[Y]มาแชร์ประสบการณ์ความรักให้ฟังครับ 47

เขาขับรถมาส่งผมที่คอนโด แล้วก็ขึ้นไปนั่งเล่นที่ห้องผม

ตอนแรกผมนึกว่าเขาจะกลับเลย แต่ก็ลืมไปว่าก่อนออกไปกินข้าวมันไก่ เขาทำอะไรค้างอยู่

ขนาดไขประตูห้องอยู่ แมร่งยังเลื้อยไปทั้งตัวผมเลย

“เดี๋ยวเลยมรึง กูอาบน้ำก่อน”

ผมจัดการเปิดไฟ ล็อคประตู แล้วผละตัวออกจากเขาเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป

พออาบน้ำเสร็จ.....

ก็เป็นอย่างว่านั่นแหละครับ

แอร๊ยยยยยยยยยย ><

พอเราเสร็จกิจกันเรียบร้อย ผมก็ลุกไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยเป็นเขาที่อาบน้ำต่อ

ก่อนจะกลับมานั่งดูทีวีที่โซฟากันต่อ

เขานั่งโอบไหล่ผม ใช้มือข้างขวาที่โอบอยู่ถูแขนผมไปมา

ผมนั่งชิดเขา ไหล่เล็กๆเกยอยู่บนไหล่กว้างของเขาอยู่

แรกๆเราสองคนนั่งคุยก็นั่งคุยเรื่องในทีวีแหละครับแต่สุดท้าย ก็วกเข้ามาเรื่องเดิมตลอด

โปรบีบี

!!!!

WTF!!!!

“แล้วถ้ากูกลับกูจะคุยกับมรึงยังไงอ่า”

เขาพูดลากเสียง แนวอ้อนวอนขอความเห็นใจจากผมประหนึ่งว่าขาดเสียง ตะดึ้ง จากบีบี แล้วจะขาดใจตาย

“โทรคุยก็ได้หนิ”

ตอบเสร็จ ผมก็โดนเขาตบหัวทันที

แป๊ะ!

โอ้ย!

“มรึงคุยเปล่าหล่ะ พอโทรทีไรมรึงก็ไล่ให้กูวางตลอด”

ใช่ครับ ปกติช่วงนี้ที่บีบีผมโปรหมด เขาจะโทรหาผมแล้วพยายามคุยกับผมตลอด แต่ผมก็มีเหตุผลนะ ไม่ใช่ไม่มี

“ก็มันเปลืองเงินนี่หว่า”

ผมเงยหน้าไปมองเขา พร้อมกับแลบลิ้นใส่หลังพูดจบ

แบร่~

เขายกมือมาลูบหัวผมเบา แล้วพูดว่า

“ไม่สำคัญเปล่าวะ”

ไม่สำคัญ

ไม่สำคัญ…

ไม่สำคัญ………!!!!

ไม่สำคัญพ่องมรึงอ่ะ!!!! สำคัญสัสๆเลยนะนั่น!!!!!!!

โอ้พระเจ้า พี่ชาย พี่ไม่ฟังชั้นเลย......

ผมส่ายหน้าให้เขาเบาๆ เป็นคำตอบจากผม

จะให้เถียงกันเรื่องเงินนี่คงไม่ไหว

ไม่ใช่ไม่เคยนะครับ

เพราะเคยไง เลยไม่อยากเถียง

ตรรกะคนรวย!!!!!!

ผมเงียบไม่ต่อปากต่อคำ เขาก็เงียบเช่นกัน

แต่อยู่ๆ เขาก็พูดเสียงเรียบ นิ่ง จริงจัง ซีเรียสทำลายความเงียบขึ้นมา

“กูอยากให้มรึงใช้ไอโฟนจริงๆนะ”

What! อะไรนะ! ทำไม!กูทำไรผิดเนี่ย!

ผมงงแตกเลยครับ อยู่ๆก็มาอยากให้ผมใช้ไอโฟนซะงั้น

คือถ้าเหตุผล ก็คงเป็นเหตุผลเดียวกับข้างต้นนั่นแหละไลน์เอย เฟสทามเอย

แต่ยังไง มันก็ไม่มีน้ำหนักพอจะให้ผมซื้อหนิครับ

ผมเงยหน้ามองเขา ไม่ได้ทำหน้าหมางงเท่าไหร่

“กูไม่มีเงินไงนี่ขนาดเติมโปรบีบีกูยังไม่มีเลย 55555”

ผมพูดติดตลกส่งไปให้เขา กะว่าจะเปลี่ยนบรรยากาศตรึงเครียดนี้หน่อย

เขาก้มหน้าลงมามองผมด้วยสายตาจริงจังแปปนึง

โอ้พระเจ้า พี่มองชั้นทำไมชั้นกำลังโดนดูดเข้าไปในดวงตานั้นนะ....

