BlogGang.com : : navagan :

*** รถไฟฟ้า มาหานะเธอ *** (ความเหมือนที่แตกต่าง) หรือนี่คือ Transformers สำหรับผู้หญิง?

*** รถไฟฟ้า มาหานะเธอ ***

เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยครับ ที่การดูหนังของผมถูกห้อมล้อมด้วยผู้หญิงทั้ง 8 ทิศ

แถมวันที่ไปดูไม่ใช่วันแรกๆของการเข้าฉาย แต่คนก็ยังแน่นโรง ซึ่งแค่นี้ก็การันตีถึงความสำเร็จที่จะเกิดขึ้นกับตัวหนังได้ไม่ยาก

รถไฟฟ้า มาหานะเธอ เล่าเรื่องของ เหมยลี่ (ศิริน หอวัง) สาวโสดสนิทวัย 30 ที่ไม่เคยข้องแวะกับชายใดมาตั้งแต่เกิด ซึ่งในวันที่เพื่อนสาวของเธอต่างก็มีครอบครัวไปหมดแล้ว ความเหงาและโดดเดี่ยวก็ทำให้เธอ เริ่มคิดอยากมีคนรักกับเขาบ้าง

และแล้วเหมือนคำอธิษฐานเป็นจริง เมื่อโชคชะตาได้พาเธอให้มาพบกับ ลุง (ธีรเดช วงศ์พัวพันธ์) วิศวกรประจำรถไฟฟ้า BTS ที่หล่อเท่ห์ มีเสน่ห์ และนิสัยดี ซึ่งจะว่าไปแล้ว นี่เป็นเหมือน "ผู้ชายในฝัน" ของสาวๆทุกคน

ว่าแล้ว เหมยลี่ ก็ต้องไขว่คว้าผู้ชายคนนี้ไว้ให้ได้ ประหนึ่งรถไฟขบวนสุดท้ายของชีวิต

หนังเริ่มต้นอย่างง่ายๆ ไม่ซับซ้อน ด้วยการบอกเล่าเรื่องราวของ เหมยลี่ ด้วยอารมณ์ของหนังตลก ที่ยิงมุขกันกระจาย ซึ่งก็มีทั้งขำบ้างไม่ขำบ้าง (แต่คงโดนใจสาวๆในโรงแทบทุกมุข เพราะขำกันทุกตอน)

ซึ่งในช่วงนี้เหมือนเป็นช่วงเวลาแห่งการ “หว่านเสน่ห์” และ “สร้างความผูกพัน” ระหว่าง เหมยลี่ กับผู้ชม ซึ่งหนังก็ทำได้สำเร็จในที่สุด

ส่วนตัวคิดว่ามุขตลกในช่วงแรกของหนังมันเยอะจนล้นไปหน่อย ช่วงนี้เลยมีแต่ “น้ำ” มากกว่า “เนื้อ” อย่างมุขเรื่องที่ทำงาน ที่ผมว่าไม่ค่อยจะฮาเท่าไหร่

หรือมุขที่เวลา เหมยลี่ คิดในใจแล้วภาพตัดไปเป็นฉากกราฟฟิกนั้น เมื่อเห็นครั้งแรกก็รู้สึกขัดๆ สาเหตุหนึ่งคงเป็นเพราะ ก่อนเข้าไปดู (จากตัวอย่าง) คิดว่าตัวหนังน่าจะจริงจังกว่านี้ แต่เมื่อดูไปสักพักก็เริ่มรับได้ คงเพราะปรับอารมณ์ได้แล้วว่า ตัวหนังคงไม่ได้วางตัวจริงจัง หรือเคร่งเครียดกับเรื่องราวเกินไปนัก

หลังจากนั้นเรื่องราวก็ดำเนินต่อไป ในส่วนที่น่าจะเรียกได้ว่าเป็น “ไฮไลท์” ของเรื่อง นั่นก็คือ “ปฏิบัติการณ์ตามจีบลุง” ของ เหมยลี่ และ “การออกเดทกับชายหนุ่มในฝัน ของสาววัย 30 ที่ไม่เคยมีแฟนมาก่อน” ซึ่งนี่คงไม่ต่างจากความฝันอันแสนหวานของหญิงสาวทั่วๆไปเท่าไหร่นัก

