วันนั้น .. ณ วันนี้
รักแท้...<------>...โง่ต่างกันมั๊ยเนี่ยยยย ทำไมเราแยกไม่ออกวะวันนี้วันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 ไม่ใช่วันอาทิตย์แห่งชาติ แต่วันนี้คนมีสิทธิ์เขาไปเลือกตั้ง อิอินอกจากนั้น ก็ไม่น่าจะมีอะไรเป็นสาระ แต่สำหรับบางคนก็ตอกย้ำเหลือเกินว่าวันนี้เป็น "วันสำคัญ" (ตะกี๊รู้สึกเหมือนจะเห็นหน้ามันแว๊บๆ ตอนเดินผ่านกระจก )มันดันจำได้ไม่ลืมว่าวันนี้เมื่อแปดปีที่แล้ว เป็นวันที่มันคิดว่ามันเจอ "รักแท้".. ก็คนไม่ฉลาดมักจะมองโลกในแง่ดีและเข้าข้างตัวเองเสมอ ( positive thinking ซำเหมอ น่ารักจิง) วันนั้น..3 กค 2547... คนสองคนตัดสินใจเดินทางไปด้วยกัน เธอคงลืมไปแล้ว .. ตอนที่เราเพิ่งจะเริ่มคบกัน เธอส่งข้อความมาหาฉันว่า ขอให้ช่วยดูแลกันและกันตลอดไปนะ ตั้งแต่นาทีนั้น ฉันบอกกับตัวเองเสมอมาว่า ฉันจะดูแลเธอ และรักเธอให้ดีที่สุด เท่าที่ชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งจะทำได้วันนี้..3 กค 2554...หนึ่งคนลืมไปแล้ว ว่าวันนี้เมื่อแปดปีก่อน มีอะไรเกิดขึ้น หนึ่งคนยังรอ...และจำได้ดี.. วันนี้.. "วันของเรา"วันก่อนโน้นนนนน....เพื่อนมันโทรมา พอรับสาย มันก็ยิงตรงหัวใจ(ตายสนิทแบบไม่ต้องซ้ำให้เปลืองกระสุน)เพื่อน : นี่ ถามจริง แกยังรอพี่...อยู่อีกเหรอเรา: อะไรทำให้แกคิดแบบนั้นวะ...(ทำเสียงกลบเกลื่อนเหมือนไม่รู้ว่าทำไม)เพื่อน : แหม ก็เพลงรอสายแก ชั้นเห็นมันเป็นเพลงนี้ตั้งแต่พี่เขาไปแล้ว ยังลืมไม่ได้อีกเหรอ พี่เขาไปดาวอังคารแล้วแกเรา : เหรอ... ว้า..ก็เอาไว้ เผื่อพี่เค้าโทรมา 5555 (ทำไมตรูจะไม่รู้ฟระ ก็เพลงนี้มันกลับมาทำงานอีกครั้งตามหน้าที่มัน ตั้งแต่เจ้าของเบอร์กลับมาอยู่เมืองไทยแล้วก็เปิดใช้เบอร์เดิมที่ระงับไปถึงปีครึ่ง เจ้าของเบอร์เดิม โทรไปขอเพลงเดิม รอคนเดิม อยู่ที่เดิม..)เพื่อน: ...... แกนี่มันโง่จริงอะไรจริง (เพื่อนมันไม่ได้พูดออกมาหรอก แต่เดาเอาว่ามันคงด่าแบบนั้นในใจ)เพลงนั้น ก้องอยู่ในความรู้สึก..."ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป ไม่ว่าใครจะมองว่าฉันงมงาย....ฉันก็ยังเหมือนเดิม...เล็ก-น้ำ-ไม่งอก-1-ใส่ถุงกลับบ้าน"ตีสองของเมื่อคืน...บันทึกเมื่อแปดปีโน้นนนนนน รูปถ่ายสองเรา อ่านไป ดูรูปไป ก็ได้แต่คิดยิ้มๆ เขาคงหลับสบายอยู่ ณ ที่ใดที่หนึ่ง ขอให้พระคุ้มครองทำสไลด์ขึ้นมาอันนึง เสร็จตอนตีห้าครึ่ง แอบงีบไป ชั่วโมงครึ่ง ก็ต้องรีบตื่น อาบน้ำอย่างตาลีตาเหลือก บึ่งรถออกไปอย่างรวดเร็วมุ่งหน้าสู่ที่ทำงาน (นิสัย...) ส่งสไลด์ให้เธอตอนถึงที่ทำงานแล้ว รักเรา จบสิ้นลงเสียที จากวันนี้ และตลอดไป.....วันนี้ เมื่อปีหน้า...ฉันจะจำได้มั๊ยนะ ว่ามันเป็นวันอะไร อืมมม..ไม่มีทางรู้เลย