เพื่อนใกล้ห้องที่แสนสุภาพ...น่าฆาตกรรม
คิดว่ากลุ่มย่อยเป็นอะไรที่ตัดสินใจลำบากไหม? 
บางทีลังเลอยู่นานมากว่าจะเลือกกลุ่มไหน บางทีจิ้มไม่ถูกเพราะมันไม่กลุ่มไหนสักกลุ่ม กับหัวข้ออีก บางทีก็นึกไม่ออกว่าจะตั้งอะไรดี
อืม...คิดว่ามันเป็นปัญหาหลักของคนเขียนบล็อกว่างั้นไหม บางคนถึงกับตัดปัญหาด้วยการใส่วันที่เป็นไดอารี่เข้าไปซะ จะได้หมดเรื่องหมดราว เอ้อ มัวพล่ามอะไรเนี่ยไม่เข้าใจตัวเอง
รีวิวหนังสือไปสองหน้าติดกัน แต่ยังไม่ได้พูดเรื่อยเปื่อยเลย ช่วงนี้เหมือนเคยแหละ ติดละครตอน 11 โมงทางไอทีวี รอยรักแรงแค้น เป็นละครเกาหลีเก่าที่เอามาฉายซ้ำ ด้วยความเคืองที่ดูไม่จบสักรอบงวดนี้เลยขอแก้แค้นเก็บทุกเม็ดไม่ให้ตกหล่น
แต่ด้วยตื่นเป็นนกฮูกอยู่ทั้งคืน ดังนั้นพอเช้าสักหกเจ็ดโมงก็จะเริ่มนอนแล้วปลุกนาฬิกาตื่นขึ้นมาดู พอเที่ยงจบแล้วจึงนอนต่อถึงตอนเย็นสักหกโมงค่อยตื่นใหม่
มันก็น่าจะเป็นอย่างนั้นแต่ที่นี้ไอ้เด็กเวรห้องถัดไปจากห้องที่ติดกันมันเสือกพาเพื่อนมาสังสรรค์ตั้งแต่เที่ยง คุยกันเอะอะมะเทิ่ง ทำไมมันไม่ไปคุยกันในห้องมาตะโกนคุยกันตรงทางเดินหน้าห้อง (เสียงมันก้องว้อยยย...)
นรกๆๆๆ จีซัส (ฉันไม่ควรเอ่ยพระนามพร่ำเพรื่อแต่ว่า...โอ๊ย จิตหลุด)
หลังจากใช้ธรรมะข่มมารอยู่นานจนเวลาผ่านไปสามชั่วโมง จะหลับๆ พวกมันก็ระเบิดเสียงขึ้นมาอีก กรรมเวรจริงๆ
คุณเคยอยากเอาแก้วไปปาหน้าห้องมันไหม ให้แหลกละเอียดแบบที่เปิดประตูออกมาแล้วเหยียบมันเข้าน่ะ หรือไม่ก็อยากเอากาวตราช้างไปหยอดรูกุญแจให้ออกมาหรือเข้าห้องไม่ได้ รึอยากเอาขยะไปปาให้เละเทะหน้าห้อง
อืม...แผนการชั่วร้ายเต็มไปหมดเลยล่ะ ตอนที่เปิดประตูผัวะออกไปด้วยหมดความอดทน(เพราะอดนอน) เกือบจะด่าออกไปอยู่แล้วเชียว แต่ว่าต้องพลันชะงักเมื่อสบกับใบหน้าอันหล่อเหลาขาวจั๊วะของหนุ่มที่เป็นเพื่อนไอ้เด็กเปรตนั่น (โอ้...เจ้ด่าไม่ลง) ขากรรไกรมันไม่ทำงาน ปากหุบลงฉับทันใด
(ไม่ใช่ความผิดของช้านนนน้า...)
นั่นแหละเลยต้องตัดใจโทรศัพท์ลงไปออฟฟิศให้โทรขึ้นมาด่ามันแทน แล้วก็นอนรอให้มันเงียบเสียง
รอร๊อรอ...เอ๊ะ ไม่เงียบแฮะ เออ หรือว่าบอกเลขห้องผิด
โทรไปใหม่ ทีนี้ออฟฟิศส่งยามขึ้นมา อืม...มันปิดประตูแล้ว เสียงเบาลงหน่อย ขวดก๊องแก๊งกับเสียงเพลงแด๊นซ์กับเสียงเห่าหอนประสานทำนองดนตรีหายไปนิดหน่อย
หลังจากนอนไปนอนมามันก็ยังดังอยู่ในระดับหลับไม่ลงอยู่ดี แต่สักพักก็ได้ยินเสียงเจ้าของหอขึ้นมาจัดการเอง
เอเมน...ชั้นได้เจอความสงบสุขแล้ว
ในที่สุดมันก็เงียบเสียงได้สักที จากเที่ยงถึงหกโมงเย็น นรกชัดๆ
หลังจากนั้นฉันก็ต้องหลับชดเชยไปอีกเป็นวัน กว่าจะฟื้นตัวได้เหมือนเดิม ถ้าอยู่ในช่วงปั่นงานส่งนะแกเอ๊ย...
Note : รายการหนังสือที่ต้องอ่านให้หมด น้ำหอม, กี่ภพกี่ชาติ, กรรมลิขิตและชีวิตระหว่างภพ, ชาติภพ, เราจะข้ามเวลามาพบกัน, ย้อนเวลาเยียวยาปัจจุบัน, ศาสตร์ลับระลึกชาติ และตายแล้วไปไหน...หมดแล้วก็คลานไปหาเล่มอื่นมาอ่านต่อ พวกประวัติศาสตร์ด้วย จะทันได้เริ่มเขียนสิ้นเดือนนี้ไหมน้า ซิกๆๆ
| Create Date : 23 มกราคม 2549 |
| Last Update : 23 กันยายน 2552 3:49:44 น. |
|
22 comments
|
| Counter : 766 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 68 คน [
