|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
นี่มันอะไรกันเนี่ย
อรุณเบิกฟ้า นกกาโบยบิน ค่ะเริ่มต้นวันใหม่ของปีใหม่
ใครๆก็มักจะคาดหวังว่าจะมีแต่สิ่งที่ดีๆเกิดขึ้น
แม่ปุ้มคนนึงล่ะที่เข็มขัดสั้นว่ามันจะมีอะไรวุ่นวายได้ปานนี้
ก็จะอะไรซะอีกล่ะคะ อย่างที่บอกในบล็อกเก่าว่าแดงบุก
นอนพังพาบข้ามปีตั้งแต่วันที่ 30-1 ม.ค. นั่งกิน นอนกินกันไปเลย
แค่นั้นยังไม่พอหรอกค่ะ ยังไม่สมกับปีเสือดุ
วันที่ 1 ม.ค. แม่ปุ้มอยากจกส้มตำ สามีทำหน้าที่จัดหาอย่างดี
พักนึงเธอโทรมาบอกว่าแบตเตอรี่รถเสีย ต้องเปลี่ยนใหม่
โชคดีที่ร้านนึงเปิด ความจริงเค้าก็ไม่ตั้งใจจะเปิดหรอกค่ะ
เพิ่งกลับจากทานข้าวข้างนอก มาถึงเปิดประตู้ร้าน ลูกค้าก็มาเลย
เอาเงินไปแลกแบตเตอรี่เค้ามา "สองพันบาทถ้วน" ต่อให้ห้าพันก็ต้องเอา
เธอกลับถึงบ้าน กว่าจะได้จกกันก็บ่ายโมงกว่า
แป๊บนึงเธอเดินมาบอกว่า "เครื่องซักผ้าเสีย"
โอ้ แม่เจ้า นี่มันวันแรกของศักราชใหม่นะเจ้าคะ อิฉันก็ยังนอนพังพาบ
แล้วทำไมอะไรๆมันถึงได้จูงมือกันเจ๊งนักล่ะคะเนี่ย วันนั้นยังลุกไม่ไหวค่ะ
ปวดท้องอยู่พอควร ตอนเย็นเริ่มทุเลาลงเลยขับรถไปทางวัดพระมหาธาตุ
คืนที่ 31 เราไม่ได้มาสวดมนต์ข้ามปี ขอเฉียดวัดหน่อยก็แล้วกัน
ได้จุดธูปขอพรพ่อท่านคล้ายและหลวงพ่อทวดที่เค้าอัญเชิญมาวางหน้าวัด
ขอให้ทุกข์โรคภัยทุเลาลง
เช้ารุ่งขึ้นไปซื้อเครื่องซักผ้าใหม่ ใช้เงินไปหมื่นกว่าบาท อีกแล้วเหรอ
วันที่ 14 ทำไมรถเราเสียงหยั่งกับคูโบต้า เงี่ยหูซ้ายตะแคงหูขวาช่วยกันฟัง
ที่ศูนย์โตโยต้าบอกว่าลูกปืนไดชาร์จเสีย ซ่อมไป 1,800 บาทถ้วน
ซ่อมเสร็จก็ขับไปโลตัส ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ประพฤติตัวดีสมกับเพิ่งซ่อม
พอจะกลับบ้าน คูโบต้ากลับมาหลอนอีกแล้ว สามีโทรไปแจ้งที่ศูนย์อีกครั้ง
เค้านัดให้เอารถเข้าไปดูซ้ำวันรุ่งขึ้น ไปถึงแคชเชียร์บอกว่า
"ซื้อรถราคาห้าหกแสนก็ต้องทำใจ" เสียดายค่ะที่วันนั้นแม่ปุ้มไม่ได้ไปด้วย
ไม่งั้นจะบอกให้ชีซื้อให้สักคันถ้าชีสามารถซื้อรถคันนี้ได้ในราคานั้น
สรุปว่าช่างวินิจฉัยใหม่ว่า "ปั๊มน้ำเสีย" รอสั่งอะไหล่ 3 วัน
ได้อะไหล่ปุ๊บก็เอาเข้าศูนย์เพื่อเปลี่ยนอีกครั้ง รอบนี้เกือบ 6 พัน
ปีใหม่มา กะจะไม่ให้เรามีเงินซื้อนมลูกกันหรืออย่างไร
ถ้ากินหญ้าแทนข้าวได้จะไม่กลุ้มเลยค่ะ
เย็นวันจันทร์ที่ผ่านมา แม่ปุ้มอยากกินทอดมันกับไส้กรอก
เจ้าอร่อยขายที่สนามหน้าเมือง
สามีไปจอดรถรอกับลูกชายที่หน้าศาลหลักเมือง
ซื้อทอดมันเสร็จ มารอไส้กรอก แล้วหันไปเห็นน้ำปั่น
อุ๊ย อยากกินจังแต่คิวยาวจัด งั้นถอยมาก่อนแล้วกัน
พอเห็นว่าไม่มีคนรอเยอะ แม่ปุ้มก็หันไปหาสามี จะบอกว่าขอซื้อน้ำปั่นก่อน
เธอทำปากพะงาบๆว่า "รถถูกเฉี่ยว" "หา อะไรนะ" "รถถูกเฉี่ยว" "คันไหน"
"หนีไปแล้ว" อ้าว ก็ในเมื่อเค้าหนีไปแล้วเราก็ซื้อน้ำปั่นต่อสิคะ ก็อยากกินนี่
พอมาถึงรถ สามีบอกว่าเมื่อกี๊มีรถมาเสยท้ายแล้วขับหนีไป
โชคดีที่มีมอร์เตอร์ไซค์คันนึงขับตามไป ตอนนั้นสามีแม่ปุ้มไม่ทราบค่ะ
แป๊บนึงเค้าแวะมาบอกเลขทะเบียนของรถคันนั้นให้
พร้อมกับบอกว่าเค้าขับตามไปแต่รถคันนั้นก็ไม่มีทีท่าว่าจะจอด
ตอนนั้นแม่ปุ้มยังช้อปกระหน่ำซัมเมอร์เซลส์อยู่เลยค่ะ กำลังหิวจัด
จากนั้นสามีชวนไปแจ้งความเพราะโรงพักก็อยู่ห่างไปประมาณ 200 เมตร
ไปถึงที่โรงพัก มีตำรวจท่านนึงนั่งที่เคาน์เตอร์ เราก็บอกว่าจะมาแจ้งความ
"ร้อยเวรไปกินข้าว นั่งรอก่อน" เราก็นั่งรอกัน พ่อแม่ลูก รอไปเรื่อยๆ
