อาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน ทานข้าวเช้า เตรียมตัวเดินทางไป "ถ้ำ้นกนางแอ่น" ระยะทางเดินป่า+ลอยคอในลำน้ำ ไป-กลับ 4 กม. ต้องกินให้อิ่มๆไว้ก่อนละมื้อนี้

ถ้านกนางแอ่น เป็นถ้ำขนาดใหญ่มีลำห้วยคลองงูไหลผ่านตลอดเป็นที่อาศัยของนกนางแอ่นจำนวนมาก บนเพดานถ้ำมีช่องเปิดหลายแห่ง ผนังถ้ำเต็มไปด้วยผลึกแคลไซด์แวววาว ในถ้ำมีหินงอกลักษณะคล้ายถ้วยเวิลด์คัพขนาดใหญ่ และหินปูนแผ่กว้างเป็นม่านน้ำตกสูงใหญ่หลายสิบเมตร (flow stone) แต่ส่วนของถ้ำเวิล์ดคัพ ปีนี้ทางอช. ไม่เปิดให้เข้าชม เพราะผลกระทบจากการรั่วไหลของสารตะกั่วจากเหมืองเก่า ที่เคยเป็นข่าวว่ามีสารตะกั่วจากเหมืองปนเปื้อนในลำห้วยคลิตี้ล่างเมื่อช่วงก่อน บ่อดักในเหมืองเก่าพังลงมา น้ำท่วมไหลบ่าพาเอาโคลนตมสาดขึ้นไปบนหินถ้วยเวิล์ดคัพ รวมทั้งถ้ำน้ำตกซึ่งเป็นไฮไลท์ีที่สำคัญที่สุดของ อช.ลำคลองงูก็ไม่เปิดให้เข้าชมในปีนี้เช่นกัน เนื่องจาก 2 ถ้ำนี้ถูกปนเปื้อนจากสารตะกั่วเป็นจำนวนมากเกินปริมาณที่ปลอดภัยที่จะเข้าชม

การเข้าชมถ้ำน้ำตก มีัปัญหาหลายอย่างที่ทำให้เข้าชมไม่ได้ในปีนี้ เรื่องมันยาว แล้วจะเล่าให้ฟังทีหลังแล้วกันนะคะ

ตัวถ้ำนกนางแอ่นเองประกอบด้วยโถงถ้ำขนาดใหญ่ มีศัพท์เรียกว่า karst window จนท.บอกว่ามี 6 karst window ส่วนที่เราจะเข้าชมในครั้งนี้เป็นช่วง karst window ที่ 4-6

ส่วนของถ้ำเวิล์ดคัพอยู่ใน karst window ที่ 2-3 ของถ้ำนกนางแอ่น ไม่ได้เข้าชม

ทานข้าวเสร็จ ต้องรอกลุ่มอื่นๆให้พร้อมเพราะเราไปกันแค่สองคน ต้องไปรวมกับกลุ่มอื่นๆ กว่าจะได้ออกเดินทางก็ 10 โมงกว่า นั่งรถไป 5 กม. ก็ถึงจุดเริ่มเดินเท้า

ทางเดินช่วงกิโลเมตรแรก ลงตลอดทาง ชันมากบ้าง น้อยบ้าง ลงจนปวดตูด ปวดน่อง บางช่วงก็ต้องข้ามต้นไม้ล้ม ลอดซุ้มไผ่

พืชพรรณที่ปกติไม่ค่อยได้เห็น ก็มีอยู่ทั่วไป อย่างต้นนี้เรียกว่า "เต่าร้าง"

ดูแปลกๆเหมือนกันนะ ที่ต้องใส่ชูชีพเดินป่าแบบนี้ ไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ มันเกะกะพิกล แต่เดี๋ยวตอนลอยคอในลำน้ำ ต้องพึ่งมันแน่ๆ ส่วนตอนนี้ ก็เดินๆๆๆ ยิ่งลึกเข้าไปในป่า ยิ่งเดินยากขึ้นเรื่อยๆ

เริ่มมีช่วงขาขึ้นสลับมาเรื่อยๆ เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย พอถึงจุดพักก็ทิ้งน้ำไว้เผื่อตอนขากลับ ใครปวดฉี่ก็แวะปั๊มเจ็ทข้างทางตามสะดวก

แมลงมุมที่นี่ชักใยกันตามพื้นเลยนะเนี่ย

ทางก็แคบ ชันมาก แล้วข้างๆยังเป็นหน้าผาอีก เสียวว้อยยยย

ธรรมชาตินี่สุดยอด ทำร่องหินไว้ให้เราเดินซะด้วย

หน้าผาอีกแล้ว..