ซึ่งช่วงนี้หนังมี “เนื้อ” เน้นๆ มากกว่า “น้ำ”

แต่พอเข้าช่วงสุดท้าย หนังเริ่มจริงจังขึ้น แถมโหมประโคมสร้างอารมณ์ร่วมกันเต็มที่ (เรียกว่า “บิ๊ว” นั่นเอง) ซึ่งใครที่อินอยู่แล้ว ก็อาจถึงขั้นร้องไห้

ซึ่งรอบที่ผมดูได้ยินเสียงเหมือนคนร้องไห้เยอะอยู่เหมือนกัน (ส่วนใหญ่น่าจะเป็นผู้หญิง) หรือเป็นเพราะแอร์ในโรงหนังมันเย็น จนเป็นหวัดมีน้ำมูกก็ไม่รู้

สำหรับตอนจบของหนังถือว่าเป็นการหาทางออกที่ดี และเป็นไปได้ กับความสัมพันธ์ในอนาคตของทั้งคู่ แม้ว่ามันอาจจะเป็นสูตรสำเร็จที่คาดเดาได้ไม่ยากก็ตาม

อย่างไรก็ตามหนังใช้เวลาในบทสรุปนานมากไปหน่อยหลังจากช่วง Climax ของเรื่อง นั่นทำให้ในตอนท้ายๆอารมณ์ของผู้ชมอาจ Drop ลงไปบ้าง เนื่องจากเลยจุด Peak ของหนังไปนานแล้ว

แน่นอนว่าในส่วนท้ายของหนัง จะเต็มไปด้วย “เนื้อ” เน้นๆ แต่ก็ยังมี “น้ำ” อยู่บ้าง

แต่น้ำที่ว่านี้คือ “น้ำตา” ของผู้ชม (โดยเฉพาะ สาวๆ) ที่ซึมออกมา

รถไฟฟ้า มาหานะเธอ เริ่มต้นด้วยเรื่องราวชวนฝันสำหรับผู้หญิง ก่อนจะค่อยๆกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงในตอนท้าย แต่ก็ยังคงเป็นโลกความจริงที่เจือไปด้วยความสุข และ การมองโลกในแง่ดี

หนังยังมีแง่มุมเล็กๆ ให้ได้คิดเกี่ยวกับความรักอยู่บ้าง ผ่านสัญลักษณ์ที่หนังจงใจใส่มา อย่าง ดาวหาง ท้องฟ้าจำลอง แม้กระทั่ง มาม่า หรือผ่านบทสนทนาอย่าง “จำเป็นด้วยหรือที่คนรักกัน ต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา” เป็นต้น

ซึ่งหนังก็ไม่ได้สรุปข้อคิดเหล่านี้อย่างชัดเจนนัก เพียงแต่เป็นคำถามปลายเปิดให้ผู้ชมได้ย้อนคิดถึงชีวิตของตนเอง

รถไฟฟ้า มาหานะเธอ ยังทำหน้าที่ขาย “สินค้า” ได้อย่างมีประสิทธิภาพ แม้จะไม่แนบเนียนนักก็ตาม และนี่ก็เป็นการประชาสัมพันธ์ “รถไฟฟ้า BTS” และ การให้ภาพ “กรุงเทพมหานคร” ในแง่มุมที่ดี และยังคงความเป็นเมืองที่น่าอยู่ ซึ่งหนังก็ทำได้สำเร็จอย่างงดงาม

อย่างไรก็ตามหนังอาจขาดความน่าเชื่อถือ และความสมเหตุสมผล ในหลายๆจุด แต่ก็อย่างที่บอก หนังออกตัวไปตั้งแต่ต้นว่า ไม่ได้เน้นความสมจริง หรือ จริงจังกับตัวเองมากนัก

อีกอย่างก็คือ หนังคงจะแน่น และกระชับมากกว่านี้ถ้าหากตัดทอนมุขบางมุข หรือลดการเล่าเรื่องที่ไม่จำเป็นลงไปบ้าง

แม้ไม่โดดเด่น แต่สิ่งที่ช่วยเสริมอารมณ์หนังได้อย่างมีประสิทธิภาพก็คือ ดนตรีประกอบ ซึ่งเป็นฝีมือของ ค่าย หัวลำโพง ริดดิม เจ้าประจำในการทำดนตรีประกอบหนังไทย ที่เคยฝากผลงานที่เยี่ยมสุดๆมาแล้วใน Last Life in the Universe

