ์ดเคทีซี รอยอลออคิดพลัส ของการบินไทย ที่ช่วยให้อุปสรรคความรักของผม ที่มันดูไกลจนเกินจะจินตนาการได้ ได้ถูกย่นย่อลงเพียงแค่เรามี ความรัก เป็นตัวผลักดัน
ผมย้อนกลับไปทุก ๆ ที่ ที่ผมกับเธอเคยมีโมเม้นต์ที่ดี ๆ ร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็น ตึกไครส์เลอร์ที่ที่เราพบกันครั้งแรก ภัตตาคารLe Fueranda มื้อค่ำที่เราได้รู้จักกันอย่างเป็นทางการ โซโห เซ็นทรัลปาร์ค ไทม์สแควร์ที่ ๆ เราออกเดทกันครั้งแรก ที่ ๆ เธอไม่สบาย ในที่พักของผม ภัตตาคาร Dunwelllors การเต้นรำร่ำลาของเราทั้งคู่ และสนามบินเจเอฟเค ที่สุดท้ายที่เราได้อยู่เยงข้างกัน
ผมอยากให้วันเวลาเหล่านั้นได้อยู่กับผมอีกครั้ง หากแต่ไม่ใช่ด้วยวัน เวลา หรือสถานที่ หรือแม้ว่าเราจะทำอะไรกันอยู่
แต่เพียง ผมทำอะไรอยู่กับ ใคร นั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับผม ......
ขณะนี้ ผมกำลังบุ๊ควันเพื่อเดินทางไปหาเธอ
เมลล์ก็ปรากฏขึ้นมาบนเดสก์ทอป
ทันทีที่ผมอ่าน หัวใจผมสั่นระรัว เมื่อรู้ว่าวันนั้น เป็นวันเดียวกับที่มีประชุมวิสามัญผู้ถือหุ้นใหญ่ ที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหัน ซึ่งหัวหน้าของผม เคยส่งสัญญาณมาแล้วว่า นั่นอาจหมายถึง วาระที่จะเลื่อนตำแหน่งให้ผมอีกขั้นหนึ่ง
ตอนนี้ ต่อให้สวรรค์ทุกชั้น ก็คงไม่สามารถช่วยอะไรผมได้แล้ว
มีแต่ผมเองคนเดียวเท่านั้น ที่จะต้องตัดสินใจ เลือกระหว่างสิ่งที่ผมเคยปรารถนาว่าจะได้รับ และสิ่งที่ผมกำลังปรารถนาจะทำมัน
ผมควรจะกดConfirm Trip หรือจะ Cancel มันไปดี... ? หากเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไรต่อดีครับ
คุณค่าของการเดินทางที่แท้จริงของผม คือ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากระยะห่างระหว่างผม และลูกแก้ว
และการเดินทางครั้งต่อไปของเราสองคนจะเป็นเส้นขนานที่แนบชิดสนิทกัน หรือ สวนทางละ
ขอบคุณที่ติดตามเรื่องราวของผมครับ
Create Date : 03 กรกฎาคม 2551 |
|
18 comments |
Last Update : 3 กรกฎาคม 2551 1:14:48 น. |
Counter : 2511 Pageviews. |
|
|
|
พูดยาก แต่ขอทําอย่างที่ใจ สุ คิดนะ
สุ จะคว้าสิ่งที่อยู่ใกล้มือที่สุดก่อน
แล้วถึงจะคว้าสิ่งที่อยู่ไกล
เพราะคุณเอง ก็รู้ว่า คุณไม่สามารถไขว้คว้า ทั้งสองสิ่งในเวลาเดียวกัน
และดูเหมือนทั้งสองสิ่ง จะสําคัญมาก สําหรับคุณ
แต่จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของสุ
เวลาที่คนเรามีความรัก มักจะมองข้ามสิ่งที่สําคัญที่ชีวิตรอคอยมาตลอด หรือพยายามไขว้คว้ามาตลอด
ถ้าคุณมีสติ คุณอาจจะเป็นคน คนหนึ่งในรอบปีที่ โชคทั้งความรักและหน้าที่การงาน
เพราะ สุเองก็ผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้ว