การติดตามดูจุดจบของความรักของชายคนหนึ่ง เมื่อผ่านพ้นไปมากกว่า 7 วัน.. ขอผมได้มีโอกาสเล่าในสิ่งที่ผมได้เห็นได้สัมผัสมาด้วยนะครับ.. มันอาจจะไร้สาระสำหรับใครหลายๆคน.. แต่ผม ผู้ติดตามชายคนนั้น....แค่อยากเล่าให้ฟังครับ..   Create Date : 02 เมษายน 2548 18 comments Last Update : 2 เมษายน 2548 0:57:37 น. Counter : 361 Pageviews. Share Tweet

วันที่ 25 มีนาคม 2548... ผมเห็นชายคนนั้นตื่นขึ้นมาแต่เช้ามากๆ เหมือนเคย.. เค้าได้เดินไปเปิดคอมฯ ต่อเน็ต.. ออนไลน์เอ็มเอสเอ็น...แล้วก็คุย... ผมเห็นเค้าหยิบเบียร์ในตู้มาเปิด.. เค้ากินเบียร์กะเพื่อนสนิทที่อยุ่ญี่ปุ่น.. ผมเห็นความอ่อนแออีกแล้ว.. ..วันนี้ทั้งวัน เค้าก็ไม่ทำอะไรเลย นอกจากจมอยู่กับตัวเอง... กะความรู้สึกเจ็บปวด.. วันเสาร์--เค้าก็ไม่ทำอะไร..ผมก็ได้แต่นั่งมอง.. มองอย่างเป็นห่วงอยุ่ห่างๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะมันนอกเหนือการกระทำได้ในขณะนั้น..   โดย: ถึงเลิก ผมก็จะรัก (A-rod ) 2 เมษายน 2548 0:58:02 น.

วันอาทิตย์ ผมเห็นเค้าออกไปทำงาน แต่ก็ทำเพราะเสียไม่ได้.. หน้าตาไม่ได้บ่งบอกว่ามีชีวิตอยู่เลย... เค้าก็ยังคงแบกโลกทั้งโลกไว้กับตัวเอง... เมื่อถึงวันจันทร์...เค้าก็ต้องไปทำงาน... เพราะว่าเป็นวันประชุมปิดการขายประจำเดือน.. บอส ได้แจ้งยอดขายให้ทุกคนทราบ... จาก 2 เดือนที่ผ่านมา...ชายคนนี้เป็น พนักงานขายยอดสูงสุดมา 2 เดือนซ้อน.. แต่เดือนนี้ เค้าตกมาอันดับ 2... แต่ก็ยังทำได้ทะลุเป้า... บอสไม่ได้ว่าอะไร... แต่ทุกคนรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลง...แต่ไม่มีใครพูดอะไร... วันนั้นก็ผ่านไปได้ เหมือนวันเดิมๆ ..คือ เค้ากลับบ้าน และขังตัวเอง..   โดย: ถึงเลิก ผมก็จะรัก (A-rod ) 2 เมษายน 2548 0:58:23 น.

วันอังคาร....บอสโทรมาตั้งแต่เช้า... แต่เนื่องจากวันนี้ ตา-กะ ยาย เค้า จะมาจากบ้านนอก มาเยี่ยมเค้าที่บางกอก.. เค้าเลยหยุดงาน..โดยได้แจ้งบอสไว้แล้ว... พลัน ! บอสก็ เอ่ยคำที่เค้าไม่คิดว่าจะได้ยินออกมา... " ไปเที่ยวมาเลเซียนะ " ให้เอาหนังสือเดินทางมาที่ออฟฟิศด้วยพรุ่งนี้... เป็นคำพูดที่เค้าทำหน้า ดีใจ และเสียใจในเวลาเดียวกัน... เพราะอีกคนที่ทำยอดได้อันดับ 1 ได้ไป ออสเตรเลีย... ผมรู้ว่า เค้าเสียใจ...เพราะเค้ามั่นใจว่าจะได้ไปเอง.. แต่เพราะตัวเค้าเองที่ทำ... ผมแค่อยากจะบอกเค้าว่า... ไม่มีอะไรจะทำร้ายนาย เท่ากับนายทำตัวของนายเอง.. ผมรับรุ้ว่าเค้ามีสติขึ้นมามาก... เค้าตั้งใจที่จะพยายามทำงานมากขึ้น.. เค้าพยายามทานข้าวมากขึ้น.. พยายามออกไปพบผู้คนมากขึ้น... ....ผมเริ่มห่วงเค้าน้อยลงครับ...   โดย: ถึงเลิก ผมก็จะรัก (A-rod ) 2 เมษายน 2548 0:58:49 น.

