Bloggang.com : weblog for you and your gang
...HAVE A GOOD TIME...
Group Blog
ก้าวแรก
ธรรมะกับชีวิต
ไมเกรนกับการฝังเข็ม
ท่องเทียว
ผู้หญิงหมายเลขหนึ่ง
ครอบครัวของฉัน
ระหัสลับ
บ้านและการตกแต่ง
เล่าเรื่อยเปื่อย
วันวานยังหวานอยู่
แม่ครัวหัวป่า
เกร็ดสุขภาพ
ความสุขเล็กๆ
ยืมแม่เขียน
เทศกาลแห่งความสุข
ขึด ขีด เขียน เขียน
ไอเดียธุรกิจ
กลับมาแล้วค่ะ
<<
สิงหาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
19 สิงหาคม 2553
วันนี้ชีวิตหดหู่
All Blogs
วันดีดี...วันหนึ่ง
ควันหลง วันเฉลิมฯ 5 ธค.
ใกล้เทศกาลแห่งความสุขแล้วมาเลือกของขวัญให้คนพิเศษกันดีกว่า
การเริ่มต้น
ความฝันกับความจริง
วันที่อยากไร้สาระบ้าง
วันนี้กับ....อารมณ์รักและเป็นห่วง
เดินกางร่มกลางสายฝน
ความรัก
ลูกค้าอย่างนี้ไม่อยากเจอ
ช่วยด้วยแย่จัง
วันนี้ชีวิตหดหู่
มิตรภาพ
วันนี้วันอะไร
ชีวิตริมน้ำ
วันนี้ชีวิตหดหู่
วันนี้ไม่รู้เป็นไร...ช่างหดหู่ไม่มีความสุขเสียจัง
เมื่อเช้าดูรายการเรื่องเล่าเช้านี้ สืบเนื่องจากข่าวที่ชายพนักงานเก็บขยะ เก็บ CD ได้จึงนำมาวางขายและถูกจับ โยงมาถึงหญิงอีกคนเข้ามาร้องทุกข์
เรื่องสามี นำแผ่น CD ของตัวเองมาวางขายบนสะพานลอย ด้วยเหตุวันนั้นไม่มีเงินไม่มีแม้ข้าวสารจะกรอกหม้อ...แต่ก็ถูกจับปรับเป็นเงินแสน ด้วยความไม่มีเงินค่าปรับจึงยอมถูกจำคุกแทนค่าปรับวันละ 200 บาท...แต่ตอนนี้ได้รับความช่วยเหลือออกมาได้แล้ว...
เมืองใหญ่ของไทยเรามีอีกมุม..ที่มีกลุ่มคนที่ขาดโอกาสกลุ่มคนที่อดอยากอยู่มากมาย ความเหลื่อมล้ำ ต่ำสูง ของสังคมเมืองปรากฎให้เห็นอย่างชัดเจน
แถวๆย่านร้านค้าที่ร้านของฉันตั้งอยู่ จะพบเห็นเป็นประจำ
-ยายแก่ๆคนหนึ่งสายๆของทุกวัน จะเดินทางมาขอทาน ซึ่งมีที่นั่งประจำอยู่กลางซอยที่มีผู้คนเดินจับจ่ายใช้สอยพลุกพล่าน
-ชายอีกคนเดินทางมาด้วยไม้เท้าค้ำยันสะพายเป้ข้างในบรรจุด้วยแผ่นไม้มีล้อเลื่อน...พอถึงที่หมายเขาจะซ่อนไม้เท้าไว้ แล้วนั่งบนแผ่นไม้ที่เป็นล้อเลื่อนแทน
-อีกคนชายพิการขาลีบ...ใช้มือเดินแทนเท้าโดยสวมรองเท้าแตะไว้กับมือ เดินไปทั่วซอย...
-หญิงแก่ตาบอดถูกลูกสองผัวเมียซึ่งเป็นชาวเขมร(ไม่แน่ใจว่าลูกหรือปล่าว)หิ้วมานั่งแปะตรงทางเดินที่มีผู้คนพลุกพล่านขอเศษเงิน โดยที่สองคนนั่นนั่งเฝ้าประกบอยู่ห่างๆ คอยเก็บเงินที่ได้นำไปซื้อของกินนั่งกินกันอย่างกับมาปิกนิกเชียว...
-อีกกลุ่มเป็นเด็กๆกลุ่มใหญ่มากๆ เป็นเด็กวัยเรียนแต่คาดว่าไม่ได้เรียน
แต่งตัวมอมแมม เมื่อสอบถามดูเด็กเหล่านี้อาศัยอยู่ใต้สะพานบ้าง ตามซอกมุมสวนสาธารณะบ้าง ใช้วิธีเดินขอของกินบ้าง ขอเงินบ้าง วันๆเด็กๆพวกนี้จะได้ของกินดีๆจนล้นมือ กินบ้าง ทิ้งบ้าง ชอบก็กินหมด ไม่ชอบก็ไม่กินทิ้งขว้าง...ดูๆแล้วน่าเป็นห่วงมากๆ เพราะพอเด็กพวกนี้เริ่มโตจะเดินขอของกินขอเงินก็ไม่มีใครอยากให้....แล้วลองคิดดูสิ...ว่าพวกเขาจะดำรงชีวิตอย่างไร
ด้วยวิธีไหน การศึกษาก็ไม่มี ไม่เคยได้รับการอบรมสั่งสอน...
สังคมเมืองหลวงที่อีกด้านหนึ่งสวยงาม เมื่อมองไปอีกมุมตรงกันข้าม...ช่างไม่น่ามองเสียจริง........
