โตเดี่ยว ... แล้วแต่อิสระจะพาไป
Group Blog
Group ตัวอย่าง
โตเดี่ยว ... เที่ยวหมด
โต...หยังเขียด
โต ... เป็น
เขียนจนโต
ส-กู๊ด-เต เนปาล
โมโม่
สิบปี .. วีซ่า ... อเมริกา
6 เดือน วีซ่าอังกฤษ
เดินสายขอวีซ่า เนปาล-อินเดีย-จีน
สุดท้ายก็ไปขอวีซ่า..เชงเก้น
กรกฏาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
24 กรกฏาคม 2550
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 15 : ชีวาโชเมน!!!
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 14 : ช็อคโกเเลตเค้กจากเด็กสวิส
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 13 : เนอร์วาน่า..ข้ารักเอ็ง โว้โฮ
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 12 : ซาคือ ผู้รักศิวิไลซ์
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 11 : สามภาษา
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 10 : BABA บาบ้า
All Blogs
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 26 : crazy and beautiful Nepal ตอนจบ
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 25 : คืนสุดท้าย
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 24 : เดรันดร้า มิตรภาพจากคนเก็บขยะ
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 23 : ไซโลเเอนด์เดอะเเก๊ง
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 22 : Entertainer
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 21 : พระสันตาปูและเราทั้งคู่
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 20 : วุ่นวายจริงๆ
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 19 : Goodbye Nirvana
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 18 : ปาร์ตี้ ดาร์บัท
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 17 : Everything is possible but love
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 16 : ไปตลาด
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 15 : ชีวาโชเมน!!!
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 14 : ช็อคโกเเลตเค้กจากเด็กสวิส
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 13 : เนอร์วาน่า..ข้ารักเอ็ง โว้โฮ
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 12 : ซาคือ ผู้รักศิวิไลซ์
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 11 : สามภาษา
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 10 : BABA บาบ้า
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 9 : Nirvana บ้านหลังที่สอง
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 8 : นาการ์ก็อต .. นมัสเต!!!
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 7 : เนื้อควาย-หลังคา-โมโม่
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 6 : หน้าไม่ให้ เเต่ใจดี
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 5 : เดินตามใจ
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 4 : ตามหา Friendly Home
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 3 : ดู่ชา
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 2 : เพื่อนเดินทาง
