South Australia (5): อาหารทะเลสดๆ ที่ Henley Beach

South Australia (5): อาหารทะเลสดๆ ที่ Henley Beach

ไม่ได้เขียนมานานมากแล้ว 2 ปีกว่าๆเห็นจะได้ เนื่องจากต้องย้ายไปทำงานต่างจังหวัด พอตั้งหลักได้ก็ย้ายอีกแล้ว เร็วๆนี้ก็คงอาจจะต้องย้ายอีก พอมารื้อรูปเก่าๆดูก็เลยตั้งใจว่าผมน่าจะเขียนต่อดีกว่า เพื่อเป็นการเตือนความจำก่อนที่มันจะเลือนหายไปตามอายุ เพราะนับๆดูแล้วถึงตอนนี้ก็ประมาณ 4-5 ปีแล้ว ปล่อยไว้นานกว่านี้ก็อาจจะลืมไปหมด (สงสัยจะนานเกินไป จนจำไม่ได้ว่าจะเขียน จะเพิ่ม Blogg หรือว่าจะใส่รูปมันต้องทำยังไง)

หาดอีกแห่งที่ผมชอบไปสมัยยังอยู่ที่ Adelaide นี้ก็คือ Henley Beach ครับ อยู่ฟากตะวันตกของเมือง ไม่ไกลจากตัวเมืองเท่าไหร่ นั่งรถเมล์ไปก็ได้ครับ หาดนี้สวยและบรรยากาศดีทีเดียวครับ (เนื่องจากอยู่ทิศตะวันตก จึงเหมาะสำหรับไปชมพระอาทิตย์ตก)แต่นี้ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ เพราะประเด็นสำคัญอยู่ที่ผมและเพื่อนไปเพื่อจับปูมาเป็นอาหาร เป็นกิจกรรมที่เหมาะมากสำหรับนักเรียนไส้แห้งอย่างผม เนื่องจากจะซื้อมาทานเองก็เกรงใจกระเป๋าตังค์ตัวเองอยู่เหมือนกัน

ทางเดินเลียบหาด


ชายหาดที่นี้จะคล้ายๆกันอยู่อย่างหนึ่งก็คือจะมี jetty road ลงไปในทะเลครับ ซึ่งบางคนก็ไปตกปลา ตกหมึก หรือตกปู แต่บางคนก็ไปกระโดนน้ำ ซึ่งจริงๆแล้วเขาห้ามไปโดดน้ำจาก jetty ครับ แต่ก็มีคนไปโดดน้ำเล่นอยู่หลายกลุ่มเหมือนกัน


Jetty road ที่มีคนมาทำกิจกรรมต่างๆกัน


บรรยากาศตอนพระอาทิตย์ตก

การจะไปจับปูนั้น จะจับกันในช่วงหน้าร้อนของที่นั่นครับ ส่วนอุปกรณ์ที่ต้องเตรียมไปก็จะมี ตาข่ายกลมๆที่จะใช้ดักปู ซี่โครงไก่ สำหรับเป็นเหยื่อ เชือก เพื่อใช้มัดซี่โครงไก่กับตาข่าย และสำหรับมัดขาข่ายกับราวสะพาน ถังหรือกล่องโฟมที่จะใช้ใส่ปู อุปกรณ์วัดขนาดปู เสื้อกันลม (เพราะยิ่งดึก ลมจะแรง และหนาวมากครับ ถึงจะเป็นหน้าร้อนก็เถอะ)


บรรยากาศชายหาด มองจาก jetty

การไปตกปูนี้มีข้อห้ามอยู่นิดหน่อยนะครับ คือถ้าปูขนาดเล็กเกินกว่าที่กำหนด ก็ต้องปล่อยกลับลงทะเล รวมทั้งปูที่มีไข่ด้วย อีกข้อคือ 1 คน ห้ามจับเกินสิบตัว (แต่จริงๆก็ไม่มีใครมาคอยตรวจหรอกครับ แต่ทุกคนก็ปฏิบัติตาม) การจับสัตว์อื่นๆก็มีกฎเหมือนกันแต่ผมก็ไม่ได้สนใจว่ามีอะไรบ้าง เพราะไม่ใช่สัตวืในกลุ่มเป้าหมาย ถึงคนส่วนใหญ่จะปฏิบัติตามแต่ก้เห็นมีคนบางกลุ่มก็ใช้วิชาศรีธนนชัย (นึกว่าจะมีแต่คนไทยที่ถนัด) โดยการจูงลูก จูงหลาน มานั่งด้วย ถ้าเกิดมีคนตรวจขึ้นมาก็จะได้นับรวมโควต้าของเด็กๆไปด้วย

ส่วนวิธีการก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แต่ต้องใช้ความอดทนหน่อยเท่านั้นเอง โดยเริ่มต้นจากเอาซี่โครงไก่มาผูกกับตาข่ายกลมๆ หลังจากนั้นก็ตระเวนหามุมใครมุมมันแล้วครับ ส่วนใหญ่ก็จะไปยึดพื้นที่กันบริเวณหัวสะพานกัน จากนั้นมัดเชือกกับตาข่ายแล้วก็ผูกกับราวสะพานไว้ แล้วก็เหวี่ยงตาข่ายลงไปทะเลให้ไกลซักหน่อยเป้นอันเสร็จพิธีการครับ หลังจากนั้นก้ใช้ความอดทนของตัวเองรอไปเรื่อยๆ คอยดึงตาข่ายมาดูเป็นระยะๆครับ ถ้าไม่ติดก็โยนกลับลงไปใหม่ ถ้ามีปูติดขึ้นมา (บางทีก็ติดมาหลายตัว) ก็มาดูขนาด ถ้าตัวไหนเล็กก็ปล่อยลงทะเล ตัวไหนใหญ่ก็เก็บลงถังของเราไว้


ขั้นตอนการรอครับ ถึงจะหนาวก็ต้องทน


ผลของความอดทน

เวลาไปกันแต่ละครั้ง ก็ไม่ได้ตกปูกลับมามากมายอะไรหรอกครับ เอาแค่เหมาะสมกับจำนวนคนที่ไป เสร็จแล้วก็ขนกลับบ้านเพื่อปรุงเป็นอาหารมื้อดึกต่อไป อาจจะเป็นปูผัดผงกะหรี่ ปูนึ่ง ปูดอง ฯลฯ ก็แล้วแต่วัสดุ อุปกรณ์ และฝีมือของพ่อครัวแม่ครัวที่มีครับ


ปูผัดผงกะหรี่แบบงูๆ ปลาๆ

ตอนนี้ก็คงจบอยู่แค่มื้อดึกนี้นะครับ ส่วนตอนต่อไปก็ยังนึกไม่ออกว่าจะเขียนถึงที่ไหนดีนะครับ ถ้าความทรงจำกลับคืนมาแล้วจะมาเขียนต่อนครับ

Create Date : 09 ตุลาคม 2551		2 comments
Last Update : 9 ตุลาคม 2551 2:23:13 น.
Counter : 2598 Pageviews.
Share Tweet