ยิ่งเดินก็ยิ่งชัน ยิ่งยากขึ้นเรื่อยๆ

ตอนเช้าก่อนเราออกเดินทาง ชายหญิงคู่นึงกำลังเก็บเต๊นท์กันอยู่ เลยได้คุยกัน เค้าถามว่าเราจะไปถ้ำไหน เราบอกว่า เจ้าหน้าที่แนะนำให้ไปลองที่ถ้ำนกนางแอ่นก่อน เพราะง่ายกว่าถ้ำเสาหินมาก (ถ้าเทียบก็เหมือน ระดับอนุบาล กับมหาวิทยาลัย) ถ้ำเสาหินยากกว่า 3 เท่า แล้วเราก็ถามเขาว่าวันนี้เขาจะไปถ้ำไหน เค้าบอกว่า เมื่อวานไปถ้ำนกนางแอ่นมาแล้ว ทีแรกตั้งใจจะไปถ้ำเสาหินวันนี้ แต่พอกลับจากถ้ำนกนางแอ่น วันนี้เลยขอบาย เก็บเต๊นท์กลับบ้านเพราะสู้ไม่ไหว ฟังแล้วหนาวๆเหมือนกัน แต่ก็เชื่อมั่นในศักยภาพตัวเอง เอาวะ.. สู้ว้อยยยย

มือเท้า เอามาเท่าไหร่ ใช้ครบหมด

ชันมาก...

พ้นหน้าผานี้ไป ก็ได้พักแล้ว แต่ทางต่อจากนี้สิ สุดโหด เกินบรรยาย แบบไม่สามารถถ่ายรูปมาได้ ต้องทั้งโหน ทั้งปีน ทั้งเหนี่ยว(กิ่งไม้) ทั้งคลาน เล่นเอาตากล้องปากซีดเลย

เจ้าหน้าที่ชี้ไปหน้าผาฝั่งตรงข้าม เห็นปากถ้ำอยู่รำไร แต่มันไกลมากจนกล้องจับโฟกัสไม่ได้ เราต้องเดินไปถึงตรงนั้นแหละ

พักแล้วก็เดินต่ออีก..

รูปข้างบนดูดีๆ จะเห็นคนที่เดินเรียงแถวอยู่ข้างหน้า ขาลงอีกแล้ว ชันซะด้วย

ต้นไม้ที่นี่แต่ละต้น ใหญ่บิ๊กบึ้ม สูงปรี๊ด

เห็ดไม้

จวนจะถึงปากถ้ำแล้ว ผ่านม่านไทรย้อยนี้ไป

อ้อมไปหลังม่าน

รูปข้างบน เห็นคนเสื้อส้มๆ ไกลๆไม๊คะ นั่นแหละปากถ้ำ
มาถึงจนได้

ทางเข้าช่วงแรกแคบมากๆ ต้องค่อยๆกระดึ๊บ กระดึ๊บไป มืดสนิทมองไม่เห็นอะไรเลย ยิงแฟลชช่วยตอนถ่ายรูป เพิ่งจะได้เห็นว่าเป็นยังไงตอนดูรูปนี้แหละค่ะ

มาโผล่ปากถ้ำอีกด้านหนึ่ง

โอ้โห.. ใหญ่จริงๆ

ต้องปีนหน้าผาต่อ ช่วงนี้ชัน 90 องศาเลย

ปีนลงมาจนถึงข้างล่าง เป็นช่วงถ้ำที่มีลำคลองงูไหลผ่าน ลำคลองงูนี้แหละที่เราจะลอยคอด้วยเสื้อชูชีพต่อ ถ้ำใหญ่มากๆ จนไม่สามารถเก็บภาพมาได้เต็ม

มองไปอีกด้าน ตามทางน้ำไหล จะเป็นโขดหินใหญ่ ต้องปีนข้ามไป เราหาที่นั่งกินข้าวกลางวันกันแถวนี้ ก่อนจะลอยคอไปต่อ

อิ่มแล้ว ก็ลงน้ำลอยคอไปต่อ ตอนนี้แหละที่สนับแ้ข้ง สนับเข่า สนับศอก มีประโยชน์ที่สุด

จนท.สอนให้ยืดขานำไปข้างหน้า ถ้าน้ำพัดเราไปซัดโขดหิน จะได้เอาเท้ายันไว้ก่อน

ช่วงลอยคอนี้ ถ่ายรูปไม่ได้ค่ะ ต้องเก็บกล้องลงถุงกันน้ำ แล้วลอยคอกันไป บางช่วงน้ำแรง มีก้อนหินใต้น้ำ โดนกันไปคนละอึ้ก สองอึ้ก ตูดเจ็บเลย
ตามลำน้ำมาเรื่อยๆ บางช่วงน้ำตื้นก็ลุกขึ้นเดินลุยน้ำไปได้ จนเข้ามาถึงปากถ้ำนกนางแอ่นช่วงที่เป็นไฮไลท์จริงๆ