ตั้งแต่วันที่ 21 มีนาคมเป็นต้นมา...จวบจนวันนี้.. ผมเข้าใจว่า เค้าคิดได้.. เค้าคิดได้แล้วว่า.. เค้าควรที่จะก้าวเดินไปข้างหน้า.. ถึงแม้ว่ามันจะเจ็บปวดแค่ไหน.. ถึงแม้ว่ามันจะทรมานเพียงใด.. แต่ ชีวิตเค้าก็ต้องก้าวต่อไป... ถึงตอนนี้..ผมหวังได้เพียงแค่ว่า... ชายคนนั้น จะกลับมาเป็นปกติ.. หรือไม่ก็กลับมาใกล้เคียงเดิม.. ถึงแม้ว่าผมรู้.. รู้ว่า นานแค่ไหน...เค้าก็จะยังตัดใจไปจากคนรักไม่ได้เลย... ผมรู้ ..เพราะผมติดตามเค้ามากว่า 26 ปี.. ผมรุ้ว่า เค้าเป็นคนที่มั่นคงในรัก และ หมกมุ่นกะอดีต.. ไม่ว่ารักนั้น จะสวยงาม หรือ หม่นหมอง.. แต่รักเหล่านั้น ก็จะยังอยู่ในใจเค้าตลอดไป... ..ในโลกนี้ สรรพสิ่งย่อมแปรเปลี่ยน... ..หากในหัวใจ คำมั่นสัญญา ย่อมเป็นนิรันดร์... นิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่เค้าชื่นชอบมาก.. เค้าอ่อนไหวกับถ้อยคำทุกหน้าในหนังสือ... และเค้าจะมอบให้คนที่เค้ารัก ทุกคน... เพราะ หากเค้าได้รัก... ผมรู้ว่า..เค้าไม่เคยหมดรัก... แต่รักของเค้าจะเปลี่ยนสถานะภาพไป... และจะยังคงอยู่ ...ชั่วนิรันดร์... ผมอยากขอร้องทุกๆคนว่า... อย่าทำให้เค้าได้รัก....แล้วจากเค้าไป... เพราะชายคนนั้น เค้าอ่อนแอเกินไป... ที่จะรับรู้ได้ ถึงการลาจาก... ผมรู้ว่าเค้าหวังไว้อย่างนึง.. เป็นความหวังที่เค้าเฝ้ารอ... หวังว่าสักวัน... ความหมายของ " ชื่อจริงเค้า "... จะกลายเป็นความจริง... เพราะความหมายมันคือ... .." ผู้เป็นที่รัก อันมั่นคง ".. ..   โดย: ถึงเลิก ผมก็จะรัก (A-rod ) 2 เมษายน 2548 0:59:14 น.

ครับ...ผมไม่รู้ว่าจะเล่าให้ยาวทำไม.. เพราะว่าหลายๆคนไม่อยากฟัง.. แต่ผมขออนุญาต... ให้ผมได้เล่าอีกสักครั้ง... เพราะผมก็หวังว่า... มันจะเป็นครั้งสุดท้าย... ที่ผมเห็นชายคนนั้นอ่อนแอ... และตอนนี้..ผมสามารถปลอบเค้าได้แล้วครับ.. เค้าก็รู้สึกดีขึ้น...แต่ยังคงซึมเศร้า... แต่ตอนนี้...มันไม่อยุ่นอกเหนือความสามารถของผมที่ทำได้แล้ว.. ผมช่วยเค้าได้แล้ว... และผมจะช่วยให้เค้า.. ก้าวพ้นทุกข์นั่นให้ได้.. ให้เค้าได้กลับมาเป็น ชายหนุ่มผู้มีแต่ความไร้สาระอีกครั้ง.. ผมไม่อยากให้เค้าทำร้ายตัวเองอีกแล้วครับ... เป็นกำลังใจให้ผม ช่วยเค้าให้ได้ด้วยนะครับ... ขอบคุณทุกคนที่รับฟังครับ... ขอบคุณครับ... จากผู้ติดตามชายคนนั้น ตลอดเวลา 26 ปี..   โดย: ถึงเลิก ผมก็จะรัก (A-rod ) 2 เมษายน 2548 0:59:36 น.