พูดถึงนักแสดงกันบ้าง รายที่ทำหน้าที่ดึงดูดและเชิญชวนให้ผู้ชมเข้าโรงก็คือ เคน ธีรเดช ซึ่งก็เห็นได้ชัดว่าโปสเตอร์หนังขายเขาขนาดไหน ก่อนที่จะส่งไม้ต่อให้ คริส หอวัง รับผิดชอบต่อในโรงภาพยนตร์

คริส แบกหนังทั้งเรื่องได้อยู่มือ ด้วยการแสดงที่เป็นธรรมชาติ และเสน่ห์แบบสาวข้างบ้าน ซึ่งขณะดูหลายคนคงจะรู้สึกได้เลยว่าคุ้นเคยและรู้จักกับผู้หญิงลักษณะนี้มาบ้างในชีวิตจริง แม้จะนึกไม่ออกว่าเหมือนใครก็ตาม ซึ่งนี่เองที่ทำให้ผู้ชมเปิดใจรับเธอเป็นพวกตั้งแต่แรกเห็น หรือตั้งแต่หนังตัวอย่างด้วยซ้ำ

ขณะที่ เคน แทบไม่ต้องแสดงอะไรมากนัก เนื่องจากตัวจริง ก็ถือว่าเป็น “ชายในฝัน” ของสาวๆหลายๆคนอยู่แล้ว ดังนั้นบท ลุง จึงไม่ใช่เรื่องยากอะไร เพราะทั้ง บุคลิกท่าทาง ของเคน ก็กินขาด

ส่วนเรื่องความหล่อนี่ไม่ต้องพูดถึง “หล่อทะลุแป้ง” ไม่พอ ยัง “หล่อทะลุจอ” อีกด้วย

ส่วนนักแสดงคนอื่นๆ ในบทสมทบก็มอบการแสดงในระดับที่ยอมรับได้ แต่ที่น่าชมเชยเป็นพิเศษก็คือ นักแสดงที่รับบท พ่อ-แม่ ของเหมยลี่ ที่แสดงได้เป็นธรรมชาติมากๆ

นอกจากนี้หนังยังมี Surprise เล็กๆเกี่ยวกับนักแสดงรับเชิญในเรื่อง ที่เป็นดาราสาวที่กำลังเป็นที่นิยมอยู่ในปัจจุบัน แถมด้วยกองทัพนักแสดงจาก GTH ที่โผล่หน้ามาในฉากรับเชิญ

อ่านมาถึงบรรทัดนี้ หลายคนอาจสงสัยว่า แล้วมันเกี่ยวกับ Transformers ตรงไหน

คืออย่างนี้ครับ ดูเผินๆ หนังสองเรื่องนี้ คนละสไตล์กันเลย และสิ่งที่ต่างกันอย่างชัดเจน นอกจาก สไตล์ และอารมณ์ของหนังแล้ว ก็คือ ผู้ชมกลุ่มเป้าหมายของหนัง

แต่มันแปลกประหลาดตรงที่ ทันทีที่ดู รถไฟฟ้า มาหานะเธอ จบ ผมก็นึกถึง Transformers ทันที ด้วยลักษณะบางประการที่คล้ายกัน

ขณะที่หนังที่เพศชายส่วนใหญ่ให้ความสนใจก็คือ หนัง Action ซึ่งก็ถือเป็นธรรมชาติของเพศชาย

ส่วนเพศหญิงส่วนใหญ่ให้ความสนใจกับ หนัง Romantic มากกว่า

ส่วนหนังตลกนั้นเป็นที่ชื่นชอบของทั้งสองเพศพอๆกัน

จึงไม่แปลกที่หนังเอาใจเพศชาย จะเป็น หนัง Action ที่บางครั้งอาจมีความตลกแทรกเข้ามา

ขณะที่เพศหญิงก็ต้องเป็น หนัง Romantic ที่มีความตลกประปราย หรือถึงขั้นเป็น หนัง Romantic/Comedy ไปเลย

