✿ ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 153 "พักร้อน" ✿
สมัยที่ยังทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือน แต่ละปีไม่ค่อยจะได้หยุดพักร้อนกับใครเขา เพราะอะไรน่ะเหรอ ตอนนั้นทำงานเป็นเลขา (นินทานาย) ของท่านประธานกลุ่มบริษัทและเป็นนักการเมืองด้วย กว่าจะพักร้อนได้แต่ละครั้ง เรียกว่านายทำเลขาถอดใจน้ำตาตกในมาแล้วก็หลายครั้งไม่น่าเชื่อเนาะว่าจะทำงานกับเจ้านายคนนี้เกิน 15 ปีด้วยล่ะตอนหลัง ๆ เลยไม่พักร้อนแระ ลาป่วยเลยละกัน 555
หลาย ๆ คนเข้าใจว่าพักร้อนเป็นวันลา แต่ที่ถูกต้องไม่ใช่วันลานะคะ แต่เป็นวันหยุดค่ะ เช่นเดียวกับวันหยุดประจำสัปดาห์ หรือวันหยุดประจำปี แต่เป็นวันหยุดพักผ่อนที่บริษัทจัดให้นั่นเองค่ะ เราจะไม่ลงลึกเรื่องนี้นะคะ แต่จะมาเล่าเรื่องพักร้อนของตัวเอง
ครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว สมัยทุ่งทานตะวันเพิ่งจะฮิตใหม่ ๆ ก็คงไล่เลี่ยกับการสร้างเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์นั่นแหละ เพื่อน ๆ เราแต่ทำงานคนละบริษัทนะ ก็ชักชวนกันว่าขับรถไปเที่ยวกันดีกว่า บรรยากาศดี ๆ และอากาศหนาว ๆ มีรีสอร์ทสวย ๆ ของเพื่อนไว้ให้พวกเราพักด้วยสมัยนั้นหน้าหนาวยังมีจริงนะ (อะเจ๊ย.. นี่มันหน้าหนาว ทำไมพักร้อน อิอิ...)แล้วจะช้าอยู่ทำไมเนาะ เราก็รีบยื่นเรื่องเลยค่ะมักน้อยด้วยนะขอวันเดียว เพราะมันต่อเนื่องกับวันหยุดสุดสัปดาห์
ตุ้ม ๆ ต่อม ๆ นายทำไม่รู้ไม่ชี้ สามวันผ่านไปในที่สุดก็จำใจให้พักร้อนได้ (มั๊ง) แต่คอมเม้นท์มายาวเชียว "มอบหมายงานให้ผู้รับผิดชอบมาทำหน้าที่แทนด้วย" โห.. ตำแหน่งเลขาท่านประธานใหญ่ ไม่ใช่ใครก็ทำได้ ถ้าแค่ชงกาแฟอย่างเดียวแบบในละครก็ดีสิ แบบนี้เหมือนจะไม่อยากให้พักร้อนหรือเปล่าเนี่ย
ถึงวันเดินทางเรานัดหมายเพื่อนช่วงบ่าย อ๊ะ...เป็นคนดีมีความรับผิดชอบสูง ครึ่งวันเช้าหิ้วกระเป๋าเดินทางเข้าสำนักงาน ไปเคลียร์งานซะหน่อยเป็นไร จะได้เที่ยวแบบสบายใจ เอารถจอดไว้ที่ทำงาน นัดเพื่อนให้มารับที่นี่ละกัน
ดั่งนรกชังหรือสวรรค์แกล้ง ครึ่งวันเช้ามีแต่งานเข้ามา งาน งาน งาน ด่วน ด่วน ด่วน เที่ยงแล้ว บ่ายก็แล้ว เพื่อนมานั่งรอกันหน้าสลอน ข้าวกลางวันก็ยังไม่ได้กินงานอิชั้นยังไม่เสร็จ นายก็รอจะเอา จะเอา คิดผิดอย่างแรงที่เข้ามาเคลียร์งานแน่ ๆ เลยเรา เพราะว่า.... นายอิชั้นเรียกเข้าไปคุยค่ะ ถามว่ายกเลิกพักร้อนได้ป่ะ ?? แล้วคุณ ๆ คิดว่าคำตอบของอิชั้นจะออกมายังไงคะ 1.ได้ค่ะ เพราะอิชั้นความรับผิดชอบสูงค่ะ2. ไม่ได้ค่ะ เพื่อนมารอแล้วค่ะ แล้วอิชั้นก็ต้องหน้าละห้อยออกมาบอกเพื่อน ๆ ว่า พวกเธอไปกันเหอะ งานไม่เสร็จว่ะ
เพื่อนอิชั้นมันก็คงเซ็งเหมือนกัน เสียเวลามานั่งรอตั้งนาน แต่อิชั้นเซ็งกว่า จัดกระเป๋าเก้อ เที่ยวก็ไม่ได้เที่ยว ถูกเพื่อนด่าอีกหยุดพักร้อนแต่กระแดะมาเคลียร์งานเลยได้แต่ดูรูปแล้วก็ฟังเพื่อน ๆ เม้าท์กันว่าอากาศหนาวววววว เชอะ...
ถึงแม้ที่ทำงานจะมีนโยบายว่าในแต่ละปี ใครใช้พักร้อนไม่หมดก็จะคำนวณเป็นเงินคืนให้ตามอัตราค่าจ้างของแต่ละคน คนอื่นคิดยังไงไม่รู้เพราะไม่เคยถาม แต่สำหรับเราเงินก็สำคัญนะแต่ก็ไม่ไช่สิ่งสำคัญที่สุด ทำงานหนัก เหนื่อย เครียด สุขภาพกายเสื่อม สุขภาพจิตเสียโดยเฉพาะอากาศร้อน ๆ ก็จำเป็นต้องพักร้อนเนาะ เพื่อไปชาร์ทแบตให้เต็มเปี่ยมพร้อมกลับมาทำงานต่อค่ะ
ที่สำคัญอย่าลืมว่า....ไม่มีเรา บริษัทเขาก็หาคนอื่นมาทำแทนเราได้ค่ะ เชื่อเราเหอะ
ด้วยความปรารถนาดีค่ะ
Create Date : 23 เมษายน 2559 |
|
15 comments |
Last Update : 23 เมษายน 2559 21:16:46 น. |
Counter : 1437 Pageviews. |
|
|
|
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Sai Eeuu Food Blog ดู Blog
ซองขาวเบอร์ 9 Literature Blog ดู Blog
ฟ้าใสวันใหม่ Health Blog ดู Blog
เนินน้ำ Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
*******************************
เราใช้พักร้อนปีนึงแค่ ไม่เกิน 4 วันเองมั้ง ถึงแม้บริษัทจะทบยอดไปให้ต้นปีหน้าอีกครึ่งปี แต่ส่วนใหญ่ด้วยงานที่ทำ เราและเพื่อนก็มักไม่ค่อยใช้สิทธิพักร้อนกันเต็มที่
ถึงอย่างนั้นก็ไม่เคยได้วันพักร้อนคำนวณกลับเป็นตัวเงิน ถ้าได้ก็คงดี เหลือกันเพียบ วันลาป่วย ไม่ป่วยก็แทบไม่ได้ใช้
ลาพักร้อนไปเที่ยว หัวหน้าบอกระบุลาป่วยแล้วกัน ยังไงวันก็เหลือเยอะ
อยากให้บริษัทเปลี่ยนนโยบายแปลงวันลาพักร้อนเป็นเงินบ้างจัง ยังไงก็เหลือๆอยู่แล้ว