ถึงวันที่ลูกต้องออกศึกจริง 12 ธันวาคม 2552

คืนก่อนนั้นเราเข้านอนกันเร็วกว่าปกติ พักผ่อนให้เต็มที่

รุ่งขึ้น เราตื่นกันแต่เช้าเพราะกลัวรถติด

หลังจากให้ลูกรองท้องเสร็จ เราก็ออกเดินทางกันเลย

แม่แอบหยิบยามอุบากองมาดูเล็กน้อย เรียกว่าต้องเอาทุกทาง

ที่พักกับที่สอบห่างกันไม่ถึง 1 กิโล ยิ่งใกล้ ยิ่งดี

พอโผล่ไปที่สี่แยก โอ้โห ขบวนรถหยั่งกับมดออกหากิน

เปลี่ยนเส้นทางดีกว่า ลดระยะเวลาของการรอคอยได้

เพราะยิ่งคอยนานจะยิ่งเครียด

เค้าเริ่มสอบกัน 9 โมงตรง แต่นร.ต้องไปรายงานตัวก่อน

ใช้เส้นทางลัด ประหยัดเวลาได้พอควร

โชคดีที่เราได้ที่จอดรถแถวหน้าโรงเรียน

ระหว่างที่พ่อไปหาที่จอดรถ

แม่ก็พาลูกเดินไปถามห้องสอบอีกครั้งเผื่อมีการเปลี่ยนแปลง

รายละเอียดทุกอย่างตรวจสอบได้จากหน้าเว็บ แม้กระทั่งสมัครก็ต้องทางเว็บ

เราเดินไปยังตึกเป้าหมาย ตอนนั้นเพิ่งจะ 7 โมงเศษ แต่คนเยอะมั่กมาก

ตอนแรกกะว่าจะให้ลูกไปถามก่อน ใกล้เวลาแล้วค่อยขึ้นไปห้องสอบ

ปรากฏว่าไปถึงปุ๊บ พี่เค้าให้เดินขึ้นบันไดไปเลย

แม่ยืนมองตาปริบๆ ไม่อยากบอกเลยว่าแอบน้ำตาซึมด้วยล่ะ

รู้สึกบอกไม่ถูก เห็นสีหน้าและแววตาผู้ปกครองคนอื่นๆ ก็คงอาการเดียวกัน

ผู้ปกครองแต่ละคนมองจนลูกเดินลับสายตา

ยังไม่ทันจะได้อวยพรกันเลย ไปซะแระ

นับตั้งแต่นาทีนั้นจนถึงเที่ยง ทุกคนก็รอ ร๊อ รอ

งั้นพ่อกับแม่ไปหาข้าวกินกันก่อนดีกว่า

มันทรมานยิ่งกว่าต้องสอบเองซะอีกแน่ะ

คนจะสอบลั้ลลา แต่พ่อ แม่จะคลั่ง

10.30 น. เป็นเวลาที่เค้าอนุญาตให้นร.ออกจากห้องสอบได้ถ้าทำเสร็จ

มีบางคนทะยอยเดินลงมา หน้าตายับกว่าขาไป

ผู้ปกครองบางคนบอกว่าหยั่งกับมารอลูกกลับจากต่างประเทศ

แต่ละคนชะเง้อคอมองกัน ถ้าไม่เกรงใจ อยากถ่ายรูปมาให้ดูมาก

สิบเอ็ดโมงเศษ แม่ไปยืนรอรับลูกที่บันไดที่ไปส่งเมื่อเช้า

ให้พ่อนั่งเฝ้ากระเป๋าเพราะเราได้มุมเหมาะในการรอ แม่เอนได้ด้วย

แม่ยืนบิดซ้ายก็แล้ว บิดขวาก็แล้ว ลูกยังไม่ลงมา

ระหว่างนั้นผู้ปกครองคนอื่นก็ไปรับลูกมาเรื่อยๆ

เอ ลูกเราหายไปไหนหว่า หรือว่าเมาข้อสอบจนหาทางลงไม่ถูก

11.40 แม่เดินไปดูที่พ่อ เผื่อลูกจะมุดดินออกมาจากห้องสอบ

พ่อส่งซิกว่ายังไม่มาเลย เอาล่ะสิ ลูกช้านนนน

ได้ยินบางคนบอกว่าข้อสอบยาก เป็นของม. 1 ด้วย

ฮะฮ่า งานนี้ลูกเราโดนฟันเละแน่ๆ

12.00 น. ลูกเดินลงมาพร้อมเพื่อนอีกคน ไม่ต้องถามแล้วล่ะ

ไปกินข้าวกันดีกว่านะ

ลูกกินแซนวิชกับข้าวหมูกรอบอีกนิดหน่อย

แม่คะยั้นคะยอให้เพิ่มพลังอีก แต่ลูกไม่ยอม

12.30 น. ลูกไปรอรายงานตัวภาคบ่ายอีกรอบ

ช่วงบ่ายสอบ 3 วิชา ไทย สังคม อังกฤษ

เมื่อเช้าปราบเซียนด้วยคณิตกับวิทย์ มีแบบอัตนัยด้วย

ตอนบ่ายแม่นอนอ่านหนังสือ รับลมเย็นๆ

อยากจะนอนแต่นอนไม่หลับเพราะมีกลิ่นส้วมโชยมาเป็นระยะๆ

บอกลูกไว้ว่าสอบเสร็จให้มาหาที่นี่ได้เลย แม่ไม่ต้องไปยืนรอรับแล้ว

อ่านหนังสืบจบเล่มนึง นอนฟังเพลงไปอีกแป๊บ

15.00 น. อนุญาตให้นร.ออกจากห้องสอบได้

พ่อกับแม่ก็รอต่อไปอีกเหมือนบ้านอื่นๆ

หลายคนเริ่มเดินลงมาหาพ่อแม่พี่น้อง

15.30 ลูกเดินมาหา บอกว่าทำได้มากกว่าเมื่อเช้า

ก็ยังดีที่ได้ยินแบบนี้ หน้าที่ของทุกคนหมดสิ้นแล้วสำหรับรอบแรก

ลูกยังต้องฝึกฝนต่อไปเพราะกว่าผลสอบจะออกก็ 5 ม.ค.

เหรียญมีสองด้าน เช่นเดียวกับผลสอบ

เราเดินมาขึ้นรถ รถเริ่มติดอีกแล้วล่ะ

ปลายแถวไม่ไกลจากที่เราจอดรถมากนัก

แต่กว่าจะออกไปจนถึงเส้นทางลัดของเราได้ ปาเข้าไปหนึ่งชม.เต็ม

ถ้าจะต้องใช้เส้นทางนั้นจนไปถึงสี่แยกไฟแดง น้ำมันคงหมดถังพอดี

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พ่อกับแม่ก็เชื่อว่าลูกทำหน้าที่ของลูกได้ดีที่สุดแล้ว