ผมยังคงชอบดวงตาคู่นี้เสมอ

เขาเผยรอยยิ้มขึ้นมา แล้วก้มลงมาจูบผมเบาๆ

ผมหลับตาเมื่อเห็นริมฝีปากรูปสวยกำลังค่อยๆเลื่อนลงมาประทับรอยจูบมอบให้ผม

เขาจูบผมครับ

จูบครับ ไม่ใช่จุ๊บ อิอิ

ก่อนจะถอนปากออกไป แล้วพูดกับผมทั้งๆที่จ้องหน้าผมอยู่

“เดี๋ยวกูซื้อให้”

พอ จบเลย!

“กลับบ้านไปเลยมรึง”

ผมหุบยิ้มทันทีที่ฟังเขาพูดจบ ก่อนจะเด้งตัวลุกขึ้นไล่เขากลับบ้าน

เขาหัวเราะเสียงดังลั่นเพราะรู้ว่าผมไม่ได้ไล่เขาด้วยอารมณ์โกรธแถมยังดึงมือผมให้ลงไปนั่งต่ออีก

แน่นอนครับ ไม่ขืนตัวไว้

“กลับบ้านได้แล้วไป ดึกแล้ว”

ผมไล่เขากลับบ้านอีกครั้ง

ครั้งนี้ เขาเด้งตัวลุกขึ้นเหมือนกัน แต่ไม่ยอมปล่อยมือผม

“ไปนอนกันเดี๋ยวค่อยกลับตอนตีสี่”

พูดเสร็จเขาก็ลากผมเข้าห้องนอนทันที

ไม่เคยฟังกูเล้ยยยยยยยยยยย

**********************

อรุณเบิกฟ้า นกกาโบยบิน ออกหากินร่าเริงแจ่มใสเราเบิกบานรีบมาเร็วไว ยิ้มรับวันใหม่ยิ้มให้แก่กัน

ผมตื่นเช้ามาโดยไม่แปลกใจที่พื้นที่ข้างๆว่างอยู่

ผมเอื้อมมือไปหยิบแว่นตา ลุกขึ้นนั่ง กะว่าจะไปเข้าห้องน้ำแต่ดันไปเหลือบเห็นบีบีเครื่องโปรดส่งไฟกระพริบอยู่

ผมงงนิดนึงครับ เพราะโปรก็หมด แต่ก็ไม่ได้สงสัยอะไรมากเพราะบางทีก็มีข้อความของเครือข่ายส่งมา

ผมหยิบมาดู เพื่อให้ไฟกระพริบสีแดงดับลง

แต่เอ๊ะ!!! ข้อความแปลกๆแฮะ

พอผมเปิดดูข้อความ ผมก็ต้องอ้าปากค้างกับข้อความตรงหน้า

“300!!!”

ผมตะโกนลั่นออกมาเสียงดัง

“มรึงจะเติมให้กูทำมายยยยยยย”

ผมอารมณเสียทันทีที่อ่านข้อความนั้นจบก่อนจะลงมืดกดไล่รายชื่อหาเบอร์เขา

แต่พอหาเจอ ผมก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเขาต้องกำลังนอนอยู่แน่ๆแถมเมื่อคืนยังต้องตื่นตีสี่ขับรถกลับบ้านอีก โทรไปปลุกคงไม่ดี

คิดได้ก็วางบีบีลง กะว่าค่อยโทรตอนเที่ยงๆบ่ายๆ

ผมหันหลังเดินตรงไปที่ประตูห้องนอนเพื่อจะไปเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัว

แต่พอเดินมาถึงประตู ก็ต้องหยุดยืนนิ่งค้างไว้อยู่ตรงนั้นพลางจ้องไปที่กระดาษโพสอิทสีฟ้าที่แปะไว้ที่ประตูห้องนอน

โอ้ยยยย แบบนี้ก็ด่าไม่ลงเลยสิ!!!

ผมดึงกระดาษโพสอิทสีฟ้าออก ก่อนจะไปวางไว้ที่หัวเตียง

ยกอ่านข้อความนั้นอีกครั้ง

แล้วเดินยิ้มร่าออกไปเข้าห้องน้ำอย่างมีความสุข

“กูเติมเงินให้ อย่าโกรธกูนะไม่ไหวจริงๆ คิดถึงมรึงสุดๆ จุ๊ฟ จุ๊ฟ (หัวใจ)”

โอเค ผมยอม ^^

Create Date : 25 ธันวาคม 2555 Last Update : 25 ธันวาคม 2555 20:24:27 น. Counter : 5629 Pageviews.		3 comments
Share Tweet