บันทึกไกลบ้านฉบับที่ 4 (วันที่ฉันป่วย)
วันนี้เกือบจะตายแล้ว เกือบจะอ๊วกบนรถไฟ อีกนิดเดียว อีกนิดเดียวโหะๆ โชคยังดี ลงรถเจอห้องน้ำพอดี ไม่งั้นตายแน่ๆเลย พ่อจ๋าแม่จ๋า หนูเกือบเอาชีวิตบ่รอดดีนะ No! ข้าวเย็น No! ข้าวกลางวันเป็นไง No! สติไปเลย งือๆ วันนี้ไปเรียนวันแรกยากจริงๆ จะเอาอะไรกับตูหนักหนา
อาจารย์ฮึๆ หน้าจะเป็นคอมอยู่แล้ว อาจารย์หุ่นยนต์มีความ
สามารถพูดให้เลกเซอรได้ แปดโมงกว่าถึงห้าโมงเย็น โหะๆ น่าจะพาไปออกอัจริยะข้ามคืน
พูดถึงเรื่องจะอ๊วกต่อๆ(ยี้ๆ) อาจจะเป็นเพราะว่าฝรั่งมันมีกลิ่นตัวแรง จ๊ากกกกก แต่ฝรั่งหรือจะสู้พี่แขก แม่เจ้าขึ้นรถไฟมาที จะบ้าตาย ไม่ว่าชายหรือหญิง ไม่รู้แกสะสมอะไรมามากมายนะ ไม่ได้ว่าคนแขกทุกคนนะคะ พูดถึงค่ะบางคนแขกบางคนก็ดีเลยล่ะ เพื่อนๆกันช่วยเหลือกัน เฮ้อ ยิ่งช่วงซัมเมอร์ อย่าให้เซดเลยว่าเป็นยังไง ถ้าเลี่ยงรถไฟได้ก็ขอให้เลี่ยง อ่ะหยาๆ บ่นแบบพอใจแล้วก็ไป ก็บอลคเรานิเอาให้คุ้ม ไม่เสียแรง
หากป๊ะป๋าแวะมาอ่านก็ส่งทาโร่มาด่วนเดือนที่แล้วคุณลูกซัดหมดตั้งแต่สองวันแรก วันนี้ฝนตกทั้งวันเลย บรรยากาศน่านอน โอ๊ยยยยยย ผมเสียทรงหมดออกนอกห้องเรียนที งึๆๆ ชอบเพลงนี้ที่สุด ๆๆๆเลย มันโดนอย่างแรง ฟังแล้วจะร้องไห้ คิคิ
Create Date : 24 กรกฎาคม 2549 |
|
15 comments |
Last Update : 1 สิงหาคม 2549 19:34:15 น. |
Counter : 689 Pageviews. |
|
|
|