UnTraCeAbLe "โชว์ฆ่าถ่ายทอดสด"

Untraceable (Kill With Me)

กลับมาแล้วกับภาพยนตร์ที่เล่าเรื่องราวของฆาตรกรต่อเนื่องที่มีเทคนิคการฆ่าที่น่ากลัว โหดเหี้ยม และฉลาดเฉลียวเฉพาะตัว มาแนวเดียวกับ Jigsaw ในเรื่อง Saw (I-IV) แต่คราวนี้ฆาตกรไม่ได้มาคนเดียว แต่กลับมีผู้ร่วมมือฆ่าเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายแต่ละรายนับสิบล้านคนเลยทีเดียว!!



Untraceable หรือ Kill With Me ภาพยนตร์เรื่องใหม่ของ Diana Lane แม้จะไม่ได้คาดหวังอะไรมากเพราะส่วนตัวไม่ค่อยได้ยินกิตติศัพท์การโปรโมทภาพยนตร์เรื่องนี้มากนัก ถามเพื่อนก็ไม่ค่อยมีคนได้รู้จักภาพยนตร์เรื่องนี้ แต่หลังจากที่ดูจบถึงได้รู้ว่า Untraceable เป็นอีกหนึ่งภาพยนตร์ที่ทำออกมาได้ดีมากในระดับ Saw (I) เลยทีเดียว ที่ต้องบอกว่า Saw (I) เพราะส่วนตัวคิดว่า Saw (I) สมบูรณ์แบบที่สุดในส่วนของพล็อตเรื่องและไอเดีย ความฉลาดในการดำเนินเรื่องรวมไปถึงจุดจบและจุดหักมุม แล้วส่วนตัวก็ไม่ชอบ Saw (II) อย่างแรง เพราะพล็อตเรื่องที่ฉลาดเริ่มหายไป และอ่อนเรื่องเนื้อเรื่องอย่างมาก จนเหมือนกับจะเหลือแต่เลือดและความสยดสยอง แม้ว่า Saw (III) จะดีขึ้นมาหน่อยในส่วนของเนื้อเรื่อง แต่ Saw (IV) ภาคพิเศษก็กลับมาที่เลือดและความสยดสยองเหมือนเดิม

แต่ Untraceable เหนือชั้นกว่า Saw ในด้านที่ทำให้เราต้องหวนกลับมานั่งคิดถึงคำว่า "จิตสำนึกในด้านคุณธรรม" ของมนุษยชาติในปัจจุบัน Untraceable เล่าถึงเรื่องราวของฆาตกรต่อเนื่องที่มีความเก่งกาจด้านวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ เหยื่อผู้เคราะห์ร้ายแต่ละรายจะถูกฆ่า broadcasted live ผ่านเว็บไซต์ทางอินเตอร์เน็ต จะว่าไปแล้วตัวฆาตรกรไม่ได้ลงมือฆาตรกรรมแม้เพียงนิดเดียว เพียงแค่จัดอุปกรณ์ในรูปแบบต่างๆ ต่อเข้ากับเว็บไซต์ //www.killwithme.com หากมีคนล็อคออนเข้ามาดูที่เว็บไซต์ การฆาตรกรรมก็จะถูกจุดชนวนขึ้นทันที ยิ่งมีคนเข้ามาดูมากเท่าไหร่ การฆาตรกรรมก็จะดำเนินต่อเนื่องและรุนแรงมากเท่านั้น ทีนี้ก็เป็นหน้าที่ของ FBI นำทีมโดย Jennifer Marsh ฝ่ายสืบสวนด้าน Cyber Crime โดยเฉพาะ ในการแกะรอยหาตัว "ผู้วางแผนหลักอย่างเป็นทางการ" ของการฆาตรกรรมต่อเนื่องนี้ที่ P.I. Address นั้น "Untraceable"



แม้ว่า Untraceable จะมีจุดด้อยอยู่บ้างในส่วนของการสืบสวนของฝ่ายตำรวจที่ดูด้อยไปนิดและทำอะไรไม่ได้มาก แต่โดยรวมแล้ว Untraceable ก็เป็นภาพยนตร์ที่ฉลาดเฉลียว ตื่นเต้น น่ากลัว ลุ้นระทึก ที่สำคัญที่สุดคือ พล็อตเรื่องที่โดดเด่นกับการจับประเด็นด้านความอยากรู้อยากเห็นของมนุษย์ บวกกับคุณธรรมและจิตสำนึกในการรับรู้ข้อมูลผ่านสื่ออินเตอร์เน็ตที่กำลังเป็นคำถามที่หลายๆฝ่ายกำลังขบคิดและพยายามวางขอบเขตจำกัดการรับรู้ข้อมูลทางอินเตอร์เน็ต แต่หากความอยากรู้อยากเห็น ความเห็นแก่ตัวของมนุษย์เรามันมากกว่าจิตสำนึกที่ดีงามแล้ว ต่อให้มีกฎหมายที่รัดกุมเพียงใด ก็คงจะยังมีคนอีกหลายคนที่พยายามหาช่องโหว่ของกฎหมายเหล่านั้นอยู่ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บนโลกอินเตอร์เน็ตที่อะไรก็เกิดขึ้นได้แค่ปลายนิ้วคลิ๊ก

มีหลายคำพูดในเรื่อง Untraceable ที่ส่วนตัวฟังแล้วสะอีกและน่าคิดอย่างมาก เช่นการพูดถึงกรณีนักข่าวชาวอเมริกัน (Daniel Pearl) ที่ถูกกลุ่มก่อการร้ายจับตัว และสุดท้ายถูกผู้ก่อการร้ายฆ่าตัดคอโดยมีการบันทึกเทปวีดีโอไว้ด้วย หลังจากภาพวีดีโอการฆาตรกรรมได้ถูกหลุดออกเผยแผ่ทางอินเตอร์เน็ต อัตราการเข้าชมวีดีโอสูงเป็นประวัติการณ์จนหลายฝ่ายต้องออกมาตั้งคำถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับสังคมในปัจจุบัน (จขบ. เป็นคนหนึ่งที่พยายามหาวีดีโอนี้ด้วย แม้ว่าจะไม่กล้าดูจริงๆก็ตาม รู้สึกสะอึกอย่างแรงทีเดียว) หรือประโยคที่ฆาตกรในเรื่อง Untraceable กล่าวเป็นทำนองว่า การฆาตรกรรมนี้จะไม่เกิดขึ้นเลย หากไม่มีคนเข้ามาชมเว็บไซต์

มันทำให้ต้องขบคิดอย่างแรงทีเดียวว่าถ้าเป็นคุณ คุณจะหยุดพฤติกรรมความอยากรู้อยากเห็นนี้ได้หรือไม่ หรือเอาแค่เรื่องง่ายๆ เราจะหยุดดาวน์โหลดทรัพย์สินทางปัญญากันได้หรือเปล่า เพราะการดาวน์โหลดก็ถือเป็นการละเมิดสิทธิและก่อความเสียหายแก่คนอื่นเช่นเดียวกัน

Create Date : 05 พฤษภาคม 2551 Last Update : 5 พฤษภาคม 2551 1:47:12 น. Counter : 3745 Pageviews.		14 comments
Share Tweet