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 1 : นมัสเต
ส-กู๊ด-เต เนปาล ปฐมฤกษ์
ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 13 : เนอร์วาน่า..ข้ารักเอ็ง โว้โฮ
เราเดินกลับที่พักด้วยอารมณ์หวิวๆ
นาการ์ก็อตยามราตรี
อีกไม่นาน นาการ์ก็อตจะเปลี่ยนไปหรือนี่ .
ชั้นไม่ค่อยชอบ เเนวคิดของซาคือเท่าไหร่ เเต่ชั้นก็ประทับใจในน้ำใจที่เค้ามีต่อเราสองคน เเละขอขอบคุณสำหรับ ดาร์บัทจานเเรกที่ชั้นได้ชิม ทำให้ชั้นถึงกับกลับมาสั่งกินต่อมื้อค่ำให้โบเลต์ทำ เเต่ปรากฎว่าสูตร ของโบเลต์กะซาคือคงคนละสูตรกัน โบเลต์ใส่มะเขือเทศเยอะมากๆ ชั้นเลยต้องยกให้เพื่อนกินหมดเลย ส่วนตัวเองกินซุปหอมกับชีส อร่อยจริงๆ
จริงๆแล้ว วันพรุ่งนี้เราจะออกเดินทางแล้ว เเต่เพราะทุกความสวยงามของที่นี่ ทำให้ชั้นกับเพื่อนลง ความเห็นว่า เราจะอยู่ที่นี่ต่ออีกหนึ่งคืน (รวมเป็นสามคืนเเล้วนะ) โบเลต์เดินเข้ามาพอดี และถามว่า ตกลงจะไปเเล้วเหรอพรุ่งนี้ เเน่ใจนะว่าจะทิ้งกันไปจริงๆ ชั้นเลยหันไปบอกว่า ชั้นขออยู่ต่ออีก คืนได้ไหม? โบเลต์ตอบเเบบไม่ลังเลว่า สำหรับเธอ เธออยู่ที่นี่ได้ทุกวัน ได้ตลอดไป เธอรู้ไหม ชั้นไม่เคยเจอคนอย่างเธอมาก่อนเลย คนอย่างเธอ หมายความว่าเธอ Nice, Frank, Free, Friendly, Smile เพราะฉะนั้นถ้าเธออยากอยู่ เธออยู่ได้นานเท่าที่เธออยากจะอยู่
ชั้นแบบ โอม.. ชานติ ตัวลอย เซซัมโว ตัวลอย ตั้งเเต่พักมา โบเลต์คุยกับชั้นน้อยมาก เเต่อยู่ดีๆ ก็มาพูดแบบนี้ ชั้น ซัมโว้ ตัวลอยย ลอยยยย เพื่อนชั้นยิ้มใหญ่ ปลื้มใจชั้นมีคนชม 5555
อีกค่ำที่อยู่ที่นี่
เสร็จเเล้วโบเลต์ก็ลงไปทำซุปให้ชั้นกิน ระหว่างที่นั่งกินซุป เพื่อนชั้นลงไปทำเค้กเเล้ว ก็มีเพื่อนใหม่อีกคนเข้ามาชื่อว่า บิโช เป็นชาวเนปาล อายุเท่ากันกับชั้น บิโชเป็นหนุ่มช่างคุยมากๆ เค้าทำงานที่ญี่ปุ่น มีเพื่อนคนไทยเยอะ เเต่งงานเเล้วเเละเพิ่งหย่ากันไม่นาน ช่วงนี้เป็นช่วงกลับมาพักฟื้นที่บ้านเกิดตัวเอง บิโชเป็นมาร์เก็ตติ้งให้กับบริษัทน้ำดื่มในเนปาล น้ำดื่มที่ใช้วิธีรีเวิร์ส โดยมีอายุต่อขวดไม่เกิน 6 เดือน
พูดถึงน้ำดื่มนี่นะ ก่อนมาชั้นอ่านหนังสือ เสิร์ช พันธุ์ทิพย์ดอทคอม เพื่อนที่เคยไปมาเล่าให้ฟัง ว่าน้ำไม่สะอาดนะ อย่าไปกินสุ่มสี่สุ่มห้านะ ฉีดยาป้องกันนะเเต่ชั้นกลับไม่ได้ทำอะไร ไม่ได้เตรียมอะไรเลย ไม่ได้ป้องกันอะไรเลย ถ้าถามชั้นว่าน้ำดื่มที่เเพ็คในขวดน่ะสะอาดไหม ชั้นว่ายังไงมันก็ไม่สะอาดเหมือนเมืองไทยหรอก ชั้นพกกลับมาด้วยขวดนึง สีของมันขุ่นๆ ต่างจากน้ำดื่มบ้านเราเป็นไหนๆ เเละระหว่างอยู่ที่นั่น เราจะเรียกมันว่า Mineral Water คือชื่อยี่ห้อ นอกจากนี้ก็มียี่ห้อ Seven และ Everest ที่เห็นจนคุ้นตา เเต่ชั้นเอง ก็ได้ดื่มน้ำที่ไม่ได้มาจากขวดเเพ็คด้วย เป็นน้ำที่อาจจะเป็นน้ำประปาหรือน้ำอะไรก็ตามที่พวกเค้าสรรหามาให้ ซึ่งมันก็ไม่ได้สกปรกอย่างที่คิด เพราะชั้นไม่ได้ท้องเสีย ชั้นไม่ได้ท้องร่วงหรือชัก หรือดิ้น มันก็กินได้เหมือนกัน เนปาลีกินกันไม่ตาย ชั้นกินก็ไม่ตายเหมือนกันล่ะน่า การทำตัวคุ้นเคยกับสภาพท้องถิ่นมันไม่ได้ยากอย่างที่คิดเลยนะ ที่ Nirvana ไม่ได้สกปรกหรอก เเต่ชั้นสัมผัสสิ่งเหล่านั้นที่กาฐมัณฑุต่างหาก พอกลับมาเล่าให้เพื่อนๆฟัง มันถึงกับเอ่ยปากว่า ขนาดเเกยังบอกว่าสกปรก เเสดงว่ามันต้อง .. !!!!
