เป็นมุมมองที่น่าสนใจค่ะ ขอเก็บกลับไปคิดต่ออีกที อยากดูรอบ 2 เหมือนกัน^_^"

กรูใส่แว่นแสดงว่ากรูถูกกระบอบเลวๆครอบกบาลอยู่เหรอวะ

^
^
555 ขำคนข้างบน ... น้อง จขบ. เค้าก็ใส่แว่นด้วยนาคับ เอิ๊กๆๆ


*** Spoil น้า ***
นี่แหละครับ 1 ในสาเหตุที่ทำให้พี่ชอบหนังเรื่องนี้มากมาย เพราะถึงแม้ดูจบ (รอบแรก) แล้ว จะตีความสิ่งที่หนังต้องการสื่อถึงได้ไม่หมด แต่ก็รู้สึกได้เลยว่ามันมีอะไรอยู่ในตัวหนังอีกเยอะแยะ ซึ่งถ้าได้เก็บรอบ 2 หรือรอบถัดๆ ไป ก็คงมองเห็นอะไรมากขึ้นไปอีก

"นัยยะ" และสัญลักษณ์ต่างๆ ที่หนังสอดแทรกไว้นั้น ถึงแม้จะเป็นโลกคู่ขนาน ระหว่างโลกแห่งความจริงอันแสนโหดร้าย กับโลกแห่งความฝัน (ที่หลอนอยู่ดี) แต่มันก็แทบจะสอดคล้องและกลมกลืนเป็นเนื้อเดียวกันเลยทีเดียว (บางไอเดีย ได้มาจากการอ่านนิตยสารคอลัมน์วิเคราะห์หนังมาด้วยนะครับ) อย่างเช่น ผู้กองบิดาล ก็เทียบได้กับฟอน เพราะเป็นผู้บงการชีวิตคนอื่นและออกคำสั่งให้คนอื่นทำตามเหมือนกัน, ภารกิจทั้ง 3 ประการของฟอนก็มีนัยยะเชื่อมโยงกับบททดสอบในโลกแห่งความจริง (เอากุญแจจากอึ่งอ่าง = ความกล้าหาญ, อดกลั้นไปกินอาหารบนโต๊ะปิศาจจ๊ะเอ๋ = ความอดทน, หลั่งเลือดตัวเองแทนเลือดผู้บริสุทธิ์ = ความเสียสละ) เช่นกัน
... นอกจากนั้น นิทานเรื่องนี้ยังบอกอีกว่า "จินตนาการนั้นอาจบรรเจิด แต่โลกแห่งความเป็นจริง มันโหดร้าย ไม่ได้สวยสดงดงามเสมอไปหรอกนะจ๊ะ" ... เห็นได้ชัดเจนจากฉากเปิดเรื่องและปิดเรื่อง ส่วน "สัญญะ" แห่งจุดจบของจินตนาการที่เด่นชัดที่สุด พี่ว่าน่าจะเป็นฉากที่นางฟ้า (ที่น่ากลัวอยู่ดี) ถูกปิศาจจ๊ะเอ๋ขบหัวอ่ะครับ เพราะขนาดนางฟ้ายังโดนหม่ำเลย ... แล้วคนล่ะ จะเหลือเหรอ?
... สะใจสุดๆ ตอนผู้กองบิดาลถูกพี่เลี้ยงฟันหน้า กับตอนสุดท้ายที่คลานออกมาจากเขาวงกต แล้วเจอกองทัพประชาชน พอขอร้องเรื่องบอกชื่อกับลูก แล้วพี่เลี้ยงบอกว่า "..." นั่นแหละครับ ... มันเป็นอะไรที่ อืม ... บรรยายไม่ถูกจริงๆ เหอะๆ

เป็นหนังที่ชอบมากที่สุดในรอบปี
(ต่อจาก Little Miss Sunshine)


ปล. ฉันติดอักษรจุฬา

ชอบเรื่องนี้มาก ~~ (ยกเว้นฉากโหดๆอ่ะค่ะ ไม่ไหว - -") แต่ตอนที่คุณหมอล้มลงนั่นเห็นด้วยกับจขบ.ค่ะ

เอ่อ...ตอนดูก็ไม่ได้
คิดตามหรือเปรียบเทียบอะไร..เป็นการเมืองแบบจขบ.