ภายในถ้ำมืดมาก มีลำน้ำไหลผ่านไปทะลุปากถ้ำอีกด้าน มีหินงอกหินย้อยสวยงาม เป็นม่านหินย้อย (flow stone) ซึ่งยัง "เป็น" อยู่ คือยังงอกยาวขึ้นได้เรื่อยๆ แต่ในถ้ำมืดมาก ไม่สามารถถ่ายรูปมาฝากได้ค่ะ ต้องไปดูด้วยตาตัวเอง เท่าที่ถ่ายมาได้นี่ก็สามารถมากๆ ฮี่ๆๆๆ เพราะมองกันตาเปล่า ยืนห่างกันหน่อย ยังมองไม่เห็นกันเลย

รูปนี้เป็นปากถ้ำอีกด้านหนึ่ง สังเกตุขนาดของปากถ้ำได้จากเพื่อนอีกกลุ่มที่ตั้งขาตั้งกล้องถ่ายกันอยู่ค่ะ

เิดินออกจากถ้ำนี้มา มองย้อนกลับไปจะเป็นแบบนี้ค่ะ

พอจะมองเห็นม่านหินย้อยได้จากมุมมองนี้ เห็นตัวคนเล็กๆ ที่ด้านล่างของรูปไม๊เอ่ย นั่นแหละกลุ่มที่ตั้งขาตั้งกล้องถ่ายรูปอยู่ปากถ้ำรูปก่อนหน้านี้

ลำน้ำที่ไหลผ่านปากถ้ำหายเข้าก้อนหินไป แล้วมาโผล่เป็นน้ำตกที่ถ้ำช่วงถัดมา

ทางช่วงต่อไปต้องปีนลง

ถ้ำช่วงนี้ เป็นช่วงสุดท้ายของการเที่ยวถ้ำนกนางแอ่นในวันนี้ ตื่นตาตื่นใจมากที่สุด พอปีนลงมาถึง เราจะยืนอยู่บนหน้าผาสูงลิบลิ่ว มองลงไปเห็นลำน้ำอยู่ไกลๆ มีหินงอกหินย้อยหน้าตาประหลาดเต็มไปหมด โถงถ้ำขนาดกว้างใหญ่ไพศาล มีแสงสว่างจากปากถ้ำช่วงสุดท้ายอยู่ไกลๆ

สมาชิกบางคนเริ่มทยอยปีนลงไปด้านล่างแล้ว

พอลงมาด้านล่าง จะเห็นหินหน้าตาประหลาด อันนึงดูเหมือนไดโนเสาร์ อีกอันเหมือน อนาคอนด้า

เดินต่อมาจนสุดทาง ไม่มีทางไปต่อ จนท.บอกว่าต้องกระโดดลงไป มันสูงมากเลยนะนั่น ประมาณเกือบเท่ากระโดดจากชั้นสามของบ้าน ลงไปที่พื้น เหวอ... กลัวจนขาสั่น แต่ก็ต้องกระโดดลงไป น้ำลึกมาก เจ้าหน้าที่บอกว่า ปืนสองกระบอก กับทองอีก 5 บาท จมอยู่ตรงนี้ ยังไม่มีใครงมขึ้นมาได้ เพราะงมลงไปไม่ถึงก้นถ้ำ ช่วงนี้เป็นช่วงที่น้ำน้อยที่สุด ถ้าเป็นหน้าฝน น้ำจะสูงกว่านี้หลายสิบเมตร และไม่สามารถเข้าชมถ้ำได้แน่นอน น้ำจะเชี่ยวมาก คือจุดที่ทุกคนยืนอยู่ตอนนี้อยู่ใต้น้ำหมด

ฟองขาวๆที่พื้นน้ำที่เห็นในรูปบน คือสมาชิกคนนึงเพิ่งกระโดดลงไป ส่วนคนที่อยู่ข้างล่าง คือโดดลงไปเรียบร้อยแล้ว ว่ายน้ำขึ้นไปยืนบนโขดหิน พวกที่เหลือรอโดดอยู่ข้างบน เราก็เป็นหนึ่งในคนที่รอกระโดด ยากที่สุดในการเดินทางวันนี้ เห็นจะอยู่ตรงนี้แหละ อ๊ากกกกกก

