|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
TMP 40 ((แล้วจ้า...XXX))
ชิแลมพาเสเส่วกไปอีกทางนึง แยกข้างหน้าทางซ้ายจะเป็นทางไปบ้านเขาแต่เขาเลือกจะไปทางขวา เขาอยากจะทำให้เธอหายสร่างเมาก่อนที่จะกลับถึงบ้าน เสเส่เริ่มมีสตินิดๆหลังจากได้ผ้าเย็นของรอน หน้าของเธอเริ่มมีชีวิตชีวาขึ้นมาหน่อยๆ จริงๆแล้วเธอก็ไม่ได้เมามากมายแต่ว่าเพลงมันพาไปขาจึงต้องขยับตามจังหวะเพลง
ไงคนเก่ง ชายหนุ่มหันหน้าไปถามเธอขณะที่กำลังขับรถอยู่
คุณ...มาได้ไงเนี๊ย หญิงสาวจับหัวตัวเองไว้ ถึงเธอจะมึนแต่ก็ไม่เคยจะลืมหน้าของผู้ชายคนตรงหน้าได้เลยแม้แต่วินาที
ยัยเสเส่แกต้องเมาจนเพ้อหาเขาแน่ๆเลย ว่าแล้วก็จัดการหยิกตัวเองสองสามที
เขานิใครเหรอ
ก็ชิแลมไงพ่อแก้มบุ๋ม น้ำเสียงแห้งๆตอบออกไป
ก็ผมไง
หือ............ นี้คือความจริง ความฝัน หรือแค่ภาพลวงตากันนะเนี๊ย หญิงสาวจ้องหน้าเขาอีกรอบไม่พอยังไปจับๆดมๆที่แขนเขาอีก
แม่เจ้าคุณเป็นชิแลมตัวจริงนิ... เธอทำหน้างง
อ้าวก็ผมจริงๆ
คุณจะพาฉันไปไหน ทำไมไม่อยู่กับคุณจางงี้ไม่ก็น้องดูมดูมล่ะ อ๋อ..ยัยหลินกุอีกคน คนพูดทำน้ำเสียงประชดประชัน เขาไม่พูดอะไรได้แต่ยิ้มหน่อยๆ ตายจริงคุณนึกว่าเท่ห์มากหรือไง ทำตัวเหมือนพระเอกอยู่นั้นแหละ ชิ...
ฉันถามหูหนวกหรือไง
พาไปอาบน้ำ..... หาพาไปอาบน้ำ คนฟังพอได้ยินเช่นนั้นก็หูผึ่งขึ้นทันที นี้เธอต้องฝันไปแล้วแน่ๆ เอ..หรือว่าเขาจะเมา
อาบทำไม
ก็คุณเมาเดี๋ยวไปบ้านผมแม่ผมจะว่าเอาได้น่ะสิ อ้าวแล้วทำไมเธอจะต้องไปบ้านเขาด้วยล่ะ ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย
ฉันไม่ไปบ้านคุณหรอกจะบ้าเหรอ
ไม่ไปได้ไงน้องสาวคุณรออยู่ที่นั้นนิหน่า... เอ..หรือคุณจะกล้าปล่อยน้องคุณนอนบ้านผมคนเดียว คนบ้าเอ๊ย.... น้องสาว น้องคนไหนเหรอที่จะต้องไปอยู่ที่นั้น อ๋อ..คงเป็นฟารมฟาร์มเพราะเพิ่งตกลงปลงใจกลับอาหมั่นเมื่อเช้านิ
น้องฉันก็มีบ้านนิหน่าไม่เห็นต้องไปบ้านคุณเลย
จริงเหรอ คุณแมรแมร์ไปบ้านผมจริงๆก็ไปรอคุณนั่นแหละ ทำไมกลัวหรือไง เขายิ้ม
ฉันนินะกลัวชิน้องฉันเก่งย่ะ
ผมก็รู้เธอเก่งกว่าคุณเยอะ อย่างน้อยๆก็ไม่ไปเต้นแร้งเต้นกาหน้าผู้ชายเป็นสิบ ไม่ทันไรก็วกเข้ามากัดเธอซะแล้ว เสเส่เองก็ยังมึนๆนิด เธอถอนหายใจอย่างไม่สบอารมณ์ก็ใครล่ะที่ทำให้เธอต้องบ้าตายอย่างนี้ อยากจะตอบโต้เขาจริงๆแต่ก็ทำไม่ได้เพราะคุณแม่ขอร้องT^T
ทำไมมันเรื่องของฉัน....
