มะวานนี้...เรียนเหนื่อยมาก..ออกจากห้องตั้งแต่ 8โมงเช้ากลับมาห้องอีกครั้งก็...
โน้น...2ทุ่ม...กว่าจะได้อาบน้ำก็เกือบเที่ยงคืน...กว่าจะได้หลับ...
ก็เกือบตี1..แต่ก่อนหน้านั้นมีเหตุการณ์อะไร..อะไร ให้คิด...
เรื่องของเรื่องก็คือ...มีคนคนหนึ่งทีเรารู้จักกันมานานแสนนาน
เรารู้จักในฐานะ..เพื่อน..นาน-นานครั้งเราจะได้พูดคุยกัน
แต่นั้นก็ทำให้เรารู้สึกว่าดี-ดีกะเค้าคนนั้นมาตลอด
และเมื่อเวลามาถึง...ใจของเราสองคนก็เหมือนจะตรงกัน
แต่เค้าไม่เคยแสดงท่าที...เค้าให้เกียรติเราเสมอ

เรา...ก็ไม่รู้อีกเหมือนกัน..เพราะเค้าไม่แสดงท่าทีใดๆออกมา
เพื่อนของเค้าก็มารับ เรา เค้า เราไปกัน สามคน
คนที่รู้สถาณ์การดีอย่างเค้าก็คงลำบากใจมากๆๆ
แล้วเราก้ไปเจอกะกลุ่มเพื่อนๆๆอีกกลุ่มหนึ่งแล้ว
เพื่อนๆก็คิดว่าเราเป็นแฟน..ของเพื่อนเค้า..ไม่ใช่เค้า

แต่..ฟังไปแล้วก็เหมือนคำแก้ตัว....มีเมื่อคืนนี้เหละที่เค้ารับโทรศัพท์เรา..
แต่เค้าไม่พูดอะไรกับเราเลย...แม้สักคำ..
แต่เราก็คงไม่โทษเค้าเพราะว่ามันเป็นความผิดของเราเองทั้งหมด
ก็สมควรแล้วกับผลของการกระทำที่เป็นแบบนี้...เราสัญญาแล้วว่าจะไม่มีครั้งต่อไปอีก...
จะไม่รบกวนเธออีก...จะไม่โทรหาอีก..ไม่อยากทำให้ลำบากใจ