เมื่อโดดไปครบทุกคน ก็พากันลอยคอออกจากถ้ำ ขึ้นโขดหิน ปีนทางลาดชัน จนย้อนไปเจอทางเก่า และเดินกลับ เฮ้อ..กลับมาสำรวจตัวเอง ขนาดใส่เครื่องป้องกันอย่างดี ก็ยังฟกช้ำดำเขียว ถลอกปอกเปิกเหมือนกันน่ะเนี่ย

มื้อเย็นแสนอร่อยรออยู่...แม่ครัวทำมาให้เพียบเลยอ่ะ กินแค่สองคนเอง ออกจากถ้ำมานะ ไม่ได้เพิ่งออกจากคุก..แต่ก็อาหย่อย เอิ้ก..อิ่ม

อ้อ..กลับมาถึงแคมป์ตอนบ่าย 3 ฝนตกปรอยๆ ตอนออกจากป่า ตกหนักตอนมาถึงแคมป์พอดี อาบน้ำอาบท่า ดื่มกาแฟ งัดเบเกอร์รี่ที่ซื้อมาตั้งแต่เมื่อวานมากินรอเวลาอาหารเย็น

ตอนนั่งรถกลับ ลองถามดูในบรรดาสมาชิกที่ไปด้วยกันวันนี้ ไม่มีใครยอมไปถ้ำเสาหินพรุ่งนี้เลยสักคน ขอบายกันหมด จนท.บอกว่า ถ้าไม่มีใครไปเลย เค้าก็จะไปกับเรา ดีจัง ยังไงก็ได้ไปแน่ จนท.กำชับว่ากลับมาให้รีบนอนเอาแรง เพราะพรุ่งนี้จะหนักกว่าวันนี้มาก คิดๆดูแล้วอยากจะย้ายเต๊นท์หนีกลุ่มไร้มารยาทเมื่อคืน แต่จนท.บอกว่ากลุ่มนั้นไปถ้ำเสาหินวันนี้ กลับมาคงสลบกันหมด น่าจะไม่เป็นไร แต่ปรากฎว่า..คิดผิด กลุ่มนั้นกลับมาประมาณ 3 ทุ่ม กินเหล้่า ตั้งหน้าตั้งตาคุยกันดังลั่น จนดึกดื่น เต๊นท์เรากับเต๊นท์อื่นๆ ผลัดกันชะโงกมามองหน้าหลายครั้ง กว่าจะสำนึกตัวแยกย้ายกันเข้านอน

น่าหนุกๆๆๆๆๆๆ

น่าสนุกจริงๆนะค่ะ

อิจฉาจังเลย ได้เที่ยวช่วงสงกรานต์ด้วย แต่บรรยายเห็นภาพดี เหมือนได้ไปจริงๆๆเลย

ชอบๆอ่ะ เด๋วพาเพื่อนมาดูบล๊อก วันอาทิตย์ตอนเย็นๆ เผื่อเพื่อนอยากมาเมืองไทยจะได้พาไปที่นี่มั่ง ถ้าเขาไม่กลัวซะก่อนนะ 555.. ผจญภัยจังเลย แต่เราจะกล้าโดดไหมเนี่ย

ก็ต้องยอมรัับครับว่าคุณเป็นผู้หญิงเก่ง จริง ๆ แล้วการเดินป่าลักษณะนั้นมันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับผู้ชาย (โดยเฉพาะผู้ชายที่มีอาชีพทหาร)แต่คุณเป็นผู้หญิงสามารถทำได้ก็โอเคครับ คิดว่าคุณอายุยังน้อยถึงทำได้เพราะฉะนั้นตอนยังสาวก็รีบผจญภัยให้สุด ๆ นะครับเพราะพอสังขารเราเริ่มร่วงโรยก็จะไม่สามารถทำอย่างเดิมได้ ขอให้รีบตักตวงนะครับ โอเคครับคุณผ่าน

ตกลงวันรุ่งขึ้นไปลุยถ้ำเสาหินใหมครับ ผมชอบคุณจังเลยผมพาคนของผมไปแต่ไม่มีคุณลักษณะและสมรรถนะเหมือนคุณ ผมชอบลุยแต่คู่ผมไม่สามารถลุยได้ผมก็อดก็เที่ยวแบบเรียบ ๆ ไม่ต้องออกแรงมากแค่เดินดูตลาดนัด ผมเห็นประสบการณ์ที่คุณเล่ามาแล้ว บอกตรง ๆ อยากขอคุณ(จากแฟนของคุณ)ไปถ่ายเอกสารเพื่อจะได้คนอย่างคุณอีก 1 คน(สำหรับผม)

อุ้ย ขอโทษที่ถามไปยังไม่ได้อ่านตอน 3 โอเคขออ่านต่อตอน 3 ก่อน