เรื่องของคุณก็คือเรื่องของผม ถ้าผมไม่ให้คุณทำ คุณก็ไม่ควรจะทำ อ๋อ...ไม่ทราบว่าเป็นเจ้าชิวิตฉันตั้งแต่เมื่อไหร่คุณชิแลม
ชิวิตของฉัน ฉันทำอะไรก็ไม่เกี่ยวกัน จะบอกให้รู้นะว่าต่อจากนี้ไปฉันน่ะจะเป็นคนใหม่ ฉันจะอยู่ได้โดยที่ไม่มีลมอย่างคุณมาคอยพัดหรอก เธอมีสติที่พูดมาเธอต้องจำได้ในวันพรุ่งนี้ คนฟังทำหน้าเสียๆ แต่ก็ยิ้มกวนได้เรื่อย
ถามจริง
จริงสิจะหลอกทำไมกันล่ะ ฉันเอาจริงนะจริงอยู่ฉันชอบคุณ แต่อย่าลืมนะว่าฉันชอบได้ฉันก็เลิกชอบได้ง่ายจะตายไป เขากลืนน้ำลายแต่ก็ยังยิ้มต่อ
ผมก็ขอให้มันเป็นอย่างนั้นจริงๆแล้วกัน เขาหยุดรถกระทันหันเทียบข้างทาง เสเส่มองหน้าเขา
จอดทำไมกันคุณ แล้วนี้ทางไปบ้านคุณเหรอ เธอเริ่มมีน้ำเสียงนิดๆโมโหตัวเองหน่อยๆ ทั้งเขาด้วยนั่นแหละ
ไม่ใช่ทางไปบ้านผมหรอก บอกแล้วไงจะพาไปอาบน้ำ แต่ก่อนไปขอสั่งสอนคนปากมากสักทีได้มะ เขาเอนเบาะด้านเสเส่ลงหน่อยๆจากนั้นก็ทำหน้าหื่นๆพอประมาณ หญิงสาวจ้องหน้าเขาจริงจัง
นี้จะทำอะไร
ก็จะทำให้คุณไม่ลืมผมไง คุณจะลืมผมได้ไงกันถ้าผมไม่อนุญาติหือ... ไม่พูดพร่ำทำเพลง ชายหนุ่มก็หันไปดึงแขนหญิงสาวเข้ามาหาตัว จากนั้นก็ใช้กำลังกดเธอลงไปที่เบาะ เสเส่หายใจแทบไม่ทั่วท้อง นิเขาเป็นกลายเป็นเสือผู้หญิงตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
ผมจะให้คุณชดใช้ข้อหาที่คุณทำให้ผมใจไม่เป็นสุขขณะที่คุณเต้นอยู่กับคนอื่นไง พูดเหมือนในนิยายเลย เสเส่หลับตาแน่นรับความรู้สึกร้อนจากริมฝีปากของเขา ใจเธอตอนนี้มันเตลิดไปถึงไหนต่อไหนแล้ว
ฉันจะยอมให้คุณครั้งเดียว น้ำเสียงอ่อนๆของเสเส่กล่าวขึ้นมันยิ่งทำให้อีกคนพอใจอย่างมาก
ชิแลมผละตัวออกจากหญิงสาวจากนั้นก็ตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อ เสเส่ไม่รู้หรอกว่าเขาจะพาไปไหน ถึงเวลานี้เขาพาไปไหนก็ไปเท่านั้นแหละไม่มีข้อกังขาอะไรทั้งสิ้น เฮ้อ..ทำไมสวรรค์ต้องแกล้งอยู่เรื่อยเลย พอจะลืมๆก็มาเจออย่างนี้จนได้.... เริ่มใจอ่อนแล้วล่ะสิพ่อแก้มบุ๋ม...
นิคุณจะพาฉันไปไหนเหรอ เธอสร่างเมาได้เร็วมากขึ้นเพราะเขาเปิดหน้าต่างรถ อากาศเย็นๆเข้ามาแทรกในผิวกายทำให้คนเมาเริ่มมีสติ
ผมจะพาคุณไปหานางฟ้าไง
อ้าวไหนว่าจะพาฉันไปอาบน้ำ เธอยิ้ม
จะไปจริงเปล่าล่ะ เดี๋ยวจะพาไปจริงๆเลยนะเนี๊ย เขายิ้มตอบทำหน้าทะเล้นๆ พร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ ชายหนุ่มทำท่าจะหยิบบุหรี่ที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อ
อย่าสูบเลยคุณ....สูบบ่อยๆเดี๋ยวมะเร็งถามหานะ เธอเอื้อมมือไปแล้วหยุดอยู่ที่กระเป๋าเขา ชิแลมถอนหายใจแต่ก็ยิ้มให้
เอางั้นเหรอทำไม..กลัวไม่ได้เห็นหน้าผมนานๆเหรอ
แน่ล่ะ เดี๋ยวสาวๆตึกฉินเหมยจะเหงาแย่เลย น้ำเสียงประชดประชันสุดๆ เอาเถอะยังไงวันนี้มันก็เป็นเวลาของเธออยู่แล้วนิหน่า
คุณนึกว่าตึกฉินเหมยจะอยู่ตลอดหรือยังไง ไม่แน่นะวันหนึ่งมันอาจจะไม่อยู่ก็ได้