สู้ๆ คับ เป็นกำลังใจให้   โดย: ตะวันยิ้ม :-) 2 เมษายน 2548 1:04:36 น.

โดย: รู้สึกแปลก 2 เมษายน 2548 1:14:23 น.

เศร้าๆๆ...   โดย: ขำขำ 2 เมษายน 2548 1:20:54 น.

ขอให้เข้มแข็งเร็วๆ นะคะ ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ...   โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 2 เมษายน 2548 1:29:41 น.

อ่านแล้วเศร้าจัง เข้มแข็งไว้นะค่ะ..   โดย: V-FAN 2 เมษายน 2548 2:19:49 น.

มาเปนกำลังใจให้คุณ..ช่วยให้เค้าคนนั้นกลับมาเปนชายหนุ่มที่ไร้สาระอีกครั้งนะคะ บอกเค้าด้วยนะคะว่าให้เค้ารักตัวเองให้มากๆ แร้วเค้าจะได้เจอ....ผู้เปนที่รัก อันมั่นคง... แน่ๆ ค่ะ....ขอให้ดูแลตัวเองให้ดีๆนะคะ T_T   โดย: Mu_in_love (Mu_in_love ) 2 เมษายน 2548 2:21:49 น.

โห...อ่านแล้ว เขียนได้ดีมากค่ะ... แวะมาเยี่ยม... จริง ๆ แล้วจำชื่อคุณได้ตั้งแต่กระทู้เกี่ยวกับอย่าตัดสินคนแค่ภายนอกอะไรประมาณนี่แหละ พอดีชอบตอนที่คุณเล่าบอว่ายายคนขายส้มตำถามว่าจะอาข้าวเหนียวรึเปล่า.. แล้วคุณคิดว่าโธ่ยาย ดูถูกกันเกินไปรึเปล่า คนอย่างผม มีรึจะไม่เอา... คือคนที่เป็นลูกข้าวเหนียว..อ่านแล้วมันปลื้มค่ะ...ต่อให้จากบ้านมาไกล ก็ยังมีหวด หม้อนึ่ง ไว้นึ่งข้าวเหนียว... แม้แต่ก่อนมาพิมพ์ในบล็อกคุณนี่ ก็เพิ่งปั้นข้าวเหนียวกินกับลาบปลาไป (ทำเองหมดค่ะ...หุหุ) ปล. 1 ยังไงถ้าดิฉันจำชื่อคุณผิดก็ต้องขออภัย...แต่มั่นใจว่าจำไม่ผิดนะ เพราะจำได้ตั้งแต่กระทู้นั้นมา... ปล. 2 ขออนุญาติแอดบล็อกนะคะ...   โดย: JC2002 2 เมษายน 2548 2:23:19 น.

อ้อ...จะรักใครก็แล้วแต่... ยังไงก็อย่าลืมรักตัวเองล่ะ... คนเราจะรักคนอื่นได้ดีอย่างไร... ถ้าเราไม่รักแม้แต่ตัวเอง... ให้กำลังใจค่ะ...   โดย: JC2002 2 เมษายน 2548 2:26:18 น.

จ้า ต้องเข้มแข็งนะ ต้องช่วยตัวเองให้ได้   โดย: ตุ๊กตารอยทราย 2 เมษายน 2548 4:11:31 น.

^ ^ หุหุ สู้ ๆ พี่   โดย: <Strawberry Milk Shake> 2 เมษายน 2548 11:23:58 น.

เข้ามาอ่านจ้า ดีใจด้วยที่เค้ากลับมาเป็นคนไร้สาระอีกครั้ง   โดย: รักดี 2 เมษายน 2548 11:39:28 น.

ดีใจด้วยที่คุณกลับมาเข้มแข็งอีกครั้ง ทุกคนย่อมมีช่วงเวลาเลวร้าย เพื่อเรียนรู้ที่จะผ่านพ้นมัน แต่.. ไปมาเลอย่าลืมของฝากล่ะ 555   โดย: Mint@da{-"-} 2 เมษายน 2548 18:53:48 น.

แวะมาอ่านตอนจบของหน้าและการเริ่มต้นของสิ่งไร้สาระ.. อันเรียกว่า... ฟาร์มรัก เย้ เย.. ปล.ดีจังเลยได้ฟังเพลงของพี่โดมจากคลื่นนี้ด้วย.. ยังไงก็ขอบใจ   โดย: ชาวฟาร์มเช่นกัน (totoh995 ) 4 เมษายน 2548 1:41:03 น.