~~อธิษฐาน~~

“มาแล้ว ๆ” ฉันตะโกนอย่างลิงโลด เมื่อรายการถ่ายทอดสดนักร้องที่ฉันชอบได้มาถึง ฉันน่ะชอบนักร้องคนนี้มาก อายุของเธอไล่เลี่ยกับฉันเนี่ยแหล่ะ แต่เธอทั้งสวย ร้องเพลงเพราะ เธอเก่งไปซะทุกอย่าง ต่างกับฉันโดยสิ้นเชิง บางทีฉันก็นึกอิจฉา ฉันอยากจะเป็นเธอที่เพียบพร้อมทั้งหน้าตารูปร่าง ผิวพรรณ และความสามารถ แต่นั่นแหล่ะ มันก็เป็นเพียงแค่ฝันลมๆแล้งๆ เพราะฉันยังคงเป็นฉันที่แสนจะธรรมดา ไม่มีความโดดเด่นทางด้านไหนเลย มีพ่อแม่ที่แสนจะเข้มงวด ฉันแสนจะเบื่อความเป็นฉันเหลือเกิน ระหว่างที่ฉันนั่งดูเธอเล่าถึงชีวิตของเธอ เหมือนมีบางอย่างมาดึงดูดฉันไม่ให้ละสายตาไปจากเธอเลย “ฉันอยากจะเป็นเธอ” ฉันคิด “ดูเธอสิ ช่างเก่งเสียเหลือเกิน ชีวิตเธอคงสมบูรณ์แบบ คงมีแต่ความสุข เป็นนักร้องดังที่คนต่างๆพากันชื่นชอบ มีความมั่นใจในตัวเอง กล้าคิดกล้าทำในสิ่งที่ชอบ “ เพราะจากอดีตเธอคนนี้เป็นเพียงแค่เด็กกำพร้าที่ครอบครัวหนึ่งอุปการะไว้ จนมีคนมาทาบทามเธอไปเป็นนักร้องและชีวิตการเป็นนักร้องของเธอก็ได้เริ่มขึ้น อัลบั้มแรกไม่ประสบความสำเร็จนัก เธอบอกขณะที่ออกรายการสด แต่เธอบอกว่าหลังจากที่รู้ว่าอะไรเป็นสิ่งที่ทำให้ไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร นั่นเพราะตัวเธอซึ่งยังซักซ้อมไม่เพียงพอ แต่จากนั้นเธอก็นำจุดที่เป็นปัญหามาเปลี่ยนแปลงตัวเองโดยหมั่นซ้อมให้มากขึ้น เธอตอบด้วยความมั่นใจและด้วยความพยายามที่จะฝึกฝนร้องเพลง ทำให้เธอมีวันนี้ได้ เป็นนักร้องดังที่มีแฟนเพลงมากมายทั่วประเทศ ฉันอิจฉาเธอจริงๆ “ทำไมฉันไม่เป็นเหมือนกับเธอบ้าง” ฉันคิด และต่อมาเธอก็ให้สัมภาษณ์ต่อไปว่า เธออยากกลับมามีชีวิตธรรมดาของเธอ ที่ไม่ได้เป็นนักร้องดัง อยากเป็นครูสอนหนังสือเด็กหรืออะไรก็ได้ ไม่ต้องมีชื่อเสียงอะไร เมื่อเธอพูดเช่นนี้ ฉันคิดทันทีว่าเธอนั้นช่างมีความคิดที่โง่มาก ชีวิตที่ธรรมดานะเหรอแสนจะน่าเบื่อ ดูฉันเนี่ยสิ สู้เป็นอย่างเธอตอนนี้ไม่ได้ สวยก็สวย ร้องเพลงเก่ง คนชอบเธอมีมากมายตั้งเท่าไหร่ ทำไมเธอถึงไม่พอใจ เมื่อจบรายการภายในใจฉันก็หมกมุ่นอยู่กับนักร้องคนนี้ ฉันอยากจะเป็นเธอ ฉันไม่อยากเป็นตัวเองที่แสนจะธรรมดาเช่นนี้ แม้ตอนจะนอนฉันยังนึกขอให้อะไรก็ได้ช่วยเปลี่ยนฉันให้เป็นนักร้องคนที่ฉันชอบ ใฝ่ฝันจะเป็นด้วยทีเถิดไม่ว่าฉันจะต้องแลกหรือสูญเสียอะไรก็ตาม ฉันยินดีทั้งนั้น จากนั้นลมพัดบานหน้าต่างเปิดออกอย่างแรง เป็นคืนที่ช่างแปลก ทำไมลมจึงได้แรงนัก ไม่ได้จะมีพายุฝนอะไร พอคิดคำนึงถึงอะไรหลายๆอย่างๆ จากนั้นฉันก็ผลอยหลับไป