ซึ่ง รถไฟฟ้า มาหานะเธอ คงเป็นอย่างหลังมากกว่า เพราะ มุขตลกหลายส่วนในหนัง ไม่ได้มีเพื่อรับใช้เรื่องราวหรือเป็นส่วนเสริม แต่มีเพราะกะจะขายฮากันแบบตรงๆมากกว่า

จากเหตุผลข้างต้น ก็พอจะสรุปได้ว่า

ถ้า Transformers จะเป็นหนังที่เอาใจเพศชายโดยเฉพาะแล้ว

รถไฟฟ้า มาหานะเธอ ก็ต้องเป็นหนังที่เอาใจเพศหญิงเป็นหลักนั่นเอง

รถไฟฟ้า มาหานะเธอ เต็มไปด้วยผู้ชมที่เป็นผู้หญิง

ขณะที่ Transformers เต็มไปด้วยผู้ชมที่เป็นผู้ชาย และกระแสความอยากดูก่อนเข้าฉายของทั้งสองเรื่อง ก็ต่างกันอย่างชัดเจน

ผู้ชายหลายคนคงตั้งตารอคอย Transformers หลังจากเห็นตัวอย่าง

ส่วนผู้หญิงก็คงตั้งตาคอย รถไฟฟ้า มาหานะเธอ เช่นกัน ในขณะที่ผู้ชายส่วนใหญ่ ค่อนข้างจะเฉยๆกับหนังเรื่องนี้

แต่ที่เหมือนกันก็คือ ทั้งสองเรื่อง เป็นเหมือนความฝันแบบเด็กๆของแต่ละเพศ เหมือนๆกัน

การได้ออกเดทกับชายหนุ่มในฝัน (ซึ่งในประเทศไทย ยุคปัจจุบัน เคน ธีรเดช คงถือว่าใกล้เคียงที่สุด) ใน รถไฟฟ้า มาหานะเธอ

คงไม่ต่างกับ การที่เด็กผู้ชาย จะได้เห็นของเล่นชิ้นโปรดในวัยเด็ก ลุกขึ้นมามีชีวิต ใน Transformers

อีกส่วนหนึ่งที่คล้ายๆกันก็คือ เรื่องของ จุดขาย และ ตัวดำเนินเรื่อง

คงปฏิเสธไม่ได้ว่า หนึ่งในจุดขายหลักของ รถไฟฟ้า มาหานะเธอ ก็คือ เคน

ในขณะที่ Transformers ก็คือ เหล่าหุ่นยนตร์ Transformers นั่นเอง

แต่ตัวละครที่เป็น ตัวเดินเรื่องหลัก หรือตัวเอกตัวจริง กลับเป็น ตัวละครที่เป็นเหมือน “ตัวแทน” ของกลุ่มเป้าหมายของแต่ละเรื่อง

ซึ่งใน รถไฟฟ้า มาหานะเธอ ก็คือตัวละคร เหมยลี่

ขณะที่ใน Transformers ก็คือ ตัวละคร Sam Witwicky

และที่น่าสนใจก็คือ ลักษณะร่วมของทั้งสองตัวละครนี้ก็คล้ายๆกัน อย่างการเป็นคนธรรมดาๆ ที่มักจะมีความผิดพลาดในการใช้ชีวิตเป็นประจำ

สุดท้ายสิ่งที่เหมือนกันอีกอย่างของทั้งสองเรื่อง ก็คือ หนังเอาใจกลุ่มผู้ชมเป้าหมายได้สำเร็จ ขณะเดียวกันก็ไม่ลืมเอาใจผู้ชมกลุ่มอื่นๆ ที่ไม่ใช่กลุ่มเป้าหมาย ซึ่งเผลอๆอาจชื่นชอบพอๆกับกลุ่มเป้าหมายหลักด้วยซ้ำ

รถไฟฟ้า มาหานะเธอ น่าจะเป็นหนังที่ทำให้ผู้ชม Feel Good ได้ เมื่อออกจากโรง แม้ว่าหนังอาจจะไม่ดีพร้อม แต่ก็น่าจะสร้างความประทับใจให้กลุ่มเป้าหมายของเรื่องได้สำเร็จ