ทำไมปีหนึ่งๆเราก็ได้กำไรตั้งเยอะ คุณอยากจะลาออกก็ลาออกไปสิ ทำไมต้องแช่งกันด้วย
เอ๋...ผมเปล่านะผมแค่พูดไปงั้นๆล่ะ พูดถึงไม่ได้เหรอ ยังไงผมก็ต้องอยู่ถึงวันสุดท้ายของฉินเหมยแน่นอน เขายิ้มๆ เสเส่เบ้ปากใส่เขานึกว่าเท่ห์ตายล่ะ มาแช่งกันอย่างนี้ อยากจะเป็นลูกเขยบ้านฉินทำไมไม่หัดปากดีๆหน่อยนะ
นี้ถ้าเจอหน้าพ่อฉันแล้วพูดแบบนี้ละก็ คุณตายแน่นอน
ผมก็อยากจะเจอท่านสักวันแปลกนะทำไมท่านถึงไม่มาที่ตึกฉินเหมยเลย
ก็ส่งคุณโจวมาแล้ว ท่านก็ไม่ต้องมาแล้วล่ะรายนั้นเขาเป็นมือขวาของท่านน่ะ ชายหนุ่มพยักหน้าเหมือนๆจะเข้าใจ
พ่อคุณเข้าไว้คุณโจวหม่ามากเลยเหรอ ถึงกล้าส่งคนอื่นมาดูแทนตัวเอง ท่านนี้ไม่ไว้ใจพวกลูกๆท่านหรอกเหรอ คุณก็เก่งนะทำไมถึงได้เป็นแค่ผู้จัดการล่ะ หือ....เนาะๆแล้วนี้อย่างคุณสักรองประธานก็ยังดี อาเส่ก้มหน้าพรางถอนหายใจ
ฉันมันไม่เอาไหนนิหน่า จะว่าพ่ออย่างนั้นก็ไม่ถูกหรอก ฉันน่ะมันเป็นลูกชังมาตั้งแต่ไหนแล้วเพราะว่าชอบผ่าเหล่าไม่เหมือนพวกพี่โยว่ที่เรียนเก่งสุดล้ำเหนือกว่าไอสะไตล์...หรือว่าอาแมร์น้องสาวหน้าเงินของฉัน บางครั้งฉันก็รู้สึกว่าพ่อไม่รักแต่จริงๆแล้วท่านก็ห่วงฉันมากเลยนะจะบอกให้
ก็ช่างเถอะนะอยู่อย่างนี้ก็ดีแล้ว แต่ผมน่ะไม่ไว้ใจคุณโจวนี้เลย เขาดูแปลกๆคุณว่าไหม คนฟังมองหน้าคนขับรถ
ฉันก็ว่างั้นแหละ แต่พูดอะไรไม่ได้มากหรอก เขาเป็นคนโปรดของพ่อนะที่สำคัญเขาเป็นลูกชายท่านรัฐมนตรีด้วย แล้วก็เขาเข้ากับอาแมร์ได้ดีเขาก็ทำงานกันได้
นี้แหละปัญหา
คุณพูดงี้หมายความว่าไง
เปล่าไม่มีอะไร ผมเพิ่งได้ยินเรื่องสินค้าของเราเหมือนสินค้าของกลุ่มAZ
ใช่ เมื่อเช้านี้อาแมร์โวยวายตารอนแทบตึกจะพัง กลับบ้านไปนี้ฉันก็ต้องทนฟังพ่ออีก เธอถอนหายใจ เรื่องงานก็หนัก เรื่องหัวใจก็หนักพอกัน
คุณรอนเกี่ยวอะไรด้วยล่ะ เขาทำหน้างงๆ
อ้าวคุณก็ตารอนนี้เขาเป็นฝ่ายออกแบบผลิตนะ สินค้ามันไปเหมือนของเขาจะให้ไปโวยกับใครล่ะ ฉันเชื่อนะว่าตึกเราต้องมีงูเป็นหนอนแน่นอน งูเป็นหนอนเออเพิ่งเคยได้ยินแหะ...ชายหนุ่มยิ้มๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรตอบโต้เพราะคุณแม่ขอร้อง
คุณบอกผมแล้วเรื่องนี้ ผมก็ยังหาตัวอยู่ไม่ได้การสักที ไม่มีร่องรอยอะไรเลย
คุณทำดีที่สุดแล้วอย่าคิดมากเลย ว่าแต่ถึงหรือยังฉันเริ่มหิวแล้วนะ คนพูดจับท้องไว้ เธอหิวจริงๆนิหน่า
ถึงแล้ว.... เขายิ้มแล้วจอดรถ หญิงสาวเดินลงมาเห็นป้ายหินเรียงกันมากมาย มันก็สวยดีอยู่หรอกแต่ว่าทำไมมันดูวิเวกวังเวงเช่นนี้หนอ ขนแขนมันก็สแตนอัพขึ้นมาทันที
จะบ้าเหรอพาฉันมาสุสานทำไม เสเส่เข้าไปหยิกเขา เธอถือโอกาสลวมลามเขาเกาะแขนเขาไว้แน่นเหมือนตุ๊กแกเกาะฝา
พามาหานางฟ้าไง
เขาจูงแขนเธอเดินขึ้นไปบนสุสาน อาเส่กลัวแทบจะไม่กล้ามอง ถึงมันจะเป็นแค่แผ่นหินก็เถอะทว่าอยู่ดีๆรูปที่ติดหน้าสุสานกลับยิ้มให้เธอขึ้นมาล่ะ อุ๊ย..ไม่อยากจะคิดเลย อัพ ขนแขนสแตนอัพคิดทีไรก็อัพโอเย้... หญิงสาวได้แต่ร้องเพลงปลอบใจตัวเอง
