Neothais : We will save the world


<<
พฤศจิกายน 2555
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
21 พฤศจิกายน 2555
 

เรื่องเล่าพิศวง

มาเล่าประสบการณ์แปลกๆพิศวงกันมั้ยครับ
Mr.Terran
5 พ.ย. 55


ประสบการณ์แปลกๆในที่นี้ไม่จําเป็นต้องเป็นเรื่องผีนะครับ แบบมันแปลกไปทางอธิบายไม่ได้

อย่างของผมนะ เรื่องแปลกๆเกี่ยวกับTV ... ผมก็ดูละครอยู่กับพี่ ซึ่งมันจะมี พุธ-พฤหัส ผมก็ดูของวันพฤหัสจบไป พอวันพุธอีกสัปดาห์ต่อมา มันก็ฉายเหมือนเดิมเลย ผมก็ถามพี่ว่ามันฉายอีกรอบทําไม เหมือนเมื่อวันพฤหัสที่พึ่งดูไป ฉากเดิมเลย ..พี่ผมบอกว่ามันเริ่มตอนใหม่แล้ว ฉากนี้ยังไม่เคยดูเลย ผมก็เลยเล่าให้พี่ฟังว่ามันต้องเป็นงี้ ต่อไปมันจะเป็นงี้ๆ ก็ถูกตามนั้นหมด พี่ผมก็งง ..ตกลงพี่ผมความจําเสื่อมรึเปล่า เพราะมันฉายไปแล้ว ??

อีกเรื่องนึงคือ นาฬิกาที่บ้านผม ถ่านมันจะหมดช้ามาก อยู่ได้เป็น 10 ปี (นาฬิกาที่ไว้ห้อยฝาผนังน่ะครับ) มีอยู่ครั้งนึง จู่ๆมันก็หยุด ผมก็คิดว่าถ่านมันหมด ปรากฏว่าสักพักมันเดินถอยหลัง พอดีตอนนั้นฝนตก ฝนก็หยุดตก (พอดีกัน) สักพักมันเดินกลับไปข้างหน้า ทันใดนั้นฝนก็ตกอีก ..ผมก็ล่ะงงเต็กเลย

แล้วก็ที่เจอประจําเลย คือมีเพื่อนมาบอกว่าเห็นผม ในสถานที่ที่ผมไม่ได้ไป ผมก็บอกว่า เฮ้ย.. ผมไม่ได้ไปที่นั่นนะ แต่เพื่อนผมมันก็บอกว่า (ขอโทษนะครับที่ใช้คําไม่สุภาพ ) "มรึงอ่ะ ไม่ต้องมาโกหก กรูเจอมรึงจริงๆ .." หลายครั้งแล้วจนผมล่ะงงจริงๆ.. ว่าผมมีฝาแฝดรึเปล่า เพื่อนผมมันบอกว่าใช่ผมแน่ๆ

ตอนสมัยผมอยู่ชั้นประถมครับ ผมมีไม้บรรทัดอยู่อันนึง เป็นไม้บรรทัดใสสีประกาย ค่อนข้างหาซื้อยากมาก ผมก็เอาไปใช้ที่โรงเรียนแล้วปรากฏว่าผมลืมทิ้งไว้ในห้องเรียน ไปหาอีกทีก็หายไปแล้ว ผมก็อ่ะไม่เป็นไร ช่างมัน ซื้อใหม่ที่เป็นแบบอื่นเอาก็ได้

ปรากฏว่าตอนเย็น ผมกลับมาบ้านนั่งทําการบ้านครับวันนั้น ตอนแรกบนโต๊ะไม่มีอะไรเลยนะครับ มีแค่สมุดที่ทําการบ้านอยู่ ปรากฏว่าทําการบ้านไปสักพักเท่านั้นแหละ เงยหน้ามา ไม้บรรทัดใสสีประกายอันนั้นอ่ะ.. อันเดียวกันเลย.. มันมาวางอยู่บนโต๊ะผมเฉยเลย !!

