| All Blog
|
คำสาปร้านเบเกอรี - ฮารุกิ มูราคามิ ++คำสาปร้านเบเกอรี++ ผู้เขียน ฮารุกิ มูราคามิ สำนักพิมพ์ กำมะหยี่ "รักแรกพบ" สามารถเกิดขึ้นกับอะไรได้บ้าง...คน สัตว์ หรือสิ่งของ คงจะมีไม่กี่คนที่ตกหลุมรักอะไรบางอย่างตั้งแต่แรกเห็น...กับ "คน" ว่าเกิดขึ้นได้ยากแล้ว กับ "สิ่งของ" น่าจะยากยิ่งกว่า แล้วรักแรกพบกับหนังสือล่ะ? มีใครสักคนเคยตกหลุมรักตัวอักษรของใครบางคนบ้างมั้ย?  "...มูราคามิอธิบายถึงสิ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้ที่ตกค้างในใจมาเนิ่นนาน นับตั้งแต่การรำลึกถึงอดีตที่ไม่สามารถกลับไปได้ มูราคามิสั่นคลอนสิ่งที่เราเคยเชื่อมั่นในปัจจุบัน รวมไปถึงการตั้งคำถามต่ออนาคตที่ไม่สามารถมองเห็นได้ คุณูปการอันสำคัญยิ่งของมูราคามิคือการบอกว่า เราจะยืนอยู่ได้อย่างไรท่ามกลางซากปรักหักพังเหล่านี้" คุณดวงฤทัย เอสะนาชาตัง บรรณาธิการเล่มของหนังสือรวมเรื่องสั้นแปลชุด "แฟนมูราคามิรวมหัว" ลำดับที่สอง เรื่อง "คำสาปร้านเบเกอรี" ได้อธิบายถึงเหตุผลของการถอนตัวไม่ขึ้นจากตัวหนังสือของมูราคามิไว้เช่นนั้น หลังจากตกหลุม "รักแรกอ่าน" กับผลงาน "รักเร้นในโลกคู่ขนาน" มันคงเป็นเรื่องยากที่จะหาใครสักคนที่จะสามารถอธิบายถึงเหตุผลในความรักต่อ "ฮารุกิ มูราคามิ" ได้ชัดเจนเท่านี้ ...แต่เรื่องของ "ความรัก" มันก็ยากที่จะอธิบายอยู่แล้วไม่ใช่หรือ? ยิ่งรักมาก ยิ่งยากที่จะอธิบาย และการอ่านหนังสือของมูราคามิก็อาจจะเข้าข่ายเดียวกัน... เรื่องราวในหนังสือของมูราคามิไม่เคยมีบทสรุปที่แน่นอน แม้เรื่องราวจะดำเนินไปถึงย่อหน้าสุดท้าย คล้ายๆกับชีวิตคนเราที่คงดำเนินต่อไปอย่างไม่มีบทสรุปตราบใดที่ชีวิตยังคงมีลมหายใจ ตัวละครแต่ละตัว ยังคงโลดแล่นอยู่ในสังคมเดิม บนโลกใบเดิม ใช้ชีวิตแบบเดิมในจังหวะเดิมๆ และไม่ว่าจะมีเหตุการณ์ใดมาตกกระทบ เราก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงผลลัพท์หรือบังคับในสิ่งที่เกิดขึ้นได้ ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ตกกระทบในจังหวะชีวิตของปัจจุบัน ดังที่ "ผม" บอกเอาไว้ในตอนหนึ่งว่า "ที่จริงเราไม่เคยได้เลือกอะไรสักอย่าง ทุกสิ่งเกิดขึ้นเอง หรือไม่ก็ไม่เกิด" หรือแม้แต่กับ "ความสูญเสียในอดีต" ที่มูราคามิเปรียบเปรย "ความทรงจำ" ในอดีตที่คอยมาซ้ำเติมทำร้ายครั้งแล้วครั้งเล่าเหล่านั้นว่าเป็นเพียง "ฉากที่ถูกตัดมาจากโลกอื่นและเวลาอื่นเท่านั้น" เพราะไม่ว่าเราจะทำอย่างไร ก็ไม่อาจย้อนกลับไปสู่สภาพที่เคยเป็น สิ่งที่เราทำได้และกำลังทำกันอยู่นั้นก็คือ "การประคับประคองตัวเองให้เดินต่อไปข้างหน้า" มีเพียงเท่านั้นเองจริงๆ เราอาจจะต้องจัดการสะสางกับอะไรบางอย่างก่อนที่เราจะเดินไปข้างหน้าได้ (ไม่เว้นแม้แต่การบุกร้านเบเกอรี) หรือเราอาจจะไม่มีหนทางใดมากนักให้สะสางจัดการแก้ไข นอกจากจำใจเดินต่อไปข้างหน้าอย่างค้างคาใจ แล้วหวังว่าวันข้างหน้าจะดีเอง อย่างที่ "ผม" คิด... "พรุ่งนี้คงมีอะไรดีขึ้น แล้วถ้ามันไม่ดีขึ้น พรุ่งนี้ก็ค่อยว่ากัน โอ-บลา-ดี, โอ-บลา-ดา ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป" มูราคามิถนัดนักกับการถ่ายทอดความรู้สึกว่างเปล่า แหว่งวิ่น และโดดเดี่ยวภายในจิตใจของผู้คน หากตกอยู่ในอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งแบบนั้น การถ่ายทอดของมูราคามิก็เปรียบเสมือนการถอดออกมาจากจิตใจและความรู้สึกของตัวเราเอง ที่แม้ภายในจะเว้าแหว่ง แต่ก็ยังต้องก้าวเดินต่อไป "ความรัก" เป็นเรื่องที่อธิบายได้ยาก...ว่าแต่ว่า ตอนนี้คุณเข้าใจเหตุผลที่ทำให้เราตกหลุมรักกับตัวอักษรของฮารุกิ มูราคามิ แล้วหรือยัง?