ทิ้งท้ายไว้อย่างนี้แหล่ะค่ะ....เพราะไม่ทราบจุดจบของเรื่องจะเป็นอย่างไร
ใครจะเป็นพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วย....ว่าแต่ชีวิตจริงๆอย่างนี้....มีพระเอกตัวจริงหรือปล่าวหนอ....
Create Date : 19 สิงหาคม 2553
Last Update : 19 สิงหาคม 2553 10:55:34 น.
14 comments
Counter : 357 Pageviews.
Share
Tweet
นี่แหละ ชีวิตครับ หดหู่ด้วยคน
โดย:
น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา
วันที่: 19 สิงหาคม 2553 เวลา:12:08:00 น.
นี่แหล่ะชีวิตคน....
มีอีกหลายแง่มุม..หลายฉากต่างกันไป
ต่างต้องดิ้นรนกระเสือกกระสนกันไปค่ะ
ภาวนาให้รัฐบาลเข้ามาช่วยเหลือได้อย่างทั่วถึงไม่รู้จะต้องรออีกนานแค่ไหนนะค่ะ
โดย:
reception hall
วันที่: 19 สิงหาคม 2553 เวลา:15:53:48 น.
ระหว่างมื้อเย็นวันนี้ ผมจึงได้ทราบข่าวนี้ครับ
ถ้าหากตามห้าง ร้านค้าใหญ่ๆ ตำรวจไปจับ และตัดสินคดีแบบนี้บ้างก็คงไม่ขัดความรู้สึกขนาดนี้นะครับ
แต่บ้านเมืองเราคนใช้กฏหมายไม่เหมาะสมหรืออย่างเท่าเทียม เรื่องจึงเป็นเช่นนี้
แต่ไม่ว่าสถานการณ์เช่นไรก็อย่าลืมค้นหาความสุขนะครับ
โดย:
กลิ่นดอย
วันที่: 19 สิงหาคม 2553 เวลา:23:37:16 น.
สวัสดีตอนเช้าค่ะ
ขอให้มีความสุขกับวันทำงานอีกหนึ่งวันนะค่ะ
โดย:
reception hall
วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:6:24:45 น.
ชีวิตจริง ยิ่งกว่าละครจริง ๆ
โดย:
ดอกฝิ่นในสายลมหนาว
วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:6:43:57 น.
สวัสดีเที่ยงวันศุกร์ครับผม
ภาพผมยังธรรมดาอยู่เลยครับ แต่ก็จะพยายามถ่ายให้ดีขึ้นเรื่อยๆครับผม
ขอบคุณที่ไปอ่านบล้อกกันแต่เช้าเลยครับ
โดย:
กลิ่นดอย
วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:12:42:13 น.
เรื่องที่มีอยู่จริงในสังคม...
แต่เราชอบคิดว่ามันไม่มีค่ะ...
วันศุกร์ สุขสำราญนะคะ
โดย:
สายหมอกและก้อนเมฆ
วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:14:15:47 น.
แวะมาเยี่ยมครับ..
อ้อ แล้วจะถามด้วยวันนี้คุณยิ้มหรือยังครับ หดหู่ยังไงก็ต้องยิ้มครับ
โดย:
CEO นิ้วก้อย
วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:15:47:07 น.
สังคมไทยทุกวันนี้
มีชีวิตที่ลำบากอีกมากมายครับ
โดย:
เศษเสี้ยว
วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:16:39:26 น.
สวัสดีครับ
มาบอกว่าฝันดีนะครับ
โดย:
กลิ่นดอย
วันที่: 20 สิงหาคม 2553 เวลา:22:25:42 น.
สวัสดียามดึกครับผม
หวังว่าจะหายหดหู่แล้วนะครับ
โดย:
กลิ่นดอย
วันที่: 21 สิงหาคม 2553 เวลา:22:47:50 น.
สวัสดีตอนเช้าค่ะ
แวะมาขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่ะ
และแวะมาให้กำลังใจคุณเช่นเดียวกันค่ะ
วันนี้ขอให้มีความในวันพักผ่อนนะค่ะ
โดย:
reception hall
วันที่: 22 สิงหาคม 2553 เวลา:6:37:18 น.
สวัดสีเช้าวันจันทร์
เริ่มสัปดาห์ใหม่ด้วยความสุขนะคุ่ะ
โดย:
ดอกฝิ่นในสายลมหนาว
วันที่: 23 สิงหาคม 2553 เวลา:7:02:13 น.
ชีวิตน่ะค่ะ...ไม่ตาย ก็ต้องดิ้นรน กันไป ต่างกันตรง ใครดิ้นรนแบบไหน เพื่อให้อยู่รอด หรือ เพื่อให้ชีวิตดีขึ้น
มองโลกในแง่ดี....ตอนนี้ หายหดหู่ แล้วใช่มั้ยค่ะ
โดย:
Li Shana
วันที่: 23 สิงหาคม 2553 เวลา:10:58:50 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
neenika
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
?
]
ยินดีต้อนรับ..เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกท่านค่ะ..............
มองหาอาหารจัดเลี้ยงนอกสถานที่...คลิกเลยค่ะ
: Users Online
Friends' blogs
KungGuenter
ดอกฝิ่นในสายลมหนาว
Li Shana
แฟนหล่อ
Don't try this at home.
nam_sila
Sweety-around-the-world
สายหมอกและก้อนเมฆ
Vannessa
anutch2009
jkob
CEO นิ้วก้อย
jamaica
nordcapp
ป้าโบราณ
กลิ่นดอย
น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา
completely-kik
PandaNana
its_gemmi
reception hall
สกุลลัน
SongPee
ภายใต้
แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ
Webmaster - BlogGang
[Add neenika's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.