BlogGang.com : : doggieyanky : ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 5 : เดินตามใจ

ส-กู๊ด-เต เนปาล ตอน 5 : เดินตามใจ

ในที่สุดเราก็หาบ้านเลี้ยงเด็กเจอ มีเด็กใจดีกลุ่มหนึ่งพาเรามาได้ถูกที่ เเต่เมื่อหาเจอ กดกริ่งก็แล้ว เดินเข้าไปในบ้านก็แล้ว กลับไม่เจอใครเเม้เเต่คนเดียว

เรานั่งรออย่างมีความหวังเกือบครึ่งชั่วโมง เเต่ในที่สุด ก็ยอมออกไปหาเกสท์เฮาส์

เเรกเริ่มที่ชั้นสงสัยว่าทำไมเพื่อนชั้นถึงไม่อยากอยู่เกสท์เฮาส์ในตัวเมืองกาฐมัณฑุ เเต่ในที่สุดชั้นก็ได้รู้คำตอบที่ชั้นเองก็เห็นด้วยว่าชั้นไม่อยากพักที่นี่เลย มันวุ่นวาย สับสน เต็มไปด้วยรถรา ร้านค้า เเละผู้คนที่คอยมาถาม มาสงสัย ความเป็นมาเป็นไปของเรา

โอเคเค้ามีน้ำใจ เเต่ว่าการพูดคุยไปเรื่อยๆของเค้า ไม่ใช่เค้าเเค่คนเดียวหรือสิบคน เเต่เป็นร้อยคนที่เราเดินผ่านเเละต้องต้องเเวะตอบคำถามเดิมๆ เฮ้อ … เราโดนพวกเค้าดูดพลังไปเยอะเลย จนเเทบจะไม่เหลืออะไร

เราสองคนตัดสินใจว่าต้องหาที่พักให้ได้เร็วที่สุด เป้าหมายคือที่พัก เราจะหยุดทักทายกับพวกเค้าจนกว่าเราจะได้ห้อง ต้องทำให้ได้สิ ไอ้อ้วน!! (มันอ้วนขึ้นจริงๆนะนี่ … เเอบสงสัยระหว่างเดินตามหลังไปตลอดทาง)

เราเดินทะลุ new road, freak street เเละไปยัง thamel เพื่อหาที่พัก เเหงะ .. ชั้นไม่ชอบที่นี่เลย ผู้คนวุ่นวาย ตลาดนัดขายของเต็มไปหมด คนเยอะมาก ทำไมกาฐมัณฑุมันเต็มไปด้วยผู้คนเเบบนี้ … เเต่ส่วนใหญ่ที่เจอกลับเป็นเนปาลี อาจเป็นเพราะนี่ไม่ใช่หน้าท่องเที่ยวก็ได้ หรือไม่ก็ นักท่องเที่ยวก็เดินทางออกไปนอกเมืองกันหมด

ก่อนพลังเฮือกสุดท้ายจะหายไป เราก็มาได้ที่พักบริเวณลานหน้าพะสันตาปู ชั้นเจอเนปาลีคนนึง ที่ทักชั้นอย่างสนิทสนมว่า “สบายดี” เค้าคิดว่านี่คือคำทักทายของคนไทย ต้องเเก้ไขให้ใหม่ว่านั่นน่ะ ของลาวเค้า ของไทยต้อง “สวัสดี” ดูท่าทางเค้าชื่นชมคนไทยไม่น้อย อืม … ก็ดีนะ ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น

เค้ากับเพื่อนชั้นเคยเจอกันมาก่อนเเล้ว ท่าทางเค้าเเปลกใจว่าทำไมวันนี้เพื่อนชั้นพกหมีเเพนด้ามาด้วย 555 (ชั้นเอง ตาดำคล้ำซะขนาดนี้) เเล้วเค้าก็พาเราเข้าไปพักที่ที่นึง ชื่อว่า Hotel Sagaz เเต่ว่าที่นี่กลับบอกว่าเต็ม ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม ทั้งๆที่เห็นกุญเเจห้องเเขวนไว้ในกล่องใส่กุญเเจเกือบเต็ม ไม่ว่างหรือว่าไม่เต็มใจให้พวกเราเข้าพัก อันนี้ ก็ไม่ทราบได้ เราเลยเดินไปห้องข้างๆ ชื่อว่า Roof Top Hotel ในที่สุดเราก็ได้ห้องพักที่นี่ ในราคา 300 รูปี เป็นเงินประมาณไม่เกิน 180 บาท โว้ว..ถูกกว่าที่คิดไว้ซะอีก

ห้องก็โอเค พัดลม น้ำอุ่น เเต่เสียอย่างเดียว มันติดกับลานหน้าพะสันตาปูไปหน่อย ทำให้เราได้ยินเสียงวัยรุ่น หมาเด็ก เห่าหอนตลอดคืน โอย หัวถึงหมอน อยากจะนอนนอนนอนให้มันสาสมกับที่เมื่อคืนตื่นเต้นจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนซะจริงๆ เพื่อนชั้นถามว่า พรุ่งนี้ไปไหนดี ชั้นหยิบลิสต์การเดินทางออกมาดู เพื่อนมองหน้าชั้น ชั้นมองหน้าเพื่อน … โอเค้ … ก็ได้!!

ทุกครั้งที่ได้มาเดินทางกับเพื่อนคนนี้ เเผนอะไรที่วางไว้มักถูกเปลี่ยนเเปลงไปเสมอ ลิสต์การเดินทางที่อยู่ในมือ ก็ถูกชั้นขยำทิ้งอย่างไม่มีชิ้นดี เเค่มองหน้ากัน ก็รู้เเล้วว่าเพื่อนต้องการจะบอกอะไร … เดินตามหัวใจ ดีกว่าเดินตามไกด์ทัวร์ นี่คือสิ่งที่เค้าต้องการจะบอกชั้นนั่นเอง

Create Date : 06 กรกฎาคม 2550

Last Update : 6 กรกฎาคม 2550 19:23:45 น.

0 comments

Counter : 578 Pageviews.