Bloggang.com : nesle18 : เรื่องเล่าจาก..เมืองกาญจนบุรี และเหมืองแร่สองท่อ ตอนที่ 2

เรื่องเล่าจาก..เมืองกาญจนบุรี และเหมืองแร่สองท่อ ตอนที่ 2

เรื่องเล่าจาก..เมืองกาญจนบุรี และเหมืองแร่สองท่อ ตอนที่ 2

มาต่อกันจากคราวก่อนที่มัวแต่ไปเที่ยวยังไม่ได้เริ่มงานซักที 555
เช้าวันที่ 2 ที่ทองผาภูมิ วันนี้ก็ยังตื่นเช้ากว่าปกติ(ที่อยู่เชียงใหม่) อีกแล้ว เมื่อวานได้แต่เดินออกมาหน้าปากซอยรีสอร์ท วันนี้ไปไกลหน่อย ไปถึงตลาดของตัวเมืองทองผาภูมิกันเลยทีเดียว ห่างจากรีสอร์ทไปประมาณ 1 กิโลเมตร แต่ไม่ได้เดินไปนะ คราวนี้นั่งรถตู้ไป กับอาจารย์ที่เป็นทีมงานอีก 2 ท่าน รับอาสาไปหาอะไรมาหม่ำๆเป็นมื้อเช้ากัน และแล้วเช้าวันนี้เราก็จะได้หม่ำโจ๊กกะปลาท่องโก๋กัน ระหว่างรอโจ๊ก(ที่จะเอากลับไปกินที่รีสอร์ท) เราก็สั่งกาแฟกะปลาท่องโก๋มารองท้องก่อน ฮี่ๆๆ

กลับไปรีสอร์ทก็จัดการสำเร็จโทษ โจ๊กและปาท่องโก๋พร้อมทีมงานอีกรอบ 555 พออิ่มท้องแล้ว ทีมงานก็พร้อมแล้ว เราก็จะเดินทางไปเหมืองกันละทีนี้ อ่อ...ลืมบอกไป มีทีมจากกรมอุตสาหกรรมพื้นฐานและการเหมืองแร่มาสมทบกับเราอีกส่วนหนึ่ง รวมๆแล้วทีมงานเราก็ประมาณ 15 คน ใช้รถตู้ 2 คัน กับกระบะโฟร์วีลไดร์ฟอีก 1 คัน แล้วพอถึงเวลาก็มีเจ้าหน้าที่ของเหมืองแร่มารับพาเราไปที่เหมืองสองท่อ ใช้เวลาเดินทางประมาณไปถึงเหมือง 2 ชั่วโมงกว่าๆ (จริงๆแล้วชั่วโมงเดียวก็ถึง) แต่ว่าระหว่างทางเราแวะทักทายแนะนำตัวกับเจ้าของพื้นที่ 2 ท่านคือ กำนันตำบลชะแล และนายกอบต.ชะแล บอกถึงที่มาที่ไปว่าเราจะมาทำอะไรบ้าง

พอไปถึงเหมืองเราก็แวะที่ทำการของเหมืองก่อน เตรียมอุปกรณ์ความปลอดภัยสำหรับการเดินลงไปในเหมือง ระหว่างที่รอเจ้าหน้าที่ของเหมืองก็มองซ้ายมองขวา เห็นอาคารหลังหนึ่งมีเครื่องจักรกลสำหรับทำเหมืองอยู่ไกลๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เราก็ชวนอาจารย์ทีมงานอีก 3 ท่านไปเดินดูกัน พอไปถึงก็ต้องตะลึง(ด้วยความที่ไม่เคยเห็นเครื่องจักรพวกรถตัก รถขุดอะไรใหญ่ขนาดนี้ ที่เคยเห็นที่เค้าใช้ทำงานถนนว่าใหญ่แล้วยังขนาดแค่ครึ่งเดียวของพวกนี้เลย ไม่รอช้าก็กดชัตเตอร์กล้องถ่ายรูปในมือไว้เห็นที่ระทึก เอ๊ย..ที่ระลึกของความทรงจำหน่อย กลัวเอากลับมาอวดคนอื่นที่ไม่เคยเห็นแล้วเค้าไม่เชื่อว่ามันใหญ่แค่ไหน เอาฟระ!! ของแบบนี้มันต้องมีตัวเปรียบเทียบขนาด หันซ้ายหันขวาหาอะไรไม่เจอ เอาไงดีๆๆ แล้วก็นึกได้ถึงตอนหนึ่งสมัยเรียนตอนไปฝึกงาน พี่ที่ดูแลเคยว่า เวลาจะถ่ายรูปอะไรที่ต้องมีการเปรียบเทียบขนาดเพื่อเราจะได้รู้ว่ามันเล็กใหญ่แค่ไหน ถ้าหาอะไรมาวัดไม่ได้ ก็ใช้ตัวคนเรานี่แหละเป็นเครื่องมือวัด ว่าแล้วก็ไปนั่งเป็นแบบอยู่บนรถตักให้เห็นขนาดกันชัดๆว่ามันใหญ่จริงๆนะ คน 3 คนไปนั่งอยู่ ยังเหลือที่ว่างอีกเยอะ 555+

พอทีมงานเตรียมอุปกรณ์การเข้าเหมืองพร้อมเราก็ลุย!!! แต่ว่าคราวนี้รถตู้ของเราที่นั่งมาจากเชียงใหม่และกทม.ไม่สามารถลุยเข้าไปได้แน่ๆ เลยต้องเปลี่ยนรถ ส่วนหนึ่งไปนั่งกระบะโฟร์วีลไดร์ฟ(คันที่เรานั่งมาจากกทม.) อีกส่วนหนึ่งไปนั่งรถตู้ของทางเหมือง ซึ่งตอนแรกที่เห็นสภาพทำเอาไม่กล้าขึ้นนั่งกันเลยทีเดียว(ดูภาพประกอบ)