เพียงแต่คิดว่า..โลกของจินตนาการกับความเป็นจริง..
มันไม่น่าอยู่ทั้งสองโลกเลยว่ะww.bloggang.com/emo/emo9.gif>
แบบ..โลกความเป็นจริงก็โหดร้ายซะขนาด
ส่วนโลกจินตนาการ ก็..เอ่อ..สงสัยพี่ฟอนจะมาดโหดไปนิด
ทำเอาความอยากอยู่ลดหายแว่บ
...
ดูๆไปแล้วก็รู้สึกว่า..ที่โอฟิเลียทำไปมันดีแล้วเหรอ
โดนหลอกใช้รึเปล่า..อะไรแบบนี้
...ไม่รู้สิ..รู้สึกไม่ชอบการที่ต้องทำตามคำสั่ง
โดยห้ามขัดแม้แต่นิดเดียว..ไม่ได้คิดเอง..
(เผด็จการจริงๆด้วยวุ้ย)

ดูจนจบแล้วก็ยิ่งรู้สึกแย่..
ว่า..สุดท้ายสิ่งที่เธอทำมาทั้งหมด..
ก็เพื่อได้กลับไปในโลกจินตนาการ
ที่ไม่เห็นจะน่าอยู่ตรงไหน..

แอบรำคาญ..ที่ดูเหมือนโอฟิเลียจะต้องโอนอ่อนผ่อนตาม
คุณพี่ฟอนตลอดเวลา...แบบว่า
คุณน้องคะ..อยากไปอยู่มากเหรอคะไอเโลกจินตนาการน่ะ
เคยไปลองอยู่มารึยังคะ รู้ได้ยังไงว่ามันดีกว่าไอ้โลกเส็งเคร็งที่กำลังกระเสือกกระสนอยู่นี่

เพราะถ้าพิจารณาการกระทำ..ไอ้กัปตันปากฉีก
กะไ้อ้คุณพี่ฟอน...ไม่ต่างกันเล้ยยย

คือ..ไม่มีอะไรรับประกันซักนิดว่าโลกนี้กะโลกจินตนาการของคุณน้องจะต่างกัน
ถ้า...วัดด้วยการกระทำของตัวแทนสองโลก..
กัปตัน...กะพี่ฟอน..

สรุป...เรื่องนี้ชอบคุณน้าคนใช้ที่สุดค่ะ
ดูมีความคิด..ความอดทน ความกล้าหาญ
และเสียสละมากๆๆๆ
ชอบน้า...

ต้องเว้นไว้ก่อนอ่ะนะนาโน

เผื่อได้ดูอ่ะ


เมื่อคืนดู A Few Good Men ไป
คาดว่าตอนเด็กๆเคยดูแล้ว แต่ไม่ซึ้ง

ทำไมเมื่อคืนดูแล้วซึ้งอย่างนี้เนี่ย

มีหนังทหารซึ้งๆแนะนำมั้ยนาโน

อืม ตอนดูก็ไม่ได้คิดว่าจะแฝงนัยการเมืองไว้ด้วยนะเนี่ย รู้แค่ว่าโลกความฝันกับความจริงนั้น ความโหดร้ายก็ไม่ได้ต่างกันซักเท่าไหร่

อยู่กับความเป็นจริงแล้วทำมันให้ดีที่สุดก็พอ(มั้งนะ)

ขอดูอีกซักรอบก่อน ซึ่งคงต้องรอแผ่นแล้วอะ

แล้วจะมาคุยด้วยอีกรอบนะ55+