ถึงแล้ว... เขายิ้ม
นี้มัน... เธอชี้ไปที่แผ่นป้ายสุสาน
บ้านนางฟ้าไง จิจิ้เป็นนางฟ้าของผมคุณไม่รู้เหรอ อ๋อเข้าใจแล้วหญิงสาวทำหน้าเจี๊ยมเจี๋ยมลงกระทันหัน ที่แท้คิดถึงคนรักแล้วเอาเธอมาด้วยทำไมล่ะ เห็นเธอเป็นของเล่นหรือยังไงจะลากไปไหนมาไหนก็ได้ อันที่จริงเธอมันก็โง่เอง นึกว่าเขาจะรักเขาจะใคร่แท้แล้วเขาก็กลัวผีไม่กล้ามาหาจิจิ้คนเดียวเลยลากเธอมาด้วย โธ่..เอ๊ยผู้ชายเฮงซวย
ฉันกลับละคะ คุณคุยกับเธอเถอะ
คุณหึงกระทั่งคนตายเหรอ บ้าเหรอเปล่า เขารั้งมือเธอไว้ก่อน หญิงสาวหันหน้ากลับคืนมา จะเอายังไงกับเธอกันแน่
คุณบ้าหรือเปล่า คุณเห็นฉันเป็นอะไร เป็นของตายใช่ไหมอยากจะมาก็มาอยากจะทำอะไรกับฉันก็ได้ ฉันน่ะคนนะมีชิวิตมีจิตใจ เห็นฉันยิ้มได้ทุกวันคุณไม่คิดเหรอว่าฉันเจ็บแค่ไหน ฉันพยายามจะลืมคุณเท่าไหร่คุณก็ยิ่งเข้ามามีอิทธิพลต่อใจฉันมากขึ้น ฉันเกลียดคุณที่สุดเลยรู้ไหม อาเส่ห้ามอารมณ์ไม่อยู่ ปล่อยมันออกมาเต็มๆ พอพูดได้สมใจก็เดินออกมา
แต่ผมรักคุณนะเสเส่ เธอหยุดไม่เชื่อกับคำที่ได้ยิน ตะกี้เขาบอกว่าอะไร เธอหูฝาดไปใช่ไหมบอกเธอหน่อยสิ ใครก็ได้บอกเธอหน่อยว่าเธอคิดมากไปเอง หญิงสาวพยายามจะเดินต่อไป
ผมรักจิจิ้ผมไม่เคยลืมเธอและไม่คิดลืม แต่อีกทางหนึ่งผมก็รักคุณได้ยินไหม จิจิ้เป็นนางฟ้าในใจผมแต่คุณไม่ใช่คุณเป็นคนเป็นตัวจริงๆของผมเป็นคนที่ให้กำลังใจผม เป็นคนที่ผมอยากจะใช้ชีวิตด้วย หญิงสาวหยุดนิ่งอยู่กับที่ การได้ยินครั้งนี้มันไม่ใช่เสียงจากลม ไม่ใช่คำพูดลอยๆแต่มันเป็นคำพูดออกจากใจเขาจริงๆ ถึงมันจะน่าน้อยใจที่ได้ยินเขาบอกว่ารักคนอื่น แต่ทำไมใจเธอมันกลับตื้นตันออกมาแปลกๆ
คุณเมาหรือเปล่า หญิงสาวเดินเข้าไปถามเขาด้วยท่าทางน้ำตาเอ่อล้น ไม่ว่าเขาจะพูดเล่นหรือจริง ตอนนี้ใจเธอมันก็ให้เขาไปหมดแล้ว
ผมพูดจริงนะเสเส่ ผมพยายามจะบอกใจว่าไม่ให้ไปรักคุณ แต่ผมก็ทำไม่ได้ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้ ตอนที่อยู่ในผับผมอึดอัดมาก
ฉัน......
คุณไม่ต้องตอบผมตอนนี้ก็ได้ วันนี้ผมพาคุณมาหาจิจิ้ผมอยากจะบอกเธอว่าผมพบคนที่ใช่แล้ว เธอจะได้สบายใจ เขาจับไหล่เธอไว้สองข้าง พยายามชี้แจงเสเส่แทบยืนไม่อยู่ เรื่องราวมันโถมเข้ามาเพียงเสี้ยวนาที
อยากจะดีใจอยากจะร้องไห้ อยากจะเข้ากระโดดกอดเขา อยากจะโอ๊ย..หัวของเธอตอนนี้มันมีอะไรที่อยากจะทำเป็นร้อยแปดพันเก้า
ฉัน.....ไม่ตกลงฉันก็โง่แล้วจริงไหม.... จิจิ้ขอบคุณนะที่ยกเขาให้ฉัน เสเส่สูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นไปยิ้มให้เขา
คิดอย่างนั้นก็ดีแล้ว งั้นไปฉลองกันเถอะ เขามองหน้าเธอแล้ววิ่งออกไปก่อน ตายจริงคนบ้ามาทิ้งไว้กลางสุสานตอนกลางคืนได้ไง คิดได้เช่นนั้นเสเส่ก็ใส่เกียร์หมาบ้าง เธอวิ่งอย่างไม่คาดชีวิต ใจก็กลัวว่าจะมีใครวิ่งแข่งหรือเปล่า บรือ...คิดแล้วมันก็ขนแขนสแตนอัพ...
