กิจกรรมคลายความเศร้า ... แต่ไม่เคยคลายความคิดถึง

แองจี้

แม่คิดถึงน้องจัง แม่ยังไม่หายเศร้าซะที นี่ก็เกือบหนึ่งเดือนแล้วที่น้องไม่อยู่กับแม่ เวลาอยู่บ้าน ที่เดิมๆที่น้องเคยนั่ง เคยนอน แม่เห็นแล้วก็จะนึกถึง คิดถึงที่ไร
น้ำตาก็จะไหลออกมาอยู่เรื่อยเลย คงเป็นความผูกพันที่เรามีต่อกันอย่างมากมาย

เมื่อวานที่บ้านเราไหว้สารทจีนกันตามปกติ ตอนเช้าแม่ได้ใส่บาตรด้วย เมื่อวานม่าม้าซื้อทุเรียนมาให้ใส่บาตรอีกแล้ว ม่าม้าคงคิดถึงน้องนะ แล้วเมื่อวานแม่ใส่ฝอยทองเจ้าโปรดของน้องให้ด้วยนะ ฝอยทองจากบ้านสวน เมืองนนท์ เราจะได้กินประมาณปีละสองหรือสามครั้ง ครั้งหนึ่งป้าเค้าจะว่ามาให้ที่ละแยะๆ จนกินกันไม่หมด ที่บ้านเราไม่ค่อยกินของพวกนี้เท่าไหร่ แต่เจ้านี้มาทีไร ต้องชิมกันทุกครั้ง

พูดถึงเรื่องไหว้เจ้า แม่นึกถึงความเป็นเด็กดีของหนูนะ ตั้งแต่เด็กจนโต เวลาที่บ้านเราไหว้เจ้า หนูไม่เคยไปหยิบของที่ม่าม้าเค้าตั้งไว้มากินเลย ถึงแม้จะเป็นของโปรดหนูก็ตาม

ตั้งแต่น้องจากแม่ไป แม่พยายามที่จะกลับบ้านช้าๆ เพราะจะได้ไม่มีเวลาว่างมากนักแต่บางวันมันก็ช่วยอะไรไม่ค่อยได้ เพราะบ้านเราอยู่กันแค่สองคน แล้วทั้งสองคนก็ยังคิดถึงหนูอยู่อย่างมาก ส่วนแม่เองที่ยังแย่อยู่อาจจะเป็นเพราะ ตั้งแต่ปลายปีที่แล้วแม่เจอเรื่องแย่ๆหลายเรื่อง มันสะสม จนมาเจอเรื่องการไม่สบายของน้องอีก ช่วงนั้นแม่ทั้งเครียดทั้งเหนื่อย แต่แม่ก็อยากจะดูแลหนูให้ดีที่สุด และเรื่องที่แย่สุดๆก็เรื่องการที่น้องจากแม่ไป เราไม่ได้คิดกันมาก่อนเลยว่าน้องจะจากไป น้องผ่านการผ่าตัดมาทั้งสองครั้งในระยะเวลาใกล้เคียงกัน น้องแข็งแรง แล้วก็ฟื้นตัวไวมาก ถึงแม้รอบสองจะโดนควักลูกตาออกไปก็ตาม แต่พวกเราทุกคนก็ต้องมาแพ้ไอ้มะเร็งตัวร้าย แม่เกลียดมันจัง

เมื่อสองอาทิตย์ที่ผ่านมา แม่คิดได้ว่า น่าจะหาอะไรทำเพื่อให้เวลาว่างน้อยลง จริงๆแล้วเวลาว่างของแม่ก็ไม่มากเท่าไหร่ แต่ก็ยังมีเวลาว่างอยู่ดี พอดีนึกได้ว่าที่บ้านเรามีไหมพรมเหลืออยู่ถุงหนึ่ง อาทิตย์ก่อนก็ไปเลยบางลำภู ไปก็หลง กลับก็หลง ด้วยความที่ไม่ได้ไปมานาน แล้วไม่รู้จักรถเมล์ที่วิ่งผ่านด้วย

แม่ไปหาซื้อไม้ถักนิ๊ตติ้ง จริงๆแล้ว แม่ถักนิตติ้งครั้งแรกเมื่อประมาณเกือบสามสิบปีที่แล้ว ถักไม่สำเร็จด้วย จำได้ว่าจบไม่เป็น แล้วก็ไม่ได้ใส่ใจ แต่มาถึงวันนี้มีไม้แล้วจะลองอีกครั้ง ก็นั่งนึกๆ งัดๆ ถอดๆ อยู่หลายรอบ กว่าความจำจะเข้าที่ พอทำได้แล้ว แม่ก็นั่งทำตลอดงัดๆถักๆ ไปเรื่อย แต่ก็ยังมีแว๊ปๆคิดถึงหนูเหมือนเดิม แม่คิดว่าถ้าคิดได้เร็วกว่านี้ แม่จะถักเสื้อให้หนู หนูต้องชอบแน่ๆ เพราะหนูชอบแต่งตัว



ตอนนี้ก็ถักได้ยาวพอสมควรแล้ว แม่ยังไ่ม่ได้คิดเลยว่า ถักแล้วจะให้ใคร แต่คงไม่ใช้เองแน่นอน ก็เมืองเรามันไม่ได้หนาวมากมายนี่เนอะ




ถ้าถักเสร็จแล้ว แม่ต้องหาคนที่เค้าจบเป็นให้เค้าจบให้ เพราะแม่จบไม่เป็น



วันนี้เราคุยกันแค่นี้ก่อนนะ เีดี๋ยวอาบน้ำเสร็จ แม่คงไปนั่งถักต่อไปเรื่อยๆ พรุ่งนี้ก็จะไปซื้อไหม มาเพิ่มอีก

แม่รักหนูนะ... แองจี้

Create Date : 04 กันยายน 2552 Last Update : 9 กันยายน 2552 21:42:47 น. Counter : 456 Pageviews.		4 comments
Share Tweet