|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
นิทานพื้นบ้าน ตอน คนขี้ลืม
มีชายคนหนึ่งเป็นคนขี้ลืม
ขี้ลืมจริงๆ เรื่องอะไรจำได้ประเดี๋ยวประด๋าว
.................
วันหนึ่งชายขี้ลืมคนนี้ถือมีดเข้าไปในป่า
เพื่อจะไปตัดตั้นไม้
เดินทางไปได้สักพักหนึ่ง
เกิดปวดอุจจาระ!!!
จึงเอามีดฟันติดกับต้นไม้ไว้
แล้วก็หาที่หลบไปถ่ายอุจจาระ
***ถึงจะขี้ลืม แต่ไม่ลืมขี้***
พอถ่ายอุจจาระเสร็จก็เดินออกมา
เห็นมีดเล่มหนึ่งอยู่ที่ต้นไม้
เขาลืมไปว่าเป็นมีดของตัวเอง
เขาดีใจมากจึงรีบวิ่งไปคว้ามีดมาถือไว้
แล้วจับมีดชูขึ้พลางเต้นไปรอบๆ
แล้วพูดว่า
"วันนี้โชคดีแต่เช้าเลยมีดของใครก็ไม่รู้ยังใหม่อยู่
ลับเอาไว้คมกริบทีเดียวเจ้าของมีดนี้แย่มาก
ของดีๆอย่างนี้มาลืมไว้ได้ อ้ายคนไม่รู้จักรักษาของ
คนอย่างนี้ทำมาหากิน อะไรมีแต่จะล่มจม"
เผอิญเขาเดินไปเหยียบเอาอุจจาระ
ที่ตนเองถ่ายไว้เมื่อครู่นี้เข้า
ลืมว่าเป็นของตัวเอง จึงตะโกนด่าขึ้นว่า
" อ้ายคนอุบาทว์ที่ไหนมาถ่ายไว้ได้
ที่ทั้งป่ากว้างใหญ่มาทำโสโครก-
เอาไว้ตรงนี้เอง อ้ายมนุษย์อัปรีย์ !!! "
ข้อคิดจากนิทานเรื่องนี้ :
ขึ้นชื่อว่าคนขี้ลืมแล้ว มักจะลืมได้ทุกอย่าง
ฉนั้นจงทำอะไรด้วยความมีสติเสมอ
(จากนิทานพื้นบ้านชุด ขำขัน)
แหล่งที่มา://www.everykid.com
Create Date : 10 กรกฎาคม 2550 |
|
20 comments |
Last Update : 10 กรกฎาคม 2550 13:46:49 น. |
Counter : 4075 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ทาสบอย 10 กรกฎาคม 2550 15:35:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 10 กรกฎาคม 2550 15:51:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: คนในสายหมอก (คนในสายหมอก ) 10 กรกฎาคม 2550 16:05:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปุถุซน 10 กรกฎาคม 2550 16:11:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: sak (psak28 ) 10 กรกฎาคม 2550 16:21:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 11 กรกฎาคม 2550 7:36:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: todayd 11 กรกฎาคม 2550 9:10:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 11 กรกฎาคม 2550 10:59:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: aymaze 11 กรกฎาคม 2550 14:51:59 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
หลายครั้งที่นั่งดูละคร...แล้วกลับย้อนมองดูตัวเอง ...ชีวิตฉันก็ไม่ต่างจากละครซักเท่าไร..... ...ดูดูไป อาจจะหนักหนากว่าละครน้ำเน่าซะอีก... นี่แหละน๊าชีวิต!!!!!
|
|
|
|
|
|
|
เป็นนิทานที่ให้ข้อคิดดี ๆ ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ มีความสุขมาก ๆ นะคะ