- ชุดแรกจะเป้นอาหารแบบถาดหลุม เรียกว่าตามแบบ traditional ของเค้ากันไป...ทั้งหมดมี 6 หลุม ไม่เคยเปลี่ยน... 1 หลุมแรกก้จะต้องเป็นกิมจิผักกาดตามมารตฐานอาหารเกาหลี อีกสองหลุมต่อมาก้จะเป็นกิมจิต่างๆ ตามฤดูกาล ที่ได้รับความนิย เอิ่มมม คือ เจอบ่อยมากๆ ก้จะเป็น ถั่วงอก รากบัว แล้วก้ผักที่ไม่สามารถระบุชนิดได้อีกสองสามอย่าง 555... ดังนั้น 3 หลุมชัวร์ๆ "กิมจิ" หลุมที่ 4 ส่วนใหญ่จะเป็นของทอด เช่น ไส้กรอก(แป้ง) หมูแฮมย่าง(แป้ง) หรือลูกชิ้นปลา(แป้ง) 555... วันดีคืนดี เลวร้ายสุดๆ ก้เจอกิมจิในหลุมนี้ 555....  ส่วนหลุมที่ 5 ก้เป็นข้าว และหลุมสุดท้ายก้คือน้ำซุป ที่สลับกันไประหว่า ซุปไชท้าว ซุปหัวหอม ซุปสาหร่าย หรือ ซุปถั่วงอก.... แต่สาเหตุที่ทำให้เมนูถาดนี้น่าสนใจสำหรับนักเรียนจนๆ เยี่ยงเราก้คือ ราคาที่ถูกแสนถูก 2,000 วอนเท่านั้น ^^ แต่สำหรับคนเกาหลี เค้าไม่ได้เลือกกินชุดนี้เพระาราคาน่ะคะ ... เค้าเลือกเพราะสุขภาพ หรือว่า สำหรับคนที่ไม่ชอบทานอาหารรสจัดจ้านหรือเผ็ดๆ

- ชุดที่สอง จะเป็นลักษณะอาหารโมเดินขึ้นมาหน่อย แนวอาหารจานเดียว ก้ว่ากันไปว่ามื้อนั้นจะเป็นอะไร เช่น บิบิมบับ ข้าวผัด ราเมน หรือหมี่เย็น ราคาก้จะถูกอัพขึ้นมาตามคุณภาพที่มีเนื้อสัตว์ เริ่มต้นที่ 3,000 วอน (แต่ยังไม่เคยเจอ 4,000 วอนน่ะค่ะ)

วิธีการซื้ออาหารของปีกนี้ก้ไม่ได้มีความยุ่งยากส์อะไร หน้าแคนทีนจะมีอาหารตั้งอยู่ให้ดูเป้นตัวอย่าง พร้อมด้วยราคา วันนี้อยากกิน 2พัน หรือ 3พัน ก้เลือกเอา จากนั้นก้เดินไปซื้อคูปองที่ตู้ แล้วก้...ถือถาดช้อนตะเกียบไปรับอาหารแลกกับคูปองที่แม่ครัวได้เลย หน้าตา รูปร่างอาหารทั้งสองแบบก้ตามด้านล่างนี้เลยจ้า...

ปัญหาคือว่า....ยังไม่เคยมีคนพาไปกินแคนทีนอีกฝั่งหนึ่ง...555...เลยยังไม่รุ้ว่าซื้อยังงัย แต่ขอบอกว่า มันไม่เหมือนฝั่งนี้แน่นอน...เอาไว้ถ้ารุ้วิธีซื้ออีกฝั่งแล้ว จะชักภาพเก็บมาฝากน่ะเจ้าค่ะ ^^ แต่มันแตกต่างกันยังงัยน่ะหรอ ก้คือ มันต้องซื้อคูปองเหมือนกันแน่ๆ แต่ข้างใน มันดันมีร้านประมาณ 5 ร้าน...เลยไม่รุ้ว่าซื้อยังงัย แล้วสั่งยังงัย 555....

ทีนี้กลับมาที่เรื่องอาหารต่อ เนื่องจากตึกที่เรียนมันอยู๋ไกลจากแคนทีนพอสมควร บวกกับความขี้เกียจ ของพวกรุ่นน้องชาวเกาในแล็ป ก้เลยทำให้ไม่ค่อยชอบไปกินกันที่แคนทีนนัก ส่วนใหญ่ถนัดสั่งมากินกันที่แล็ปมากกว่า....เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะมันสะดวกกกกก เหลือเกิ้น โทรสั่งว่าอยากกินอะไร สักพักก้จะมีคนขี่มอไซต์บวกกับเดินขึ้นบันได 4 ชั้นมาส่งถึงแล็ปเลย...อันนี้ก้เห็นด้วย...ปีนไมหวายยย เหนื่อยเกิ้น 4 ชั้น ตึกบ้าอัลไลลล ไม่มีลิฟต์ หน้าตาของอาหารก้จะน่ากินนนนนเป็นพิเศษ แต่ก้อย่างว่า...สะดวก อร่อย มันก้ต้องมาคู่กับราคา...ราคาต่ำสุดที่เคยจ่าย จากการกินอาหารส่งพิเศษก้คือ 3,000 วอน เอิ่มมม มันก้คือ ราเมนใส่ชีส แต่ถ้าพูดให้ถูกตามภาษาบ้านเราก้คือ มาม่าต้มยำน้ำข้นใส่ชีสไปหนึ่งแผ่น งดเว้นเนื้อสัตว์ 555... จัดไป 100 บาท.... แต่เท่าที่กินๆ มา...ค่าเฉลี่ยอาหารตามสั่งอยู่ที่ 5,000 วอนจ้า....กินไป ก้น้ำตาตกไป กระซิก กระซิก....ทุนที่ได้จะพอเลี้ยงตัวให้รอดต่อเดือนไหมน้อ....