........................................................................
รอนและแมรแมร์มานั่งรอเสเส่กับชิแลมอยู่นานสองนาน ป้าเชแม่ของชิแลมก็นั่งรอเป็นเพื่อนด้วย ท่าทางคุณป้าดีใจมากๆที่เห็นพวกเขาทั้งสอง อาหมั่นเองก็ยังไม่กลับบ้าน นี้มันจะปาเข้าไปห้าทุ่มแล้วยังไม่มีใครมาเลย คนใส่แว่นนั่งเคาะนิ้วเล่นๆ
อาแมร์ดื่มอะไรร้อนๆก่อนไหมจ๊ะ ป้าว่ากว่าเขาจะมาถึงนะ รอนเองก็เหมือนกันนะจ๊ะมีกลิ่นเหล้ามาด้วย ป้าเชยิ้มให้ชายหนุ่มก้มหน้าอายๆ เขาดื่มเหล้านิดเดียวเองนะ
ก็ดีค่ะคุณป้า ที่จริงแล้วนี้คือว่าแมรแมร์จะหวังมาพึ่งบ้านคุณป้าน่ะค่ะ ถ้ากลับบ้านอย่างนี้พ่อต้องว่าแน่ๆเลย
ตายจริงงั้นไปอาบน้ำก่อนไหม แล้วค่อยออกมากินอะไรกัน ใจก็อยากจะอาบอยู่หรอกแต่ไม่รู้ว่าจะเอาชุดที่ไหนใส่น่ะสิ จะออกไปซื้อตอนนี้ต้องถูกว่าแน่ๆเชียว
จะดีหรือคะเกรงใจจังเลย หญิงสาวฉีกยิ้มให้ ป้าเชมือสวยลูบหน้าหญิงสาวเบาๆแล้วส่ายหน้า
ไม่ต้องเกรงใจเลยนะจ๊ะ เสื้อผ้าจิจิ้ก็พอจะมีอยู่อาหมั่นก็เก็บไว้ เดี๋ยวป้าไปหาให้นะ
อ๋อคุณป้าคะไม่เป็นไรค่ะ อยู่ห้องไหนคะเดี๋ยวหนูไปหยิบเองดีกว่าไหมคะ เจอแล้วก็อาบน้ำเลยง่ายดีค่ะ คนแก่ราวแม่ยิ้มอีกรอบ รอยยิ้มของคนตรงหน้าทำไมมันช่างแตกต่างจากลูกชายของเธอนัก
ห้องอาหมั่นตรงซ้ายนั่นเองจ๊ะ อาบน้ำแล้วก็รีบมากินอะไรรองท้องนะจ๊ะ คนใส่แว่นพยักหน้าเดินไปตามทางที่เธอบอก รอนคิดอะไรได้
ป้าครับงั้นผมอาบด้วยนะครับ ขอยืมชุดอาหมั่นด้วยคนแล้วกัน งั้นผมไปเลือกชุดบ้างนะครับ ป้าเชยังไม่ทันเอ่ยปากรอนก็เดินตามแมรแมร์ไปติดๆ หญิงมีอายุราวแม่ส่ายหน้า ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ อดได้ลูกสะใภ้บ้านฉินแล้วเหรอเนี๊ย...แต่ก็เอาเถอะเมื่อเด็กเขาจะชอบกันใครจะห้ามได้ล่ะ
รอนเดินตามเข้ามาติดๆ แมรแมร์มองไปยังตู้เสื้อผ้าในห้องอาหมั่น จากนั้นก็ลงมือค้นหาเสื้อผ้าของจิจิ้ ตายจริงจะให้เธอใส่เสื้อผ้าคนตายนินะ เฮ้อ..คิดหนักจริงๆเลยวุ๊ย เกิดจิจิ้เกิดหวงเสื้อผ้าขึ้นมาเธอไม่แย่หรอกเหรอ
นี้คุณ... เสียงชายหนุ่มทำอีกคนสะดุ้งโหย มือที่กำลังจะหยิบกล่องออกมาก็กลายเป็นปัดกล่องลงมาจนตก
บ้าหรือเปล่าเข้ามาเงียบๆตกใจหมดเลย หญิงสาวหันหลังกลับไปเล่นงานเขา ชายหนุ่มยิ้มๆ
ขวัญมาๆ เขาค่อยลูบผมเธอ หญิงสาวหยิกเขาเบาๆ
วันนี้ฉันกำลังโกรธคุณอยู่นะ ไม่ต้องมาทำดีหรอก คิดถึงเมื่อตอนกลางวันมันก็เซ็งๆ
เรื่องงานก็ส่วนงานสิ นี้มันนอกเวลางานเราก็พูดกันดีๆก็ได้จริงมะ ชิ...