ห้องกินข้าว ห้องนั่งเล่น ห้องนอน ห้องสังสรรค์ เป็นมันได้ทุกห้องสำหรับทุกคนที่มาพักเนอร์วาน่า :D
คือชั้นเองก็ขึ้นชื่อเรื่องซกมกไม่น้อยหน้าใครอยู่แล้ว ชั้นเอ่ยปากขนาดนี้ ก็เเปลว่ามันต้องไม่ธรรมดา เเต่ตอนอยู่โน่น ชั้นก็ไม่อยากทำตัววี้ดว้ายเป็นคุณหนูขี้โวยวาย ไอ้นั่นก็เลอะ ไอ้นี่ก็ดำ ไอ้นั่นก็สกปรก ไอ้นี่ก็เเมลงวัน ไม่มีท่าทางง๊องเเง๊งขนาดนั้นเกิดขึ้นเเน่ๆ ก็ไหนๆเราก็มาเมืองเค้าเเล้วนี่ เอ้า ลองดูซิว่าชั้นจะใช้ชีวิตเหมือนเนปาลีได้มากเเค่ไหน
จะว่าไป ที่ที่ชั้นนั่ง อาจเป็นที่ที่ได้รับการ ถุย ซ้ำเเล้วซ้ำอีกมาจากเนปาลีกว่ากี่หมื่นชีวิต เเก้วน้ำที่ชั้นกิน อาจจะมาจากน้ำที่ผ่านการล้างเเก้วมาเเล้วกว่ากี่ร้อยใบกว่าจะเปลี่ยนน้ำใหม่ ช้อนที่ใช้กินโมโม่ อาจจะเป็นช้อนที่ไม่ได้ล้างด้วยน้ำยาล้างจานด้วยซ้ำ เเต่ชั้นก็ทำไปแล้ว . ชั้นกินไปแล้ว ชั้นนั่ง ชั้นนอน ชั้นฉี่เเบบเดียวกับที่เนปาลีทำไปแล้ว ในความปั่นป่วนของการใช้ชีวิตในที่ที่นึกถึงความสะอาดน้อยกว่าที่ที่เราจากมา มันก็ให้เเง่คิดอะไรกับเราได้หลายๆอย่าง ชั้นได้เรียนรู้มากมายจากเรื่องเล็กๆน้อยๆไปจนถึงเรื่องใหญ่จากที่นี่ คนเราไม่ได้ตายกันได้ง่ายๆ บางทีการกลัวอะไรมากไป ก็อาจทำให้เราพลาดบทเรียนดีๆไปได้เหมือนกันนะ
Create Date : 24 กรกฎาคม 2550
Last Update : 24 กรกฎาคม 2550 17:30:18 น.
3 comments
Counter : 759 Pageviews.
Share
Tweet
ดีจังเลย น้องโตเดี๋ยว ลุยดีจังพี่ก็ลุยนะ แต่ถ้าเจอสถานะการณ์แบบนี้ก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกัน แต่ก็จริงนะการเดินทางแต่ละครั้งมันจะให้แง่
คิดอะไรมากมาย เราได้เห็นได้เจอ ได้พบอะไรใหม่ๆๆที่เราไม่เคยพบไม่เคยเจอ บางครั้งก็ไม่เคยคิดว่าจะเยอ หรือมีอย่างนี้ด้วยหรือในโลกนี้
บทเรียนนี้ไม่สามารถหาได้ในห้องเรียน ไม่สามารถหาได้ในตำรา บ้างครั้งสุขมีเสียงหัวเรา บางครั้งลำบากหรือเจอสถานะการณ์ที่ไม่คาดคิด
ก็ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้ากันไป นี่แหละคือรสชาดิ ของชีวิต
โดย:
แมวขี้อ้อน
วันที่: 1 สิงหาคม 2550 เวลา:2:53:53 น.
ค่ะ .... อันนี้นับว่ายังเป็นบทปฐมฤกดิ์ เเต่อินเดียท่าจะบทหนักเเหงๆ ถ้ารอดมาได้ จะมาเล่าให้ฟังต่อนะคะ :D
โดย: โตเดี่ยว (
doggieyanky
) วันที่: 2 สิงหาคม 2550 เวลา:16:49:36 น.
โดย: วา IP: 202.139.223.18 วันที่: 22 มีนาคม 2551 เวลา:8:27:02 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
doggieyanky
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
โตเดี่ยว เที่ยวหมด
I'm not rich but people who i have met have made my heart so rich!!!
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add doggieyanky's blog to your web]
Links
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
คิดอะไรมากมาย เราได้เห็นได้เจอ ได้พบอะไรใหม่ๆๆที่เราไม่เคยพบไม่เคยเจอ บางครั้งก็ไม่เคยคิดว่าจะเยอ หรือมีอย่างนี้ด้วยหรือในโลกนี้
บทเรียนนี้ไม่สามารถหาได้ในห้องเรียน ไม่สามารถหาได้ในตำรา บ้างครั้งสุขมีเสียงหัวเรา บางครั้งลำบากหรือเจอสถานะการณ์ที่ไม่คาดคิด
ก็ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้ากันไป นี่แหละคือรสชาดิ ของชีวิต