นั่งอยู่ประมาณ 20 นาทีมีนายตำรวจนอกเครื่องแบบท่านนึงมาถาม
"มาติดต่ออะไรกันครับ"
เราก็บอกไปว่ารถถูกเฉี่ยว ท่านถามว่าจำป้ายทะเบียนได้มั๊ย
เราบอกเสร็จท่านก็เดินหายไปตามทางเดินมืดๆ
อีกพักนึงร้อยเวรมา เราก็เล่าเหตุการณ์ให้ฟัง เค้าก็บันทึกไปเรื่อยๆ
แล้วนายตำรวจนอกเครื่องแบบท่านนั้นเอาเอกสารมาให้ 3 แผ่น
เป็นชื่อ ที่อยู่ของเจ้าของรถคันนั้นพร้อมเบอร์ติดต่อ แต่ร้อยเวรติดต่อไม่ได้
จึงวิทยุให้สายตรวจไปตามตัวที่บ้าน เราก็รอกันต่อไปเรื่อยๆ
ประมาณครึ่งชั่วโมงก็มีรถป้ายทะเบียนเดียวกับที่เราจดไว้มาจอดหน้าโรงพัก
สามีชวนเรากับลูกไปนั่งในห้องที่มีตำรวจอยู่เพราะเราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะเป็นใคร
เค้าไปให้ปากคำกับร้อยเวรว่าเค้าไม่รู้จริงๆว่าขับรถเฉี่ยวรถเรา
บอกกับร้อยเวรว่าคิดว่าเหยียบของ ตอนนั้นเรายังนั่งกันที่เดิม
เราฟังแล้วก็แอบขำพร้อมกับตอบแบบทีเล่นทีจริงว่า
"ความรู้สึกมันไม่เหมือนกันนะคะระหว่างเหยียบของกับเฉี่ยวรถ"
เค้าก็บอกอีกว่าเค้าจอดดูอยู่ตั้งนานแต่ไม่มีใครลงจากรถเลย
แม่ปุ้มบอกว่า "ถ้าไม่ติดว่ามีลูกคนเล็กอยู่ในรถ สามีคงลงไปแล้วล่ะค่ะ"
"ส่วนพี่น่ะยืนซื้อของอยู่ฝั่งตรงข้าม ก็ไม่เห็นจะมีใครจอดรถเลย
ที่สำคัญคือมีมอร์เตอร์ไซค์ขับตามไป น้องก็ไม่จอด"
เค้าบอกว่า "ถ้ามอเตอร์ไซค์เคาะกระจกบอก น้องก็คงจะจอด
นี่น้องไม่รู้จริงๆค่ะ ไม่ได้คิดจะหนีหรอกนะคะ"
แม่ปุ้มก็ตอบไปอีกว่า "เค้าคงไม่กล้าบอกหรอกค่ะเพราะเค้าเป็นคนนอก
ไม่รู้ใครเป็นใคร เราไม่ได้ติดใจจะเอาความอะไร ขอแค่ซ่อมรถให้ก็พอ"
ฝ่ายโน้นก็บอกว่า "งั้นขอเบอร์โทรพี่ไว้แล้วกัน"
แม่ปุ้มบอกให้เค้าเรียกประกันมาเลย เราจะได้เอาใบเคลมไปซ่อมเอง
ร้อยเวรเลยบอกให้ฝั่งโน้นเรียกประกันมา รอกันอีกสิคะ
เพราะจนท.ประกันขับรถมาจากอีกอำเภอนึง สองทุ่มเศษกว่าจะเสร็จเรื่อง
สามีเค้ามาถึงตอนเกือบจบก็ขอโทษขอโพยแทนภรรยา
เราก็คุยกันแบบไม่ติดใจอะไร เรื่องก็เลยจบได้แบบแฮปปี้เอ็นดิ้ง
ที่ตลกคือลูกชายตัวดีมาเล่าได้เป็นฉากๆ ทำเอาผู้ใหญ่ขำไปกับเธอ
โอมเพี้ยง ขออย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นอีกเลย
เจอเอาเสือฟาดหางใส่ไปหลายครั้ง ทำเอาอ่วมกันไปเลยค่ะ
ของแต่งสวยๆงามๆจากบ้านน้องมี่ค่ะ
Create Date : 18 มกราคม 2553 |
|
106 comments |
Last Update : 20 มกราคม 2553 21:31:58 น. |
Counter : 2004 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ค๊อปเตอร์ใบไม้ (arlendil ) 21 มกราคม 2553 20:19:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 21 มกราคม 2553 22:16:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: gymstek 22 มกราคม 2553 12:12:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: gymstek 22 มกราคม 2553 13:47:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 22 มกราคม 2553 13:53:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 22 มกราคม 2553 22:23:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: erbhern 22 มกราคม 2553 23:18:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: ญามี่ 23 มกราคม 2553 1:31:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: cengorn 23 มกราคม 2553 1:51:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงเปา จ้า (หนุมานเฒ่า ) 23 มกราคม 2553 15:38:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: y@mie 23 มกราคม 2553 16:01:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 23 มกราคม 2553 17:05:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: cengorn 23 มกราคม 2553 20:40:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: กลิ่นดอย 23 มกราคม 2553 21:58:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: erbhern 24 มกราคม 2553 8:50:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่ปูและน้องอินชอน (Incheon ) 24 มกราคม 2553 14:09:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: Incheon 24 มกราคม 2553 21:02:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: cengorn 24 มกราคม 2553 22:32:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: Incheon 25 มกราคม 2553 11:40:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฝ้ามาทันตาเห็น (cengorn ) 25 มกราคม 2553 12:31:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: Incheon 26 มกราคม 2553 21:40:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: พล (aoigata ) 26 มกราคม 2553 22:23:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: Incheon 27 มกราคม 2553 15:58:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนูทราย (iampanita ) 27 มกราคม 2553 20:16:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: erbhern 27 มกราคม 2553 22:19:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 27 มกราคม 2553 22:20:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 27 มกราคม 2553 22:23:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: cengorn 28 มกราคม 2553 0:23:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแอ๊ด 28 มกราคม 2553 22:25:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: erbhern 28 มกราคม 2553 22:41:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยายก๋า (ชมพร ) 28 มกราคม 2553 23:58:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: แกงไตปลามันขี้หนู (cengorn ) 29 มกราคม 2553 1:51:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงเปา จ้า (หนุมานเฒ่า ) 29 มกราคม 2553 4:21:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: หนูทราย (iampanita ) 30 มกราคม 2553 14:27:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแว่น 30 มกราคม 2553 15:37:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: debry 31 มกราคม 2553 3:41:10 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
นครศรีธรรมราช Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
อดีตนางบาน แรกเริ่มเดิมทีก็แปลงร่างจากเด็กหญิงที่ไม่เคยคิดจะบาน แล้วเผลอคิดผิดแบบไม่มีใครสะกิดเตือนให้มาเป็นนางสาวพยาบาล เคยหลวมตัวทำงานใน ICU ทารกแรกเกิดในรพ.ใหญ่แห่งนึงของภาคใต้อยู่ 3 ปีเศษ พอมีคนมาเขี่ยตกจากคานเลยได้อัพเป็นนางบาลเต็มขั้น
หลักแหล่งปัจจุบัน ลงหลักปักเสาเข็มที่ด้ามขวานทอง ตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยทำงานที่ไหนนานเท่านี้มาก่อนในตำแหน่งสุดเท่ห์ "เจเนอรัลเบ๊" ของห้องปฏิบัติการพยาบาล ก็คงทำไปจนกว่าจะคลานขึ้นห้องทำงานไม่ไหว
|
|
|
|
|
MY VIP Friend
|
|
|
|