ตายแล้ว....ทำของอาหมั่นหล่นหมดเลยมาเก็บช่วยกันเลยนะ แมรแมร์ตกใจรีบเก็บของเข้าตู้ใส่ไว้เหมือนเดิมให้อาหมั่น หากเขามาเจอสภาพรกรุงรังละก็ เธอจะต้องโดนดีแน่ๆ
ว๊าวนี้รูปใครเนี๊ยหน้าคุ้นๆจริงๆ คงเป็นรูปพ่ออาหมั่นน่ะหล่อนะถ่ายกับเพื่อนๆด้วย แต่คนนี้หน้าตาคุ้นๆจริง รอนเก็บรูปอัดใบเล็กขึ้น เขามองดูแล้วยิ้มๆ อาหมั่นนี้หน้าเหมือนพ่อไม่มีผิดเลย
ขอดูหน่อยสิ หญิงสาวดึงมันมาจากมือเขา เธอมองลงไปแล้วนิ่งเงียบไป รอนเห็นท่าไม่ดีจึงสะกิดตัวคนใส่แว่น แต่เธอก็ไม่ได้มีกริยาตอบโต้เลย มันก็แค่รูปธรรมดาแล้วดูอะไร จะหาตีเป็นเลขซื้อหวยหรือเปล่า
เป็นอะไรเปล่าแมรแมร์
ฉัน.... เธอทำหน้าคิดๆจากนั้นก็พลิกดูข้างหลังรูป
พี่เฟย ฉัน และพี่เจิ้ง...ถ่ายที่มาเก๊า หญิงสาวอ่านออกมาเบาๆ แล้วมองหน้ารอน ชายหนุ่มก็รอคำตอบอยู่หมายความว่าอะไร
เป็นไรหรือคุณ
พ่อฉัน...ใช่แล้วพ่อฉันเอง พ่อฉันแน่ๆฉันจำพ่อได้ ตะก่อนเขาชื่อเจิ้งตัวเขียนมันไม่ดี เขาถึงเปลี่ยนเป็นจิ้ง แต่ทำไมพ่อถึงได้รู้จักพ่อของอาหมั่นล่ะ แล้วคุณลุงเฟยในรูปเขาเป็นใคร
อาจจะเป็นพ่อของชิแลมไง รอนตอบหน้าตาเฉยๆ มันก็จริงของฉัน
ฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเลย
คิดมากน่า......รีบเก็บเร็ว ชายหนุ่มรีบเก็บรูปไว้ที่เดิมจากนั้นก็ยกกล่องเก็บที่เดิม หญิงสาวยังเงียบต่อเธอถอนหายใจหลายรอบ ทำไมโลกมันกลมขนาดนี้นะ มันเป็นพรหมลิขิตที่ขีดไว้หรือเปล่า อาหมั่นเขารู้หรือเปล่าว่าพ่อเขาเป็นเพื่อนกับพ่อของเธอ
แมรแมร์ให้รอนอาบน้ำห้องอาหมั่น เธอขออนุญาติป้าเชไปอาบน้ำชิแลม ยังไงวันนี้ต้องรู้อะไรให้ได้ หญิงสาวอาบน้ำเร็วที่สุดเท่าที่เกิดเป็นมนุษย์มา จากนั้นก็นั่นก็ค่อยๆมองไปรอบๆห้องของชิแลม ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันแน่นะ ทำไมวันนี้คิดถึงหน้าเขาแล้วมันเหมือนกับเขาเป็นคนแปลกหน้า
เฮ้อ..ต้องมีสักอย่างสิน่า... หญิงสาวคิดในใจ ตั้งแต่รู้จักกันมาเขาไม่เคยพูดถึงพ่อเขาเลย พ่อเขาเป็นใครใช่คุณลุงเฟยคนนั้นหรือเปล่า
คนตัวเล็กพยายามดูนั่นดูนี้ ในที่สุดก็ตัดสินใจเปิดลิ้นชักเล็กๆที่อยู่ข้างโต๊ะเขาดู อย่าหาว่าฉันเป็นคนสอดรู้สอดเห็นเลยนะ ขอโทษๆด้วยจริงๆ
เอกสาร นั่นก็เอกสาร นี้ก็เอกสารโอ๊ย... เธอบ่นกลับตัวเองเบาๆแล้วนั่งลงกับพื้น พี่เส่ตอนนี้อยู่ที่ไหนนะ
ไม่ค้นมันละ เฮ้อ... เมื่อโชควาสนาส่ง กำลังลุกอยู่ดีๆก็เหมือนมีอะไรมาทำให้เท้าเจ็บหญิงสาวนั่งลงกับพื้นอีกรอบ พอเห็นเตียงมันก็เริ่มคิดอะไรได้ คิดได้เช่นนั้นก็ใช้มือน้อยๆล้วงเข้าไปใต้เตียง
อัลบั้มรูป... น้ำเสียงผิดหวังนิดหน่อย อยากจะเห็นอะไรมากกว่านี้สิ มือน้อยๆค่อยเปิดดูรูปทีละหน้าสองหน้า.... ชิแลมนี้ก็น่ารักตั้งแต่เด็กเลยแหะ หล่อเหลาเอาการ
