++กลลวงเทพจิ้งจอก++
ผู้เขียน โอตสึ อิจิ
ผู้แปล พรพิรุณ กิจสมเจตน์ปกติชื่นชอบผลงานของโอตสึ อิจิเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว แต่ก็จะเลือกอ่านเฉพาะงานของโอตสึที่เน้นความเป็นดราม่าในเนื้อเรื่องสูงโอตสึ อิจิเป็นนักเขียนที่ละเอียดอ่อนในการสร้างสรรค์เนื้อเรื่องที่สะเทือนอารมณ์ได้ดีมากๆเลย โดยส่วนตัวก็เลยชอบงานของโอตสีที่เป็นแนวดราม่ามากกว่าแนวน่ากลัวสั่นประสาท พอได้มาอ่านคำโปรยของผู้แปลที่ยกให้โอตสึ อิจิเป็น "ผู้เชี่ยวชาญด้านความเศร้า" ก็รู้สึกเห็นด้วยนะคะ แต่จริงๆก็ไม่ใช่ความเศร้าอย่างเดียว อยากตั้งชื่อให้เป็น "ผู้เชี่ยวชาญเรื่องความละเอียดอ่อนทางอารมณ์" มากกว่า ด้วยบรรยากาศการบรรยายเรื่องราวที่ราบเรียบ แต่กลับเย็นเยียบได้อารมณ์มากมายเหลือเกิน
จากปกหลัง...
สองเรื่องสั้นชุดล่าสุดจากนักเขียนเรื่องลึกลับ แฟนตาซี และสยองขวัญ
โอตสึ อิจิ ผู้แจ้งเกิดในวงการตั้งแต่อายุ 17 ด้วย ฤดูร้อน ดอกไม้ไฟ และร่างไร้วิญญาณของฉัน อันเป็นผลงานเล่มแรก ตามด้วยนิยายคุณภาพซึ่งคุณเคยติดใจมาแล้ว
A MASKED BALL ผมเพียรหาห้องน้ำเงียบสงบ ไว้เป็นแหล่งสูบบุหรี่พักใจในโรงเรียน วันหนึ่ง มีคนมือบอนฝากคำเตือนไว้บนผนังห้องสุขาว่า ห้ามขีดเขียนผนัง ทำเอาผมกับอีกสองสามคนชักคันมือบ้างเราจึงเริ่มใช้ข้อความโต้ตอบกัน มิตรภาพเกิดขึ้นทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้า ไม่นึกเลยว่าข้อความในสวรรค์น้อย ๆ แห่งนี้ จะเป็นจุดเริ่มต้นของเหตุระทึกขวัญให้พวกผมต้องจดจำไปอีกนาน
กลลวงเทพจิ้งจอก เพียงเพราะคำผูกพันสัญญา ยางิจึงต้องพบชะตากรรมน่าเศร้า ทั่วร่างเขาปกคลุมด้วยผ้าพันแผล ไม่มีใครเคยเห็นใบหน้าแท้จริง
ชายหนุ่มจำต้องเร้นกายจากผู้คน เร่ร่อนตามลำพังโดดเดี่ยว
วันหนึ่งยางิล้มฟุบข้างถนน เด็กสาวคนหนึ่งช่วยไว้ ซ้ำยังเอ่ยชวนให้อยู่พักรักษาตัว ไมตรีจากเธอทำให้เขาเริ่มเปิดใจ แอบหวังว่าจะได้หวนสู่ชีวิตปกติ
แต่แล้วกลับเกิดเรื่องไม่คาดฝัน บังคับให้เขาต้องยอมเผยโฉมที่ปิดบังไว้...ส่วนตัวแล้วชอบเรื่องแรก "A Masked Ball" มากกว่าค่ะ เพราะเรื่องนี้จัดเป็นสไตล์ของโอตสึ ที่จขบ.ชอบเป็นการส่วนตัวมากเลย กับเรื่องราวชีวิตธรรมดาทั่วไปของคนเรา แล้วนำมาผูกเรื่องให้มีความสั่นประสาทอย่างสร้างสรรค์ ทำให้มันกลายเป็นเรื่องราวที่ความน่ากลัวค่อยๆซึมเข้ามาแบบเงียบๆค่ะ จริงๆเรื่องนี้ก็มีแฝงส่วนขำๆไว้อยู่เหมือนกัน อ่านแล้วก็ลื่นไหลสบายใจดีค่ะ
ส่วนเรื่องที่สอง "กลลวงเทพจิ้งจอก" การบรรยายแบบเข้าถึงอารมณ์ของตัวละครก็ยังลึกซึ้งเหมือนเดิม อ่านแล้วก็อารมณ์คล้อยตามเหมือนสามารถรับรู้ความรู้สึกของ "ยางิ" ได้อย่างเศร้าสะเทือนใจ ก็แปลกดีเหมือนกันค่ะ ที่เราสามารถหาความละเมียดละไมของอารมณ์ได้ในหนังสือประเภทระทึกขวัญสั่นประสาทแบบนี้
...จะว่าไป ยังหานิยามของงานเขียนของ โอตสึ อิจิ ไม่ได้เลยว่าจะจัดอยู่ในประเภทไหนกันแน่ ถ้าจะเรียกว่า โอตสึ อิจิ Genre เหมือนอย่างที่มี Murakami Genre ก็น่าจะดีนะคะ
ฤดูร้อน ดอกไม้ไฟ และร่างไร้วิญญาณของฉัน ค่ะ
เนื้อเรื่องหักมุมมากเลยตอนท้าย
แต่ก็มีบางช่วงที่เรางงอยู่บ้างค่ะ
ส่วนเรื่องนี้เราไม่ได้อ่านขอมาอ่าน
รีวิวที่นี่นะคะ