ซึ่งคงต้องยกความดีความชอบให้กับ บทภาพยนตร์ที่แม้จะไม่ใช่บทที่ดีเลิศ แต่น่าจะโดนใจใครหลายคน, การแสดงที่เอาหนังทั้งเรื่องอยู่ของ คริส หอวัง และ เสน่ห์แบบที่หนังต้องการขายของ เคน ธีรเดช รวมถึง ดนตรีประกอบ ที่ช่วยเสริมหนังได้ดีมากๆ

แต่สำหรับคนที่ต้องการแง่มุมที่ลึกซึ้ง จริงจัง และ ความเข้มข้นของเรื่องราวความรัก หนังอาจให้ไม่ได้อย่างที่ต้องการ

สำหรับความรู้สึกในฐานะของผู้ชาย (ที่ถูกแฟนลากไปดู ) ซึ่งคงไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายหลักของหนัง

แม้จะไม่ได้ประทับใจมากมาย แต่หนังก็สร้างความบันเทิงได้มากกว่าที่คิด

7 / 10 ครับ

ปล.

ไม่ได้บอกว่า พี่เคน เป็นแค่ “ของเล่น” นะครับ

ไม่ได้เหมารวมถึง "ผู้หญิง" หรือ "ผู้ชาย" ทุกคนนะครับ แต่พูดถึง คนสวนใหญ่

Create Date : 23 ตุลาคม 2552

15 comments

Last Update : 23 ตุลาคม 2552 12:06:17 น.

Counter : 7479 Pageviews.

การที่ใครสักคนจะดูหนังสักเรื่องต้องคิดมากขนาดนี้เลยเหรอ บางทีเราอาจจะไม่ได้หวังอะไรกับหนังมากกว่าตอนที่อยู่ในโรงหนังแล้วมีความสุขตามมันไปด้วย

โดย: AiUEt IP: 192.168.1.14, 125.27.204.17 23 ตุลาคม 2552 10:03:07 น.

สำหรับเรา เราดูได้ทุกแนว

รถไฟฟ้า เราว่า บทอ่อนไป คือ มันไม่ค่อยเข้าถึงแก่นเรื่องแบบมีพลังเลย ส่วนมุขก็ขำนิดหน่อย แต่มันเป็นมุขแบบขำน่ารัก ขำแบบชีวิตประจำวัน มันไม่ขำแบบสุดๆอ่ะ

พลอตเรื่องก็เป็นหนังตลาด เหมือนขายสินค้า ขายความฝัน ซึ่งก็ไม่ผิดอะไร แต่บางอย่างเราว่ามันเว่อร์ไป (บางคนคงบอก ก็มันเป็นหนังนี่ ใช่มั้ย)

แต่ที่หงุดหงิดก็จุดไคล์แมกซ์ของเรื่อง มันไม่ค่อยคลี่คลายชัดเจนเลย (เหมือนหา เหตุการณ์เล็กๆ มาทำให้เรื่องคลี่คลาย)

ซึ่งดูๆไป เราคนนึงแหล่ะเฉยๆ

โดย: ผู้้ชม IP: 58.9.111.160 23 ตุลาคม 2552 13:22:02 น.

ไปดูมาแล้วชอบมากครับ ถ้าไปดูเอาเนื้อเรื่องคงเฉยๆ
แต่ถ้าไปดูเอาฮา มุกฮามากครับ หัวเราะกันทั้งโรงเลย

โดย: OceanSage 23 ตุลาคม 2552 13:53:16 น.

ผมคงเป็นคนเดียวในรัศมีรอบตัวร้อยเมตรมั้งครับ ที่ยังไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้

ถึงแม้ได้ยินมาว่าทุกคนไม่ชอบกับบทสรุปเท่าไร แต่เสียงชื่นชมน้องคริส หอวังนี้แหละที่ทำให้ผมว่าจะไปดูในเร็ววัน...

โดย: BdMd IP: 124.122.110.243 23 ตุลาคม 2552 15:28:37 น.

รถไฟฟ้าฯ เป็นหนังไทยเรื่องแรกในรอบหลายปีครับที่ผมเข้าไปดูแล้วไม่เสียดายเงินค่าตั๋วเลยแม้แต่บาทเดียว

โดย: windsuwan IP: 114.128.183.53 23 ตุลาคม 2552 20:49:08 น.

ขอไปดูก่อนนะครับ (ขอไปให้สาวๆห้อมล้อมบ้าง) แล้วจะกลับมาอ่านอีกที

แต่จะมีเวลาไหมหนอเรา???

