น่าอ่านเชียว

ผมเป็นนักศึกษาปริญญาโท กำลังทำงานวิจัยเกี่ยวกับเว็บบล็อกอยู่
จึงใคร่ขอความร่วมมือจากท่านเจ้าของเว็บบล็อกนี้ ถ้าไม่เป็นการรบกวนกรุณาติดต่อกลับมาที่ greentea_sp@hotmail.com
ถ้าขอความนี้เป็นการรบกวนท่าน ผมก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ และก็ต้องขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับท่านที่ให้ความร่วมมือครับ

เรื่องนี้เราก้ออ่านเหมือนกัน หรือจะพูดง่ายเราอ่านความรู้สึกดีที่เรียกว่ารักทุกเล่มเลย

เพิ่งอ่านไปเพราะซื้อของวลีวิไลมาเป็นแบบแพ็คคู่ (กับเรื่องไอดินกลิ่นรัก)

ชอบไอดินกลิ่นรักมากกว่านะ (แม้ว่าเล่มนี้จะทำให้เราคิดถึงตอนสมัยเรียนจับใจ ก็สถาบันตัวเอง แถมคนเขียนก็เรียนคณะเดียวกันอีกต่างหาก ทั้งตรีทั้งโทเลยเหอๆ)

เล่มนี้อ่านเอาแบบ..เพลินๆ ฮาๆ

แต่ไอดินมันมีอะไรที่ทำให้คิดถึงหลังการอ่านจบมากกว่าน่ะ

เรื่องนี้ อ่านเพลิน คลายเครียด ขำๆ ไม่ต้องคิดไรมาก แถมเล่มบาง จบไวดี อิอิ

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ชอบมากที่สุดของวลีวิไลเลยก็ว่าได้คะ

ชอบอะไรหลายๆ อย่างในเรื่อง ชอบทั้งตัวละครที่สนุกสนาน เฮฮา ช่างพูด ช่างแซว ช่างแกล้ง
ชอบบรรยากาสในเรื่อง ที่เป็นกันเอง และสื่อถึงชีวิตนักศึกษาได้ดีจัง
อ่านแล้วอยากไปค่ายมากๆ ทั้งที่ก็อยากไปเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

ชอบบทพระนางที่ไม่หวานเลี่ยน แต่น่ารักมากๆ คอเล่าเขินแทนนางเอกทั้งหลายทีแน่ะ
ชอบที่นางเอกรักนวลสงวนตัว ชอบตอนที่พระเอกมาสารภาพรักกับนางเอก ชอบๆๆ
สรุป ว่าเรื่องนี้ ได้ใจไปเต็มๆ

^
^
^
แก้คำผิดค่า รีบไปหน่อย
ว่าได้คะ * ค่ะ

บรรยากาส* บรรยากาศ

แนะนำว่าให้เอา “ไอดินกลิ่นรัก” มาอ่านต่อเลยค่ะ เพราะเรื่องนั้นพระเอกคือพี่พร้าว พี่ชายของน้องชมพู่นั่นเอง ^^
คิดเหมือนคุณสาวไกด์ฯ นะคะ ^^
(คาดว่าเป็นเพราะวัย...หรือเปล่า ฮา)

PutterZ (ToppuT : ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ เรื่องนี้สนุก อย่าลืมหามาอ่านนะคะ

greentea : ยังไงรบกวนทิ้งคำถามไว้ที่บล็อกเลยดีกว่าไหมคะ เพราะเพื่อน ๆ ท่านอื่น จะได้ช่วยกันตอบด้วยค่ะ

kalapoasaimoo Lonely : อ๊ะๆๆ แฟนคลับแจ่มใสมาเยี่ยมอีกคนแล้ว

สาวไกด์ใจซื่อ : เรื่องไอดินกลิ่นรัก มีอะไรให้คิดถึงหลังอ่านจบ ว้าววว รีบกระวีกระวาดคุ้ยหาหนังสือก่อนค่ะ

nunja555 : เห็นด้วยค่ะเล่มบาง ๆ อ่านจบเร็วเป็นประวัติศาสตร์สำหรับตัวเราเลยค่ะ คงเพราะอารมณ์ขัน ๆ ที่ได้ตลอดเล่มมั้ง

คอเล่า : กรี๊ดด อายแทนนางเอกเหมือนกันค่ะ อย่างตอนที่พระเอกมันแกล้งดึงลงไปกอดกลิ้งคลุกฝุ่นด้วยกัน ยิ่งตอนบอกความในใจ แล้วนอนหนุนตัก เป็นเราคงผลักพระเอกตกบ่อน้ำไปเลย 555 เขินจัด

เด็กทะเล : อ๊ากกก เรื่องของพี่พร้าวเหรอ ต้องอ่านให้ได้ พี่พร้าวที่แสนดี พี่ชายในฝัน ขนาดกับน้องสาวยังดูแลเอาใจใส่ขนาดนี้เลย

จริงๆ อ่านไอดินจบแล้วนะคะ อ่านก่อนนางสาวใบไม้อีก แต่เพิ่งมารู้ความจริงว่าพี่พร้าวในไอดิน เป็นพี่ชายน้องชมพู่
สงสัยจะอ่านห่างกันนาน เลยจำไม่ได้อะ

เคยอ่านเรื่องสะดุดรักนักข่าวของนักเขียนคนเดียวกันนี้ แล้วไม่ชอบสำนวนการเขียนเท่าไหร่ รู้สึกเหมือนมันไม่ค่อยเป็นธรรมชาติเลย ก็เลยทำให้ไม่กล้าหยิบเรื่องอื่นๆมาอ่านเลยล่ะค่ะ

คุณคอเล่า : แหะๆๆ เวลาอ่านหนังสือจบไปแล้ว เรามักจะจำไม่ค่อยได้เหมือนกันค่ะ ดังนั้น ถ้าเป็นเรา ก็คงไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นพี่พร้าวของน้องชมพู่ (แต่ยังไม่ได้อ่านไอดินกลิ่นรักเลย)

คุณหวัน : สะดุดรักนักข่าว เป็นเล่มเดียวของ วลีวิไล ที่เราไม่มีค่ะ ฮือออ แต่ก็อยากอ่าน