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นอยู่นาน แล้วฉันค่อยๆลุกขึ้นแล้วกดปิด “เอ...เพิ่งจะตีสี่ ทำไมฉันถึงต้องตื่นเร็วเช่นนี้ด้วย” จากนั้นไม่นานก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา ฉันจึงเดินไปรับสาย เสียงในสายบอกให้ฉันรีบไปที่ห้องอัด วันนี้นัดอัดเทปแต่เช้า ฉันออกจะงงๆแล้วเขาก็วางสายไป อะไรๆรอบตัวฉันดูผิดที่ผิดทาง จากนั้นฉันได้เดินไปหยุดอยู่ที่หน้ากระจก “โอนี่คำอธิษฐานของฉันเป็นจริงหรือนี่ ฉันกลายมาเป็นเธอคนนั้น นักร้องคนที่ฉันใฝ่ฝันอยากจะเป็น” ด้วยความดีใจทำให้ฉันกระโดดโลดเต้นไปมาอย่างลิงโลด ตอนนี้ฉันทั้งสวย ทั้งเก่ง คนตั้งหลายคนชอบฉัน ไม่มีอะไรจะดีไปกว่านี้อีกแล้ว ฉันมาเป็นเธอแล้ว ฉันได้สมตามความปรารถนา และฉันขอให้อย่าได้กลับไปเป็นตัวฉันเหมือนแต่ก่อนเลย และฉันก็เฝ้าอธิษฐานเช่นนี้เรื่อยไป ฉันพอใจที่ได้เป็นนักร้องดัง ที่คนชื่นชอบมากมาย แต่ในส่วนหนึ่งฉันก็คิดถึงพ่อและแม่ป่านนี้ไม่รู้ท่านจะเป็นอย่างไร นักร้องคนนั้นคงไปทำหน้าที่แทนฉัน คอนนี้ไม่มีอะไรฉุดรั้งฉันไว้ได้อีกต่อไปแล้ว ฉันได้แต่เคยดูและชื่นชมพวกนักร้อง แต่ตอนนี้ฉันได้เป็นนักร้องสมใจแล้วล่ะ ฉันได้แสดงคอนเสิร์ต ออกรายการมากมาย ฉันโด่งดัง คงมีคนอิจฉาฉันมากมาย

และแล้ววันหนึ่งที่ฉันไม่คิดไม่ฝัน ระหว่างที่ฉันเดินลงมาจากห้องพักในคอนโดมิเนียมในตอนเช้า ฉันได้พบกับ “ตัวฉันเอง” ที่มาขอคุยด้วย นักร้องคนนั้นนั่นเองเธออยู่ในร่างของฉัน เธอบอกว่าเธออยากเป็นอย่างนี้มานานมีอิสระ เป็นคนธรรมดา เลือกเดินทางชีวิตของตนเองได้ สำคัญคือมีพ่อแม่ที่เอาใจใส่เธอ ฉันก็บอกเธอไปเหมือนกันว่าฉันชอบที่จะเป็นนักร้องดังเช่นนี้ ส่วนเธอก็ว่า “ดีเหมือนกัน แต่แน่ใจหรือว่าเธอจะมอบสิ่งที่เธอมีให้ฉัน พ่อแม่ และความเป็นอิสระ...” ฉันตอบว่า “แน่นอน ฉันไม่อยากได้ ฉันชอบที่เป็นอยู่ตอนนี้เป็นนักร้องดัง” “อย่างนั้นเราก็เปลี่ยนตัวกันไปตลอดเลยแล้วกัน” เราตกลงกัน แล้วเธอก็จากไป