โดย: Seam - C IP: 58.9.183.105 26 ตุลาคม 2552 15:41:15 น.

แชร์กันนะครับ

ผมชอบ ความธรรมดาของหนังเรื่องนี้ครับ

ธรรมด๊า ธรรมดา

จนต้องเข้าไปดูรอบ 2

หนังมันคลุมเครือ ไม่ชัดเจน ไม่พีคอะไรซักอย่าง

มันติดมันค้างจนต้องเข้าไปดูอีก

ชอบมาก แต่เอาไป 8.5 เต็ม 10 ครับ

ตอนจบห้วนไป

โดย: แฟนลากไปดู - ลากแฟนไปดู IP: 58.147.40.75 26 ตุลาคม 2552 22:11:38 น.

ได้ไปดูเรื่องนี้มาเหมือนกันค่ะ
แต่เกือบไม่ได้ดูเพราะรอเพื่อนกลับจากต่างประเทศ
แล้วไปดูพร้อมกัน กว่าจะกลับหนังก็เกือบออกเหมือนกัน
ตอนไปดูก็มีคนประมาณครึ่งโรง ผู้ชายก็เยอะนะคะ
คิดว่าแฟนคงลากไปดู^^
นี่ก็เป็นหนังไทยอีกเรื่องนึงที่ตัดสินใจเข้าไปดูเพราะเพื่อน(สาว)บอกว่าสนุก
แต่ส่วนตัวแล้วไม่ค่อยได้ดูหนังไทยในโรง(เข็ดจากหลายๆเรื่อง)
แต่พอดูแล้วก็คิดว่าไม่เสียดายตังค์เลย แต่ก็ดูไปรอบเดียว

เราให้8เต็ม10นะ^^

โดย: หมูกระต่าย IP: 180.183.98.62 1 ธันวาคม 2552 11:14:01 น.

แนะให้ไปดูนัตตี้AF7เหมือนเหมยลี่มาก
กำลังรอลุ้นใครจะเป็นลุงให้เหมยลี่
น้ำแข็งซึ่งตั้งบ้านICE-LEMON แล้วและ
ต้นซึ่งเป็นคนเดียวตอนนี้ที่มองนัตตี้ตลอดรองสังเกตสายตานะเป็นหวงนัตตี้ทุกอริยาบถ
และอีกคนที่ลุ้นมาตลอดคือลุงปอซึ่งเกรปAF7จองจะงาบตลอดแต่ดูปอเอนเอียงมาแล้วต้องลุ้นปอนัตตี้ต่อไป
3 หนุ่มนี้ใครจะเป็นคุณลุงเคนให้เหมยลี่ต้องลุ้นนะคะ

โดย: ลูกลิงลพบุรี IP: 182.232.204.90 18 สิงหาคม 2553 9:56:23 น.

เพิ่งได้ดู
ชอบครับ
ให้คะแนนมากกว่าคุณครับ

โดย: คนขับช้า IP: 110.49.149.208 31 ตุลาคม 2553 6:45:15 น.

รบกวนขอถามเรื่อง‎ ดนตรีประกอบ ที่เป็นตอนเศร้าๆๆๆ หาจากไหนครับ ชื่อว่าอะไร ช่วยทีต้องการไปใช้ในหนังสั้นอ่า T^T

โดย: oym IP: 180.183.95.136 26 กรกฎาคม 2555 21:02:45 น.

^
^
^

ในเรื่องรถไฟฟ้าเหรอครับ ?

ตอนไหนครับ ?

เผื่อช่วยหาได้ แต่ผมว่า ซื้อ OST ของหนังน่าจะมีนะครับ

โดย: navagan 29 กรกฎาคม 2555 18:55:27 น.

ชอบมากกกกกกกกกกกเลยค่

โดย: โฟกัส IP: 180.183.80.27 28 กรกฎาคม 2556 14:56:07 น.

อยากดูอีกจังวันนั้นดูช่อง7มา

โดย: navagan IP: 180.183.80.27 28 กรกฎาคม 2556 15:00:14 น.

^
^
^

ใช้ชื่อเดียวกับผมเลยนะเนี่ย

โดย: navagan 30 กรกฎาคม 2556 21:09:30 น.