คนที่ 2 ที่จะขอกล่าวถึงวันนี้คือ พี่เปี๊ยก พูดไม่เก่งแต่เจ๋งทุกคำ ค่ะ
ผู้ที่ชื่นชอบสีม่วงเป็นชีวิตจิตใจ
ตอนที่รู้จักกันแรก ๆ พี่เปี๊ยกไม่ได้ใช้ล็อคอินนี้ แต่มีเหตุให้ต้องเปลี่ยนชื่อใหม่ในภายหลัง
(เออ...แปลกดี เพื่อนที่เรากล่าวถึงมาสองคน เปลี่ยนชื่อล็อคอินทั้งคู่เลยเนาะ)
พี่เปี๊ยกเป็นเพื่อนบล็อกรุ่นแรก ๆ เหมือนกันค่ะ
ตอนแรกเราเข้าใจผิด คิดว่าพี่เปี๊ยกเป็นผู้ชาย
เพราะเราไปอ่านเจอที่พี่เปี๊ยกคุยกับน้องปอย ไปกินหมูกระทะกันสองต่อสอง
เลยคิดว่าจีบกันผ่านบล็อกแก็งค์ ^__^
พี่เปี๊ยกเป็นพี่ที่น่ารักและมีน้ำใจมาก ๆ
ไม่ว่าพี่เปี๊ยกจะย้ายไปทำงานที่ไหน หรือไปเที่ยว ไปราชการต่างจังหวัดหรือต่างประเทศ
เรามักจะได้ของที่ระลึกและของฝากจากพี่เปี๊ยกเสมอ ๆ
เช่น ตุ๊กตาดินปั้น กระติ๊บข้าวเหนียว ข้าวแคบ เส้นก๋วยจั๊บญวน ฯลฯ
ล้วนแต่เป็น OTOP ของขึ้นชื่อจังหวัดนั้น ๆ
บางครั้งก็มีข้อความกำกับมาด้วย
เช่น ผ้าชิ้นนี้ไว้รองขนมปังนะจ๊ะ ไม่ใช่ไว้หุ้มเบาะนั่ง
ของชิ้นนี้ไม่รู้เหมือนกันว่าเอาไว้ใส่อะไร เห็นสวยดีเลยซื้อมาฝาก
ล่าสุดพี่เปี๊ยกไปชมซากุระที่ญี่ปุ่น ก็มีดอกซากุระหมักเกลือมาฝากให้เราทำขนมด้วย
ตอนที่พี่เปี๊ยกทำงานอยู่นครนายก เราก็ได้กินมะยงชิด กระยาสารท ส่งมาทาง ems
เมื่อย้ายกลับมาประจำที่ กทม. เราก็ยังมีโอกาสได้ชิมมะขามแช่อิ่มหน้าสถาบันดำรงราชานุภาพ
เมื่อครั้งพี่เขาไปทำงานที่วิทยาลัยมหาดไทย บางละมุง ช่วงนั้นเราอยู่ชลบุรีก็มีโอกาสได้ไปเยี่ยมเยียน
เมื่อครั้งที่เราจัดกิจกรรม Food For Fun พี่เปี๊ยกก็เคยเป็นสมาชิกกลุ่ม
และทำอาหารมาส่งการบ้านด้วย ฝีมือไม่ใช่ย่อยนะคะ
บางครั้งก็ได้ไปเที่ยวด้วยกันบ้าง นัดทานข้าวด้วยกันบ้างแต่ไม่บ่อยนักเพราะวันหยุดไม่ตรงกัน
เคยให้ครอสติสพี่เปี๊ยกไปใส่กรอบติดฝาบ้าน ป่านนี้ยังไม่ได้ใส่กรอบเลย
พี่เค้าบอกรอมีบ้านใหม่ก่อน ป๊าด...กลัวปลวกกินผ้าตรูจัง
พี่เปี๊ยกมีความสามารถในการแต่งกลอนด้วยนะคะ
คุณน้องโอ"เนินน้ำ" นามก็เพราะ
ทำอาหารอร่อยเหาะเหมือนอยู่เหลา
ฝีมืองานการครัวมิใช่เบา
ก็เล่นเอาพวกพี่เมาน้ำลาย (หยดติ๋งๆ)
โดย: kapeak วันที่: 10 กันยายน 2554 เวลา:21:59:37 น.
พี่เปี๊ยกเป็นคนพูดน้อย แต่พูดออกมาแต่ละครั้ง จัดว่าโดนค่ะ
เหมือนชื่อล็อคอินของพี่เค้าเลย
"พูดไม่เก่ง แต่เจ๋งทุกคำ"
คุณพี่เปี๊ยก..พูดไม่เก่ง แต่เจ๋งทุกคำ..
น่ารักทุกคนเลยค่ะก๊วนนี้..
😊😄