แล้วก็มีอีกสองเรื่องครับที่เกิดเหตุที่โรงเรียนสมัยตอนอยู่ประถม เรื่องแรก อันนี้ผมไม่ได้เจอกับตัวนะ คือที่โรงเรียนจะมีต้นไม้ใหญ่อยู่ต้นนึงครับ มีอยู่เย็นวันนึง ก็มีเด็กๆมายืนจอแจเต็มไปหมดแถวๆต้นไม้นั่น เด็กบางคนร้องไห้เลยอ่ะ แล้วก็มีครูฝึกสอนเขาก็มาปลอบเด็กๆ ครูก็พูดแต่ว่า ไม่มีอะไรค่ะ ไม่มีอะไร หนูตาฝาดกันไปเอง ผมเดินผ่านมาครับ ผมก็ถามเด็กคนนึงครับว่าเกิดอะไรขึ้นเหรอ น้องเขาบอกว่า เขาเห็นกันหมดเลยครับ เป็นวงกลมสีดําๆเหมือนช่องโหว่ของอากาศที่ยอดต้นไม้ แล้วมีคนเข้าไปในช่องโหว่นั้นแล้วช่องนั้นก็หายไป ! ( เหมือนการ์ตูนเลยใช่มั้ยล่ะครับ แปลกมาก)

อีกเรื่องนึง ก็เป็นผมเองแหละ นั่งอยู่ในมุมๆนึงของตึก ตอนเย็นๆ แล้วผมก็เห็นอ่ะครับ เป็นคนรูปร่างแปลกๆ เหมือนไม่ค่อยใช่คนเท่าไหร่ เดินเหมือนทหารเลย ขาแขนยืดออกมาระหว่างเดินน่ะครับ พอนึกภาพออกมั้ย แล้วก็มีชายแก่ๆคนนึงเดินตามหลัง เขาถืออะไรรู้มั้ยครับ รีโมท! ผมงี้โคตรอึ้งอ่ะ เขาถือรีโมทชี้ไปที่คนแปลกๆที่เดินอยู่ข้างหน้าแล้วเหมือนกดปุ่มบังคับอ่ะครับ ผมรีบวิ่งตามไปดูเลย แต่ก็ไม่ทันแล้ว คิดว่าคงไม่ใช่การถ่ายหนังอะไรแน่ๆ

และก็มีเรื่องของห้องสมุดอีก ผมนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องสมุดครับ มันจะเป็นซอกเล็กๆไม่ติดกับห้องสมุดใหญ่ ( คือห้องสมุดมันมีห้องเล็กๆข้างๆไปอีก) ห้องนั้นก็แบบแทบไม่มีคนอ่านหนังสือเลย แล้วซอกที่ผมนั่งอ่านก็ไม่มีใครเลย ปรากฏว่า ผมได้ยินเสียงร้องไห้ครับ ดังมาจากชั้นหนังสือ ผมก็ อะไรฟ่ระ คนนั่งอ่านไม่มีสมาธิ ก็เลยเดินไปดู ปรากฏว่าไม่เจอใครเลย เดินรอบตู้ก็ไม่มีใครเลยครับ แต่เสียงร้องไห้ก็ยังอยู่! เดินไปถึงต้นตอของเสียงครับ อยู่ตรงหน้าตู้หนังสือ ปรากฏว่ามีแต่เสียงไม่มีคน

กระทู้ต้นเรื่อง : //www.pantip.com/cafe/siam/topic/F12887476/F12887476.html


Create Date : 21 พฤศจิกายน 2555
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2555 10:00:58 น. 2 comments
Counter : 1380 Pageviews.  
 
