BlogGang.com : : ภรภัทร : โดน Tag ซะแล้ว ....

โดน Tag ซะแล้ว ....

เรื่องแฉของเรา
ครบ 5 ข้อ แล้วนะคะ

คุณ เจ้าแห่งโชคชะตา
ขออนุญาต แปะเลยละกันนะ

**************************
"Blog Tag" คืออะไร
ก๊อคือการที่ จขบ.ที่ได้รับ Tag
จะต้องเล่าเรื่องของตัวเองมา 5 ข้อ
แล้วส่งต่อให้เพื่อนอีก 5 คน
มันคือ บล็อกลูกโซ่
หรือ การแปะโป้งกันดีๆ นี่เอง
แล้วคนต่อไป...ก็ต้องก๊อปเอาหัวข้อนี้
ไปลงบล็อคตัวเองแล้วบอกความลับ 5 ข้อ เสร็จแล้วก็ส่งต่อไปอีก 5 คนโดย
แจ้งให้เค้าทราบด้วยจ้า
**********************
วันนี้ เราแฉครบ 5 ข้อ ตามกฎกติกามารยาทแล้วนะคะ

เรื่องที่ 1 แนวเศร้า ...

ตอนเด็กๆ เราค่อนข้างลำบากนะ ครอบครัวดีมีฐานะ(ค่อนข้างจนอ่ะ)
ทุกคนต้องทำงานเพื่อเลี้ยงปากท้องของครอบครัว
มีเพียงเราตัวเล็กๆ ตัวเดียว เอ๊ย! คนเดียวที่ต้องอยู่เพียงลำพัง
เป็นเด็กฝาก ของเพื่อนบ้านอ่ะ เขามีลูกวัยใกล้เคียงกะเรา
และเราก็ชอบจริงๆ ที่จะเล่นข้างๆ กองขยะ(อย่าเพิ่งคิดไปไกล.. มันไม่เน่าขนาดนั้นอ่ะค่ะ)
มันเป็นถังน้ำมันที่เขาทำเป็นถังขยะ และก็มีคนชอบเอาหนังสือมาทิ้ง มากมาย
และเรากะเพื่อนก็ชอบไปคุ้ยเล่มที่น่าสนใจมาดูกัน
ไม่โป้อ่ะนะ มันคือหนังสือเรียน ภาพวาด แบบฝึกหัด วาดเขียน เยอะแยะ
ดีๆทั้งน้าน เราก็คัดเล่มดีๆ ที่เราชอบเอามาเช็ดๆ และนั่งดู
วันต่อมาก็ทำเหมือนเดิม เดินเข้าไปที่นั่นอีก
แต่ .. วันนี้เราไปเหยียบอะไรบางอย่าง หยุ่นๆ ว๊าก .. อึสุนัขอ่ะ
นั่นเป็นครั้งแรกในชีวิตที่สัมผัสกะมันเต็มTeen เราเลยรีบไปที่ตุ่มน้ำเพื่อที่จะล้างมันออกไป
เหอะๆ ตัวก็เล็กจิ๊ดเดียว ก้มลงไปที่ตุ่มน้ำอ่ะ น้ำมันไม่ได้เต็มตุ่มอย่างที่คิด
พยามใช้ขันน้ำวักตักน้ำขึ้นมาจากก้นตุ่ม โฮ! .. สุดๆ
จนเสร็จสิ้นภารกิจการทำลายล้าง
และนี่แหละคือที่มาของเรา ที่นับจากวินาทีนั้นไปจนกระทั่งวันนี้
เหมือนเป็นโรคจิตเลยนะ เป็นคนที่คอยระแวดระวังเส้นทางให้กับเพื่อนฝูงและตัวเอง
ให้รอดพ้นจากกองกับดักเหล่านั้นได้ทันท่วงที
ขอรับรองว่า ใครได้เดินกะเราเนี่ย ไม่มีใครพลาด 555