เฮ้อ..น่ารัก คนใส่แว่นยิ้มมองดูรูปเพลิน ถ้าเสเส่มาเห็นคงคลั่งตายแน่นอนเลย
เอ๋...พ่อกับชิแลมที่บ้านเก่า เธออ่านดูจากหลังรูป ลุงเฟยคนนี้เป็นพ่อของเขาจริงๆ มิน่าหน้าเหมือนกันเชียว หล่อเหลาเอาการเหมือนกัน
หนูแมร์เสร็จยังจ๊ะ กินข้าวเร็ว เสียงป้าเชเคาะประตู เล่นเอาใจอีกคนแทบหล่นไปตกกลับพื้น ถ้ามาเห็นเธอสภาพนี้แย่เลย....เสียมาดคุณหนูหมด
แมรแมร์เดินยิ้มออกมาจากห้อง รอนก็นั่งอยู่โต๊ะรอกินข้าวอยู่แล้ว อีกคนก็นั่งยิ้มหวานให้เธอตั้งแต่เดินออกมาจากประตูมา กลิ่นซุปหอมๆกับกับข้าวสองสามอย่างเล่นเอาน้ำลายสลอๆ ลำแต้ๆเจ้าแค่กลิ่นก็ยังละลาย
อาบน้ำนานจริงนะคุณ ค่าน้ำเดือนนี้ป้าเชจ่ายอานแน่ๆเลย รอนล้อๆ
ก็ต้องมีบ้างล่ะ อ่อ..ป้าเชคะพ่อของคุณชิแลมไปไหนซะละคะ คนฟังหน้าซีดลงอย่างเห็นได้ชัด
ตายแล้วจ๊ะ ไม่มีใครบอกหนูเหรอจ๊ะ อุบัติเหตุน่ะจ้ะ
หนูขอโทษค่ะป้า
ไม่เป็นไรจ๊ะ ความจริงเป็นสิ่งไม่ตายจริง ป้าไม่โกรธหนูหรอก คนพูดยิ้มอย่าง
อ่อนหวานนางสาวไทยยังซิดซ้ายไปเลย สายตาของเธอช่างดูอ่อนโยนจริงๆ
ค่ะขอบคุณค่ะ หญิงสาวยิ้มแห้งๆ คีบอาหารเข้าปากโดยเร็ว ไม่น่าถามขึ้นมาเลย ทำให้บรรยากาศเสียหมดเลย
ป้าครับอยู่ว่างๆนี้ไม่เหงาหรือครับ น่าจะหาลูกสะใภ้ได้แล้วนะครับ รอนทำลายความเงียบเปลี่ยนความฮาขึ้น
ก็อยากได้อยู่ แต่หนูแมร์ก็ไม่ว่างซะแล้วคงต้องเล็งคนใหม่ ป้าเชเปรยพร้อมทั้งชายตาไปหารอน ชายหนุ่มยิ้มแก้มปริโชว์ลักยิ้มกะล่อนๆ
ตายจริงใครบอกว่าหนูไม่ว่างคะ หนูโสดนะคะ ป้าเชไม่ต้องกลัวคุณชิแลมเขาหาให้ป้าเร็วๆนี้แหละค่ะ
ใช่เผลอๆคืนนี้ด้วย รอนเสริม แมรแมร์เหยียบเท้าเขาไว้
ให้ได้อย่างนั้นก็ดี เขาเป็นคนเงียบคิดมากอยู่คนเดียวถ้ามีใครมันก็ดี ป้าหัวเราะขึ้น
เสียงประตูดังค๊อกๆแค๊กๆ รอนทำท่าจะไปเปิดแต่ป้าเชห้ามไว้ อาหมั่นแน่นอนเขามีกุญแจไม่ต้องไปเปิดประตูให้เขาหรอก
ก็ฟาร์มเป็นอะไรเป็นอะไรนะเป็นอะไร ไม่ยอมชาแดแด๊ป ชาแดแด๊ป... เสียงโหยหวนคล้ายดังสุกรกำลังเบ่งลูก ก้องกังวาลทั่วบ้านรอนอดขำแทบไม่ได้ อาหมั่นนี้ฮาดีจริงๆเลย
ชูมือแล้วหมุนๆชูมือขึ้นโบกไปมา โยกสะโพกทั้งซ้ายขวาเอาให้มันสุดฤิทธิเลย... ไม่ร้องเปล่าทำท่าด้วย คิดไปพลางๆในฝันว่ากำลังเต้นแข่งเฉินกว้านซี ถึงความหล่อไม่เท่ากันแต่ใจนั้นหมั่นเจ๋งกว่าไหนๆ (คิดเองพูดเองเออเอง)
หลองปัง หลองเหลา หลองอะไรต่อนั้นผมก็ร้องไม่ได้แล้ว... อาหมั่นบ่นพัมพรำอยู่คนเดียว เปลี่ยนอารมณ์เร็วจริงๆ
ไม่ต้องร้องแล้ว สามนคนที่โต๊ะกินข้าวพูดขึ้นพร้อมกัน
อ่ะเจี๊ยก มาได้ไงกันนี้ครับ เขามองไปที่คนใส่แว่น
ก็นั่งรถมาไง ว่าแต่นายเถอะเอาน้องฉันไปส่งหรือยังยะ
ส่งแล้วครับไม่มีสึกหรอ ไอ้คนบ้าทุเรซS ที่สุดเลย.....อาหมั่นลามกจกข้าวเหนียว
นายนินะมัน......