 
 
 


ผมเล่าก่อนนะ คือสมัยอยู่ชั้นประถมเนี่ย ผมเอาหนังสือการ์ตูนไปให้เพื่อนยืมครับ ( แทนชื่อเพื่อนเป็น เพื่อน A กับ เพื่อน B นะครับ ) ก็ เพื่อน A เนี่ยแหละขอยืมการ์ตูนไป เขาจะขอยืมกลับไปอ่านที่บ้าน ผมก็ให้ยืมไปครับตอนพักเที่ยง แล้วก็ไม่มีอะไร จนกระทั่ง ตอนเย็นครับ ผมอยู่ชั้นล่าง เพื่อน B ก็เดินมาบอกว่า ตะกี้เพื่อน A กับเพื่อน B อยู่ข้างบน เพื่อน A นี่โกรธผมมากเลยที่ผมไปเอาหนังสือการ์ตูนคืนจากกระเป๋าเค้า โดยที่เค้าไม่อยู่ คือบอกจะให้ยืมแล้วทําไมไปเอาคืนแล้วไปค้นตอนเขาไม่อยู่ด้วย ผมงงแตกครับ อะไรฟร่ะ ..ผมก็ขึ้นไปที่ห้อง เจอเพื่อน A กับเพื่อน B ครับ เขาก็อะไรเหรอ ไม่รู้เรื่อง ผมพูดเรื่องไร หนังสือการ์ตูนก็อยู่กะเขาตามปกติ เขาก็ยืมไปอ่าน 1 คืนก็มาคืนผมครับ

ผมก็อ่ะไม่มีอะไร ก็ผ่านไปประมาณเดือนนึง ลืมเรื่องนี้ไปสนิท

1 เดือนต่อมา เพื่อน A คนนี้ก็ขอยืมหนังสือการ์ตูนผมอีก ยืมไป 1 คืน แบบเดิมครับ ผมก็ให้ยืมตอนพักเที่ยง

ปรากฏว่า ตอนประมาณบ่ายๆเนี่ย เพื่อน C มาบอกผมว่าจะขอยืมการ์ตูนเล่มดังกล่าวครับ เขาบอกว่าจะขอยืมไปอ่านวันนี้เลยแล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้คืน จะรีบกลับบ้านแล้ว ขอเลย ผมก็บอกว่าเพื่อน A มันยืมไป อยู่ในกระเป๋ามันแล้ว พรุ่งนี้รอเขามาคืนก็ค่อยยืมต่อ เพื่อน C มันไม่ฟังครับ มันเป็นคนใจร้อนด้วย มันก็ไปรื้อกระเป๋าเพื่อน A แล้วก็หยิบการ์ตูนออกไป เดินถือกลับบ้านพร้อมหันมายิ้มกับผมครับ ผมก็เฮ้ย .. แต่ก็ไม่ทันไปห้ามมัน เพราะผมต้องอยู่ที่ห้องต่อ ( อยู่คาบชุมนุมต่อรึไงเนี่ยแหละ) แล้วระหว่างนั้นตอนเย็นผมก็ลงไปเล่นข้างล่าง ใช่ครับ.. จู่ๆผมก็นึกถึงเรื่องเมื่อเดือนก่อนได้ขึ้นมาซะสนิทเลย
ผมรีบเดินกลับไปที่ห้อง เห็นเพื่อน B มองหน้าผม ท่าทางทุกอย่างเหมือนราวกับพึ่งไปเจอผมมาเมื่อกี้ครับ (ทั้งๆที่ไม่ได้เจอกะผมนะเมื่อกี้) ...เรื่องนี้ก็เล่นเอาผมงงคูณสองไปอยู่นานเลยครับ

Mr.Terran

กระทู้ต้นเรื่อง : //www.pantip.com/cafe/siam/topic/F12944383/F12944383.html
 
 

โดย: Mr.Terran วันที่: 21 พฤศจิกายน 2555 เวลา:10:02:06 น.  

 
 
 
เอ่อ...ฟังแล้วแอบกลัว
 
 

โดย: I_am_umami วันที่: 21 พฤศจิกายน 2555 เวลา:16:46:49 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

Mr.Terran
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]




ซิดนี่ย์ เจ.แฮร์ริส เคยกล่าวไว้ว่า
"อันตรายที่แท้จริง ไม่ใช่อยู่ที่ว่า Computer จะเริ่มคิดเหมือนมนุษย์
แต่อยู่ที่ว่า มนุษย์ จะเริ่มคิดเหมือน Computer" ผลงานทุกชิ้นใน BLOG ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามมิให้ดัดแปลง ลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต ยกเว้นบทความที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนา New Document
New Comments
[Add Mr.Terran's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com