ชีวิตฉันเปลี่ยนไปแล้ว ฉันเป็นคนสวย เป็นนักร้องดัง คนชื่นชอบมากมาย ฉันชอบชีวิตเช่นนี้ หากแต่ทุกวันฉันต้องทำอะไรหลายอย่างแทบไม่มีเวลาพักผ่อน บางครั้งก็มีโทรศัพท์มากวน มีคนติดตาม จะไปไหนก็มีแต่คนมารุมล้อม วันๆจะหาเวลาเป็นส่วนตัวแทบจะไม่ได้ ได้หลับพักผ่อนก็ไม่พอ ฉันอยากคุยกับพ่อ กับแม่ แม้แต่ก่อนท่านจะดุกับฉัน แต่เมื่อฉันไม่สบายใจ ฉันจะเข้าไปพูดคุยกับท่านได้เสมอ แล้วท่านก็จะรับฟังเป็นอย่างดีและให้คำปรึกษาแก่ฉัน แต่นี่ฉันไม่มีใครที่ฉันจะสามารถพูดคุยด้วยได้ วันหนึ่งฉันได้ไปออกรายการทีวีช่องหนึ่ง ในระหว่างนั้นเองฉันได้เป็นลมล้มพับไป พวกเขาส่งฉันเข้าโรงพยาบาลให้หมอตรวจรักษา แล้วหมอก็ได้บอกกับฉันว่าอาการฉันกำเริบเพราะฉันไม่ได้ไปตามนัดหมอหลายครั้งแล้ว ฉันออกจะแปลกใจอยู่ครามครันว่าฉันเป็นอะไร “คุณเริ่มจะเป็นมะเร็งในกระเพาะอาหารขั้นที่สองแล้ว หากรักษาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ตอนที่คุณเป็นแรกๆ คุณอาจจะหายก็ได้ แต่ตอนนี้คงจะยากเสียแล้ว” เหมือนฟ้าผ่าลงตรงหน้าฉัน ฉันเป็นมะเร็งและอาจจะอยู่ได้ไม่นาน การรักษาอาจจะทำให้ฉันไม่ได้เป็นนักร้องอีกต่อไป ผมฉันจะร่วงจากการรักษา ฉันจะเจ็บปวดทรมานกับโรคที่เป็น...

พอฉันได้ออกจากโรงพยาบาล ฉันจึงมุ่งตรงไปยังบ้านของฉัน บ้านที่ฉันเคยอยู่กับพ่อและแม่ เมื่อฉันจะเดินเข้าไปในบ้านฉันต้องกดกริ่ง ทำไมต้องเป็นเช่นนี้ด้วย พ่อออกมาเปิดประตูและถามว่าจะมาหาใคร ฉันได้ขอเจอตัวฉันเอง ไม่สิ... ตอนนี้เป็นเธอนักร้องคนนั้นที่อยู่ในร่างฉัน แต่เธอก็ไม่ยอมมาเจอฉัน พ่อและแม่ได้บอกให้ฉันกลับไปเสีย อีกครั้งที่ใจฉันรู้สึกจะร้าวราน เพราะเธอคนนั้นได้แย่งเอาพ่อและแม่ของฉันไป ส่วนฉันกลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับพวกเขา ฉันจำต้องจากไป ฉันอยู่อย่างเดียวดาย เหล่าแฟนเพลงหรือคนรู้จักหาได้ทำให้ความรู้สึกนี้หายไปไม่

อาการของฉันทรุดหนักลงเรื่อยๆ หมอบอกว่าฉันเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายแล้ว แต่ฉันไม่ได้ยินดียินร้ายอะไรกับมันอีกแล้ว ฉันเคยอยากเป็นเธอ เป็นนักร้องดังคนนี้ เพื่อให้ได้เป็นฉันยอมทิ้งได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งพ่อและแม่ที่รักฉันมากที่สุด อิสระที่จะไปไหนทำอะไรได้ตามใจ เป็นคนธรรมดาที่สามารถเลือกเดินทางชีวิตของตนเองได้ ฉันได้ทิ้งมันไปหมดเพื่อความสุขหลอกๆที่มีอยู่ได้ชั่วครั้ง ชั่วคราวแล้วก็หายไป ความสวย ชื่อเสียงที่ไม่ยั่งยืน

ตอนนี้แฟนเพลงทุกคนคงจะลืมนักร้องคนนี้ไปแล้ว เหลืออยู่เพียงแค่คนป่วยร่างกายทรุดโทรม หน้าตาอิดโรย ตอนนี้ฉันอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย นี่หรือสิ่งที่ฉันไขว่คว้าให้ได้มา... ฉันอยากให้ตื่นมาแล้วกลับเป็นคนเดิมที่แสนจะธรรมดา มีพ่อแม่ที่เข้มงวดกับฉันมากแต่อย่างไรท่านก็รักฉัน มีอิสระที่จะเลือกเดินทางชีวิตที่ยังอีกยาวไกล ฉันอยากกลับไป... หากฉันนอนหลับ และตื่นขึ้นมาใหม่ฉันขอกลับไปเป็นฉันคนเดิม ฉันขออธิษฐานครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายแล้วฉันจะไม่ขออะไรอีกเลย ลมวูบใหญ่พัดบานหน้าต่างที่โรงพยาบาลเปิดออก ฉันไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ตอนนี้ฉันเพลียมากแล้ว และแล้วฉันก็ได้หลับไปโดยปราศจากลมใดๆพัดผ่านในห้องนั้นอีก...

แล้วคุณล่ะ เคยคิดอยากจะเปลี่ยนเป็นคนอื่นบ้างไหม???

Create Date : 12 มีนาคม 2549		7 comments
Last Update : 12 มีนาคม 2549 21:47:11 น.
Counter : 2055 Pageviews.
Share Tweet