++เริ่อง ผม ตูราคามิ (นวนิยายมีมือ)++
ผู้เขียน นิ้วกลมได้อ่าน
"ผม ตูราคามิ" เล่มนี้ หลังจากที่ได้อ่าน
"South of the border, West of the Sun" ของฮารูกิ มุราคามิ ฉบับแปลภาษาไทย ในชื่อ
"การปรากฎตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก" รวดเดียวจบ เพราะหากไม่ได้บารมีของ
"การปรากฎตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก" ฉบับแปลภาษาไทยเล่มนี้ ก็คงจะยังเป็นหนึ่งคนที่ไม่ชื่นชอบผลงานฮารูกิ มุราคามิอยู่ และแน่นอนว่าคงจะยังไม่ตัดสินใจซื้อนวนิยาย (หรือเปล่า) เรื่องผม ตูราคามิ เล่มนี้เป็นแน่ ต่อให้คนเขียนเป็น
"นิ้วกลม" ก็เหอะ ซึ่งนี่ก็เป็นเหตุผลว่าทำไมถึงเพิ่งจะได้อ่าน
"ผม ตูราคามิ" เอาตอนนี้ เพราะทุกครั้งที่เห็นหนังสือเล่มนี้ แม้จะอยากอ่านเพียงใดเพราะชื่อ "นิ้วกลม" แต่ก็ต้องลังเลแบบขัดแย้งในใจทุกทีว่า "ตูไม่ชอบมุราคามินี่หว่า" แต่หลังจากที่ได้อ่าน
"การปรากฎตัวของหญิงสาวในคืนฝนตก" ก็เป็นอันได้ฤกษ์ดีมีชัยในการอ่าน
"ผม ตูราคามิ" สักที เพราะตอนนี้ "ตูชอบมุราคามิแล้ว"
"นิ้วกลม" ก็ยังคงเป็น
"นิ้วกลม" ในความช่างคิด ซึ่งจริงๆแล้วหนังสือคิดเยอะแบบนี้แหล่ะที่เหมาะสม และเป็นเหมือนเวทีปล่อยแสงของ
"นิ้วกลม" ที่สุดแล้ว ไล่กันตั้งแต่ชื่อเรื่อง "นวนิยายมีมือ" ในฉบับพิมพ์ครั้งที่หนึ่ง เรื่อยมาถึงชื่อ
"ผม ตูราคามิ" ในฉบับพิมพ์ครั้งที่สอง ต่อมาถึงเนื้อหาเรื่องราวนวนิยาย? ด้านใน นี่เป็นหนังสือที่ช่างคิดจริงๆ ถ้าใครเป็นคนที่ชอบคิดเยอะ ออกแนวความคิดสร้างสรรค์ ก็คงจะชื่นชอบหนังสือเล่มนี้ไม่น้อย ยิ่งถ้าเป็นแฟนตัวยงของฮารูกิ มุราคามิ และได้เคยอ่านหนังสือของของฮารูกิ มุราคามิ ฉบับแปลภาษาไทยมาแล้วหลายเล่ม คงจะได้กรี๊ดกร๊าดกันเลยทีเดียว เพราะนอกจากจะได้ปล่อยแสงกับเนื้อหาเรื่องราวที่ครีเอทีฟสร้างสรรค์กันสุดๆแล้ว ยังปล่อยแสงกับการผูกเรื่องโดยการอ้างอิงประโยคหลายๆประโยคจากฉบับแปลภาษาไทยของนวนิยายของฮารูกิ มุราคามิ หลายๆเล่มอีกด้วย อ่าน
"ผม ตูราคามิ" แล้วต้องกลับไปคุ้ยหนังสือของฮารูกิ มุราคามิ ขึ้นมาเปิดเทียบว่าของจริงเปล่าเนี่ย ตรงกันเป๊ะจริงๆเหรอ เรียกได้ว่าเต็มอิ่มกับฮารูกิ มุราคามิ สมกับชื่อหนังสือ
"ผม ตูราคามิ" เลย
แต่พออ่านไปสักพัก เมื่อเนื้อเรื่องดำเนินมาถึงการผูกปมสลับซับซ้อนซ่อนเงื่อนแล้ว กลับได้อารมณ์เหมือนกำลังอ่านหนังสือของซูสุกิ โคจิ หรือ ฮิราชิโนะ เคโงะ เล็กน้อย เพราะเรื่องการผูกปมซ่อนเงื่อนแล้วให้ตัวละครเอกพบปะเจอและคลี่คลายไปทีละเปาะนั้น มันได้อารมณ์เล็กๆเหมือนหนังสือแปลชุดสืบสวนญี่ปุ่น แต่พอมาถึงตอนจบของเรื่องราวทั้งหมด เป็นต้องหัวเราะหึๆ บอกกับตัวเองเบาๆว่านี่คือหนังสือของ
"นิ้วกลม" นี่เอง กับบทความดีๆเกี่ยวกับชีวิต และก็เป็นตอนจบนี่แหล่ะที่ชอบมากที่สุดในหนังสือเล่มนี้
อ่านจบแล้วต้องหันซ้ายมองขวาเพื่อมองหา "กล่องที่ยังไม่ได้แกะ" และก็ต้องลงมือทำการ "แกะกล่อง" กันได้แล้ว