ผมก็พูดเล่นอย่างนั่นแหละครับ ผมรึจะกล้าทำอะไรเธอ เขายิ้มๆแล้วนั่งลงขอข้าวกินต่อ ใช้พลังงานมาเยอะวันนี้
พี่ชิแลมละฮะป้า อ้าว..นี้คุณแมรแมร์เสื้อผมนี้หน่า เขาจับแขนเสื้อหญิงสาวขึ้น อ้าวไม่ใช่ของจิจิ้หรอกเหรอ หญิงสาวยิ้มๆ
ไม่รู้แหละอันไหนท่าทางสะอาดฉันก็เอาตัวนั้นแหละ ใส่ตัวไหนไม่ใส่มาใส่ตัวยี่ห้อเวอร์ซาเซ่ของเขาได้ ตัวนี้หลายหมื่นน๊า...ทำเป็นชุดนอนซะได้
จะหาว่าของผมไม่สะอาดสักตัวหรือไง อีกหน่อยผมจะให้อาฟาร์มมาซักให้
ฝันไปเถอะย่ะ อย่างอาฟาร์มนั่นะนายต่างหากที่ต้องซักให้เธอ เข้าไจ๋ถ้าน้องฉันมือด้านขึ้นมานิดนึงละก็ฉันจะฆ่านายซะ
อาหมั่นกินเถอะ เดี๋ยวชิแลมก็คงกลับมากับคุณเสเส่น่ะ ป้าเชยิ้มให้
อ๋อร้ายกาจๆพี่ชายเรา หนีบคุณหนูรองด้วย แม่เจ้าโว๊ยอะไรจะบังเอิญขนาดนี้ เขาหนีบคุณหนูเล็ก พี่ชิแลมหนีบคนหนูรอง เฮ้อ..คนละสายเลือดแต่ว่ามันได้ดั่งใจจริงๆ
ทุกคนหัวเราะแต่ก็กินข้าวรออาเส่ต่อ นี้ก็แปลกไม่ยอมมาถึงสักทีพากันไปไหนก็ไม่รู้ ชักเริ่มเป็นห่วงแล้วสินะ วันนี้มีเรื่องให้คิดหลายเรื่อง อาหมั่นอาบน้ำเสร็จดังสายฟ้าฟาด ก็พาเพื่อนๆมานั่งดูหนังรอ ป้าเชขอตัวไปนอนก่อน...ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล แต่รอเท่าไหร่ชิแลมกับอาเส่ก็ยังไม่มา...เฮ้อ..แย่จริงๆเลยคนแก่สองคนนี้
..............................................................................
| Create Date : 02 กันยายน 2550 |
| Last Update : 2 กันยายน 2550 21:09:21 น. |
|
15 comments
|
| Counter : 610 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: Khaopun IP: 125.25.98.210 วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:20:13:17 น. |
|
|
|
| โดย: ทับทิม IP: 125.26.14.114 วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:20:44:24 น. |
|
|
|
| โดย: midori IP: 124.120.205.142 วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:22:14:40 น. |
|
|
|
| โดย: หลินกุ IP: 125.25.252.151 วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:22:20:07 น. |
|
|
|
| โดย: มิโดริ IP: 124.120.205.142 วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:22:26:14 น. |
|
|
|
| โดย: หลินกุ IP: 61.19.199.143 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:13:33:28 น. |
|
|
|
| โดย: Khaopun IP: 61.19.99.116 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:15:51:24 น. |
|
|
|
| โดย: midori IP: 124.120.196.254 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:22:29:03 น. |
|
|
|
| โดย: tomtam IP: 124.121.165.208 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:23:21:26 น. |
|
|
|
| โดย: tomtam IP: 124.121.165.208 วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:23:25:13 น. |
|
|
|
| โดย: หลินกุ IP: 61.19.199.143 วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:13:21:37 น. |
|
|
|
| โดย: mare IP: 121.79.23.83 วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:14:51:21 น. |
|
|
|
| โดย: O-yohyo IP: 58.9.159.159 วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:10:39:47 น. |
|
|
|
| โดย: O-yohyo IP: 58.9.159.159 วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:10:45:29 น. |
|
|
|
| โดย: O-yohyo IP: 58.9.159.159 วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:10:51:26 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
เวสเทินเจ้าค่ะ Australia
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
อยากอ่านต่อไวๆๆๆ 
รู้สึกว่า วันนี้ ผู้แต่งน่ารักมากๆ น่ารักเป็นพิเศษ โหะๆ
แต่ก็ยังแอบเสียวไม่หายอยู่ดี พ่อแก้มบุ๋ม มาพูดอย่างนี้กะตึกฉินเหมยได้ยังไง คดีเก่าที่ห้อง VIP ยังไม่เคลียร์เลยน้าตะเองงง อย่านะ อย่าทำให้เค้าใจหายยย เค้าไม่ย้อม ไม่ยอม จริงๆ ด้วย