|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เพียงแค่ว่ารัก ..มันไม่มีเหตุผล แต่เพียงแค่เธอมาเติมเต็ม บางสิ่งในหัวใจของฉัน ทำให้ฉันคิดเป็น รักเป็น และทุ่มเทได้ทุกอย่าง
นั่นมันยิ่งกว่าคุ้มค่า กับสิ่งที่ฉันกำลังเหนื่อยอยู่ทุกวัน และมันก็เป็นมากกว่าความรู้สึก ..รัก
|
|
•.★* ..สวัสดีค่ะ.. *★.• ^^ |
|
|
|
|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
โดยเฉพาะตอนที่เด็กชายชาวเยอรมัน
ถามเด็กชายชาวยิวว่า"นายทำผิดอะไร"
เด็กชายชาวยิวตอบว่า"ฉันเป็นยิว "
ตัวเองน้ำตาร่วงเผาะเลยค่ะ มันตื้อ จุกแน่นในอก สะเทือนใจจริงๆ
หนูน้อยทั้งสองแสดงได้เก่งมากๆเลยค่ะ
และที่บอกว่าเด็กโกรธกันไม่นานก็ดีกัน เป็นเรื่องจริงทีเดียว
อย่างเด็กชายชาวเยอรมันทำให้เด็กชายชาวยิว
ถูกลงโทษจนหน้าตาบวมปูดโปน
แต่พอเด็กชายชาวเยอรมันขอโทษ และถามว่าเรายังคงเป็นเพื่อนกันต่อใช่ไหม
เด็กชายชาวยิวพยักหน้าบอกอือ
แล้วยื่นมือผ่านรั้วลวดหนามออกมาให้เด็กชายชาวเยอรมันจับ
มิตรภาพไม่มีพรหมแดนจริงๆค่ะ ช่างซื่อบริสุทธิ์นัก
ส่วนตอนจบนี้แบบเดาได้แล้วนะ แต่ก็เศร้ามาก
กรรมตามสนองแบบทันตาเห็นเลยค่ะ
แบบผู้ใหญ่ก็เจ็บปวดแทบตาย เจียนคลั่ง
เด็กก็เหลือทิ้งไว้แต่ความทรงจำที่แสนบริสุทธิ์ให้ผู้ใหญ่ได้ถวิลถึง
จขบ.ใช้คำที่สะเทือนใจมากเลยค่ะ "ริดรอนแม้กระทั่งสิทธิที่จะหายใจ"
ดูแล้วมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ
ปล.1 มีคนบอกว่าTHE KITE RUNNERเนื้อเรื่องคล้ายกัน
จขบ.ลองหามาดูซิคะ ส่วนตัวเองดูแล้ว
ชอบThe boy in the striped pyjamas มากกว่าค่ะ
ปล.2 ไม่รู้ว่าที่ตัวเองเขียนไปเป็นการสปอยล์หรือเปล่านะคะ
ถ้าเป็นต้องขอโทษจขบ.ด้วยนะคะ เป็นการเขียนตามความรู้สึกค่ะ