พอแบ่งสันปันส่วนกันเรียบร้อยแล้วว่าใครจะไปรถคันไหนก็ขึ้นรถเรียบร้อย ที่แรกที่เจ้าหน้าที่ของเหมืองพาเราไปคือพาไปชมพื้นที่ของเหมืองโดยรอบที่มีลานตากแร่ ลานกองแร่ อ่างเก็บน้ำสำหรับใช้ในการแยกแร่ โรงแยกแร่ ทางที่ไปเป็นทางลูกรัง แต่ก็เดินทางสะดวก

แต่พอเดินชมกันทั่วแล้วจะเข้าไปในเหมืองมันต้องไปอีกที่หนึ่ง ซึ่งที่เหมืองแร่สองท่อนี้อุโมงค์เข้าเหมืองมี 2 ด้าน เรียกว่าอุโมงค์เหนือและอุโมงค์ใต้ ที่แรกที่ไปคือไปอุโมงค์เหนือ ด้านนี้ขับรถเข้าไปได้ (เย่ๆ ไม่ต้องเดินให้เมื่อย)

พอเข้าไปในอุโมงค์มันมืดมากกกกกก อาศัยแสงไฟจากรถส่วนหนึ่งและไฟฉายที่มีให้พกคนละอันอีกส่วนหนึ่ง ทางด้านอุโมงค์เหนือนี้ขับรถลงไปได้ประมาณ 500 เมตรก็ไปไม่ได้แล้ว เพราะระดับใต้ดินมันเอ่อขึ้นมาท่วมอุโมงค์ที่อยู่ลึกลงไปหมดแล้ว เอาเป็นว่ารถไปได้แค่ไหนเราก็จอดแค่นั้น แล้วก็ลงไปดูๆๆๆทั้งที่มันมืดๆนั่นแหละ ถามว่าดูอะไร ก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน เป็นว่าดูให้รู้ว่าอุโมงค์มันเป็นยังไงก็พอ 555 ถ่ายรูปเป็นที่ระทึกของความทรงจำอีกรอบว่าเราได้เข้ามาในเหมืองใต้ดินแห่งนี้แล้วนะ

แต่เท่าที่เห็นดูแล้วมันจะเอามาทำศูนย์การเรียนรู้ด้านเหมืองแร่ได้ยังไง ก็มันไม่มีอะไรตื่นเต้นให้ดูเลย นอกจากอุโมงค์มืดๆ เหมือนอุโมงค์เหมือนถ้ำหลายๆที่ที่เคยไปเที่ยวมา ทีมงานเลยเจ้าหน้าที่ของเหมืองไปว่า ขอไปดูอุโมงค์ด้านใต้อีกที่ละกัน แล้วเราก็พากันขึ้นรถกลับขึ้นมาด้านบนอีกรอบ.... ก่อนจะไปอุโมงค์ใต้ที่ห่างออกไปอีกฟากหนึ่งของเหมือง ไว้คราวหน้าจะพาไปนะ วันนี้ขอพอแค่นี้ก่อนนะค๊า.....

Create Date : 09 มีนาคม 2555

Last Update : 9 มีนาคม 2555 11:54:50 น.

7 comments

Counter : 4622 Pageviews.

อยากเห็นหน้าเจ้าของบล็อกจังค่ะ

โดย: i am tabo

วันที่: 9 มีนาคม 2555 เวลา:12:05:24 น.

เจ้าของบล็อก น่ารักน้อยกว่าเด็กดีคนที่1 นี้ดนึง

โดย: ยุง บิน ชุม

วันที่: 9 มีนาคม 2555 เวลา:16:00:10 น.

ยังคงอยากกินปาท่องโก๋

ปล. อุโมงน่ากลัวมากกกกกกกกกกก

โดย: MBA IP: 115.87.117.182 วันที่: 9 มีนาคม 2555 เวลา:16:10:46 น.

แม่ผมเคยทำงานที่เหมืองแร่นี้ :)

โดย: เบิกฟ้า IP: 125.24.86.167 วันที่: 29 กรกฎาคม 2556 เวลา:14:50:58 น.

ผมเคย ทำงาน เบ็นช่าง ซ่อมที่นี่ ครับ

โดย: สามารถ IP: 101.109.41.253 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2556 เวลา:13:23:30 น.

เคยทำงานที่นั่นเมื่อปี 2525 เมื่อก่อนป่ารกทึบมาก เปลี่ยนไปเยอะครับ คนเหมืองสาวๆโรงโฟรท สวยๆทั้งนั้น

โดย: พันธศักดิ์ IP: 1.47.0.201 วันที่: 31 มีนาคม 2557 เวลา:7:43:35 น.

ยังจำได้ตอนลงไปซ่อมรถ เอมโก ที่หน้างาน จอดเสียอยู่ ตรงหน้าที่จะทำการระเบิดไม่เกิน 1 เมตรที่ก้นอุโมงค์ ตอนนั้นต้องเอาคนกดปุ่มระเบิดไปด้วยกันตื่นเต้นปนเร้าใจสุดๆ ตอนนี้ผมอยู่ชลบุรี

โดย: สามารถ IP: 101.109.5.42 วันที่: 18 กรกฎาคม 2557 เวลา:15:34:40 น.