เรื่องที่ 2 แนวตื่นเต้นตกใจ

เช้าวันนึงของวันทำงาน (นานและ)
ได้ขึ้นรถเมล์ที่แน่นมากๆ ขอบอก ตอนนั้นรถยังน้อยมัง แต่คนขึ้นเยอะ
กระเป๋า(คนเก็บตังค์อ่ะ) ก็เดินแทรกไปมากระแทกเราไปซ้ายทีขวาที
เบียดๆๆ ปากก็ตะโกนว่า “ ชิดในหน่อยเพ่ๆ” เดินผ่านทีก็เขย่ากระบอกตั๋วแคร๊กๆ
ในใจก็นึกนะว่า “ชิดจนเหมือนจะยืนได้ขาเดียวแล้วยังจาชิดไงอีกฟะ”
ในที่สุดก็เข้าไปอยู่ใต้รังแร้ชาวบ้าน ที่ตัวสูงกว่าเรา
มีรังเต่าให้เราสูดดมๆ บางวันก็ดีเจอแต่รังป่าวๆ ไม่มีเต่า และก็หอมๆ ค่อยยังชั่วหน่อย
สภาพทุกเช้า น่าเบือ แต่ก็ต้องทนทุกวัน จนชิน
และแล้วก็เจอดีจนได้ อารายไม่รู้มาถูๆ บั้นท้ายลี แม๋ รถเบรคทีก็โดนที เราเถิบหนี
ก็เหมือนยิ่งเถิบตามเอะใจหันไปเจอ
ก็ร้อง “ว๊าย” มันก็แทรกตัวหนีหายลงรถไปเลย
อีกวันต่อมา สภาพของการขึ้นรถเมล์ก็เดิมๆ
แล้วที่สุดก็รู้สึกไรมาโดนบั้นท้ายเราอีกและ คราวนี้แหละ
เรากะจะจับมันให้ได้คาหนังคาเขาเลย
แต่คราวนี้อ่ะ เราหันไป มันกลายเป็นกล้วยอ่ะ เป็นกล้วยหวีๆ อ่ะ
และไม่ใช่ไอ้โรคจิตคนนั้นซะหน่อย เฮ้อ! รอดไป

เรื่องที่ 3...แนวมิติลี้ลับ..

ช่วงนึง ที่เราต้องไปเช่าห้องพักอยู่ให้ใกล้ที่ทำงาน
เพื่อลดความยุ่งยากกับการเดินทางไกล
ห้องพักนี้เป็นชุมชนเก่าๆ ห้องพักก็พออยู่ได้
แต่กลางคืนนี่สิ เที่ยงคืน ตีหนึ่ง ทำไมมีเสียงคนเดินอยู่เหนือห้องเราอ่ะ
ทุกคืนทุกวันเลย
ด้วยความสงสัย กลางวันก็ขึ้นไปเหนือชั้นที่เราอยู่ขึ้นไป
มันคือดาดฟ้า มีอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่เท่าห้องอยู่ตรงกะห้องเราพอดี
ไงซะก็ไม่มีใครจะเดินตรงนั้นได้
แต่เราก็ได้ยินมาแล้ว ขนลุกเลยดิ
น่ากลัวมาก ในที่สุดก็ชินนะ

เรื่องที่ 4 พูดไม่เป็น

เรื่องมีอยู่ว่า วันนึงที่ต้องกรอกแบบฟอร์มเบิกค่ารักษาให้คุณพ่อ
ก็แหงะ ถามคุณแม่ว่า “แม่.. พ่อเป็นไรอ่ะคะ”
คุณแม่ตอบมาว่า “อ้าว.. ก็เป็นพ่อเอ็งไง”
แป่ว! เลยเรา
แค่จาถามว่าไม่สบายเป็นอะไรอ่ะ

เรื่องที่ 5 อับอาย

เรื่องของเรื่อง คือวันๆใช้สายตามาก ไปกับคอมพิวเตอร์ และสายตาก็สั้นเล็กน้อย เอียงอีกตาหาก
แต่ก็ไม่ชอบใส่แว่น เพราะใส่ทีไร ใครๆ ชอบเรียกป้า!
ทั้งที่คนอื่นๆ เขาใส่กันก็เก๋ เท่ห์กัน มีแต่เราใส่ไรก็ไม่ขึ้น
ก็เลยไม่ใส่มันเลย ทีนี้การเดินทางนี่สิ มีผิดมีพลาดบ่อยๆ
เช้าวันนึง ต้องรีบไปทำงานให้เร็วกว่าปกติ
ระหว่างรอรถก็เห็นรถสายที่เราจาขึ้นแล้วติดไฟแดงอยู่แยกโน้น
เราก็เตรียมตัวเลย เตรียมวิ่งไปขึ้นให้ทัน
มาแล้วๆ คันแรกจอดปุ๊บ เราก็วิ่งขึ้นไปเลย
รถวิ่งไปได้สักพัก ก็ เอ..ทำไมวันนี้มันวิ่งนอกเส้นทางนะ
ไปเรื่อยๆ ๆ ก็สงสัย เริ่มมองหน้ารถ เงารถด้านนอกที่สะท้อนกะกระจกข้างทาง
ว่ามันใช่ป่าวเนี่ย
แป่ว! แงๆ จ๊าก ขึ้นรถผิดอ่ะดิ สายเลยวันนั้น

ครบ 5 ข้อแล้ว งั้นเราขอ Tag ต่อเลยละกันนะ
เพื่อนที่โดน Tag ทั้ง 5 คนได้แก่

1. คุณสะใภ้เจ้า
2. คุณพริกขี้หนูสีชมพู
3. คุณ STAR ALONE
4. คุณ icebridy
5. คุณ **mp5**

Create Date : 26 มกราคม 2550

Last Update : 26 มกราคม 2550 10:09:13 น.

9 comments

Counter : 390 Pageviews.