เข้าใจแล้วครับ โลกของมูราคามินี่น่าอยู่จริงเจียว :D
โดย: Haruki Masaru Victor IP: 182.52.32.189 วันที่: 14 มีนาคม 2556 เวลา:1:25:13 น.
ตัวหนังสือของผู้เขียน ต้องอ่านอย่างละเมียดอารมณ์ ถึงจะอิน
เล่มนี้ยังไม่ได้อ่านค่ะ โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~
 วันที่: 14 มีนาคม 2556 เวลา:9:01:48 น.เล่มนี้เล็งไว้เหมือนกันค่ะ แต่ยังไม่ได้หยิบสักที
 โดย: หวานเย็นผสมโซดา
วันที่: 14 มีนาคม 2556 เวลา:21:44:23 น.ยังไม่เคยอ่านผลงานของคนนี้เลยค่ะ แต่ได้ยินชื่อนานแล้ว
 โดย: แฟนlinKinPark
วันที่: 14 มีนาคม 2556 เวลา:22:34:42 น.ยังไม่เคยอ่านงานของมูราคามิเหมือนกัน เคยหยิบเปิดดูผ่าน ๆ แล้วเหมือนเข้าใจยากก็เลยไม่ได้ซื้อมา
มีเรื่องไหนแนะนำสำหรับคนเริ่มอ่านไหมคะ โดย: Serverlus
วันที่: 15 มีนาคม 2556 เวลา:8:22:35 น.@คุณ Serverlus แนะนำ 1Q84 ค่ะ อ่านง่ายและน่าติดตามที่สุดค่ะ จริงค่ะที่หนังสือของมูราคามิอ่านยาก ไม่รักก็เกลียดเลยค่ะกับหนังสือของเค้่า
โดย: เจ้าของบล็อคค่ะ IP: 110.49.234.218 วันที่: 15 มีนาคม 2556 เวลา:19:33:18 น.
ขอบคุณค่ะ จะลองดู ( ลง list เพิ่มสำหรับงานหนังสือแห่งชาติ )
 โดย: Serverlus
วันที่: 18 มีนาคม 2556 เวลา:0:07:11 น.ผมพยายามอ่านงานของเฮียมูมาหลายเล่ม เล่มนี้แหละที่อ่านแล้ว Get
คือเรื่องที่พี่สาวคุยกับน้องสาวครับ จะพยายามอ่านต่อไปครับ จนกว่าแกจะได้โนเบล โดย: คนขับช้า
วันที่: 22 มีนาคม 2556 เวลา:6:16:35 น.เคยอ่านหนังสือของคุณ มูราคามิ
แต่อ่านไม่ค่อยเข้าใจเลยค่ะ เรื่อง The Wind-Up Bird Chronicle เห็นเขียนว่า มหากาพย์ข้ามกาลเวลา ของคนสมัครใจตกงาน อิอิ เลยซื้อมาอ่านค่ะ แต่พออ่านแล้วค่อนข้างงง เลยต้องพักไว้ก่อน จนถึงตอนนี้ก็ยังอ่านไม่จบเลย อิอิ โดย: Nepster
วันที่: 27 มีนาคม 2556 เวลา:10:33:45 น. |
natcharat
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 34 คน [?] ตั้งใจเปิดบล็อคนี้ขึ้นมาระบายอารมณ์เวลาอ่านหนังสือแต่ละเล่มจบ เพราะชอบอ่านหนังสือมากๆ (จริงๆชอบอย่างอื่นด้วย ดูหนัง ฟังเพลง กิน เที่ยว ช็อปปิ้ง) แอดเป็นเพื่อนกันที่ Facebook ได้นะคะ http://www.facebook.com/narumol.pichedpun "ลิขสิทธิ์ของงานเขียนทุกชิ้นในบล็อกนี้ เป็นของเจ้าของบล็อกตามกฎหมาย หากต้องการคัดลอก ดัดแปลง หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ ด้วยวิธีใดๆ กรุณาติดต่อขออนุญาตจากเจ้าของบล็อกก่อนนะคะ เพราะงานเขียนบางชิ้นติดลิขสิทธิ์ค่ะ" [สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539]
Friends Blog
|
|||||||||||||
